Wij zijn ook weer van de partij .
Waarom ik een hond heb? We hebben thuis altijd een hond gehad.
Omdat alleen wandelen niet gezellig is.
Puck ligt s avonds graag op m'n benen als ik op de bank lig.
In bed slaapt ze gezellig naast me en ze is in iedergeval altijd blij als je thuis komt.
Ruby, we roepen Martin er weer even bij, om de foto recht te zetten...en wat en leuke foto Ruby....
Ja jammer genoeg wel
Ik heb wel nog iets leuks te vertellen. Vandaag hebben we de garage opgeruimd, hier ligt alles voor fee. In het begin kreeg fee kauwbotjes, maar daar zijn we mee gestopt voor haar allergie. Die kwamen we vandaag tegen (ze waren nog goed) en ik had ze in een zak op de grond gezet. Fee kwam binnen en ze snuffelde aan die zak, keek me aan, met die oogjes van: toe, 1tje kan toch geen kwaad baasje? Het is zooo lang geleden?! Nou ja vooruit, eentje dan! Ik kon het niet laten... fee als een gek naar de tuin gelopen en daar, als een blij kind, haar botje liggen oppeuzelen... wat was ze ontzettend blij!
Mijn eerste hond was Tonko, een glimmende zwarte kortharige hond van 50 cm. Een reu.
Wij hebben thuis de laatste jaren altijd een hond in huis gehad en wie moest er mee wandelen? juist.
Dus toen ik begin jaren 80 een eigen bedrijf begon, computerprogramma's maken, moest ik wel regelmatig even eruit, even rust nemen. Dus ik dacht op een gegeven moment, ik ga naar het asiel en kijk of er een hond naar mijn gade is. Ik met de bus naar Velp. (ik had nog helemaal niets hè, geen drinkbak, voerbak eten speeltjes, helemaal niets, want ik dacht, dit wordt toch niets.)
Ik kom daar en loop langs de kennels en daar zat Tonko. Ja toen zat hij niet meer maar kwam me gelijk begroeten. Ik loop de andere hokken nog even langs maar ik wist gewoon: hij is het!
Dus ik gris zijn kaartje van zijn hok en ga naar de balie en zeg: deze wil ik! Nou, dat kaartje had ik toch echt moeten laten hangen hoor! Zo werd mij verteld. Ja doei, ik neem hem toch?
Maar goed, afgerekend e.d. en wij naar huis. Niet met de bus maar de hele weg gelopen! En onderweg hij steeds maar tegen mij aanspringen van blijschap! Hij was toen 6 maanden en had er 3 in het asiel gezeten.
Die lieve jongen is 14,5 jaar geworden!
Weer zo een super mooi verhaal! En wat een mooie hond was Tonko!
Dank je!
Wat gaat het hard! Ik ben er ook bij :) Leuk om te lezen hoe iedereen het leven met hond inricht.
Mijn eerste hond was Tessa, ze kwam bij ons toen ik 4 was. Ze tolereerde enorm veel van me, zij hield niet zo knuffelen en ik wel. Er zijn zelfs foto's dat ik bij haar in de mand lig, ons grote zwarte monster met een klein hartje. Net als de zwerfkat die wij 1 dag hebben opgevangen (vader was allergisch), katten op ons erf waren uit den boze. Maar deze mocht op aandringen van de baasjes een nacht in haar mand
Toen ik ouder werd liet ze wat minder lang mijn knuffels toe, behalve als ik me rot voelde. Dat voelde ze feilloos aan en mocht ik net zo lang bij haar zitten als ik wou. Ze is 14 jaar geworden en ik vond het verschrikkelijk dat ze er niet meer was... Maar na 4 jaar begon het zo enorm te kriebelen, ik woon inmiddels samen met mijn vriend en een hond paste er wel bij. Gelukkig zag hij het ook zitten en nu is er een nieuw beestje dat mijn hart heeft gestolen!
ik twijfelde er echt niet aan hoor! @monique
@willemijn: jij moet er ook zijn hoor! want anders zou dit topic niet bestaan hebben vrees ik.
en wat een verhalen lees ik super mooi!
Eentje dan, en als ze juk krijgt....kriebelen...misschien valt het mee, houdt het bij een hoor....
De 3 musketiers van hp. Dat ze ons nog een poepie mogen laten ruiken.
Wij zijn er ook weer bij.
Ik wilde eigelijk van jongs af aan al een hond. Maar het mocht nooit van mijn vader. Die heeft echt helemaal niks met honden. Maar ik wist dat er ooit in mijn leven een hond zou komen. En een witte herder vond ik als kind al één van de meest mooie honden
Dus toen het eindelijk zo ver was. Ik en mijn moeder hebben er 2 jaar over gedaan de voorbereidingen en uiteindelijk toch gekozen voor een gevoelige witte herder als eerste hond ondanks onze 0,0 ervaring
Ik rijd mijn hele leven al paard en heb veel paarden ingereden en ik moest altijd op de gevoelige paarden rijden waar niemand op durfde dus vanuit die ervaring durfde ik wel een gevoelige witte herder aan ondanks dat het 2 totaal verschillende dieren zijn.
Maar uiteindelijk kwam Shadow. Mijn schaduw is ze letterijk. Ze had geen betere naam kunnen krijgen. En ik denk dat ik ook nooit meer zo'n makkelijke en lieve hond als haar krijg in mijn leven. Mijn once in a lifetime dog.
Ik ben vanaf dag 1 dat ze in mijn leven is op een roze wolk terecht gekomen en daar zit ik nog steeds op. En ik weet ook dat ik daar ooit ooit van af ga vallen en dat zal een vreselijke val worden maar daar moeten we nog lang niet aan denken.
Martin wat een verhaal....en Tonka een mooi huis gekregen bij jou....heb even tussen de regels gelezen, aha, verstand van computers.....
Wat een prachtige hond was Tonko.
Monique wat een bijzondere hond was jou eerste hondje.
Myrthe, je eerste hond Tessa......mijn eerste eigen hond....Tessa !!, een duitse herder.....de eerste hond van jezelf is toch wel heel bijzonder.....
Geweldig....ik beloof als het minder gaat jullie steun te zoeken en het niet voor me te houden en het achteraf te vertellen....
Patricia, wat is dit toch een heerlijk topic, de liefde voor jullie honden lees ik er zo ontzettend gevoelig uit....geen betere baasjes..... wij zijn rijk met onze honden , maar zij met onze liefde voor hun.
Dank je, hij glom echt zo. Wat een plezier hebben wij gehad. Nooit meer zo met een andere hond. Zo speciaal je eerste eigen hond.
Haha dat meen je! Mijn Tessa was een Duitse herder x labrador :)
Weten jullie trouwens hoe blij ik ben met dit forum.
Ik heb echt al heel veel dingen geleerd hier.
3 jaar geleden wisten wij echt niet dat titeren bestond. Dus toen Puk afgelopen week weer haar cocktail moest hebben wij gekozen om te gaan titeren. En maar goed ook...
De uitslag is:
Hepatitis: 5
Parvo: 6
Hondenziekte (distemper): 4
Zoals ik het begreep is 4 positief en 5 of hoger hoog positief. Dus enten is helemaal niet nodig en had dus zeker overbodig geweest. Het waren ook mooie donkere stipjes op het test stripje.
Ja ik ben echt blij met dit forum!
Voor de rest is Puk ook goed door haar "APK keuring" gekomen. Ze is helemaal gezond.
Wat leuk om al die verhalen te lezen hihi.
Ik was overigens als peuter al gek op honden.
Bij m'n oom en tante op de boerderij liep vroeger een leonberger genaamd Bruno (zo heetten al hun honden vroeger maar goed). Een koffie moment daar, waren ze mij kwijt.
Ik zat gezellig onder de tuintafel met de bak brokken van Bruno.
Ruby hapje, Bruno hapje en zo ging dat maar door. Bruno lag heel braaf bij me onder de tuintafel te wachten tot zijn brokje weer voor zn neus verscheen hahahaha.
Denise, mooie uitslag, geen enting nodig..... Ruby, was daarna alles goed met je ? Hahahaa...smaakte de brokjes ?? Denise wat een goed nieuws over Puk.....
Denk het wel, want ik leef nog steeds hahaha. Overigens zijn hondenbrokken niet het enigste wat ik gegeten heb. Varkensbrokken waren ook goed te doen. Tja, als klein kind stop je van alles in je mond. Zal het nu niet snel meer eten hahaha.
Jazeker, een stamboomhond rashond.....en nog als ik er een zie gaat het kriebelen bij me, maar de liefde voor de newfoundlander NU, daar zal geen ander ras voor in de plaats komen.....
Varkensbrokken, Ruby toch, hahahaha....psssttttt, als kind zijnde heb ik eens kaugom van de straat geplukt.
Ooh bah! Dat is nog viezer dan varkensbrokken!
Hoi, ik ga gaan slapen... morgen twee examens, heb wel wat stress...
Hahahha ik heb met onze vorige hond wel eens haribo beertjes gedeeld op die manier. (Laaaaanggg geleden)
Ik ken eigenlijk best veel verhalen van mensen die als kind zijnde wel eens katten of hondenbrokken op hebben en die leven ook allemaal nog.
Zoek je iets op de HondenPage ? Vul dan hier jouw zoekwoorden in ?