Hoe ervaren jullie een labrador?

"  

Voor hun 3de al? Jeetje...dat is dus nog erger dan bij de lab. Ook daar komt veel kanker voor, helaas. "

Eef en Tjibbe

In Amerikaanse onderzoeken komt dit ras elke keer weer voor in de top 5 met hondenrassen waar het meest vaak kanker geconstateerd is. De golden retriever ook trouwens... maar ik meen me zelfs te herinneren dat the flatcoated op 1 stond. 

Hoe het met de populatie van diezelfde rassen hier gesteld is weet ik niet. Maar de cijfers daar zijn echt heel slecht...

Hoi Suzanne,

Ik weet het.

De vraag is "hoe ervaren jullie een labrador"

Je schrijft dat je het moeilijk vindt om terug te gaan naar hetzelfde ras. 

Jullie hebben daar nog veel verdriet van en vinden het moeilijk.

Dit kan ik echt verschrikkelijk goed begrijpen echt waar!!!

Maar de Zwitserse herder is echt  zo een mooi ras en een echte familie hond(gek op kinderen) en een sterkte "will to please"

Ik weet niet of jullie hond een langharige of kortharige hond was.

Misschien deze  dan bv deze keer een langharige Zwitserse herder..

Als je hart eigenlijk ligt bij dit mooie ras.....???

De karakter eigenschappen zijn erg goed.

Als je naar een goede fokker gaat leef je langzamerhand naar de nieuwe pup toe en veroverd jullie hart.

Terwijl jullie je lieve trouwe maatje niet vergeten!!!

Ook al zou het een Zwitserse herder zijn.....

Hier 1x Zwitserse herder uit het asiel echt een lieve super kanjer!!!

Ook 4x Duitse herders gehad.

heeft veel verdriet gekost bij het afscheid!!!(en niet te vergeten lang daarna!!

Maar elke Duitse herder was een persoonlijkheid op zich ondanks hetzelfde ras.

geen van alle zou ik hebben willen missen!!

Nogmaals het is beslist niet  het antwoord op jullie vraag!!!!!!

maar een Labrador of een herder-achtige hond zit wel echt verschil.

Succes met het zoeken naar een kameraadje!!!!

Tijdens stages bij pensions en uitlaatservices zie ik veel labradors in gezinnen.

Zolang je consequent bent en de kinderen leert de hond met rust te laten als hij slaapt, eet, etc. denk ik dat een labrador een fijne gezinshond zou kunnen zijn. wederzijds respect is heel belangrijk.

Ze worden indd snel dik, hier moet je dus altijd een oog op houden en k zou dan proberen enkel te belonen met normale brokken en niet teveel commerciële troep te geven mr bijvoorbeeld gedroogde kophuid ofzo om op te kauwen.

Er zijn erg veel labradors, ook ter herplaatsing. Mochten jullie voor een puppy gaan, ga dan alsjeblieft naar een fokker die lid is van de rasvereniging.

Verder kunnen ze best lomp zijn.
Ze hebben een bak energie dus goed uitlaten is een must en ze zijn ook best slim dus mentaal zul je ze ook moeten uitdagen.

Verder kunnen de meeste goed overweg met honden, kinderen en kunnen ze vaak loslopen.

Alles valt of staat natuurlijk met de juiste opvoeding. Zeker geen honden om hard aan te pakken (mr dat zijn de meeste niet) Je zou eventueel ook naar een Duitse herder kunnen kijken. Mocht je retrievers leuk vinden, zijn de golden en de toller ook een populaire optie. K ken ook mensen met Bouviers, bullmastiffs en Dobermanns in combinatie met kinderen maar dit kunnen erg pittige honden zijn vergeleken met de retrievers. Ook zijn er veel Molossers/berghonden die over het algemeen goed met kinderen kunnen.

Ik ken aardig wat labradors. Ze zijn zeer vriendelijk, vrolijk, maar lomp.

Het merendeel van deze labradors is een poepeter.

Het ras is te populair; daardoor een hoge inteeltcoëfficiënt en ten gevolge daarvan zijn er vele erfelijke aandoeningen.

Koop de pup bij een fokker, die fokt volgens het verenigingsfokreglement en vraag naar de uitslagen op papier van verplichte testen van beide ouders.

citaat

Algemeen

Heupdysplasie, Elleboogdysplasie en erfelijke oogafwijkingen als Cataract, prcd-PRA en Retina Dysplasie zijn de meest bij de Labrador Retriever voorkomende gezondheidsproblemen. Verder lijdt een groot aantal Labradors aan verschillende soorten van Allergieën , ook Epilepsie, Patella Luxatie komen regelmatig voor.
Om vast te stellen of uw Labrador Retriever qua gezondheid geschikt is om nakomelingen te krijgen dient u in elk geval een drietal onderzoeken te laten plaatsvinden, te weten het zogenaamde ‘oogspiegelen’ en het röntgenologisch onderzoek van heupen en ellebogen.

einde citaat

Bron: https://www.nlv.nu/rasengezondheid/gezondheidsonderzoeken

Ik vind labradors echt verschrikkelijk. Het zijn ontzettend lompe honden, die vaak bij slechte eigenaren terecht komen die niet begrijpen dat het werkhonden zijn (van origine dan). Labradors hebben zowel fysieke als mentale stimulatie nodig. Het zijn dan ook geen makkelijke honden om te hebben, al doet iedereen het overkomen dat ze “dé perfecte gezinshond” zijn.

Worden ze snel dik? Dat ligt eraan. Bij de labrador is er een groot verschil tussen werklijn en showlijn. Showlijnen zijn vaak dik(ker). Verder is het zo dat, zoals ik al zei, labradors vaak eindigen bij eigenaren die de honden niet geven wat ze nodig hebben. 

Hoe zijn ze met kinderen? Afhankelijk van de leeftijd. Labradors zijn echte allemansvrienden, en dus ook erg goed met kinderen die al iets ouder zijn. Een peutertje/kleutertje lopen ze echter zo omver.

verschil teef-reu? Met alle rassen zal je verschillen vinden tussen teven en reuen. Per ras zal het verschillen hoe teven en reuen verschillen. Maar, sprake van een groot verschil is er niet. 

Poep eten? Euuhh.. tsja. Als honden poep eten komen ze vaak iets te kort in hun dieet, of het is een gedragsprobleem. Dit is niet echt rasafhankelijk, lijkt me.

Pup/volwassen? Er zit een groot verschil tussen een pup en een volwassen hond, binnen ALLE rassen. Puppen zijn lief, knuffelig, hebben duidelijkheid nodig en moeten vooral rustig benaderd worden. Volwassen honden weten iets meer van wat er van ze verwacht word, mits ie ze hebt opgevoed. De echte “hel” is de puberteit, tussen pup en volwassene in. 

Ik wil je een labrador zeker niet afraden, het zou zomaar eens de perfecte match voor jullie gezin kunnen zijn. Maar als ik lees dat jullie een herder hebben gehad.. zou ik niet zo snel voor een labrador gaan. Waarom willen jullie graag een labrador?

Ik vind het jammer dat er zoveel negatieve reacties zijn over het ras. Met de juiste opvoeding zijn het echt geen losgeslagen projectielen. De mijne is helemaal niet hyper en negeert andere honden meestal en als ze erop af gaat os het rustig en alleen even een snuffel. Het is niet een hond waar iedereen van houdt, best te begrijpen ieder zijn eigen ras, En eigenschappen waar je van houdt. Maar om ze zo af te kraken... vind ik best flauw. Ik heb dan ook een totaal ander ras waar totaal verschillende karaktereigenschappen aan zitten, maar ieder ras heeft iets moois. 

helemaal waar

Dat begrijp ik best. Het heeft er denk ik mee te maken dat labradors met die karaktereigenschappen andere mensen tot last kunnen zijn. Een heel erg baasgerichte hond (bijv. een border collie) is ook niet echt mijn ding bijvoorbeeld, maar daar heb ik over het algemeen geen last van als ik deze tegenkom. Daar zou ik me dan ook niet snel over beklagen. 

Natuurlijk zullen er ook uitzonderingen zijn en ik zeg dan ook niet dat alle labradors zo zijn maar ik vind dat zeker iets om rekening mee te houden voordat er tot aanschaf van dit ras overgegaan wordt. Net als de eerder genoemde gezondheidsproblemen bijvoorbeeld.   

Ik snap het ook niet helemaal. Alles heeft z'n voor- en nadelen natuurlijk en sommige dingen zijn leuk en andere niet. Obi heeft ook na- en voordelen.

Er is geen ras wat ik me kan bedenken dat ik zou wegjagen als ie ineens bij mijn voordeur stond in de stromende regen, helemaal alleen. Uit praktisch oogpunt zijn sommige rassen natuurlijk niet handig, zoals de ovcharka. Maar ik kan geen ras bedenken wat ik "verschrikkelijk" vind. Ik vind sommige rassen wel verschrikkelijk gemaakt door menselijk toedoen. Denk maar aan alle rassen met ernstige gezondheidsproblemen puur veroorzaakt door een extreem uiterlijk. Ik zou zo'n hond nooit aanschaffen omdat ik dat niet wil en zal steunen. Maar daar kan de hond helemaal niets aan doen. Ik hou van wat een hond is; een maatje door dik en dun, iemand die je nooit zal bedriegen en er altijd onvoorwaardelijk voor je is. Zelfs als je met het verkeerde been uit bed gestapt bent, zonder enige verwijten of vooroordelen. Of dat nou in de vorm van een Labrador,een dwergkees of zo'n mafkees als Obi is... 

Ben het helemaal met je eens. Mooi en goed verwoord!

Helemaal mee eens, ook met Laura.

TS Suzan, ik heb een lab een bruine, als je mijn ervaring wil stuur me een PB

Ik heb geen zin in discussies.

Een goed gefokte Labrador is heel makkelijk te trainen maar ook een hond waar je iets mee moet doen.Ze zijn leergierig en willen graag hun baasje blij maken.Ze zijn een aangenaam gezinslid, maar verharen veel en bijna constant, lol.

Ze zijn vrolijk, vriendelijk naar iedereen, stabiel en intelligent.Bij erg jonge kinderen kunnen ze snel over enthousiast reageren.Pups leren snel en willen snel samen dingen leren met het baasje( incl. de slechte gewoontes,lol).

Ik heb ruim 20 jaar Labradors gehad en een groot deel van deze tijd ook af en toe een nestje mee gefokt.

Honden in het algemeen hebben vooral het eerste jaar een 'thing for shit',lol.Ze houden wel van modder en waterplassen.'Lekker lang uit liggen in een modderige waterplas' is wel een geliefd item

Dat een Labrador dik wordt, ligt echt aan je zelf. Gewoon voldoende beweging geven en opletten wat er naar binnen gaat.Ik heb zelf nooit een te dikke Labrador gehad!

Als je een Labrador neem, raadpleeg dan de N.L.V.  Marktplaats zitten veel geldwolven die van alles verzinnen om hun pups te verkopen (bijv. het fokken op een aparte niet erkende kleur)al gaat het alleen maar om geld

Ik schrik erg van die cijfers... Maar... als ik het goed begrijp gast het om Amerikaanse cijfers. Het is de vraag of je dat kunt generaliseren naar de Nederlandse situatie. Ik denk zelf nl van niet. Maar wel goed om naar dit aspect te kijken.

Hier trouwens een Golden van bijna 13. Ze doet het nog steeds, wel artrose en een verworven allergie na een vaccinatie maar stil ging strong. Ook veel minder onbenullig lomp dan de labradors hier in de buurt. 

Kijk ook goed naar karakter en gedrag van de ouders... en succes met jullie keuze.

Hihihi..Ik weet ook niet hoe ik er zo bij kwam..

Ik heb echt alle varianten labrador gekend. Agressievelingen die mijn toen 12 of 13 jarige hond in de hals beet en tegen de grond drukte, en onderdanige typjes. Blijerikken, lomperikken, dunnerikken, geconcentreerde jachthonden, goedzakken, dikzakken, en alles er tussenin.

Soms komt er wel eens een lomp, jong exemplaar buurten, maar buiten dat die typjes ook even mijn jaszak aantikken om te kijken of daar geen snoepjes in zitten (nee dus) dan gebeurt er verder weinig. Mijn hond blijft gewoon rustig stilstaan met zijn staart zwaaien, dus dat lompe gedrag hebben ze niets aan, omdat de mijne er niet op reageert.

Mijn ouders hebben al verschillende honden gehad ( heidewachtel, riesenschnautzer, airedaile terrier) en nu een bruine labrador.

Ze is nu 4,5 jaar oud en de liefste en aanhankelijkste van alle honden die ze gehad hebben. 

Ze loopt goed los en gaat op niemand af. 

Ja ze zijn wel lomp en ze eet alles wat ze kan vinden dus het is goed opletten. Maar een ontzettend fijne hond.

Labradors zijn niet zonder reden zo populair natuurlijk. Het zijn vriendelijke sociale honden. 

Maar als je hart eigenlijk bij de Zwitserse witte herder ligt, zou ik weer een witte nemen. Elke hond is anders, je gaat echt geen kopie krijgen van je lieverd. 

Dit is wat ik inderdaad probeerde uit te leggen.

Labradors zijn inderdaad hele leuke honden!

Maar het is denk ik wel een overgang.