Overhalen hondje......

Hey, zoals je aan de titel kunt lezen wil ik een hond(je).

Mijn vader vind het allemaal wel best en helpt mee mijn moeder over te halen. We hadden een 11/12 jarige hond (Chinkie) die we helaas hebben in moeten slapen wegens:

1. Ouderdom

2. Reuma

3. Botkanker

4. Gebroken bot

5. Gescheurde pees

Mijn moeder wil geen hond omdat: ‘Honden zijn lief en leuk, zolang hij maar bij iemand anders woont. Honden stinken.’

Ze zou hem alleen tussen de middag uit hoeven laten. Dan zit ik namelijk op school. Mijn vader is dan aan het werk.

Ikzelf ben 12 jaar.

Caron, jij bent 12 jaar, dolgraag wil je een hond, begrijp ik zo goed, maar heel het gezin moet er achter staan, je mams is er niet  alleen  voor een keer uitlaten, de hond moet ook verzorgd worden als die eens ziek is, overgegeven heeft of aan de diaree is, en als jij en je vader er dan niet zijn...wie verzorgd dan de hond, vandaar Caron, heel het gezin zal er achter moeten staan....ook je mams.     Als je mams een hond niet zo fris vind, een hond die overgegeven heeft en aan de diaree is is ziek....als je mams vies is van een hond zal ze de hond niet verzorgen...

Nog even een update:

Ik heb 3 mensen die op de hond zouden kunnen letten als hij ziek is. 1 daarvan is dierenarts.

Mijn moeder is niet vies van een hond, ze vind ze gewoon stinken.

Zit je nog op de basisschool Caron?

Caron,  verplaats je eens in je moeder. Zij wilt iets heel graag maar zadelt jou er elke dag mee op omdat zij geen tijd heeft (huis bv schoonmaken). Hoe zou jij dat vinden? Die mensen die de hond op kunnen vangen is leuk. Mensen die je hond uit willen laten ook. Maar een dierenarts kost geld bij een zieke hond en andere mensen zitten er beslist niet op te wachten  een hond jaren lang uit te laten als er gewoon iemand bij jullie thuis is. Je moeder mag het braaksel opruimen want een hond spuugt waar hij toevallig staat. Een hond laat zijn diarree  s nachts lopen waar hij op dat moment is. Niemand wil het opruimen. Daar is moeder voor. Jij komt thuis uit school...speelt en wandelt met je nieuwe hondje maar daar gaat de lol ook vanaf want het wordt een verplichting. Wie moet de hond verzorgen? Moeder....aangezien je vader gaat werken en jij op een volgende school andere interesses gaat krijgen...zoals vriendinnen en vriendjes en uitgaan. 

Een hond is een verantwoording die 10 tot 16 jaar duurt. Het is geen wegwerpartikel en je kunt het dier ook niet zomaar weer even terug brengen. Daar schaad je de hond mee...dat dier heeft ook gevoel. Het is geen speelgoed wat je aan de kant kan zetten als je er even geen zin in hebt. Kun jij jarenlang verantwoording af leggen? Ik ben bang dat je moeder de grootste verantwoordelijkheid heeft straks. En dat wil zij kennelijk niet.

Is er een asiel in de buurt? Daar zitten veel honden zonder baas die graag jouw knuffel ontvangen en met je willen spelen en waar je waarschijnlijk mee kunt wandelen. Kijk eerst eens hoe dat iedere dag vergaat op vaste tijden. Of een hondje uit jouw buurt waar je van de eigenaar mee mag wandelen. En dan ook echt iedere dag, gelijk vanuit school. Ik ben bang dat je dat niet leuk gaat vinden als het een verplichting wordt. 

.....een hond hoeft trouwens beslist niet te stinken. Dat kan aan ziekte, verkeerd voer of verzorging  liggen. 

Ik begrijp heel goed dat je een hond wilt. Toen ik 12 was wilde ik doodgraag een kat en dat mocht ook niet van mijn moeder. 

Maar ik ben nu 26 en vind het hebben van een hond nog steeds erg moeilijk en veel werk. Omdat jij veel op school bent, zal een groot deel van de verzorging voor je moeder zijn. Een pup plast en poept veel in huis, moet elk uur wel eens buiten,... Dat is meer werk voor je moeder dan een keertje uitlaten. Verder bijt een pup ook op allerlei spullen waar hij niet mag op bijten, blaft,... Dit kun je niet even pauzeren wanneer jij niet thuis bent. Je moeder zal dus sowieso een groot deel van de opvoeding en verzorging op zich moeten nemen, ook al zou jij nog zo goed voor de pup zorgen. Er zal overal meer haar liggen in huis en modder van de wandelingen, dus ze zal ook meer moeten schoonmaken. Ik begrijp je moeder dus wel. Honden zijn natuurlijk enorm leuk, maar brengen ook veel zorgen, kosten en 'last' met zich mee. 

Net omdat een groot deel daarvan door je moeder moet gebeuren (waar je helaas niets kunt aan veranderen) is het belangrijk dat zij er ook volledig achterstaat. Ik zie op Facebook en tweedehandssites zo vaak pups die weg moeten omdat mensen het onderschat hebben. Dan is het beter dat je moeder nu beslist dat ze geen hond wilt dan dat ze toch voor jou een hond neemt, maar het uiteindelijk toch niet ziet zitten waardoor je hond weer weg moet. 

Ik zou gewoon even afwachten tot je wat ouder bent en je helemaal zelf voor je eigen hond kunt zorgen. Ondertussen kun je je al voorbereiden door veel te lezen over gedrag van honden en rassen  En misschien kun je wel overeenkomen met je ouders dat je samen een keer per week gaat wandelen met honden uit het asiel of met een hond van vrienden of uit de buurt?

Ik zit op de middelbare, mijn moeder vind de hond stinken, ik niet. Aan een asiel heb ik ook al gedacht, maar er is niks binnen anderhalf uur fietsen. (Op zijn snelst.)

Ik kan de verantwoordelijkheid aan, ik heb ook 2 cavia’s waar ik 3x per dag mee knuffel, zelf voer, hok schoonmaken, nagels knippen, borstelen, wassen.

Maar dan nog....je moeder moet er 100% achter staan. Een hond is geen cavia die de hele dag in het hok verblijft als jij er niet bent.

Heel simpel, zolang niet iedereen achter de keuze 'hond' staat, geen hond nemen.

Er komen ergenissen van de partij die geen hond wilde en het zal er dan thuis niet gezellig op worden.

Wacht een aantal jaren tot je op jezelf woont en kijk dan of er nog steeds een hond in je leven past en of je er de tijd voor hebt.

Ik heb zelf ook hamsters, maar vind dit niet te vergelijken met een hond. 

Ik geloof zeker wel dat je de verantwoordelijkheid aan kunt, maar je moet nu eenmaal nog naar school gaan waardoor je niet de hele dag thuis kunt zijn om met de pup bezig te zijn. Dus daardoor komt nog steeds een groot deel van de verantwoordelijkheid bij je moeder terecht. Ook ben je nog te jong om geld te verdienen, waardoor je ouders toch zullen moeten instaan voor de kosten. Dit zijn dingen waar je zelf niets aan kunt doen, maar die er wel voor zorgen dat je nog niet volledig alleen kunt instaan voor een hond. Door de tijd en het geld die je ouders er moeten insteken, is het belangrijk dat zij er ook volledig achterstaan. Zolang dat niet het geval is, kun je niet zeker zijn dat je een hond alles kunt bieden die hij nodig heeft, ook al zou jijzelf er alles voor doen. Dan is het beter om even af te wachten tot je zelf wel volledig voor de hond kunt zorgen en dan pas een hond te nemen.

Niet alle honden stinken er zijn ook  rassen die niet of weinig verharen en niet alle hondenrassen hebben een sterke geur aan hun vacht.  Misschien helpt het ook om haar hondenrassen te laten zien die minder of niet verharen.

Als je een cavia vergelijkt met een hond dan ben je er duidelijk nog niet aan toe.

Een hond is er gewoon. Loopt door het huis. Is aanwezig. Loopt achter je aan. Bedelt om aandacht, om lekkers. De hond moet opgevoed worden. 24/7 en niet alleen als jij of je vader thuis zijn. 

Een hond moet uit. 4 maal per dag waarvan één keer echt een stevige wandeling. Ook als het regent. Ook als het vriest en hard waait. Ook als je moe bent of ziek. Ook als je gewoon geen zin hebt omdat er een leuke film opstaat. 

Een hond moet er vroeg uit. Ook als jij uit wilt slapen. Een hond moet er last uit. Ook als jij omvalt van de slaap. 

Een hond kan gedragsproblemen hebben. Blaffen. Uitvallen. Vechten. Bijten. Grommen. Slopen. Trekken. Niet luisteren. 

Een hond kan ziek worden. Of ongelooflijk smerig door ergens ingerold te hebben . Jij moet naar school. Wie douched de hond?

En een pup is zoooo veel werk...

Schooluitje? Feest? Kamp van je sport? Vakantie? Naar je vriendje straks? Stappen? Uitgaan?

En wie zorgt er voor de hond? Juist. Je moeder die geen hond wil.

"  Als je mams een hond niet zo fris vind, een hond die overgegeven heeft en aan de diaree is is ziek....als je mams vies is van een hond zal ze de hond niet verzorgen... "

Willemijn, baasje van Bams.......en Ogin

Ach wel nee. Het is moeders eigen om een afhankelijk wezen niet te laten barsten als het niet uit komt. Dat hebben wij ook gedaan met onze kinderen.  Daar hebben we ook de pies, poep en kots van opgeruimd. Daar hebben wij ook nachten mee op gezeten. Van Hot naar her mee gereden. En nee. . Er werd nooit gevraagd hoe wij ons voelden als iedereen de griep had in huis.

Juist daarom wil die moeder dus geen hond. Puntje bij paaltje komt het toch op haar neer als het zwaar wordt en is zij de heks als ze de hond herplaatst omdat de rest er geen donder meer voor doet.

Ik vergelijk de cavia niet met de hond, ik douche de hond. Ik wil juist een hond, omdat die aanwezig is. Ik zeg dingen af om voor de hond te zorgen. Ik hou van uitlaten. Ik wou niet voor een pup gaan, maar voor een oudere hond die niet meer opgevoed hoeft te worden. 

Opvoeden ben je nooit klaar mee.

Vergeet niet dat oudere honden soms ook helemaal niks hebben geleerd, of dat ze wel dingen weten maar het bij jou thuis ineens niet meer snappen. Je zult in een oudere hond dus net zoveel energie en tijd moeten stoppen als in een jonge hond.

Ik ben thuis opgegroeid met honden. Toen onze bull terriërs waren overleden wilden mijn ouders geen hond meer. Dat heeft zo’n 4 jaar geduurd voordat zij er ook weer aan toe waren een hond te nemen. Het hele gezin stond er toen achter om weer voor een hond te gaan kijken. Dat is wel heel belangrijk aangezien dan iedereen afwisselend met plezier zijn steentje kan bijdragen. 

Toen ik een jaar of 17 was kregen we de kans op een pup. Echter had mijn moeder een hernia en zou de opvoeding en verzorging allemaal op mij terecht komen. Dan ga je echt kritischer nadenken. Hij is nu 4 jaar en nog steeds zorg ik voor hem. Daarbij pas ik heel veel dingen in mijn leven aan hem aan. Ik denk dat als je 12 bent je nog veel dingen moet kunnen proberen zonder een zware verantwoordelijkheid te hebben voor een levend wezen. En misschien als je 17 bent heb je wel hele andere interesses. 

En helemaal vergeten als je dalijk na de middelbare gaat studeren. Er gaat veel tijd in je studie zitten en misschien wil je wel in een andere stad gaan studeren. 

Een hond moet smorgens, smiddags, namiddag en voor het slapen uitgelaten worden. Je hebt ook een cavia. Misschien dat dat wat te veel is voor jouw. Je moeder zal dus heel de dag op de hond moeten letten aangezien jij een hele dag op school zit en je vader een hele dag aan het werken is. Als je mama dat niet ziet zitten lijkt het mij verstandig het niet te doen .... je mama zal tenslotte het meeste bij de hond zijn. 

Onlangs was er nog een topic over een meisje die na lang zagen een puppy kreeg. Na paar dagen had ze al wat spijt van haar beslissing. Het was toch meer werk dan ze dacht. Ikzelf vind 12 jaar te jong om te beslissen over de aankoop van een hond. Elk kind wil een hond maar grootste deel ziet er na een tijdje niet meer naar om omdat er andere interesses zijn/komen. 

Het is niet dat ik (we) het je niet gunnen maar we weten hier allemaal hoeveel zorg er in een hondje gaat zitten.

Ik heb op me 16e ook een pup gehad en nu ik er aan terug denk was dat gewoon totaal niet handig je wilt/moet naar vrienden gaat stappen en naar school. Er blijft maar weinig tijd over om bezig te zijn met je hondje en als die tijd dat je er niet bent zal je moeder dus alles op moeten vangen waar ze duidelijk geen zin in heeft dit zal niet ten goede komen voor het hondje.

Wees gewoon nog maar lekker kind/tiener/puber hoe je het wilt noemen want er komen nog genoeg dingen die je tijd in beslag gaan nemen.

Als jij er echt voor wil gaan dan kan dat gewoon!! Maar bedenk wel écht dat je er voor heel veel jaar aan vast zit, en dat vind ik zelf alleen maar leuk, maar je hond is er ook gewoon als je straks uitgaat, gaat werken etc..ik zit nu in m'n examenjaar en ik heb regelmatig weken dat ik gewoon écht geen tijd heb voor de honden, mijn gezin doet dan alles voor mij. En als je puppy opgroeit en groot en sterk wordt, aan de riem gaat trekken, misschien wel uit gaat vallen naar honden, dan is het nog steeds jouw hond die je moet uitlaten en verzorgen, ondanks de problemen die hij heeft. En ook in de kou en regen moet je hond plassen en poepen!! 

Ik ben nu 17, was 8 toen ik ging zeuren om een hond, en 13 toen ik begon te zeuren voor een tweede hond 

Het heeft bij mij een tijdje geduurd voordat ik mijn ouders om had, maar nu we allebei de honden hebben kunnen we ons het leven niet meer zonder ze voorstellen.. Mijn leven draait zo'n beetje om die beesten en ik heb veel voor ze over. 

Als ik op vakantie ben vind ik het na twee dagen al niet meer leuk omdat ik terug wil naar m'n honden..ik blijf regelmatig thuis als vrienden wat gaan doen om bij de honden te zijn, vind ik helemaal niet erg trouwens, altijd een mooi excuus 

Maar in ieder geval, ik typ weer een heel onsamenhangend stuk.. Mijn punt is, het kan allemaal heel goed, maar je moet er zelf wel echt voor willen gaan, in goede en slechte tijden, en een groot deel van de opvoeding en het uitlaten voor je rekening willen nemen. De verzorging moet niet op je ouders komen te liggen, dus denk ook aan hoe het in de toekomst moet gaan! 

Succes met overhalen 

Je spreekt jezelf nogal tegen hier.

Enerzijds zeg je dat het kan als je er zelf helemaal voor wilt gaan (kinderen van 12 jaar oud overzien dat nog totaal nie; zie dat andere topic)

Anderzijds geef je al precies het probleem aan: En de moeder zal het grootste deel moeten doen. 24 uur = 8 uur slapen, 8 uur school en dan nog huiswerk en andere activiteiten. Voor zeker 20 uur per dag is de moeder verantwoordelijk en die wil dat niet.

Misschien gaat het de komende paar jaar best goed. Maar probeer wat verder vooruit te kijken dan de komende paar jaar:

Na de middelbare ga je studeren, je krijgt een totaal ander leven. Waarschijnlijk ga je in die periode op een kleine kamer in een studentenstad wonen. Misschien wil je bij een vereniging, krijg je een vriend en wil je uitgaan. Daarnaast heb je hele dagen colleges. Waar is de hond dan? Bij je moeder die zegt dat ze absoluut geen hond wil? Op je piepkleine studentenkamer waar geen park in de buurt is? In veel studentenhuizen is helemaal geen huisdier toegestaan.

Je kunt nu zeggen dat je dan niet op kamers gaat, maar echt, dat is een beslissing die je nu niet kunt nemen. Ik ben 22 en ik heb het niet gedaan, maar ik ben wel een paar jaar in het buitenland geweest om te reizen. Dat idee kreeg ik toen ik 15 was. Al mijn vriendinnen zijn wel op kamers gegaan en hebben daar de tijd van hun leven. Wil jij dit echt allemaal opofferen voor een hond? Je kunt het niet inhalen als je hond er over 15 jaar niet meer is.

Ik ben gek op honden en heb er sinds een jaar zelf 1, maar ik had mijn reizen en avonden uit met vrienden absoluut niet willen missen. Nu woon ik samen met mijn vriend, werk ik, en kan het wel. Een vriendin van mij is opgegroeid met honden en zou dolgraag zelf een hond willen maar snapt dat het nog even niet kan omdat ze geniet van haar studententijd. Ze heeft nu een kitten, dat past veel beter bij haar situatie, en zelfs dat vind ze af en toe een grote verantwoordelijkheid. Ik zou zeggen, heb geduld, het komt wel.

En belast je moeder er niet mee als ze dat niet wil. Dat is simpelweg egoïstisch. Moeders doen ontzettend veel voor hun kinderen, maar zij is ook een persoon met haar eigen wensen, verlangens en grenzen.

Als er geen asiel in de buurt is, misschien kan je helpen bij een hondenschool of oppassen bij andere mensen in de buurt?