EDIT: Ik heb heel veel goede tips gehad en ben hier mee aan de slag gegaan. In de reacties kun je lezen hoe het nu gaat!
Wij lopen met onze puber reu van 1 jaar tegen een aantal zaken aan. We zijn er mee aan het trainen maar ik hoor graag wat bevestiging dat we op de juiste manier bezig zijn, of juist advies hoe we het beter kunnen doen!
- Hij heeft erg veel moeite met opletten, alles in de omgeving is interessanter. Daar hebben we een commando voor: kijk 'es. Hij gaat vaak netjes zitten maar vervolgens luistert hij alleen naar dat commando als er echt niks te beleven valt in de omgeving. Hij luistert ook niet altijd als we wat lekkers voor z'n neus houden om daar zijn aandacht mee te trekken. Wat kunnen we het beste doen in zo'n geval? Geduld hebben en wachten, het commando herhalen? Te vaak een commando herhalen is ook niet goed, maar ja hoe trek je dan zijn aandacht? (en echt, soms helpt niets: onweerstaanbaar eten, gek doen, enzovoort)
- Hij trekt nogal veel aan de lijn, zijn neus achterna naar alle geurtjes. Wij zijn sinds kort(vrij snel nadat hij daar echt mee begon) ermee begonnen om dan zonder iets te zeggen een andere kant op te lopen. Als hij dan met het mee lopen naar ons kijkt krijgt hij ook een beloning. Dat heeft natuurlijk tijd nodig voordat dat echt effect heeft. Maar soms ruikt het zo lekker (heel veel loopse teven op het moment!) of ziet hij iets waarop hij gefixeert raakt, dan moet je hem letterlijk mee sleuren... Dat lijkt me ook niet de bedoeling. Of moeten we dat voor nu gewoon echt even op deze manier volhouden?
- Hij is een paar keer (bij dezelfde type honden, agressief, reu) uitgevallen aan de lijn. Hier heb ik ook verkeerd op gereageerd omdat ik hier enorm van schrok, namelijk boos en corrigerend. Het had wel effect want hij stopte direct. Nu waren we een paar dagen terug bij de dierenarts voor zijn vaccinaties. Hij was bij binnenkomst al gestresst en plaste in de wachtkamer. Ook het vaccineren ging erg moeizaam omdat hij teveel bewoog, nog veel meer stress dus. Toen we de kamer weer uitkwamen zat er een hond die er daarvoor nog niet zag. Diego raakte helemaal over zijn toeren, blaffen en niet meer willen stoppen. Hij is met de assistente in een aparte kamer geweest zodat ik rustig kon afrekenen, toen heeft hij nog overgegeven van de stress. Een extreme situatie dus, maar de assistente zei wel dat we hier serieus mee om moeten gaan en raadde een gedragstherapeut aan. Hier gaan we serieus over nadenken, maar we moeten eerst iemand vinden die ons aanspreekt en een afspraak plannen wanneer we allebei kunnen. Dat duurt dus nog even. Ook het boekje kalmeren signalen van Turid Rugaas gaan we kopen.
Wij denken dat deze reactie komt door stress en misschien ook een stukje onzekerheid/angst. Met praktisch elke hond wil hij wel dolgraag spelen namelijk. Dit gedrag heeft hij sowieso alleen aan de riem laten zien. Hoe kunnen we hier momenteel het beste mee omgaan? We lopen nu voornamelijk op een rustig stuk met weinig andere honden en proberen hem alleen contact te laten hebben met honden die hij al kent. Maar dit is natuurlijk geen oplossing voor de lange termijn. De assistente zei ook dat we castratie kunnen overwegen, ik ben alleen bang dat dit gedrag dan alleen maar erger wordt. En sowieso willen we dat niet voordat hij is uitgegroeid! Kan dit gedrag ook nog voortkomen uit de pubertijd, dat het (wel met de juiste begeleiding) ook vanzelf minder wordt?
Ik hoor graag jullie ideeën want wij willen natuurlijk absoluut dat hij uitgroeit tot een fijne stabiele hond. Het is een echte knuffelkont en is gek op alle mensen en (bijna) alle honden.
Ik denk dat je een beetje pech hebt met de combinatie van het drijfinstinct van de Border, het waak- en verdedigingsinstinct van de Rottie en het onstuimige én het jachtinstinct van de Labrador. Dat geeft, als je het slecht treft ,voortdurend oorlog in de kop. Daar komen nu ook nog eens de hormonen en geslachtsdrift bij, wat het allemaal nog ingewikkelder maakt voor je hond. Ik zou serieus overwegen om hem te castreren, dat haalt alvast een hele hoop druk van de ketel. Het vooruitzicht dat je een leven lang nergens relaxt met hem kunt wandelen, lijkt mij verschrikkelijk - ook voor een hond.
Verder zou ik gaan kijken welke activiteit of sport je samen kunt gaan doen die hem het beste ligt, om het contact tussen jullie te versterken zodat je ook in lastige situaties makkelijker zijn aandacht kunt houden.
Turid Rugaas haar boekje "help mijn hond trekt" is ook een aanrader om rust in de wandelingen te brengen. En als je dan toch aan het lezen bent, is BAT2 van Trisha Stewart ook heel nuttig.
Denk je dat hij alleen trekt omdat hij gewoon iets lekkers ruikt en zijn neus achterna wil of komt er ook veel spanning bij?, Je zou eens een tijdje kunnen proberen om te wandelen in een heel rustige omgeving, waar hij lekker kan snuffelen en zijn tempo kan bepalen.
Teruglopen kan, alleen is dat denk ik erg frustrerend, Jenna snapte daar niets van en wed er alleen wilder van, flinke bogen maken en de route vervolgen werkte beter bij haar.
Commando s zou ik alleen geven als je er vrij zeker van bent als hij ook luisterd. Misschien anders gewoon aan de lange lijn houden vooral als hij al zoveel spanning heeft dat hij uitvalt naar sommige andere honden. Ik zou dus flink afstand houden van vreemde honden of honden waarvan je weet dat het niet goed gaat samen. Bogen maken op een afstand waarop hij niet reageert. De lijn kort houden zodat hij naast je loopt en jij tussen hem en de andere hond in. Zo doen wij het tenminste.
Succes met het vinden van een goede gt.
Castratie is zeker een serieuze optie. Hoe meer ik erover lees en nu ik zie hoe hij gefrustreerd raakt door de loopsheidgeurtjes, hoe meer ik de neiging heb om daar voor te gaan. Maar we wilden ook wachten tot hij echt uitgegroeid is omdat het natuurlijk wel zijn ontwikkeling verstoort. Dat gaan we ook bespreken met de GT, we willen ook absoluut niet dat hij er juist heel erg onzeker van zou worden.
Van het zomer gaan we zeker een activiteit doen! Dan heb ik iets meer tijd, behendigheid lijkt ons superleuk (hoewel ook dat beter is voor een grote hond als hij helemaal uitgegroeid is) maar we hebben ook iets gezien waarbij je met een klein groepje honden op pad gaat en daarbij ook veel leert over de interactie met je hond. Daarnaast doe ik nu al veel kunstjes met hem, dingen als een boks, jump of twistje vind hij ontzettend leuk om te doen. Ik wil dat ook vaker tijdens de wandelingen gaan doen, hopelijk helpt dat ook bij de focus!
We lopen nu heel vaak dezelfde route, daar komt bijna niemand en kan hij veilig los (links een houtwal en rechts water). Daar mag hij altijd zoveel snuffelen als hij wil. Op de route daarnaar toe en weer terug probeer ik wel door te lopen (hij draaft het liefst) maar hij is gewoon sneller. Ik zie tijdens het snuffelen eigenlijk geen spanning, vaak is het juist dat hij best netjes meeloopt en dan opeens naar een lekker luchtje toeschiet en met alle geweld ernaartoe moet.
Bogen lopen klinkt inderdaad wat ontspannener. Volgens mij is de functie vooral dat jij de route bepaalt, niet de hond, en dat doe je door hem te verassen. Voldoende afstand houden waardoor hij niet reageert is erg lastig wanneer we het eerste stuk door de wijk lopen, maar we oefenen ook met zitten en opletten terwijl de andere hond passeert.
De honden waarmee hij niet samen kan (dat zijn er 2, eentje zit gelukkig altijd aan de lijn want daar ben ik zelf ook echt bang voor) vermijden we zeker! Vreemde honden probeer ik ook te vermijden, maar laatst stuiterde er bijvoorbeeld een pup van een paar maanden een bocht om, los, en dat ging super! Diego zag hem pas op het allerlaatste moment en toen zat de pup al bovenop hem ongeveer, en Diego begon te kwispelen en wou alleen maar spelen. Volgens mij gebeurt het uitvallen echt alleen als hij dus enorm gestresst is zoals bij de DA, of de andere hond ook uitvalt. Maar ja, je weet niet hoe het zich ontwikkelt dus ik wordt er ook een beetje bang voor om hem los te laten :(
Een reu van een jaar is nog niet klaar met de ontwikkeling van karakter zowel lichamelijk als geestelijk, en dan laten castreren omdat het even tegen zit zou ik niet doen, je geeft aan dat de hond wat onzeker is en angstig is, castratie kan dat verstevigen....train verder en kijk eens als je hond een jaar of drie is en overweeg dan castratie als de hond onhandelbaar is.....
Ik zou hem persoonlijk ook liever eerst laten uitgroeien geestelijk en lichamelijk, voordat je aan castratie gaat denken.
Een hond af en toe eens de route en het tempo (daar waar het kan natuurlijk) laten bepalen vind ik zelf juist bijdragen tot de zelfverzekerdheid. Een hond is al zo totaal afhankelijk van ons. De wandelingen af en toe ook eens onderbreken door een spelletje of oefeningetje, (natuurlijk niet als hij daar juist stress van krijgt) kan ook een band scheppen buiten. Gewoon eens over een tak springen, of naar lekkertjes laten snuffelen bijv.
Ook de band versterken dmv denkspellen kan bijdragen tot zelfverzekerdheid.
Een reu in de pubertijd valt niet mee. Althans vast niet bij iedereen maar ik heb ook zo een exemplaar.
Is je reu alleen zo onrustig en uitvallend/aanvallend naar ongecastreerde reuen? Dan zou ik zeker een chemische castratie overwegen. 1 jaar oud is jong... maar verkeerd gedrag aanleren omdat de hormonen de boel overnemen wil je ook niet. Een chemische castratie duurt 6 maanden of 1 jaar (2 soorten). En als het bevalt doordat je de hormonen daardoor wegneemt kan je altijd nog definitief castreren als die 1,5 a 2 jaar oud is. Dat is dan ook een mooie leeftijd om te kijken hoe z’n gedrag is ontwikkeld en of het leven zonder hormonen een stukje aangenamer is. Zowel voor je hond als voor jezelf.
Is dit gedrag ook naar teefjes zo dan is het niet geheel hormonaal gedreven maar kan het meer vanuit onzekerheid zijn en is chemisch castreren geen aanrader. Ze kunnen hier nog onzekerder van worden.
Ik zou een hond van het kaliber van Diego, als het echt nog nodig is, pas laten castreren (ook eventueel chemisch) als hij ca. 18 maanden is. Dit is rond de leeftijd dat de hond fysiek uitgegroeid is en psychisch stabiel. Nu castreren, ook chemisch, betekent de hormonen stil leggen, die nodig zijn voor de groei van botten en spieren. De botdichtheid wordt nadelig beïnvloed. Bovendien kan Diego angstig worden.
Willemijn,Dobry en Loesje. Ik ben het zeker met jullie eens! Wij hebben altijd gezegd dat we alleen castreren als het echt nodig is, niet uit gemakszucht. En al helemaal niet als hij nog niet uitgegroeid is (tenzij medisch absoluut noodzakelijk). Daarom ben ik ook op zoek naar handvatten om deze moeilijke periode door te komen. Ik wil niet dat hij nare dingen meemaakt of gewoontes ontwikkeld omdat ik er verkeerd mee om ben gegaan...
En ik ben me er ook van bewust dat zijn gedrag na de puberteit opeens heel positief kan veranderen.
Pim, hij reageert zeker niet zo op teefjes. Ik kan me elk incident nog precies herinneren (het zijn er niet zoveel gelukkig) en ik weet vrij zeker dat het allemaal intacte reuen waren.
En na de afgelopen dagen zakt me de moed wel een beetje in de schoenen: binnen janken, piepen, hijgen, geen rust kunnen nemen. buiten plasjes aflikken, kwijlen, klappertanden... Voor het weekend was het nog niet zo erg,maar het wordt elke dag erger. Ik ga morgen een homeopathisch kalmerend middel halen om hem hier doorheen te slepen (en onszelf). Maarja, dit stuk van het gedrag is zeer zeker hormonaal! Als hij dit na de puberteit nog doet gaan we wel castreren (waarschijnlijk eerst chemisch) want als hij 4 maanden per jaar zich zo moet gedragen, daar wordt niemand gelukkiger van.
Ik ga mee met Dobry. En hoewel ik een reu echt anders vind dan een teef en een pup anders dan een volwassen hond, zou ik het 'reu' en 'puber' proberen los te laten.
Wat me bij de eerste twee punten vooral opvalt: snapt hij wel wat de bedoeling is? Kijk 'es (of aandacht) is iets waar ik meteen mee begin bij een pup. Zonder aandacht ben en kun je niets. Ik zou daar eens heel hard op gaan trainen. Eerst in een prikkelarme omgeving, met heel veel lekkers (en dan ook écht lekkers), spontaniteit bij je beloning (de ene keer dat superlekkers, dan een keer samen gek doen, een spelletje). Gaat dat goed, uitbreiden naar moeilijkere situaties. Niet meteen vanuit huis naar een druk losloopgebied, langzaam opbouwen én zorgen dat je zijn aandacht hebt vóór hij op iets anders gefocust is. En geduld hebben, het is een jonge hond.
Punt twee kan ook meteen een stuk minder zijn als je oefent op punt 1: aandacht. Daarnaast zou je hem tegemoet kunnen komen door af en toe 'vrij' te geven en hij mag doen wat hij wilt. Weet je hond wat 'volg' is? Je zou hem kunnen leren wanneer hij echt op moet letten en moet volgen en wanneer hij mag bepalen wat hij doet. Daar duidelijke commando's aan koppelen.
Kort gezegd zou ik hem dus veel meer duidelijkheid geven en meer van hem verwachten (wanneer hij snapt wat de bedoeling is dus). En dat castreren zou ik zeker nog lang achterwege laten.
Doen jullie trouwens iets van een cursus?
Ik heb het boekje kalmerende signalen van iemand gekregen op dit forum, als je wil kan ik het ook naar jou doorsturen, dan kun je het lezen op je computer
Stuur dan een prive berichtje met je mailadres
Als de hond onzeker is, dan kan dat van castratie trouwens nog erger worden. Om die reden zei onze dierenarts Dobby niet te laten castreren. Geen idee of dat stress plassen/ overgeven/ uitvallen een resultaat is van onzeker zijn, of niet, maar daar kan een professional naar kijken.
Dit kan zeker komen door de pubertijd, alles draait compleet door in het lichaam, dus je hond is dan anders(dan normaal). Zie het linkje.
http://www.hondenlezingen.nl/341055426
Dit kan met kalmte en rustige begeleiding weer normaal worden hoor, ik zou me nu niet te druk maken, ik hoor niet anders dan dat honden rond die leeftijd 'kattig of kribbig' worden, want niet raar is, want álles is nog in ontwikkeling.
Castreren zou ik nu zéker niet doen. Hij is nu niet stabiel én nog niet uitgegroeid.
Waar ik zelf voor zou kiezen is samen rustige lange snuffel wandelingen maken in het bos, lekkers laten zoeken in het gras,tussen de bladeren,samen struinen.Rust.
Even geen contact met honden, even terug naar de basis, eerst rust in je hond..bedenk dat hij van binnen al giert van zijn hormonen,tel daar alle prikkels bij op als hij bijv. elke dag meerdere honden ontmoet,mee speelt... "iets mee moet" dat trekt een hond op deze leeftijd gewoon even niet goed en dat geeft niks.
Niks extra's van je hond vragen, geen commando's, gewoon even zijn. Dan zul wel rust terug gaan zien in je hond.
Ik zou dit afwegen aan de hand van de angstfases waar ze ook door gaan(zie ook in de link) en daar op aanpassen.
Lekker een paar dagen helemaal niks met andere honden. En 1 keer in de week met een bevriende hond wandelen bijv. Voor langere tijd aanhouden.
Het geeft niet als gedrag en houding de eerste 2 levensjaren wisselen van stabiel naar onstabiel, want dat is logisch als je kijkt naar waar een jonge hond doorheen gaat in groei.
Bedankt voor alle reacties!
Mita, hij kent deze commando's zeker wel. We hebben puppycursus gedaan en een tante van ons geeft deze cursus ook dus die had in die periode ook veel tips(nu ook nog wel maar ze heeft minder ervaring met deze periode en de bijbehorende problemen). Deze basiscommando's heeft hij toen geleerd en hebben we sindsdien altijd herhaald. Wanneer hij er zin in heeft en er geen afleiding is doet hij deze commando's perfect.
Naast de basiscommando's doen we verschillende kunstjes samen, dit vind Diego ook leuk. Van het zomer gaan weer een cursus volgen, welke precies moet ik nog uitzoeken.
Osumi, top bedankt. Ik stuur je een pb!
Wilma, ik ben me er van bewust! Daar laten we inderdaad een professional naar kijken.
Soraya en de Mannen, bedankt voor de adviezen! Een deel van deze dingen doen we al wel, het is fijn om te horen dat we daarmee op de goede weg zitten en dat we dat kunnen blijven volhouden. Daarnaast lees ik ook een aantal dingen die ook als hele goede opties klinken, die zal ik zeker meenemen!
En ook fijn om te horen dat het niet per se abnormaal gedrag is maar dat het veel minder kan worden wanneer de hormonen ook weer minder worden. Dat geeft toch wat bevestiging dat we nu niet direct resultaat hoeven te verwachten terwijl we het wel op een juiste manier aanpakken. Ik merk bij mezelf dat ik daar af en toe best onzeker in ben, ik wil het te graag goed doen en alle gedrag van de puberteit en van een reu is nieuw voor me.
We hebben ook Puur Geslachtsdrift besteld, die komt vandaag. Hopelijk geeft dat hem en ons ook wat meer rust want zijn reactie op de loopse tevenlucht is (vergeleken met een heleboel andere ervaringen die ik heb gelezen) wel vrij extreem. Dat maakt deze periode natuurlijk al helemaal lastig.
Wat bedoel je precies met 4 maanden in het jaar??
Ik herken je gevoel heel erg zelf ook met een puber thuis heb ook hele tijd aan castratie gedacht maar begon opgeven moment te denken dat ik er meer last van de bananen in de oren dan hij zelf en besloten niet te castreren. hij doet het verder prima maar gewoon nu even lekker een pubertje en ik denk dat ik nog mag afkloppen want hij is best rustig geworden.
Dat sloeg op zijn reactie op alle loopse teefjes in de buurt. Dat zijn er nogal wat, en uiteraard zijn ze niet allemaal tegelijk loops. Het komt erop neer dat er meerdere maanden per jaar de geur prominent aanwezig is, 4 was een schatting. Hij is nu al een week vrijwel continu aan het janken en hijgen binnen, heeft een voorhuidsontsteking en smeert het hele huis onder (hij houdt het zelf wel schoon maar het is te erg), hij kan geen rust meer vinden. Eten doet hij nog wel, maar zich focussen op een lekker bot lukt ook nauwelijks meer. Buiten is het nog erger. Nu houdt het al een week aan en hebben we daar een middel van Puur voor besteld om uit te proberen. Maar als dit lang aan blijft houden en vaak terugkomt voor lange periodes, nou ja dat is voor beide partijen niks.
Maar zoals gezegd, we doen het niet zomaar. Als het straks allemaal rustig wordt in zijn lijf en hoofd dan is het niet nodig. Als een gedragstherapeut het afraad vanwege onzekerheidsproblemen doen we het natuurlijk liever ook niet. En volgens mij zijn er geen (gezondheids)bezwaren tegen chemisch castreren dus dat zouden we dan sowieso eerst proberen en met hulp van de GT.
Eliane, ik hoop dat ik jou daar ook mee gerust stel We hebben ook een langere lijn gekocht vandaag (geen flexi maar wel verstelbaar in lengte) dus ik hoop dat hem dat ook net dat beetje ruimte kan geven om wat meer zijn ei kwijt te kunnen zonder dat hij mij omver hoeft te trekken. Wandelingen waarbij hij onbeperkt mag snuffelen doen we heel erg veel. Hij hoeft dan ook zeker niet netjes aan de voet te lopen of steeds omhoog te kijken. Maar een stukje focus bij het oversteken van de weg, of wanneer ik links afsla en hij rechts iets ruikt... Dat zou de wandeling voor beide partijen wel prettiger maken denk ik.
Bij de wandeling vanmiddag was ik al even heel erg trots op hem! Er zijn twee verschillende honden naar hem gaan blaffen (op ongeveer 20 meter afstand, ik ben naast het pad gaan lopen), Diego had wel een stressreactie maar is zelf niet gaan blaffen! Uiteraard heb ik hem enorm beloond. Dus nogmaals bedankt allemaal, ik kan echt wat met de tips. Soms is een steun in de rug gewoon heel fijn en nuttig.
Haha idd loopse teefjes zijn er het hele jaar door
Ik hoop voor Diego dat die gauw wat rust heb in zijn koppie en voor jullie dat de gedragstherapeut helpt! Toch fijn dat je vandaag een trots momentje mocht hebben . Probeer zelf ook relax te blijven als er andere honden aan komen of passeren
Niet castreren! hij word juist onzeker daar van!
plus het kan veel problemen veroorzaken in zijn groei.
En voor zijn geestelijke gezondheid is het erg slecht!
Je hond is 1 jaar, en geestelijk is hij zich nu erg aan het ontwikkelen. juist nu!
Wat je beschrijft hoort bij zijn leeftijd.
En bij de dierenarts, ooit een hond ontmoet die het leuk vind om daar heen te gaan? mijn hond is lief bij de dierenarts, maar zit te rillen van de spanning, en iedere hond reageerd anders op spanning. En het is heel normaal!
Met andere honden zoekt hij gewoon zijn grenzen op, hoe reageerd die hond als ik blaf tegen hem? hoe reageerd die hond als ik op hem afren?
om maar even wat voorbeelden te noemen.
Help hem stabiel te blijven, zoek evenwichtige honden op die jou hond kan corrigeren als hij te ver gaat. maar wel gewoon vriendelijk blijven.
Vermeid onstabiele honden want dat maakt het erger, 2 onzekere honden bij elkaar is niet zo verstandig.
Als je hond ouder word en volwassen word, zal hij stabieler worden. Maar blijf consequent, als hij leert dat zijn "slechte" gedrag goed is zal hij dit blijven uitvoeren. Dus probeer dat te voorkomen.
Beloon positief gedrag, dan zal hij het leuk vinden om dat de volgende keer ook uit te voeren.
Wat je met de lijn doet is wel al goed, maar onthoud dat honden niet met een riem en lijn geboren zijn. ze kennen het niet dus ze moeten leren dat ze dat moeten.
Wat je doet is goed, maar met het snuffelen, de wereld is helemaal nieuw voor hem. honden ontdekken de wereld met hun neus. dus laat hem ook snuffelen, zonder dat ie trekt.
Even een update!
Wat betreft het lopen aan de lijn gaat het veel beter! De combi van een lange lijn en stilstaan bij trekken en als beloning voor niet trekken weer doorlopen werkt erg goed. Natuurlijk gaat het met ups en downs maar er is al een enorme verbetering.
Hij krijgt sinds een paar weken Puur geslachtsdrift en ik merk dat dit buiten vrijwel niets doet. Maar binnen is het een groot verschil! Hij is weer rustig en loopt niet meer te janken. Als we minder geven of het vergeten dan merk je dat meteen. Dus voor nu is dit ideaal, voor de lange termijn, tja, ik wil hem niet altijd dit blijven geven dus daar moet nog wat op verzonnen worden.
Het boekje Kalmerende Signalen hebben mijn vriend en ik allebei gelezen, erg interessant! Nu nog even kijken wat we er in de praktijk mee kunnen maar het is leuk om te herkennen bij Diego en zo zijn gedrag beter te kunnen interpreteren.
Binnenkort komt er een hondencoach, haar manier van werken en het contact dat we tot nu toe hebben gehad spreekt mij enorm aan. Ik gok dat we daar wel echt veel aan gaan hebben en zie uit naar de eerste afspraak. Het uitvallen aan de lijn is nog niet minder geworden en het fixeren ook niet (gelukkig ook niet meer!). Ik kan er nu wel rustiger op reageren en als hij uitvalt spreek ik hem rustig toe en ga ik tussen hem en de ander staan. Dit werkt redelijk. Zodra hij stopt beloon ik hem. Laatst hadden we trouwens een omgekeerde situatie, een van zijn beste maatjes is een gecastreerde reu van dezelfde leeftijd, Diego was aangelijnd omdat ik op tijd thuis moest zijn, de ander liep los. Even begroeten mocht, maar toen begon de ander juist tegen Diego uit te vallen en bleef Diego rustig. De keer daarna liepen ze allebei los en waren ze weer beste vrienden...
En offtopic: hoe kan ik de titel van dit topic wijzigen?
wat een mooie update, al veel bereikt dus
Turid Rugaas heeft nog een boekje geschreven dat heet help mijn hond trekt, dat is een methode om rust in de wandelingen te brengen. Ook BAT2 van Grisha Stewart is een aanrader. Ik gebruik daar zelf een combinatie van en wat eigen inbreng al naar gelang de situatie.
Een topic hernoemen kan helemaal onderaan, daar staan wat opties die je als topicstarter kunt nemen.
Weet je wat ook leuk is... kalmerende signalen op te zoeken op youtube, er zijn veel filmpjes van, kun je oefenen
Wat hier ook goed helpt is van beaphar de 'no stress verdamper' niet specifiek voor seksueel gedrag maar werkt ook erg kalmerend. Ik merk dat toch wel bij Raiko, het bevat valeriaan en is heel kalmerend en rustgevend
Zoek je iets op de HondenPage ? Vul dan hier jouw zoekwoorden in ?