Tetanus bij de hond

Wilson geeft niet op, blijft een dappere hond en vecht voor zijn toekomst bij jullie.

is waar... dank je voor de positieve noot hoor! Soms willen we gewoon alles te snel hé

Bedankt hoor! We kijken uit naar de toekomst

Ik zou je zo een bos bloemen toesturen! 

Jullie Henkie is al veel in m'n gedachten geweest... Maar vooral bedankt voor je verhaal van toen... En je betrokkenheid van nu

Bloemen zijn  lief, maar niet nodig hoor

De betrokkenheid is oprecht. En zeker heeft Henkie daar mee te maken. Ik heb beeld hoe Wilson erbij ligt. Hoe jullie wachten op berichten, omdat je hem niet mag zien. Ik weet ook nog hoe goed het ons deed dat iedereen hier zo mee leefde.

Ik probeer zo weinig mogelijk over Henkie te tikken hier. Dit topic gaat om Wilson. Maar je ontkomt er niet aan dingen te vergelijken. Dat gaat vaak onbewust.

Als Wilson nog zo reageert op de drukte in de kliniek, besef je wel waarom die rust zo belangrijk is. Ik hoop dat de longontsteking snel betert. Kom op Wilson

Na een moeilijker dagje gisteren voor Wilson, gaat het vandaag beter!

Geen koorts, longontsteking onder controle. En hij is telkens wat meer ontspannen in de spieren. Als de artsen hem behandelen begint hij te kwispelen . 

De verdoving proberen ze ook te verminderen, maar de pup in hem wil dan wat te actief worden. Voorlopig zouden de artsen liever hebben dat hij toch wat rustiger blijft, dus de toeziende arts geeft telkens wat medicatie bij als het nodig is...

Positieve vorderingen dus. Het zal nog wel tijd vergen, maar dat zal ons ook nog wel lukken! 

Dat gaat de goede kant uit!! Ook slim van de verdoving zodat zijn herstel niet wordt tegengegaan door puppy energie (sowieso ook prachtig dat die energie wel blijft ondanks zijn toestand)

Mooie update

Wat fijn dat het goed gaat. Ik had er nog nooit van gehoord bij honden. Wel iets om op te letten omdat dierenartsen het dus ook niet altijd herkennen. Blijkt. Ik blijf duimen. Heel veel beterschap. 

Ik begin er steeds meer in te geloven. Dit gaat (zeg ik voorzichtig) goed komen.

Knap van je hoor, om de symptomen zo snel te herkennen als tetanus. Lang leve internet, in deze. Ik denk wel dat je zo zijn leven gered hebt. Het is, zoals Marijke zegt, bij de dierenartsen niet altijd duidelijk wat er aan de h and is. Door jouw gezoek kon je het zelf naar voren brengen.

Update van vandaag! Wilson stelt het op zich goed; spieren ontspannen meer en meer en hij reageert goed. Maar omdat het zo druk kan zijn in de kliniek, reageert hij daar wat te fel op. De koorts steeg terug wat... De artsen hebben hem daarom even mee naar buiten genomen en dat vond Wilson zichtbaar fijn. Hij ontspande goed in de open lucht (vraag me af of het een tuintje is of zo...?) en het deed hem deugd. Zelf rechtstaan lukte nog niet echt, hij moest ondersteund worden. 

We weten dat het tijd nodig heeft en uiteraard blijven we geduldig wachten. Maar wat zouden we je graag terug in huis hebben willie-Wilson! Fijne nacht Wilson, we horen morgenvroeg verder hoe het met je gaat!

Wat fijn dat hij even naar buiten mocht. Hoe het er daar uit ziet, weet ik niet. In Utrecht zag het er uit als een soort kennels met kunstgras.

Wij mochten op dinsdagavond op bezoek komen. Hij ging toen voor het eerst naar buiten en kon nog niet zelf staan. We moesten hem ondersteunen, maar op donderdagochtend zette hij zijn eerste stappen en mocht 's middags naar huis.

Dit even om je te laten weten hoe snel het zou kunnen gaan 

Wij hadden een comfortabel tuig gekocht  en dat had hij de hele dag om. Een kleine lijn er aan en ik kon hem controleren met lopen. Zo kon hij niet omvallen en zich bezeren.

Dit is het Ferplast Ergo Comforttuig. Maar een ander tuig is misschien net zo goed hoor. Is alleen maar een idee voor je.

Wilson gaat goed vooruit. Heerlijk 

Dat even buiten zijn, zal best goed werken in zijn koppie. 

Bedankt voor je reactie Carla, ik hoop dat het met Wilson ook zo snel zal gaan! We zien wel wat de tijd brengt! We zullen inderdaad ook even moeten bekijken hoe we het aanpakken met het tuigje en eventueel een ander aanschaffen zodat het lekker comfortabel zit en als "steun" gebruikt kan worden bij het stappen .

M'n man is net bij de artsen geweest en ze blijven positief, elke dag een stukje beter... Wilson probeert zelf ook wat recht te komen, ze sturen ons straks een filmpje door waarop Wilson probeert recht te zitten! Fijn dat we hem nog eens kunnen zien dan, ik kan al niet wachten 

Top

We hebben een foto en filmpje ontvangen! Fijn om te zien, écht waar... Maar hij ziet er zo anders uit dan dat we gewend zijn. Uiteraard weten we dat het komt door die spanning om echt alle spieren, dus ook z'n gezichtsuitdrukking. Maar vooral onze kinderen vonden het toch confronterend om hem zo te zien.

In het filmpje zie je hem buiten stappen met hulp van 1 van de artsen. Hij loopt uiteraard nog heel onwennig en stijf, vooral in de achterste poten. Maar hij wandelt!! Jippie!! (ik zet het filmpje niet online, 1 vd artsen is duidelijk in beeld en het lijkt me niet ok om de beelden dan online te zetten...)

De foto van hem kan wel:

Hij staat hier ook met een spitse snoet en aan z'n lijfje zie ik dat het ook nog allemaal best gespannen is... Het is niet het "wollebolletje" van voorheen. Maar oh zo blij dat hij toch al zelf recht zit en al wat kan stappen!!

Netjes van je in dat filmpje niet te plaatsen.

Die foto! Aan de ene kant een topfoto natuurlijk, omdat hij zit.

Maar ook heel confronterend. Duidelijk hoe ziek hij is geweest en nog is.

Voor mij persoonlijk best heftig. Die oortjes, maar vooral de blik in zijn ogen. Zo keek Henkie ook.  Logisch natuurlijk. Die beestjes weten niet wat hen overkomt.

Ik sluit wel positief af hoor.  Hij heeft zijn stapjes gezet. Het begin is gemaakt. Ik ben heel blij voor jullie, maar nog meer voor Wilson.

Moest wel even slikken toen ik de foto zag van Wilson. Het is zo lastig en verdrietig dat we honden niet kunnen uitleggen wat er aan de hand is.

Houd goede moed . Wij blijven hier aan Wilson denken. Hopelijk brengen gedachten krachten.!

Bedankt voor jullie reacties!

De update van zonet was wat minder fijn... Wilson heeft het deze nacht heel goed gedaan, maar de ochtend is moeilijk voor hem. Hoge hartslag, lage bloeddruk, suikerspiegel te laag... De arts zei dat het even terug kritiek is, ze doen er alles aan om te achterhalen wat er aan de hand is. Van zodra ze meer nieuws hebben brengen ze ons op de hoogte.

We weten dat er altijd complicaties kunnen bijkomen en dat er een terugval mogelijk is, maar het valt toch tegen dit te moeten horen. De hoop die we stilletjes meer en meer toelieten krijgt een stevige deuk...

Wilson, we kunnen je nog niet bezoeken, maar we geloven er volop in dat je blijft vechten kleine rakker! Kom op!!!

Dat is schrikken Anne. Laten we hopen dat hij ""alleen" reageert op de inspanning van gisteren en dat er niet meer aan de hand is.

Het blijft eng als er zo'n terugval is. Wij blijven voor jullie duimen en hopen op weer wat beter nieuws vandaag.

Kom op Wilson, volhouden

Pff, wat een dag! Het was nipt voor Wilson... Maar de artsen hebben mee met hem gestreden en hem er door gekregen... Met een hartslag van 240 en een nauwelijks vindbare bloeddruk, had hij het heel moeilijk...
De bloedwaarden bleken allemaal goed, maar op een echo zagen ze een ontsteking aan de pancreas. Met aangepaste medicatie is de bloeddruk ondertussen genormaliseerd. Hopelijk kunnen we straks ook vernemen dat z'n hartslag terug gedaald is... 

We kunnen terug wat ademhalen en hopen dat we geen telefoontje krijgen vooraleer we zelf bellen, geen nieuws is goed nieuws...

Ik hoop dat de terugval naar zeer kritiek snel afgelopen is. Hopelijk heeft Wilson nu ook weer de kracht om dit te overwinnen.

Tjonge, jonge zeg. Wat moet hij er hard voor werken, om die verdomde bacterie te overwinnen. 

Kom Wilson, je baasjes zitten vol spanning te wachten op goed nieuws. 

Net toch nog even naar de kliniek gebeld, hartslag terug normaal. Van 240 naar nu terug onder de 120... Andere waarden blijven ook goed. Wilson kan dus (hopelijk) een rustige nacht tegemoet.

Man,man... je houdt het niet voor mogelijk, wat een rollercoaster. 
Zo lang de artsen ons geruststellen dat het gevecht de moeite waard is en blijft... Dat het gevecht écht te winnen is... Dan blijven we Wilson ondersteunen!

Uit de grond van m'n hart hoop ik dat Wilson nu genoeg heeft moeten vechten en dat het vanaf nu beter zal gaan! 

Ik hoop met jullie mee. Wilson heeft zijn portie wel gehad nu.

Zolang de artsen daar zeggen dat hij nog kan herstellen, moet je proberen te blijven  geloven.  Hoe mo lelijk dat ook is. Het is zwaar voor jullie, dat geloof ik direct.

Het moeilijke is ook, je bent aan de behandeling begonnen, er is vooruitgang en dan ineens g aat het slechter met hem. Je kunt dan haast niet meer opgeven en zolang de artsen niet adviseren de behandeling te staken, is er hoop. 

Laat deze inzinking de laatste zijn.

Ik lees mee, en leef vooral mee, wat een vreselijke tijd moet dit voor jullie zijn, ik duim mee voor jullie dappere strijder.

De arts belde net: Wilson heeft een rustige nacht gehad, hartslag rond de 100 en bloeddruk laag maar wel aanvaardbaar. Na extra vocht toediening is de bloeddruk ook weer wat hoger. Door de toestand gisteren heeft hij ook geen sondevoeding gehad, die is ook net terug opgestart.

De verdoving is sinds een uur ook weer geminderd en Wilson blijft rustig en alert! Alles gaat terug de goede kant op

Deze namiddag gaat m'n man Wilson bezoeken, toch ook belangrijk dat Wilson weet dat we er nog zijn hé... Het is alweer een week geleden (om Wilson in alle rust ook alle kansen te geven) maar toch iemand van ons die Wilson eens kan knuffelen zal hem deugd doen!

Gelukkig. En wat fijn dat je man even naar hem toe mag.

Een hele opluchting dat de toestand van Wilson minder kritisch is. Wie weet doet een knuffel en bemoedigende woorden van de baas wonderen.

Wat een grote zorgen Anne, hoop en weer even een terugslag, vandaag weer wat beter, in goede handen lees ik, maar wat een onzekerheid voor jullie....je man mag even op bezoek komen, jee wat fijn, nu hopen dat het flink bergopwaarts zal gaan, ik lees mee hoor....

Wat een spanning zeg. Gelukkig heeft hij het weer gered. Heel veel sterkte en beterschap weer. 

Hé hé, wat een dagje! Na de ochtend-update bleek Wilson deugd gehad te hebben van het bezoekje van m'n man. Voor de rest was alles terug stabiel en gingen ze de verdoving verder proberen afbouwen vandaag. 

Samen met m'n man zijn we vandaag op bezoek geweest bij Wilson! Wat was het fijn om hem terug te zien en hem eens te knuffelen! Al is het wel schrikken met de katheter en sonde, maar vooral met z'n lijfje dat er zo uitziet... Een heleboel geschoren plekjes: de buik voor de sonde, de pootjes met plekken voor de katheter, maar ook z'n achterste (ik veronderstel voor de hyghiëne?) Enfin, dat groeit wel terug!

Wilson was blij ons te zien, kwispelen en voortdurend piepen... Ocharme onze kleine rakker! Hij was wel nog stevig onder invloed van de verdoving, maar z'n hoofdje ging toch omhoog telkens we zijn naam zeiden.

De katheter voor de medicijnen ed wilden ze vandaag ook verplaatsen. Om infecties te voorkomen willen ze de katheter niet te lang op dezelfde plek hebben. De pootjes zijn allemaal al aan de beurt geweest (blijkbaar...) dus waarschijnlijk gingen ze de katheter in de hals plaatsen. De sondevoeding gingen ze vandaag ook terug verder opbouwen, want dat ging gisteren nog niet zo goed... Of dit gebeurt is, is me niet duidelijk. Dat horen we morgen wel.

Vanavond gebeld met de arts en het gaat de goede kant op, OEF! Misschien proberen we morgen eens met de kinderen langs te gaan bij Wilson. Als het voor hem haalbaar is uiteraard!

Kleine willie - Wilson, wat heb je genoeg moeten vechten en wat heb je dat dapper gedaan! Laat het nu aub tijd zijn om terug te kunnen genieten van je puppy-zijn! Lekker ravotten in de tuin en zo... We tellen de dagen af !