Wat doen met lichaam na overlijden?

Hallo Allemaal!

Geen leuk onderwerp maar ben toch benieuwd.

Wat doen jullie met het lichaam nadat een hond of ander dier is overleden?

Afgelopen halfjaar ben ik 2 van mijn ratten verloren waarvan 1 thuis overleed (in slaap) en de andere niet meer uit narcose is gekomen na verwijderen van een tumor. Ik heb deze dieren allebei bij de da achter gelaten of naar da gebracht. (Bij ratten zitten er verder ook geen kosten aan verbonden omdat ze zo klein zijn.)


Nu Rori over een maand 11 jaar wordt begin ik er soms aan te denken hoe ik dat met Rori zou doen..

Er zijn zoveel opties: bij de da laten, begraven, cremeren, opzetten, etc.

Wat doen jullie en waarom?

Iedere optie is natuurlijk prima!

Ik heb hier eerder een topic over aangemaakt met heel veel verhalen en tips van mensen die reageerden:

https://www.hondenpage.com/hondenforum/219237/je-hond-is-overleden-en-dan?.php

Ik heb daar veel aan gehad als voorbereiding op 'die zwarte dag'.

Toevallig heb ik er gedwongen ook over nagedacht laatste dagen, aangezien mijn meisje ff op het randje stond, maar had er al eens eerder over nagedacht en weet het zeker nu.

ik wil haar laten cremeren, en dan met een mooi urntje een mooi plekje maken op een dressoir of in een kast, met een foto, haar halsband, haar favo bal etc... 

Waarom? Omdat ze dan een mooi en eervol plekje houdt dichtbij ons. We zijn nog jong, hebben de plannen om in dit huis oud te worden, maar je weet maar nooit... als we met de tijd toch moeten of willen verhuizen dan kan ze mee, ik zou het vreselijk vinden om haar dan te moeten ‘achterlaten’.. 

gelukkig ziet het er naar uit dat dat voorlopig toch niet aan de orde is, waarvoor ik heel heel erg dankbaar ben :) 

Thuis inslapen en haar zelf wegbrengen,  cremeren en haar naar huis halen...waarom  ? Ze is mij zeer dierbaar, en ik wil haar dan ook een poosje na haar overlijden nog bij me houden.

" Thuis inslapen en haar zelf wegbrengen,  cremeren en haar naar huis halen...waarom  ? Ze is mij zeer dierbaar, en ik wil haar dan ook een poosje na haar overlijden nog bij me houden. "

Willemijn, baasje van Bams.......en Ogin

Dit ook idd.. als we de keuze hebben, thuis in laten slapen, in haar eigen veilige omgeving.. 

Cremeren, zelf weg brengen en op halen. Geen laatste verzorging accepteren, hoezeer ze dat ook opdringen.

Dan uitstrooien op een plek waar ze gelukkig was.

Ze zit toch wel in mijn hart en de pijn slijt. Wel zal ik wat haren afknippen voor ik haar wegbreng en die als vulling in een hondenknuffeltje stoppen als nagedachtenis. Ik heb al een paardenknuffeltje met wat haar van mijn overleden paard erin. Dat bevalt me goed al ben ik er totaal niet meer mee bezig.

Cremeren, mijn man er een herinneringssieraad van laten maken en de rest uitstrooien! 

Misschien had ik al in het andere topic gereageerd maar ik vond het heel prettig hoe het met onze vorige hond ging:

De dierenarts kwam bij ons thuis voor een spuitje, op zondag, om ze heel hard achteruit was gegaan wilden we niet nog tot maandag moeten wachten (ze kon vrijwel opeen helemaal niet meer lopen, en haar optillen was te pijnlijk). We zaten dus allemaal bij haar terwijl ze insliep, het lichaam is bij ons achtergebleven. Mijn ouders wonen buiten en daar mag je je hond zelf begraven mits het diep genoeg is. Dat hebben we dus diezelfde dag gedaan, we hebben haar in kleden gewikkeld en zelf begraven. Ik vond/vind het heel fijn dat er een plekje is waar ik haar op kan zoeken.

Ik zou de volgende hond dus zelf willen begraven op eigen terrein, liefst ook thuis laten overlijden, en anders zou ik waarschijnlijk een dierenbegraafplaats opzoeken.

Hier hang het er vanaf..wat er voor handen is ...

Ik ben daar vrij nuchter in..ze zijn er niet meer

Als ik de kans heb begraven..anders een crematie

Mijn jongens hadden mazzel...ze hadden connecties ,en zijn op prachtig plekje op texel begraven op prive grond  van de vaste oppas  begraven naast elkaar...op de plek waar ze het liefst waren dus

mijn katten zijn gecremeerd

Ik breng ze zelf naar crematorium..maar daar begint voor mij het fysieke afscheid..

ik heb niks met de as persoonlijk..dus ze liggen op het strooiveld van het crematorium

Ik ben ook geen begraafplaats bezoeker ..al wil ik nog wel een keer een dag naar texel en met alle oppassen  en hun hondjes

Lekker bbq-en en toasten op de jongens  en met de hondjes naar het strand nachtje texel en volgende dag weer terug 

Wat een goed idee. Ik heb een tijd voor Mowgli overleed haar uit haar staart geknipt waar iemand een op Mowgli lijkend hondje van zou vilten. Helaas is dit er tot nu toe niet van gekomen, ik denk dat ik nu ook het haar als vulling in een knuffeltje stop.

Tot nu toe zijn mijn honden bij de dierenarts overleden, waar ze door het crematorium zijn opgehaald. Ze zijn een dag later gecremeerd en de dag hierna mocht ik de urn komen ophalen.

Thuis laten euthanaseren heeft mijn voorkeur maar helaas moest ik hier van af zien.

Ik ook absoluut, maar inderdaad heb je niet altijd die keuze en moet je hoe moeilijk ook direct beslissen.

Wij hebben onze 1ste hond thuis laten inslapen en zelf naar het crematorium gebracht en opgehaald.

Hij staat nu op een bijzonder plekje

Ik heb ze laten cremeren en de as verstrooid.

De kokers met een restje as staat op de kast. 

Ik zou mijn hond thuis laten inslapen en zelf na het crematorium brengen. En daar nogmaals afscheid nemen. En dan in een mooie urn weer na huis. Hoe en wat verder weet ik niet. Misschien uitstrooien...Misschien niet. 

Heb mijn kat ook laten cremeren en nogmaals in het crematorium afscheid genomen. Vond dat zo mooi dat ik dat bij Shadow ook wil. De hond en kat waren altijd onafscheidelijk dus misschien ook samen uitstrooien..

Simba mijn kat heeft nu een mooie urn in huis. Het is net een beeldje. Niemand ziet er een urn in maar ik vind hem heel mooi en is ook gegraveerd. Zo iets zou ik voor de hond ook wel willen.

Onze vorige hond Ziko is thuis ingeslapen en we hebben hem de dag erna zelf naar het crematorium gebracht. Hij is alleen gecremeerd en zijn as staat naast die van mijn vader (mijn vader is een half jaar erna gestorven en hij was zijn alles) 

Ziko was altijd een gevoelige hond en hem bij de DA laten inslapen...de meest gruwelijke plek voor hem...nee dat konden we echt niet. Begraven wilde ik zelf persoonlijk echt niet. Het idee dat je hond in je tuin ligt....nee ik vind dat vreselijk die gedachten. 

Bij Maylo zou ik het niet anders willen. Ook cremeren en in een mooie urn en sieraad. Het is toch iets waar je je lief en leed mee heb gedeeld....

Mijn voorkeur thuis inslapen naar het crematorium brengen,as laten uitstrooien op het strooiveld. Het is een lichaam dat je wegbrengt.

Op het moment dat de ziel het lichaam verlaat dan voel je dat.

Geen behoefte aan urn of sieraden. Wel een mooie foto ergens in huis.

Ik vergeet ze nooit.

Ik heb mijn hond thuis in laten slapen en haar samen met mijn moeder weggebracht naar het crematorium.

Ik heb haar as door het crematorium uit laten strooien boven zee.

Kreeg netjes bericht van wanneer en hoe laat ze gecremeerd werdt, en de dag dat ze uitgestrooid werd ( had hier zelfs zelf bij mogen zijn, ze is uitgestrooid vanaf een boot, samen met het as van andere dieren, per huisdieren mochten er 2 mensen mee de boot op ), heb dit niet gedaan.

Thibo is bij de dierenarts overleden,daar zijn ze van het crematorium hem komen halen,ik ben in het crematorium zijn urn gaan halen,die staat nu thuis.

" Ik heb mijn hond thuis in laten slapen en haar samen met mijn moeder weggebracht naar het crematorium.
 
Ik heb haar as door het crematorium uit laten strooien boven zee.
 
Kreeg netjes bericht van wanneer en hoe laat ze gecremeerd werdt, en de dag dat ze uitgestrooid werd ( had hier zelfs zelf bij mogen zijn, ze is uitgestrooid vanaf een boot, samen met het as van andere dieren, per huisdieren mochten er 2 mensen mee de boot op ), heb dit niet gedaan. "

Danielle, Kyra †, Kaylin en Djaira

Dat vroegen ze ook of Tosca over water uitgestrooid mocht worden.

Wij onmiddellijk niet over het water,ze had een hekel aan water....

Twee van mijn meisjes zijn gecremeerd en staan nu in een urne bij me thuis.  De bedoeling was om ze later uit te strooien, maar ik kan er geen afscheid van nemen.

Eéntje is begraven in onze tuin, het is ons huis en ik kon de gedachte niet verdragen haar lichaam te laten cremeren, het cremeren wilde mijn man, ik heb ze liever bij me.

Ze zijn een groot stuk van mijn leven geweest, ik heb van ze gehouden en ze verdienen herinnerd te worden met respect, dus zeker cremeren of begraven!

https://www.uu.nl/organisatie/veterinaire-service-en-samenwerking/dierdonorcodicil

dit heb ik gedaan, nadat hij thuis is ingeslapen. Omdat ik buiten de regio woont hebben we hem zelf wel naar Utrecht gebracht.

Ik heb het als zeer prettig ervaren en de andere hond heeft goed afscheid kunnen nemen!

Het liefst zou ik hen een hemelbegrafenis (zoals in Tibet gebruikelijk is) geven op een sneeuwberg. En dat zou ik eigenlijk voor mezelf ook wel wensen.

Maar je hebt het (moment van) afscheid niet zomaar in de hand, dus ik weet niet hoe het in werkelijkheid zal lopen...

Eén ding is wel zeker: ze zullen nooit in een pot worden gestopt. Het zijn vrije geesten, en dat zullen ze altijd blijven...

Ikzelf kies voor achterlaten bij de da. En daar blijft het bij. Bij zowel de katten als de honden. Ik moet sowieso niks van ze hebben in huis. Alleen nog geen idee hoe het werkt als ze gewoon overlijden thuis, ik ga ze iig niet vervoeren dan. Geen idee wat mn vriend wilt.

Wat gebeurt er met je huisdier als je hem bij de dierenarts achterlaat?

http://www.watisdestructie.nl/?page_id=32

" Wat gebeurt er met je huisdier als je hem bij de dierenarts achterlaat?
 
http://www.watisdestructie.nl/?page_id=32 "

Paddy, Lucie en Finley (Kees)

Weet ik. 

Dat ze het ook ophalen wist ik niet, fijn om te weten! 

" Wat gebeurt er met je huisdier als je hem bij de dierenarts achterlaat?
 
http://www.watisdestructie.nl/?page_id=32 "

Paddy, Lucie en Finley (Kees)

De gedachte alleen al

" De gedachte alleen al "

Monique

Ja ik zou geen oog meer dicht doen als er zo respectloos met mijn maatje wordt omgegaan.

Maar goed, voor iedereen anders.