Het vuilnisbakkenras als middel tegen inteelt bij rashonden

De discussie over inteelt bij rashonden is weer opgelaaid. Drie weken geleden besprak de Volkskrant de erfelijke afwijkingen waar veel honden aan lijden. Afgelopen zondag volgde Zondag met Lubach. De problemen bij inteelt zijn groot, maar er ontstaan ook steeds meer initiatieven om doorfokken tegen te gaan.

Elf puppy's buitelen over elkaar heen in een hondenren. Ze zijn zes weken oud en geboren uit een kruising poedel/golden retriever en een kruising Australische herdershond/border collie. Een mengelmoesje van verschillende rassen dus. Dierenarts Steef Somers uit Woerden noemt ze 'premium bastaards': honden die niet gefokt zijn om specifieke uiterlijke kenmerken, maar om hun gezonde genen en opgeruimde karakter. Zo zien ze eruit:

Lees verder op: 

https://nos.nl/artikel/2226006-het-vuilnisbakkenras-als-middel-tegen-inteelt-bij-rashonden.html

Bron NOS

Fijn dat er wordt gesproken over kruising poedel x golden ipv goldendoodle. Of in dit geval... Gorbordaussiedoodle ?   

Vraag me wel af wat deze meneer heeft gedaan om de gezondheid van de pups te waarborgen. 

Stel me dezelfde vraag. Zowel border als aussie kan je dezelfde aandoeningen krijgen. Wie zegt dat die pups dat niet geërfd hebben (ogen en MDR gen defect bijvoorbeeld).

Net als bij mensen weet je nooit of een hond helemaal vrij is van aandoeningen. Maar ik ben wel blij dat er iemand opstaat voor de verantwoorden fok van kruisingen. Als je een kruising hebt gaan mensen er toch vaak van uit dat het wel ergens uit onverantwoorde fok komt, uit ongezonde ouders en dat het eigenlijk geen bestaansrecht heeft. Je kunt ook bewust kiezen voor een combinatie. Precies daarom zou ik nog wel eens zelf met gezonde ouderdieren poedel-maltezer combi’s willen fokken. 

Ik ben alleen bang dat mensen keuzes gaan maken, niet op feiten maar op wat er wordt verteld op NOS.

Het klopt dat rasgebonden afwijkingen/ziektes bestaan. Maar verantwoordelijke fokkers proberen dit te voorkomen.

Broodfokkers en pretnesten, die zullen dit niet zo snel testen (uitzonderingen daargelaten).

Dit geld natuurlijk ook andersom. Er zullen kruisingen zijn die getest zijn op erfelijke aandoeningen zoals wellicht deze meneer. Maar de meerderheid echt niet. 

Je neemt ook vaak een rashond voor een taak, functie of zodat je van te voren weet wat je (karakterwijs) in huis haalt. Ik ben gewoon bang dat er nu massaal kruisingen worden aangeboden als zijnde gezond maar werkelijk broodfok hondjes zijn.

Liever dan een leuke pup adopteren van een stichting of asiel dan lukraak mensen aanzetten tot fokken en kopen van kruisingen.

De genenpoel moet weer groter worden. Maar dan ga je het niet redden met hier en daar eens zo'n nestje als in het voorbeeld. Bij rassen die nu zwaar lijden en verminkt geboren worden in defecte lichamen;  veroorzaakt door dat extreme uiterlijk is dit een mogelijke oplossing. Als je een brachycefale hond kruist met een ras wat deze eigenschap niet heeft. Dan heb je in 1 generatie al een enorme verbetering dus waarom zou je dat niet doen? Honden zijn zo verschrikkelijk ongezond anno 2018, vooral ook door defecten die je niet ziet zoals een hoge aanleg voor het ontwikkelen van zeer gevaarlijke vormen van kanker etc.

En met het kruisen van verschillende rassen gaat het nog generaties lang duren voordat de hoeveelheid slechte genen weer ligt binnen een acceptabel niveau. En misschien kunnen we dan de leeftijd eindelijk verder oprekken. We hebben goede voeding, vorderen steeds verder met medische zorg. Maar we hebben geen gezonde honden. De leeftijd die honden bereiken loopt in tegenstelling tot die van mensen niet op, het tegendeel lijkt zelfs realiteit te zijn.  Daarom: fok gezonde honden en wie weet lopen er straks honden rond die zonder grote gebreken makkelijk 20 jaar oud worden, of ouder nog. En fok je honden die zo gezond zijn dat het risico op een erfelijke aandoening enorm laag zou zijn. En het geen zin meer heeft om te testen, het risico is dan verwaarloosbaar.

Wel goed dat dit onder de aandacht wordt gebracht. Honden horen niet te lijden op deze manier. En zeker een complete rassen niet. En de reden waarom is denk ik ook grotendeels te wijten aan de onwetendheid van pupkopers. Als niemand een mopshond zou willen kopen dan werden ze niet gefokt want geen enkele fokker wil na 2 nestjes nog geen hond verkocht hebben.  Maar mensen willen mopsen omdat ze er "zo grappig" uit zien en zo apart. Maar er is zoveel meer te vertellen en zoveel meer aan de hand. Maar die bewustwording komt er maar niet. Het is goed als mensen er in ieder geval over nadenken. Want zij staan letterlijk aan het roer  (vraag/aanbod bepaald welke kant we op gaan). En het kan ook nog veel verder fout gaan dan hoe het nu is. 

Deze dierenarts kijkt naar de uiterlijke problemen. Niet naar de erfelijke kennelijk. Hij zoekt de honden uit die in zijn kliniek komen om kruisingen te fokken. Menig dierenarts is niet op de hoogte van behandeling bij een hond met MDR1 of andere ernstige erfelijke aandoeningen waarbij bv medicatie, narcose ed een gevaarlijke rol speelt. 

Als je dan al bewust wilt kruisen dan de ouderdieren uitgebreid testen.

Aan de andere kant....er zijn al zoveel populaire kruisingen....waarom nog meer.

Zo verdwijnen ook de rassen op den duur. Kijk maar naar bv de Hollandse tulpenhond ofwel Markiesje. Ook al zeldzaam geworden . 

Daar ben ik dus ook bang voor. Rashondenwijzer voert een hetze tegen rashonden maar met hun rasgebonden lijsten van aandoeningen nemen ze net zo hard ook look-a-likes mee. Dan heb je dus een hond zonder papieren, zonder testen met een aandoening en wijs je op de rasfokker die de ouderdieren uitgebreid laat testen op die aandoening als schuldige.

De materie is zoveel ingewikkelder dat rashondenwijzer de media in slingert.

Je hebt rasgebonden afwijkingen zoals bv HD of het defect op het MDR gen. Dan moet je juist een hond kopen van een fokker die via de rasvereniging fokt.

En je hebt honden die door de shows volledig mismaakt zijn; die moet je als ras gewoon mijden.

Als laatste heb je natuurlijk nog de vage kruisingen en de look-a-likes. Dat zijn de honden die rashondenwijzer adviseert. helaas zijn die vrijwel nooit getest en dus een groter gezondheidsrisico dan de zuivere rashonden die niet door shows kapot zijn gefokt.

Wat ik zo jammer vind, is dat in de discussies (bijv. bij ZmL) niet gesproken wordt over het testen van honden. In plaats daarvan de boodschap 'koop geen rashond'.. Nee want dat helpt, bij de broodfokker op de hoek een kruising van weet ik veel wat kopen.  En rashondenwijzer, waar volgens mij zowel stamboom als zonder stamboom de honden onder 'rashond' vallen. 

Als er alleen al een mogelijkheid zou zijn om gezonde lookalikes onder voorwaarden in te kunnen schrijven in een stamboek, kwam dat de genenpool enorm ten goede. Maar de boeken zitten bij de meeste 'clubs' stijf dichtgeslagen en blijven ook dichtgeslagen. En dat is nou toch zó ontzettend jammer....

Maar dat is terecht. Ik zie zoveel Border Collies zonder papieren die totaal geen aanleg hebben om te drijven. Gewoon niet. Daar blijkt dan vaak toch ergens ander bloed in te zitten maar omdat ze het meeste op een Border Collie lijken staat er in hun paspoort wel 'Border Collie'. Zou je als rasvereniging zo'n hond inschrijven in de boeken als zijnde een Border Collie dan verkloot je het ras.

Zullen wij samen een nieuwe 'rasvereniging' beginnen voor niet-rashonden? Ik denk daar al langer over. Dan beginnen wj gewoon samen met onze eigen stamboomlijnen. Een nieuw ingeschreven hond begint met classificatie C. Tenzij het een kruising is van geteste ouderdieren met stamboom en dat is met DNA testen bewezen; dan wordt het classificatie A.

Ik ben alleen bang dat er totaal geen animo voor is omdat look-a-likes en kruisingen geen enkele interesse hebben in verplichte testen voor de ouderdieren en voorwaarden voor de fok. Maar we kunnen het samen proberen. Deal?

Dat zou volgens mij wel een echte toegevoegde waarde hebben. We kunnen dan stamboomlijnen opzetten, inteelt voorkomen, uitbuiting voorkomen en testen verplicht gaan stellen.

Nou, ik heb anders wel weer in een deuk gelegen om ' zondag met lubach'.....

Hilarisch en zo waar......hij legt met grote humor wél de vinger op de zere plek: het doorfokken van honden,( vooral om hun uiterlijk) is fors doorgeschoten, geeft vele gezondheidsproblemen bij veel rassen en toch blijft de hondenautoriteit aan die rasstandaard vasthouden.

Foute boel! 

Inderdaad, door een veel te kleine genenpoel, veel te weinig ' vers bloed' van buitenaf en doorgaan met honden die duidelijk problemen hebben door hun mismaakte uiterlijk( bv de kortsnuiten en de doorgezakte ruggen van veel herders enz).

Dus zijn pleidooi om meer te kiezen voor kruisingen is lang zo gek niet.

Om alle bovengenoemde redenen.

Waarbij natuurlijk er wel controle op fatsoenlijk fokken ( kwa leefomstandigheden ed) moet zijn, die ook actief gehandhaafd wordt.

Diversiteit is in de natuur altijd een sterke manier geweest om de soort te behouden......

Overigens, zullen we nu eindelijk het ' scheldwoord' vuilnisbak hond gaan verbannen! Het zijn kruisingen. 

Kruisingen!  Met het beste van zijn / haar diverse familie in zich verenigt!

Klinkt toch ook veel prettiger toch

Mensen moeten eens nadenken over het concept wat een bepaald ras is en waar een hond als individu aan moet voldoen om erbinnen te vallen.  

En dan heb ik het over de idiote richtlijnen die er nu zijn. Is de hond iets te groot, te dun, te breed of bevalt het masker niet dan wordt deze al snel aan de kant geschoven ook al is deze hond kerngezond of zelfs gezonder dan de favoriete dekreu. Een hond deelt een voorouder met de wolf. Een hond is fysiek zeer gelijkend aan de wolf.  Maar een hond is genetisch in die zin bijzonder omdat een hond 1 van de weinige zoogdieren is die in zoveel verschillende verschijningen, groottes, vormen, vachten en karakters heeft binnen 1 soort (door ons toedoen?) Een soort die zich (in theorie, afgezien van praktische problemen) nog steeds overal ter wereld onder elkaar kan voortplanten. Iedereen die nooit in zijn leven een hond gezien heeft zal niet geloven dat een chihuahua en een enorme mastiff tot dezelfde soort behoren.

Als je een gezonde soort wilt behouden heb je gendiversiteit nodig. Omdat wij als mensheid de hele populatie hebben opgesplitst in "rassen" planten ze zich eigenlijk vooral binnen hun eigen ras (selecte groep) voort en hoe meer rassen hoe selecter deze groep is geworden tot waar we nu zijn... Om op langere termijn een gezonde soort te houden heb je grote, zeg maar enorme aantallen nodig. Misschien heb je die, wereldwijd gezien per ras (nog) wel. Maar veel rassen hebben al onherstelbare schade en ook is dat logistiek gezien niet te regelen. Ook schat ik de kans laag in dat mensen hun honden de halve wereld over sturen en kunnen missen om deel te nemen aan fokprogramma's. Wil je namelijk zo divers mogelijke genen dan zul je niet alleen honden van fokkers moeten inschakelen, maar ook de honden die thuis op de bank liggen.

Misschien is het een idee om het aantal hondenrassen daarom drastisch te gaan verminderen over de aankomende jaren en rassen met eigenschappen die veel overeenkomsten hebben samen te voegen. Of beter nog eigenschappen die elkaar kunnen aanvullen om zo problemen in rassen te verhelpen. En extreme uiterlijke kenmerken af te vlakken tot iets wat weer "werkt". Veel honden zijn ooit gefokt op functies die nu niet meer nodig zijn of misschien zelfs compleet overbodig of onwenselijk in deze maatschappij. Als er minder rassen zouden zijn zijn er logischerwijs uiteindelijk grotere aantallen honden behoren tot eenzelfde ras. Dus is de kans kleiner dat een fokker voor de derde keer op rij maar weer diezelfde reu kiest voor een nest, omdat er nu in een grote omtrek misschien bijna geen andere reu behorend tot dat ras te vinden is voor sommige weinig voorkomende rassen. 

Wel nee. Die genenpoel is groot zat. Fokkers halen de reuen ook uit andere landen.

Het probleem is dat die fokkers de reu en teef willen met de kortste neus, de kleinste schedel, de langste rug of de schuinste rug omdat ze daar prijzen mee kunnen winnen. Dat los je niet op door een ander ras er doorheen te gaan fokken. Dat kan je alleen oplossen door die shows aan te pakken 

In België kan dat gewoon hoor.... ik ken iemand die een hondje heeft uit een combinatie tussen "look a like" en stamboomhond. Na paar generaties zijn die geïntegreerd en krijgen de pups een stamboom. 

Nee dat is ie niet door jarenlang precies datgene wat jij beschrijft. Dat er dan eens een keer een hond geimporteerd is zet geen zoden aan de dijk. Alleen de honden met bepaalde (gewenste) kenmerken mogen zich voortplanten. En een groot deel van de genen gaat verloren omdat de rest buitenspel gezet is. Iedereen wil fokken met de winnaar van de hondenshow, niet met de hond die niet op het podium terecht gekomen is. Die poel is al tientallen jaren juist hierdoor uitgedund. En dit is zo in alle landen waar men shows met rashonden organiseert. 

Waar ik bij deze discussie vaak een nare smaak van in mijn mond krijg, is het gemak waarmee men alle 'rashonden' op één hoop gooit en bestempelt als ziek. Daarnaast kunnen we concluderen dat we eigenlijk spreken over twee verschillende discussies, namelijk over de fok op uitsluitend (extreme) uiterlijke kenmerken en over de fok binnen een gesloten stamboekpopulatie. 

In het filmpje van Lubach zou "op uiterlijk gefokte showhonden" al een wat correcter beeld scheppen. Dat het gebruik van de overkoepelende term "rashonden" hier onjuist bij is komt door het volgende;

- Lang niet alle rashonden bevinden zich in de schrijnende situatie van de mopshond, die ontstaan is door de fok op extreme uiterlijke kenmerken. Oerrassen en werkhonden (volledig, of gedeeltelijk door de aanwezigheid van werklijnen) worden bijvoorbeeld onterecht onder dezelfde hoed geschoven.

- Er zijn rassen met een open stamboek. 

- Bij sommige rassen (bv samojeed, Tibetaanse mastiff) worden incidenteel nog honden geïmporteerd van de volkeren die ze ontwikkeld hebben, deze honden worden aan het stamboek en fokprogramma toegevoegd om het founder-effect tegen te gaan. 

- Niet alle rassen met een gesloten stamboek hebben een inteeltprobleem. 

- Er zijn rasverenigingen die hard werken de genenpool te vergroten door outcrossprojecten. 

Over het deel betreffende uiterlijke kenmerken kan ik kort zijn; van mij mag er per direct een verbod komen op de fok van mopshonden en andere brachycephale rassen, tenzij de bestuursleden van de rasverenigingen eindelijk de wasknijpers van hun ogen afhalen en inzien dat een hond moet beschikken over een snuit. Die snuit krijg je niet terug vanuit een populatie met enkel snuitlozen (nou ja, extreem kortsnuitigen), het inkruisen van andere rassen is hierbij een must. 

Er zijn sowieso al twee simpele oplossingen die grote veranderingen teweeg zouden kunnen brengen in positieve zin. Ten eerste zou de hondenfokkerij zich veel meer moeten richten op het behoud van en de selectie op werkvermogen/werkcapaciteiten. Uiteindelijk gaat een perfect werkvermogen ook samen met een geschikte bouw. Bij de gezelschapshonden zou beschikken over een lichaam dat de hond toestaat 'hond te zijn', wel het minimale moeten zijn bij. Zet het uiterlijk onderaan de prioriteitenlijst. Ten tweede zou het standaardensysteem waarin we fokken naar één 'perfect uiterlijk' veranderd moeten worden naar een type-systeem, waarin we een marge aanhouden in de gewenste uiterlijke kenmerken. Leg bij shows de nadruk op de balans en de bouw, of deel rapporten uit zonder daarbij winnaars te hebben. Een hond met een nu iets te onduidelijke stop, een iets te groot oor, een iets te gekrulde staart e.d. zou op deze manier toch een goede rasvertegenwoordiger en dus fokdier kunnen zijn. 

Dit laatste zou hand in hand gaan met meer heterozygotie binnen sommige rassen. Het idee van open stamboek door middel van registers (wat hierboven ook geopperd wordt, dit wordt al toegepast bij sommige paardenrassen) gaat hierop verder en is voor de inteeltkwestie de beste oplossing. Dit zou het doen van doordachte outcrosses ook aantrekkelijker maken.

We hebben dus wel een mooi systeem (RvB; FCI), alleen heeft dit systeem een paar grote punten die verbeterd mogen worden. Wat we momenteel niet nodig hebben, is een nieuw systeem dat in haar beginsel al nog grotere tekortkomingen heeft (het "cupidog" idee van Dier&Recht). De sekte van Dier&Recht heeft op meerdere facebookposts aangegeven geen waarde te hechten aan testen voor de door hun gepromote kruisingen, of de combinaties die gemaakt worden via hun 'hondendatingssite'. Die vinden ze maar onnodig, als de honden maar een simpele gezondheidsverklaring van de DA hebben.

Net als dat mopshondenfokkers in hun hoofd hebben gegraveerd dat er niets mis is met hun ras, hebben de mensen van Dier&Recht het idee vastgeschroefd zitten dat het fokken van kruisingen de oplossing is voor een gezonde pup. Beide partijen trekken zich niets aan van de wetenschap.

Uit een zeer uitgebreide paper uit 2013 (Bellumori TP et al., 'Prevalence of inherited disorders among mixed-breed and purebred dogs') is gebleken dat er bij minstens 13 erfelijke aandoening geen verschil gemeten is in het voorkomen bij rashonden, in vergelijking met het voorkomen bij kruisingen. Het gaat hier om o.a. heupdysplasie, patella luxatie, lens luxatie, lymfoma, osteosarcoma en meerdere hartdefecten. Bij een aantal van de genoemde aandoeningen is het bekend dat ze polygenetisch overerven, inhoudend dat er meerdere genen een rol spelen. Gezien de cijfers uit het onderzoek is het zeer aannemelijk dat deze gendefecten wijdverspreid liggen over een groot gedeelte van de hondenpopulatie (zowel rashond, kruising als bastaard)-- en dat verschillende gendefecten de ziekte pas veroorzaken wanneer ze samenkomen. Ook bij kruisingen is het dus heel belangrijk de ouderdieren te testen op erfelijke afwijkingen en goed onderzoek te doen naar de voorouders (oftewel, stambomen). Hier gooit Dier&Recht volledig met de pet naar. 

Dit is natuurlijk onzin, een kruising kan nog steeds gewoon de defecte genen van zijn ouders krijgen. De kans op homozygotie van heterozygoot verervende ziektes is bij bepaalde erfelijke aandoeningen alleen een stuk kleiner wanneer je dieren combineert die genetisch zo ver mogelijk van elkaar weg staan. 

Een vuilnisbak (bastaard) is ook niet hetzelfde als een kruising. 

Dit geldt niet voor alle rassen. Bij de Ierse wolfshond heeft DNA onderzoek aangetoond dat honden uit Amerikaanse en Europese lijnen alsnog té gerelateerd zijn aan elkaar, zelfs als ze generaties lang geen gemeenschappelijke honden in de stambomen hebben. 

Ik vind jouw mening, en dat van veel mensen, over rashonden  gekleurd. Natuurlijk zijn er rassen waar het zo werkt en fokkers die zo fokken. Maar er zijn ook heel veel rassen waar het niet zo werkt. Zo wordt er niet afentoe een hond uit het buitenland gehaald maar juist heel erg vaak en over meerdere generaties. De grootouders van mijn hond komen uit drie verschillende landen ( en twee werelddelen). Bij mijn ras mag je fokken zonder showresultaten en de uiterlijke kenmerken waar het ras aan mag voldoen zijn heel erg ruim. Ik heb bij veel fokkers aan de keukentafel gezeten en dan gaat het niet over uiterlijk maar hoe houden we het ras gezond en het karkater fijn. Natuurlijk zijn er goede en slechte fokkers maar ik zie vooral mensen die hun uiterste best doen om een gezond hondje te fokken. Net als meneer de dierenarts hierboven. En ja er zijn rassen die ik zelf ook nooit zou nemen vanwege het fokbeleid en de fysieke kenmerken. Maar er zijn zoveel alternatieven, rassen waar mensen wel goed bezig zijn. Alleen is het tegenwoordig mode om zonder enige nuancering alles op 1 hoop te gooien. Ik heb overigens niets tegen kruisingen of vuilnisbakkenrassen  ( wat overigens niet hetzelfde is). Maar roepen dat ze altijd gezonder zijn daar doe ik niet aan mee. Ik denk dat de dierenarts met zijn kruising vooral een  merle hondje wilde met een heel makkelijk karakter. Hij kiest precies de kruising die het in de broodfok ook goed doet. Een hond die mooi gevonden wordt mixen met een hond die makkelijk gevonden wordt en dan beweren dat je alleen maar mooie makkelijke honden krijgt. Ben je dan goed bezig? In mijn ogen niet. 

Ik ook niet hoor. Vooral niet omdat de meeste honden hier in Nederland inderdaad gewoon kruisingen uit twee rashonden (of na meer generaties, meerdere) zijn. En als je dan een kruising uit twee of meer (ongezondere) rashonden hebt, dan is dat zeer zeker per definitie niet een gezondere hond. Al lossen extreme uiterlijke kenmerken zich wel sneller op als je kruist met een hond die dat compleet niet heeft en dat is ook een groot probleem. Slechte genen kunnen ook dominante genen zijn en "goede" recessieve genen domineren, waardoor je dan ook een hond zou kunnen fokken met (theoretisch gezien) dubbel zo veel afwijkingen.  Maar een groot deel van de slechte genen is ook veroorzaakt door inteelt. Dus is het logisch gezien wel beter om dan te kruisen met een hond die genetisch gezien zo ver mogelijk weg staat. De kans dat ze dan toch ergens in het verleden een voorouder delen wordt dan een heel stuk kleiner. Geen enkele fokker kan namelijk uitgebreid genetisch onderzoek laten doen, dat is financieel niet eens mogelijk.

Natuurlijk zit er een groot verschil tussen verschillende rassen en is het niet overal zo slecht mee gesteld. Maar ik denk dat je wel kunt stellen dat de populariteit van een ras zo ongeveer gelijk is aan de ongezondheid ervan, even los van de extreme uiterlijke kenmerken. Er zit ook een groot probleem in alles wat je niet direct kunt zien of constateren bij een dierenarts. De hoge vraag heeft gezorgd voor een slechter fokprogramma om aan diezelfde vraag te voldoen. Slechte genen, wanneer ze er eenmaal inzitten, zijn er niet zomaar uit. Genen zijn zelfs na heel erg veel generaties nog steeds terug te leiden naar één voorouder, omdat die de drager ervan was. Zo is een groot deel van de menselijke bevolking nog steeds terug te leiden naar Genghis Khan. En de "Volendamse ziekte", zul je vast ook wel kennen (het effect daarvan is nu pas weer langzaam aan het verdwijnen) omdat mensen toch wegtrekken en nieuwe mensen verhuizen naar Volendam.

En deze dierenarts is in mijn ogen wel goed bezig, alleen al om mensen aan het denken te zetten doordat hij dit onder de aandacht brengt. 

Rashonden zijn ongezond, 

dat beweren ze toch. 

Maar, hoeraaaaaa, de oplossing is gevonden.

Men neme een ongezonde rashond, kruisen die met een ongezonde rashond van een ander ongezond ras,

en,

hocus pocus pats.

Daar is hij, de gezonde kruising.

(Ik wordt hier toch zo moe van)

" Rashonden zijn ongezond, 
dat beweren ze toch. 
Maar, hoeraaaaaa, de oplossing is gevonden.
Men neme een ongezonde rashond, kruisen die met een ongezonde rashond van een ander ongezond ras,
en,
hocus pocus pats.
Daar is hij, de gezonde kruising.
(Ik wordt hier toch zo moe van)
  "

Xtine

Raak beschreven.