Problemen met hond met vestibulair syndroom

Beste mensen,

Ik heb een account aangemaakt omdat ik graag mijn ervaring wil delen met mijn hond, die twee keer kort achter elkaar een aanval van het geriatrisch vestibulair syndroom/vestibulaire ataxie heeft gehad. 

Tess is een Friese Stabij van inmiddels 12,5 jaar. Voordat de eerste aanval plaatsvond, was ze een gezonde, vrolijke hond die niet van haar eten af kon blijven. Nu is dat anders; ze is in korte tijd echt een oude hond geworden.

De eerste aanval was op 8 maart 2018. De tweede aanval was precies een week later. Twee dierenartsen hebben bevestigd dat het inderdaad om vestibulaire ataxie gaat, en dat het geen hersenbloeding of binnenoorontsteking is of iets dergelijks. Haar ogen schoten heen en weer, ze kon niet meer op haar poten staan en was zo misselijk dat ze geen eten binnen kon houden. Ze is toen ook erg veel afgevallen.

Inmiddels kan ze weer zelfstandig lopen en braakt ze niet meer. Haar evenwicht is nog steeds niet goed, maar ze redt zich wel en ziet er verder vrolijk uit.

Het grootste probleem nu, is dat haar smaak extreem is veranderd. Voorheen lustte ze vrijwel alles, nu wil ze bijna niks meer. Haar eigen brokken heeft ze al weken niet meer aangeraakt, en zelfs worst of pindakaas hoeft ze niet, terwijl dat altijd een favoriet van haar was!

Heeft iemand ervaring met een hond met vestibulair syndroom die niet/nauwelijks meer wil eten? We laten haar nu af en toe maar met de pot mee-eten (soms wil ze opeens wel spaghetti of een pannenkoek bijvoorbeeld), zodat ze toch maar wat binnenkrijgt (ze is erg mager geworden), maar krijgt ze zo geen ernstig vitaminetekort?

Ik hoop dat jullie tips hebben. 

Groet,

Maaike

Wanneer het ze die aanvallen gehad?

Geen ervaring maar heeft ze medicijnen tegen misselijkheid?

Ben je al terug naar de dierenarts geweest om te zeggen dat ze niet wilt eten.

Daar heeft een dierenarts ook mediciatie voor om eetlust op te wekken.

Krachtvoer goed maar wel duur zijn die speciale blkjes van hills ook te koop bij een dierenarts.

Je zou ook renske gestoomd kunnen proberen.

Heel naar dat ze niet wilt eten, verwenvoeding is niet altijd de beste oplossing, ze valt af en krijgt spierverlies wat je niet moet hebben met een hond van deze leeftijd....zou nog eens overleggen met je dierenarts....wat Monique hier boven aangeeft, Renske, de meeste honden zijn er gek op, en helpen met voeren is een optie, zelf een hond die lichamelijk niets mankeerd maar ook niet altijd wil eten...ook op leeftijd, straks haar 12 de jaar in, ik help haar met voeren....ook niet willen eten, en ook afgevallen door het verweneten, nu voer ik haar met goede voeding, met een lepel, en ze is weer levenslustend en goed in gewicht, en af en toe toch wat verwenvoeding wat ze heel erg lekker vind, nogmaals geen lichamelijke klachten, toch anders dan bij jouw hond....een oudere hond die niet wilt eten valt razendsnel af en krijg grote spierverlies...overleg eens met je dierenarts, heb ik ook gedaan.

Monique, dankjewel voor je snelle reactie 

8 maart 2018 was aanval nummer 1. 16 maart 2018 was aanval nummer 2. 

Al een maand geleden dus eigenlijk. 

Ze lijkt nu niet meer misselijk te zijn, maar wil gewoon bijna niks eten. Alleen zoete dingen (pannenkoeken, cruesli...) wil ze wel, maar dat is niet erg gezond natuurlijk.

Hebben ook tegen de dierenarts gezegd dat ze niet/nauwelijks wil eten. Hij zegt dat we het nog maar even moeten aankijken.

Van de dierenarts hebben we toen inderdaad ook blikjes van Hills gekregen, die hoefde ze ook niet. We hebben haar toen gedwangvoerd zodat ze toch maar wat binnen kreeg... maar dat ging met zoveel moeite, dat dat bijna niet te doen was. Wel een aantal dagen gedaan, maar ze kreeg veel minder voer binnen dan ze nodig heeft op deze manier. Ze heeft op zich ook wel eetlust, het is alleen alsof ze opeens heel erg kieskeurig is en alleen maar zoete dingen wil. Terwijl ze normaal helemaal niet moeilijk was met eten!

We hebben al allerlei soorten voer geprobeerd: Rodi uit de diepvries, Wellness core, Frolic... hoeft ze allemaal niet. Erg lastig, want het is zo’n lieve hond en we hebben alles voor haar over... 

Renske gestoomd is een goede tip, dat gaan we eens proberen. Dankjewel!

" Heel naar dat ze niet wilt eten, verwenvoeding is niet altijd de beste oplossing, ze valt af en krijgt spierverlies wat je niet moet hebben met een hond van deze leeftijd....zou nog eens overleggen met je dierenarts....wat Monique hier boven aangeeft, Renske, de meeste honden zijn er gek op, en helpen met voeren is een optie, zelf een hond die lichamelijk niets mankeerd maar ook niet altijd wil eten...ook op leeftijd, straks haar 12 de jaar in, ik help haar met voeren....ook niet willen eten, en ook afgevallen door het verweneten, nu voer ik haar met goede voeding, met een lepel, en ze is weer levenslustend en goed in gewicht, en af en toe toch wat verwenvoeding wat ze heel erg lekker vind, nogmaals geen lichamelijke klachten, toch anders dan bij jouw hond....een oudere hond die niet wilt eten valt razendsnel af en krijg grote spierverlies...overleg eens met je dierenarts, heb ik ook gedaan. "

Willemijn, baasje van Bams.......en Ogin

Willemijn ook bedankt voor je snelle reactie 

Wat fijn om te horen dat het beter gaat met jouw hond. 
We gaan inderdaad eens Renske proberen. Hoop heel erg dat ze dat lekker vindt. Ze is zo erg afgevallen, er is bijna niks van haar over  Ga het inderdaad nog eens met de dierenarts bespreken. Ze eet nu al een maand slecht. 

De dierenarts zegt dat het herstel van vestibulair syndroom maanden kan duren, maar ik heb nog niet eerder gelezen dat honden met dit syndroom zo lang niet meer willen eten. Zeker omdat ze altijd gek was op alles, en nu hoeft ze niks meer, alsof haar smaak helemaal is veranderd, heel gek. 

Heel naar zeg, deze flinke achteruitgang van Tess.....

En dat haar eetgedrag zo veranderd is, bizar.

Wat mij door t hoofd schoot, is ze al onderzocht of ze geen suikerziekte heeft? Vanwege haar behoefte aan zoetigheid?

Wat je ook zou kunnen proberen is om ( ja, dit klinkt heel raar...) wat opgeloste suiker door je blikvoer te doen en dat met een theelepel in haar bek te doen. Zodat ze proeft dat het anders smaakt als normaal .

Hopelijk lust ze het dan wel....

Vind het trouwens heel raar dat die da zegt blijf het maar aankijken met deze toch best ernstige klachten....

Misschien een andere da raadplegen?

Of morgen eens bellen met Utrecht? ( universitaire dierenkliniek)

Zie Royal canin convalescence support (aanmaakpoeder) en Royal canin  Recovery (blik) voor alles wat ze nodig hebben en erg lekker schijnt te zijn voor honden die moeten herstellen en niet willen eten. Soort astronauten voeding.

https://www.royalcanin.nl/hondenvoer-bij-de-dierenarts-royal-canin-recovery-blik

Met Recovery goede ervaringen toen mijn hond ziek was, veel braakte en niet wilde eten.

https://www.royalcanin.nl/hondenvoer-bij-de-dierenarts-royal-canin-convalescence-support-instant

Mijn vorige hond had kanker,wilde dus ook niet meer eten.

Ze kreeg toen eetlustopwekkende medicijnen en toen we wisten dat het kanker was prednison,nou eten deed ze daar wel van.

Ik weet medicijnen zijn ook niet alles maar een hond die niet eet gaat ook dood.

Misschien een prednison kuurtje om haar eetlust weer aan de gang te krijgen.

Ik probeer mee te denken maar ik vind dat de da ook verder moet kijken zoals Coby zegt.

hier het ervaringsverhaal van een dierenarts met zijn eigen hond en hoe hij gehandeld heeft

https://peterdobias.com/blogs/blog/14495125-vestibular-syndrome-in-dogs-natural-treatment-and-prevention

zou ze niet toch nog misselijk zijn? 

Zijn haar nek en rug gechekt?

Ik denk toch dat er verder onderzoek nodig is?

Ergens lees ik ook om na te kijken op toxoplasmose en tekenziektes.

Als ze wel zoetigheid eet is misschien een banaantje door haar eten prakken iets, je zou er dan ook spirulina, chlorella en kelp door kunnen prakken? Lust ze misschien wel groene pens? Dat stinkt lekker en er zitten veel vitamines en mineralen in.

Bedankt allemaal voor de reacties en de goede tips 

Twee dierenartsen hebben haar bekeken, en hebben beide gezegd dat het om vestibulaire ataxie gaat. Al haar andere functies zijn normaal, alleen aan het evenwichtsorgaan mankeert wat. Volgens beide dierenartsen is het een kwestie van afwachten... hoewel ze het wel allebei raar vonden dat ze 2x een aanval heeft gehad, zo kort op elkaar. Dat schijnt niet zo vaak voor te komen. 

Het zou kunnen dat ze toch nog misselijk is... maar normaal gesproken als ze echt misselijk is en braakt, wil ze echt helemaal niks eten. Nu wil ze wel zoete dingen. Dus het lijkt erop dat ze niet misselijk is, maar dat kan je natuurlijk niet zeker weten. 

Ik heb ook de tip van Coby & Wanda gebruikt (schep suiker door het voer), maar dat wilde ze helaas niet 

Morgen ga ik de dierenarts opnieuw bellen en vragen of er verder onderzoek gedaan kan worden. Ik zal het laten weten! 

Als mijn honden ziek zijn en niet willen eten probeer ik kattenvoer (uit blik). Omdat katten vaak moeilijke eters zijn zit er veel smaak aan dit voer. Ook is het eiwitgehalte van kattenvoer hoger. Ook soep willen ze dan nog wel eens eten.

Beterschap met je hond.

Die tip was ik vergeten,whiskas met sardientjes met stip op 1.

Ik heb zelf last van mijn binnenoor. Ik heb er nog nooit van gebraakt maar ben wel periodes misselijk. 

Je bent dan de hele dag wagenziek.

Vraag je dierenarts om cerenia of cinnarizine om de misselijkheid te bestrijden. 

Hallo Maaike. Mijn friese stabij ook 12.5 jaar oud heeft prezies hetzelfde. Vorige week woensdag kreeg ze ook gvs. Met onze hond gaat het weer redelijk goed. Ze zwalkt nog wel een beetje. Ook hier heeft ze voor de gvs nog nooit een bak eten laten staan. Ik maakte me ook wel zorgen omdat ze maar niet wilde eten. Afgelopen maandag heb ik primatour tabletjes opgehaald en een half tabletje gegeven. En ja hoor ze eet!! Gister ook een half tabletje gegeven en heeft normaal gegeten. Vandaag geen tabletje gegeven, maar haar eetlust is ook gelijk weer minder. Probeer het eens. Denk dat ze dan toch nog te misselijk zijn om te eten. Veel beterschap voor je stabijtje

Wat toevallig dat het hier ook om een stabij van 12,5 jaar gaat! En wat fijn om te horen dat die tabletjes werken. Bedankt voor de tip, ik zal het gaan proberen. 

De rest ook allemaal erg bedankt voor de tips!

Weer contact gehad met de dierenarts. Vond het ook wel erg gek dat er nog zo weinig verbetering te zien is bij Tess. Hij denkt nu ook dat het eerder een probleem in de hersenen is, in plaats van een probleem met het evenwichtsorgaan. 

Heb hem ook gevraagd of het misschien suikerziekte kon zijn (na een tip op dit forum), omdat ze zoveel zin heeft in zoetigheid en veel drinkt en plast. 
Heb toen ochtendurine van haar opgevangen (ondertussen mocht ze de avond van tevoren niet drinken, zodat de urine geconcentreerd zou worden) en dat hebben ze onderzocht. Nu blijkt het dat de urine van Tess heel erg waterig is, ondanks dat ze zo weinig heeft gedronken... de dierenarts concludeerde hieruit dat ze waarschijnlijk een onvermogen heeft om vocht vast te houden. Dat is nogal wat! 

Ik zou ook niet goed weten of dat een relatie heeft met het vestibulair syndroom. 

In ieder geval staat haar urine nu op kweek bij de dierenarts (denk om een bacteriele infectie uit te sluiten), en vanmiddag bellen ze weer voor de uitslag.

Wordt vervolgd...

Wat vervelend voor haar. Mijn hond is wel goed blijven drinken, zelfs iets meer had ik het idee. En 2 x zo snel achter elkaar gvs is best wel heftig. Kan je helaas niet helpen of haar urine door gvs zo waterig is geworden. Ik hoop als de uitslag mee valt en dat er wat aan te doen is. 

Hoe gaat het nu met haar?

Eigenlijk gaat het op dit moment hetzelfde met Tess. 
Ze loopt nog wat wankel en is nog steeds erg kieskeurig met eten, maar ze ziet er wel blij uit. 

Uit de urinekweek was verder niks gekomen. Ze kan haar urine nog steeds niet goed concentreren, waardoor ze veel vocht verliest, maar volgens de dierenarts hoeven we daar op dit moment niks aan te doen, tenzij ze opeens heel erg verslechtert. 

Ze vindt Renske voer in ieder geval lekker! Al eet ze er nog steeds niet veel van, ze eet tenminste iets. 

Dus we gaan maar even op deze manier verder. Het is een beetje uitzoeken wat ze wel en niet wil eten... en we lopen steeds wat kleine stukjes met haar buiten, omdat ze echt doodmoe is als we langere afstanden lopen. Ze is gewoon echt een oude hond geworden. 

Gelukkig is het toch niet slechter geworden. Het duurt inderdaad wel lang. Hoop stilletjes dat ze nog steeds een beetje vooruit mag gaan. Heel veel beterschap voor je meisje. 

Hoi Maaike,

ik heb nu ook een account aangemaakt nadat ik research had gedaan op het onderwerp 'geriatrisch vestibulair syndroom' en deze informatie tegen kwam.

Allereerst hoe gaat het nu met jouw hond Tess? Hoe is het verder gegaan met het eten na april 2018?

Ik woon zelf sinds een aantal jaren in de USA en heb mijn Drentse Patrijs Anne nu 12,5 jaar oud 7 jaar geleden meegenomen. Sinds vorige week donderdag 28 maart 2019  heeft ze dit syndroom, ze voldoet 100% aan de symptomen.Ik ga hier niet snel naar een dierenarts, want die doen standaard veel (te veel) bloedanalyses, X-rays,houden de hond voor dagen en je bent duizenden dollars armer en hebt een ziekere en gestresste of dode hond. Anne is mij daar veel te dierbaar voor dus blijf ik realtisch en kijk wat wel en wat niet gedaan kan of moet worden met inachtneming van haar hogere leeftijd. De symptomen die ze had waren enorm schrikken en ik dacht dat ze het weekend niet meer zou halen. I.d.d. ging het na 2 dagen ineens iets beter, vooral de ogen werden rustiger, eindelijk ging ze even slapen, en ineens ging ze staan zij het met omvallen, maar toch, haar wil was terug. Coordinatie, herkennen waarvan geluid vandaan komt is niet goed. Maar al met al hele kleine stapjes in de goede richting (nu dag 5). Drinkt een beetje van het voorgehouden water maar eten was er tot vandaag niet bij (alles geprobeerd). A.d.h.v. dit forum heb ik de tip gebruikt om haar een 1/2 tablet tegen reisziekte te geven. Diezelfde middag vandaag werden een paar droge toostjes verorberd en wat van de gekookte kip etc. Maar ze is zeer selectief, geen (geweekte) hondenbrokken waar ze voorheen dol op was. Ik ben ook bang voor ondervoeding bij Anne door te weinig maar vooral ook geen kwaliteits hondenvoeding te willen eten. Met haar gevoelige maag nu (ze had voor het eten al flinke diaree) is het uitkijken wat haar darmen aankan i.p.v. nog meer belasten. Hoe is dat verder bij Tess gegaan?

Ik hoop in ieder geval dat het met jouw hond goed is gekomen enbdat jullie nog lang samen kunnen genieten. Ik hoor graag het verloop en of je nog tips hebt zodat ik Anne de goede richting op kan helpen.

Dank en groetjes,

Margreet

Op 3 april liet ik weten dat Anne actiever werd. Haar eetprobleem overwon ik met O'l Roy, w.s. voor kleinere honden, zacht, klein droogvoer, maar ze vond het heerlijk. Als een bord af te likken was liet ze zich dat ook niet voorbij gaan. :)Drinken deed ze ook goed. Het lopen was echt oppassen want ze stortte zich waggelend 3 treden af en viel op poten etc. dus steeds begeleiden of dragen maar het ging beter en ze kwispelde, genoot van liggen op het deck buiten en hield contact met haar maatje Ollie en de twee katten.

Woensdags, een week later, begon ze ineens onzeker te worden en achter me aan te lopen. Niet meer te stoppen, opstaan, liggen, opstaan, liggen, geen rust en dat 24 uur lang. In eens begint ze  heel hard haar hoofd te weven van rechter schouder naar linker schouder en valt steeds om,maar ze wil niet rusten en wel naar buiten om plas of poep te doen. Het eten en drinken gaat niet, ze mist het door het intense weven, maar we krijgen samen wel wat naar binnen. Ze is moe en gefrustreerd, reageert op geen enkel kalmerend middel, jankt voor het eerst. Uitgeput valt ze af en toe in slaap, een lange nacht die ik bij haar doorbrengen.

De volgende dag hebben we haar laten inslapen, Anne bijna 13 jaar oud, zo'n kanjer en doorzetter, het was mooi geweest. Dank je wel lieve meid dat je er altijd voor me was in goede en slechte tijden. Ik mis je enorm daar zijn geen woorden voor!

" Op 3 april liet ik weten dat Anne actiever werd. Haar eetprobleem overwon ik met O'l Roy, w.s. voor kleinere honden, zacht, klein droogvoer, maar ze vond het heerlijk. Als een bord af te likken was liet ze zich dat ook niet voorbij gaan. Drinken deed ze ook goed. Het lopen was echt oppassen want ze stortte zich waggelend 3 treden af en viel op poten etc. dus steeds begeleiden of dragen maar het ging beter en ze kwispelde, genoot van liggen op het deck buiten en hield contact met haar maatje Ollie en de twee katten.
Woensdags, een week later, begon ze ineens onzeker te worden en achter me aan te lopen. Niet meer te stoppen, opstaan, liggen, opstaan, liggen, geen rust en dat 24 uur lang. In eens begint ze  heel hard haar hoofd te weven van rechter schouder naar linker schouder en valt steeds om,maar ze wil niet rusten en wel naar buiten om plas of poep te doen. Het eten en drinken gaat niet, ze mist het door het intense weven, maar we krijgen samen wel wat naar binnen. Ze is moe en gefrustreerd, reageert op geen enkel kalmerend middel, jankt voor het eerst. Uitgeput valt ze af en toe in slaap, een lange nacht die ik bij haar doorbrengen.
De volgende dag hebben we haar laten inslapen, Anne bijna 13 jaar oud, zo'n kanjer en doorzetter, het was mooi geweest. Dank je wel lieve meid dat je er altijd voor me was in goede en slechte tijden. Ik mis je enorm daar zijn geen woorden voor!
  "

Margreet

Heel veel sterkte!

Hey Maaike, 

Gisteren heeft Bliss, m'n oudste dit ook voor de eerste keer gehad. Hoe oud zij juist is, blijft een beetje gissen. We hebben haar vanaf 2007 en was ze toen al volwassen en werd een jaar of 2 oud geschat (door de stichting/DA die haar van straat hebben afgehaald). En is ze nu +/- 14 jaar.

Voor onze DA was het al snel heel duidelijk wat er aan de hand was. Haar ogen bewogen constant en stonden niet stil. Bliss heeft dan ook een injectie met cerenia gekregen tegen de misselijkheid. We kregen de raad mee om alle snelle en plotse bewegingen te vermijden. We hebben ook heel de tijd bij haar gelegen, geprobeerd om haar gerust te stellen (ze was vrij onrustig....tja je zou voor minder aangezien ze op dat moment nog amper weten wat boven en wat onder is) Een dekentje over haar gelegd, tegen je aanhouden en zachtjes geruststellend er tegen bezig geweest. Wat na een aantal uren resulteerde in het rustiger worden.

Een paar uren later wilde ze al terug wat drinken. Al was dat niet echt evident omdat ze door de bewegende ogen niet goed haar drinken zag staan. Gisteravond laat heeft ze redelijk goed gegeten. En vanmorgen wilde ze meteen eten (zij krijgen hun voeding in 2x/dag).

Wat haar urine betreft, doet me dit denken aan diabetis incipidus (dit heeft niets met de gewone diabetes te maken). Is het soortelijk gewicht van de urine bepaald? Zou dit toch met je DA bespreken. 

En al klinkt dit raar, maar eigenlijk krijgen ze ondanks het vele drinken niet genoeg vocht binnen. Ttz....het loopt er gewoon door. Ze drinken echt heel veel, maar het lichaam houdt geen vocht vast. Waardoor ze een enorme dorst hebben, hoofdpijn....
Bij ons Bliss werd dit een jaar of 2 geleden vastgesteld. Maar met de Minrin druppels doet ze het echt goed!

Ik wens jullie alvast het beste.

Bedankt voor al jullie getuigenissen.
Als je het meemaakt is het super scary en helpt het om getuigenissen te vinden, vandaar dat ik graag de mijne ook toevoeg.
Onze teckel van 15 jaar speelde 's morgens nog met de bal en 's namiddags begon hij alles over te geven en liep hij als ware dronken en viel hij over vanalles.
De dierenarts dacht aan iets aan de maag en gaf wat motilium-achtigs mee, maar dat hielp niets tegen zijn onrustig dronken gedrag zodat we er daags nadien mee naar een neuroloog zijn gegaan.
Die bevestigde wat hier door velen wordt beschreven: 'geriatrisch vestibulair syndroom'
Als je de oogleden omhoog trok tikten de ogen als de cijfers op een benzinepomp.
Hij at niets en drinken ook quasi niet.
Hij kreeg een spuitje tegen misselijkheid en het zou na 78 uur al veel beter moeten zijn.
Dat was niet zo, al was er wel beetje bij beetje wat beterschap merkbaar, vooral 's avonds. Omdat hij niets wou eten en amper dronk gaven we hem die eerste dagen dan maar wat yoghurt en water met een spuitje en zo kwam hij de dagen door. Het leek ook of hij niet goed zag waar het eten lag zodat we het dan op een verhoogje legden of in zijn muil stopten waarbij hij dan soms een mini stukje at. Drinken deed hij gelukkig wel een beetje.
We zijn nu 10 dagen verder en sedert een dag of twee eet hij weer goed (boterhammen :-). Zoals anderen beschreven is ook zijn smaak wel grondig veranderd en dingen als ham, salami etc. hoeft hij plots niet meer. Gebakken gehakt, liefst wat warm, wel ! Zijn brokken heeft hij nog niet aangeraakt.
Hij lijkt gelukkig, stapt weer - steeds met scheef hangende kop - en eet en drinkt, dus ik denk dat hij er door is gekomen.
De trap en zo kan hij niet meer op want daar is hij te labiel voor, maar ik ben al blij dat hij er nog is :)