Grappige gewoonten

Bij Duko was het na een uitlaatronde in de regen, of als zijn pootjes nat waren geworden, te blijven staan in de gang tot zijn pootjes werden gedroogd. Dat deed mijn moeder altijd toen wij nog thuis woonden, en toen ik ging samenwonen heb ik deze gewoonte niet overgenomen.

Ik kan mij nog herrineren dat hij een keer in ons nieuwe huis maar niet de woonkamer in kwam en ik begreep er niets van. Ging hij met z’n pootjes heel woest tekeer op de droogloopmat. Toen viel het kwartje en pakte ik een handdoek om zijn pootjes te drogen. Pas daarna liep hij de woonkamer in. Vanaf dat moment toch maar de gewoonte van mijn moeder overgenomen haha.

Wij wonen in een 3 verdieping huis op de eerste etage,als we weggaan moeten we dus de trap af.

Beneden aan de trap hangt haar tuigje en riem,ze loopt altijd achter me aan en zodra ze ziet dat ik het tuigje pak loopt ze achteruit de trap weer op me ondertussen intens aankijkend met een soort van verbaasde blik.

Zo van dat meen je niet moet ik dat ding echt weer om doen??????

Op de overloop blijft ze dan staan,loopt een paar treden naar beneden en dan weer in de achteruit.

Pas als ik zeg doei ik vertrek hoor dan komt ze aangerend en blijft netjes staan totdat ze het tuigje omheeft.

Soms vergeet ik de deur dicht te doen en loopt ze naar de kelder,roepen helpt niet,pas als ik zeg kom dan krijg je iets staat ze binnen een seconde naast me

Tussen 5 en 6 is etenstijd,dan wordt ze onrustig en kijkt in de keuken en dan naar mij en begint zachtjes te blaffen,als ik dan zeg wil je eten? is het huis te klein!

haha weer even lachen, wat een leuk topic

mij valt van Jenna nog iets in: elke keer als na een tijdje stilte, haar mensen beginnen te praten, gaat ze meedoen, piepen en joelen alsof er iets heel spannends gebeurd.

Mij schiet ook nog iets te binnen! Diego heeft een voerballetje die altijd onder kasten/banken/stoelen rolt. Als je dan vraagt 'waar is je balletje?' dan rent hij naar de plek waar hij hem is kwijtgeraakt en gaat naar zijn balletje kijken. Zelfs als hij hem enkele uren terug kwijtgeraakt is, hij weet het altijd precies.

Je moet hem wel meteen voor hem pakken dan, anders gaat ie heel zielig op die plek staan janken

Ik betrapte ons laatst op iets nieuws. Chewy zat mijn zwager aan te staren en mijn zwager vraagt "wat is er dan?" 

Dus ik riep: "neeeh niet vragen!! Dan gaat ie wat verzinnen!" 

Want dat is zo.. Hij heeft niks hij kijkt gewoon graag naar mensen en als je m dan vraagt wat ie wilt dan zie je hem gewoon denken "hmm ja wat wil ik eigenlijk? Wil ik naar buiten? Wil ik een koekje? Wil ik geaaid worden? Wil ik een truuckje laten zien?" 

Om het dan vervolgens allemaal voor elkaar te krijgen.. Wat resulteert in dikke chaos omdat die andere drie ook ineens vanalles moeten terwijl je zou zweren dat die net nog lagen te slapen. 

Ziva sjouwt graan met takken. Hoe onmogelijker ze te dragen zijn, hoe beter! Soms heeft ze een niet zo super geweldige tak. En komen we langs een andere niet zo heel geweldige tak. Dan legt ze nummer 1 neer, gaat even vergelijken en kiest dan welke beter is!

Soms heeft ze een héle mooie. Dan moet daar weken lang af en aan mee rondgelopen worden, tot er zo veel zijtakken afgebroken zijn dat hij niet meer leuk is. Ze rolt ook vaak 'over' haar takken heen. Alleen ligt ze er dan een meter naast.

In het bos heeft ze ooit een omgevallen boompje gevonden. Daar heeft ze ook héél trots mee rond gelopen. De kluit zat er nog aan 

Ook hangt ze ooit aan de kruinen van grotere omgevallen bomen te trekken. Proberen staat vrij, toch?

Verder is ze vooral heel onnozel en staat ze je vaak aan te kijken met een blik van 'wat nou?'. Dan heeft ze weer iets doms gedaan. Uit de categorie schrikken van je eigen scheet zeg maar. Zoals schrikken van het geluid als ze met een speeltje loopt te zwiepen en het komt tegen de onderkant van de salontafel aan. Of haar broodtrommel niet meer uit durven likken als hij op de kant staat. 

Soms lijkt ze je echter heel goed te begrijpen. Als je zegt wie is daar gaat ze bij de deur kijken wie er aan komt. Laatst was mijn vriend 's avonds met haar aan het dollen en blafte ze een paar keer. Dat mag niet want we hebben kleine buurkindjes dus die liggen vroeg in bed. Zegt mijn vriend 'shhht!' met een vinger aan zijn lippen. En Ziva heel zachtjes 'woef'. Echt zo'n binnesmonds blafje.

O ennn! Gevalletje verkeerd aangeleerd maar je kunt mensen er zo goed mee op stang jagen. Als je met haar aan het dollen bent (waar aardig wat geluid bij vrij komt en je ziet er ook gerust tanden bij, best eng dus voor een niet hondenkenner en dat zijn de meesten in onze familie) kun je naar iemand wijzen en roepen 'Ziva, attack!' Dan springt ze tegen jouw op en niet tegen degene die je aanwijst. Soms twijfelt ze, rent een paar meter in die richting, draait zich om om je aan te kijken en komt weer terug als je het commando herhaalt. We kunnen er altijd goed mee lachen hoewel we wel precies weten bij wie we het kunnen doen.