Na het overleden van onze lieve vriend Duko, een jaar geleden, waren mijn man en ik het eens. We wilden geen hond meer. Voor wij onze grote vriend verloren, overleed 2 jaar ervoor onze lieve Berner Sennen pup. Het verliezen van onze hondjes was ontzettend zwaar, het verdriet en het gemis was, en is nog steeds, voelbaar. Het verwerken heeft heel lang geduurd en de pijn wilde ik niet nog een keer meemaken. Duko was mijn eerste hondje, de liefde van mijn leven.
Opeens keek ik met andere ogen naar honden. Natuurlijk gaven honden mij nog steeds blijdschap, maar waar ik voorheen helemaal zou zwijmelen en zou hopen op nog een hond erbij, moest ik er niet aan denken. Als ik pups op straat of op foto's zag voorbij komen, deed het mij niet meer zoveel als voorheen. Dat "oooh, ik zou zo graag nog een hondje erbij willen" gevoel was weg.
Tot vorige maand.
Via Facebook kwam ik een bericht tegen van een rescue stichting. Een vrouw in Spanje redde een hoogzwangere hond van de straat. Bij de vrouw beviel het teefje van 10 pups. 5 overleden helaas en 5 reutjes overleefden. De stichting plaatste de foto's van de pups en ik was op slag verliefd. Zomaar, geheel onverwachts. Ik zocht informatie op over de stichting en ondertussen ging het steeds meer kriebelen. Mijn man was op dat moment ook nog helemaal niet bezig met honden en zei: "als er ooit een hond komt, dan wel een Berner Sennen." Mijn man heeft in zijn vorige relatie 3 Berner Sennen honden gehad en houdt ontzettend van het ras. Ook ik ben gek op Berner Sennen honden, maar de laatste tijd kom ik zoveel Berner Sennen honden met allerlei gezondheidsproblemen tegen (inclusief onze pup die wij zo vroeg verloren), dat ik een soort van angst heb gecreëerd om weer voor een Berner Sennen hond te gaan. Ik wilde dus niet te enthousiast zijn omdat ik in mijn achterhoofd er rekening mee hield dat mijn man waarschijnlijk helemaal niet zo enthousiast zou zijn.
Gelukkig had ik het mis, want toen ik de foto's en alle informatie over de stichting aan mijn man liet zien, twijfelde hij maar heel even voor hij zei: "ja, we doen het!"
De pups zouden oorspronkelijk in juni naar Nederland komen, maar tijdens onze intake liet de stichting weten dat dit waarschijnlijk eind april al zou worden. Er zou voor die tijd nog een huisbezoek gepland worden.
Deze ochtend kregen wij een heel verrassende email met de vraag of de pup die wij willen adopteren misschien al volgende week zou kunnen komen. Een passagier van de vlucht zou 2 pups kunnen meenemen. Wauw, dat gaat wel heel erg snel! Voor ons geen enkel probleem natuurlijk! Onze pup zal dus volgende week al aankomen in Nederland.
We hebben echter nog geen huisbezoek gehad, dus de stichting probeert om deze zo snel mogelijk in te plannen. Ook hebben we nog helemaal geen spullen! Na de positieve intake hadden we voorzichtig al wat spullen besteld, maar deze spullen zouden allemaal midden april binnen komen. We hebben nog wel de basisspullen van onze vorige hondjes, maar voer, speelgoed, kauwmateriaal etc. nog niet! We gingen er toch vanuit dat we nog genoeg tijd hadden. En met de feestdagen (kon niet op een slechter datum haha) is het even snel zoeken welke winkels open zijn en welke winkel de spullen verkoopt die wij willen hebben.
Het gaat opeens heel snel, maar we zijn er (bijna) helemaal klaar voor! Natuurlijk hopen we dat we niet na een huisbezoek afgewezen worden, maar daar gaan we eigenlijk niet vanuit. Wij kunnen ons heel makkelijk aanpassen aan een karakter van een hond en hebben ook ervaring met verschillende hondjes (onze eigen hondjes en oppashondjes). Daarnaast wonen wij in het heerlijke Zandvoort, in een ééngezinswoning met een grote tuin en op 5 minuten lopen de duinen en op 10 minuten lopen het strand. Wat mij betreft wonen wij op de mooiste locatie van Nederland haha!
Wat een leuk nieuws, na een verdrietige periode.
Wat een leukerd om te zien, wat voor kruising is het?. En wat leuk dat het allemaal zo snel gaat.
Wij hebben sinds afgelopen januari een Buitenlands hondje een schat van een beest ^^
Zeer mooi foto ik begrijp je verdriet we moeten ze na een tijd afgeven maar we missen het zo iets dat rond ons altijd is en het verdriet dat erbij is wel goed dat je gaat voor een andere hondje
Oh wel heel leuk dat ze al eerder komt!
Wat een schatje zeg! Ik had het berichtje ook op FB gezien, als ik niet al 2 honden had, dan kwam er ook 1 van hun bij haha. Heel veel plezier met je pup!
Geweldig zeg, weer een hond in jullie leven, en eerder dan gepland is...hoop dat het een heerlijke hond wordt bij jullie, maar daar twijfel ik niet aan, de hond is door jullie beiden gewenst, zal het verdriet van jullie overleden honden wat naar de achtergrond duwen.
Prachtige pup! Goed dat jullie voor adoptie gaan. Ik zie er trouwens wel iets Mastín-achtigs in, heb je enig idee wat de moeder voor een hond is?
Met Pasen zijn er gelukkig veel tuincentra open, bijvoorbeeld Ranzijn (o.a. in Velserbroek) die een echt alles voor honden hebben.
Wat leuk dat hij al eerder naar Nederland komt! Dat gaat dan erg snel ineens.
Hayvar heeft het maar getroffen, lieve baasjes en dan ook nog heerlijk aan het strand komen te wonen!
Het is een prachtige pup. Heel veel plezier met elkaar!
Wat een mooie pup, ik weet zeker dat die voor afleiding gaat zorgen.
Ah, wat een leukerd!!
We hebben geen idee welke rassen er in zitten, maar wij zien wel veel overeenkomsten van een golden retriever/mastin kruizing. We zijn in ieder geval erg benieuwd naar zijn karakter! En onze handen jeuken om lekker met ‘m aan de slag te gaan. Heerlijk weer vanaf pup trainen.
Oh echt! Allemaal schatjes hè. 4 van de 5 pups zijn er nu geadopteerd!
Je hebt helemaal gelijk! Ik heb mij ook steeds meer beseft dat de blijdschap, vreugde en liefde die een hond weet te geven zoveel meer geeft dan het verdriet om het verlies.
Dat was ook wel een voorwaarde voor een hondje. Uit het asiel of uit een ander land waar geen toekomst is voor een hond. Er zijn genoeg honden die gered moeten worden en we hopen dat er uiteindelijk een eind komt aan br00dfok. Helaas zijn er teveel mensen die toch voor die laatste keus kiezen, of niet beter weten.
Goede tip, dankjewel! Ik heb vandaag al het één en ander gehaald bij de dierenwinkel, en van het weekend gaan we inderdaad even naar een Intratuin of ander tuincentrum.
Proficiat! Ik volg graag
Onze lieve Bodhi is thuis! Uitgebreide update & foto’s volgen. Hij ligt nu heerlijk te slapen, dus ik grijp dit moment om ook weer even mijn ogen te sluiten.
Wat fijn zeg, ik ben heel benieuwd.
Nou, daar zijn we dan!
Zowel Bodhi (voorheen Hayvar) als wij hebben gister een hele lange en spannende dag gehad. Bodhi kwam gistermiddag om 12:55 uur aan op Eindhoven Airport met één van zijn broertjes. Het was voor ons 2 uur rijden ongeveer, maar we hadden rekening gehouden met drukte op de weg, dus vertrokken al om 10:00 uur. Uiteindelijk waren we er om 12:30 uur en was het nog maar even wachten op Bodhi en zijn broertje. Het wachten was zo spannend. We waren enthousiast, nerveus en emotioneel. 2 hele aardige vrouwen van de stichting waren op het vliegveld om ons en de hondjes op te vangen en de adoptiepapieren te regelen. Alles echt perfect geregeld! Allerlei emoties gingen door ons heen toen de hondjes door de aankomsthal kwamen! Wat zijn ze al groot!! Ze hadden heel veel dorst, gelukkig had ik een kommetje en een flesje met kraanwater meegenomen.
De arme hondjes waren zo angstig, logisch natuurlijk na dit hele avontuur en helaas moest Bodhi ook nog eens 2 uur in de auto zitten. Bodhi had absoluut geen zin om op te staan dus die hebben we opgetild tot de auto op P3. Eenmaal in de auto viel Bodhi in slaap, gelukkig! We waren van plan om een tussenstop te maken zodat hij kon plassen, maar Bodhi sliep zo lekker, dat we meteen door gegaan zijn. Hij werd met nog 5 minuten in de auto te gaan wakker.
Thuis hadden we al een lekker plekje voor hem gemaakt en daar hebben we hem neergelegd toen we thuis kwamen. Bak met water naast hem neergelegd zodat hij wel kon blijven drinken. Ook hier viel hij meteen in slaap. Bodhi had absoluut geen zin om te bewegen, dus we hebben hem lekker met rust gelaten. Om 18:00 uur gingen wij eten en werd Bodhi een beetje wakker. Ik heb hem toen wat eten gegeven en gelukkig had hij honger! Hij at al zijn brokjes op. Omdat hij nog helemaal niet geplast had sinds hij in Nederland was tilde ik hem naar de tuin, maar Bodhi had echt absoluut geen zin om te staan. Alles op z'n tijd, helemaal prima. We zijn weer lekker naar binnen gegaan. En hij viel weer meteen in slaap.
Ik ben uiteindelijk ook maar gaan slapen, naast Bodhi op de bank. Ik sliep heel onrustig omdat ik Bodhi in de gaten wilde houden, maar steeds als ik wakker werd lag hij als een blok te slapen. Toen ik om 05:00 uur wakker werd, zag ik Bodhi niet meer op zijn plek liggen. Hij was aan de andere kant van de kamer aan het rondlopen. Hij had niet geplast in de kamer, dus weer meteen naar de tuin getild en ja hoor! Eindelijk kwam er een heleboel plas uit. Hij draaide nog een paar keer en ja hoor, ook een poep! We zijn vervolgens weer naar binnen gegaan en gaan slapen. Staan of lopen zat er echt niet in. Zodra je 'm neerzette ging hij meteen liggen. Om 7:00 uur kwam mijn man thuis van de nachtdienst, dus werden we allebei wakker. Bodhi kreeg weer brokjes (en hij kwam zelf vanuit de woonkamer naar de keuken lopen!), die hij meteen opat. Drinkbak meteen verplaatst naar de keuken, naast zijn voerbak, en op naar de tuin. Maar helaas! Nog steeds wilde hij niet lopen. Ook niet met iets lekkers.
Hij heeft verder heel de ochtend gespeeld en het viel mij op dat hij steeds voor dezelfde knuffel koos. Een roze varken knuffel. Omdat ik graag wilde dat hij zijn pootjes ging strekken, dacht ik, ik probeer het gewoon met de knuffel. Ik liet de knuffel "lopen" op de grond naar de keuken toe en ja hoor, nog geen 5 seconden later kwam Bodhi kijken wat zijn knuffel aan het doen was. In de keuken zijn riem om gedaan en liep ik met zijn knuffel de tuin in. Hij volgde zonder probleem. Toen ik de knuffel even op de tuintafel plaatste omdat ik verder met Bodhi wilde wandelen, deed hij geen stap meer. Misschien wil hij de knuffel meenemen? En ja hoor, toen ik de knuffel weer in mijn hand had, volgde hij braaf. Zijn eerste wandeling, van huis naar het grasveldje een paar meter verder, is een feit! Het zijn kleine stapjes en kleine overwinningen, maar ik ben zo ontzettend trots op hem! Ik zie mijn man al lopen met Bodhi en zijn roze knuffel haha!
Natuurlijk ook wat foto's!
Aankomst Bodhi & zijn broertje
Daar zijn ze dan! Bodhi en zijn broertje:
In de auto meteen in slaap gevallen
Thuis ook meteen slapen:
Even spelen met zijn favoriete knuffel:
En natuurlijk heel moe na zijn allereerste wandeling in Nederland:
Ohh wat een leuke, uitgebreide update met die foto's.
Bodhi is met zijn kontje in de boter gevallen!
Hij ziet er erg lief uit, afgezien van de vachtlengte doen de broertjes me sterk denken aan (een kruising met) de Mastín del Pirineo.
Wat ga je de komende tijd genieten! En Bodhi weet helemaal nog niet dat hij in een gouden mandje is terecht gekomen geniet ervan!
Wat fijn om te lezen. Schattige foto's Hij zal vast nog zo moe zijn door alle drukte en verandering.
Oh wat een heerlijke update.
Zo fijn om te lezen dat je totaal geen haast hebt , alles rustig aan op het thempo van Bhodi !
Ik vind dat echt supertof om te lezen en volg graag!
De nieuwe mand is net binnen en deze is zo te zien helemaal goedgekeurd!
We zijn zo blij met hem & hij heeft al een heel avontuur achter de rug. Hij verdient het om het even lekker op zijn manier & tempo te doen!
Heerlijk om te lezen.
Vaak is de hond niet eens fatsoenlijk binnen en word in een bench gepropt moet snel zindelijk zijn, comandos kennen en socialiseren en noemaar op.
Een verademing om dit te lezen.
Ohhh wat leuk beschreven, wat een geweldig verhaal
Wat mooi en leuk om zien veel succes
Leuke foto''s!
Mooie mand!
Wat ontzettend mooi om te lezen. Hij heeft het echt getroffen met jullie. Heel veel plezier samen.
Wat leuk om te lezen, volgens mij gaat het helemaal goed komen met hem. Veel geluk met bodhi
Ooh wat een dropie!
Zoek je iets op de HondenPage ? Vul dan hier jouw zoekwoorden in ?