Hoe oud ben je?
Het komt heel vaak voor dat mensen een periode spijt hebben van de aanschaf van een puppy en daardoor gaat het ook wel eens mis. Maar als je doorzet kun je hem over een tijdje echt niet meer missen....
Laat je hem heel de dag alleen als je op school zit? Of is er nog iemand thuis? En heb alleen jij de verantwoordelijkheid of helpen je ouders je wel met de opvoeding?
Ik heb ook vreselijk moeten wennen de eerste 2 weken. En zou zeker niet zomaar opgeven. Het is ook iets totaal nieuw.
Je moet wennen aan de nieuwe situatie, net als je pupje.
Dit is een les in verantwoordelijkheid, je hebt voor de pup gekozen en nu moet je er mee verder en je plicht doen. Immers, later, mocht je kinderen willen, kan je ook niet zeggen dat je het onderschat hebt en de baby doorgeven...
Dus bijt op je tanden, en doe wat je moet doen : de pup de beste zorgen geven.
Zelfs na lang overwegen en onderzoeken heb ik exact die gevoelens gehad in het begin.
Het is ook heel wat, een pup verandert je hele leven. Het is een baby! Je moet er nog aan wennen dat je alles in je leven aan hem moet gaan aanpassen, en hij moet wennen aan jou. De band komt vanzelf wel, gewoon volhouden! Gewoon lekker trainen en spelen en hij groeit vanzelf (veel te snel) op :) Probeer, als het kan, er toch een beetje van te genieten. Want voor je het weet is de puppy tijd voorbij!
Je hoeft je niet te schamen voor dit gevoel. Puppy blues komen volgens mij wel vaker voor.
Erg bedankt voor je bericht dit geeft me weer een soort van hoop :)
Je bent 12 , de verantwoording voor een pupje.... nee er is niet goed over nagedacht...of gaan je paps en je mams de opvoeding op zich nemen.....?
Ik heb jarenlang gezaagd om een hond, toen ik er eindelijk 1 mocht, was ik door het dolle heen. En dat ben ik met elke nieuwe pup opnieuw. Ik herken het dus totaal niet.
Maak voor jezelf uit of je de pup echt wil of niet. Wil je het echt, dan schop je jezelf voor de kont en ga je op zoek naar een plezant ritme. Wil je het niet, breng dan de pup terug naar de Fokker. Niets mis met fouten te maken als je er dan ook naar handelt.
Je moet geen pup hebben immers en heb je er toch 1, dan moet het wel leuk zijn.
De pup heeft niet voor jullie gekozen en kan perfect gelukkig zijn elders. Hem houden gewoon omdat je hem al hebt en er dus maar moet voor zorgen, vind ik niet eerlijk naar de pup toe.
Beste Willemijn baasje van bams en ogin
ik vond het een leuk idee om een hond aanteschaffen en wilde hier voor zelf ook veel werk doen mijn ouders helpen natuurlijk ook heel veel mee bijv als ik niet thuis ben
Ik vind dat je wel nog wat jong bent om alleen voor een pup te zorgen, want het is natuurlijk ook een grote verantwoordelijkheid en vraagt heel veel werk en tijd. Maar als je ouders er goed bij helpen, zal dat wel lukken. Het is voor iedereen heel erg wennen. Een pup vraagt veel tijd, aandacht en kan soms nu eenmaal erg vervelend zijn. Als je hem nog maar net hebt, zal er waarschijnlijk nog geen echte band zijn. Die moet nog groeien. Ik denk dus wel dat het zeker zal verbeteren wanneer jij en de pup meer aan elkaar gaan wennen.
Er zijn veel mensen die het in het begin moeilijk hebben bij een nieuwe hond (ikzelf ook) en vaak komt dat later ook gewoon helemaal goed. Ik zou mijn hond absoluut niet meer willen missen nu
Wat voor ras is je hondje?
Stonden je ouders wel achter de keuze 'hond in huis'? Waarom moest je heel lang zeuren? Wat waren de redenen dat je ouders zeiden; er komt geen hond omdat...? Ooit erbij nagedacht dat een hond heel erg veel tijd en energie kost en geld?
Ik vind dat je (ondanks dat je 12 bent) nu na al je gezeur om een hond, alles op alles moet zetten om de pup een goed leven te bieden. Je hebt een behoorlijk pittige kruising in huis gehaald. Zorg dat je je inleest in beide rassen en de hond datgene geeft wat hij nodig heeft.
http://www.nvjrt.nl/index.php/jack-russell-terrier/rasbeschrijving
http://www.hondenrassen.nl/rassen/boerenfox/
Tip; ga op zoek naar een goede hondenschool. Eentje die positief traint (blijf dus weg bij de hondenscholen die werken met de verouderde dominantietheorie, slipkettingen en stroombanden!).
Kijk of je bij die hondenschool kunt doorstromen naar een leuke sport zoals agility, hoopers enz. Ook kleine honden zijn hier goed in. Zij behoeven in principe dezelfde uitdagingen als grote honden.
Mooi je hoef het niet alleen te doen , ga er dan voor, in het seizoenen topic is er een Lise, ze is bijna 14 jaar, heeft een jonge hond, Fee, is er heel anthousiast over, zit natuurlijk nog op school, en haar ouders helpen haar er ook mee, ga eens in contact met haar, hoe zij het ervaar, seizoenentopic staat bij verzorging, en ze heet Lise....
Openingspost alweer weggehaald. Eendagsvlieg.
T kind had toch zo geen zin in een forum
Ook veel volwassenen vinden t hebben van een pup vies tegen vallen. Dat is helemaal niet gek als je nog zo jong bent.
Ik hoop dat je papa en mama genoeg tijd voor de pup hebben en je helpen waar dat nodig is.
Dieren mensje bleek toch meer een Disney meisje. Op de DVD zit namelijk een pauze en uitknop. De minder leuke delen kan je ook overslaan met de ?knop.
Dit is nu precies waarom je nooit en dan ook nooit een hond/pup moet aanschaffen voor je kind. Net als het nieuwste HappyMeal cadeautje verdwijnt het dezelfde dag al vergeten in een hoek.
Ook een grote oorzaak van de vele zwerfhonden in Spanje.
Mijn ouders hebben een hond voor hun kinderen genomen, ben hun daarvoor nog steeds dankbaar, was als kind heel teeruggetrokken, mij heeft het goed gedaan......was vier jaar oud, zo klein als ik was ben ik altijd betrokken geweest bij de hond, was 18 jaar dat de hond overleed, een schapendoes...al die tijd heb ik voor deze hond gezorgd, mede hielpen mijn ouders, dat zal ook voor dit meisje gebeuren, geeft ze zelf ook aan.....ze heeft haar profiel niet verwijderd wie weet komt ze terug......het ene kind is het andere niet, ik ben een van een tweeling, de liefde voor honden , dieren. hebben mijn ouders bijgebracht, mijn tweelingzusje heeft die liefde niet opgepikt, wie weet komt dit meisje toch nog eens buurten , ons om raad vragen.....
Hoi, dat ben ik! Dan hoef je niet zo ver te zoeken... je mag echt gerust een pbtje sturen, ik wil je graag helpen!
Toppertje....grote verantwoording voor Fee, ondanks jouw leeftijd, top. Hoop dat ze nog even terug komt hier, wie weet.
Dankje ik hoop het ook, zou het jammer vinden als ze weg is...
Dat hangt maar net van de ouders af.
Ik heb voor mijn dochter ook een hond aangeschaft. En daar ben ik 100 % verantwoordelijk voor tot mijn dochter 18 is.
De honden die mijn kinderen hebben gehad toen ze nog thuis woonden zijn uiteindelijk altijd mijn verantwoordelijkheid geweest. Ik deed de verzorging en mijn kinderen gingen als ze er tijd voor hadden een stuk met de honden wandelen. Toen mijn dochter ging samen wonen hebben we in overleg besloten dat Mowgli die eigenlijk van mijn dochter was bij mij zou blijven wonen. Ik moest er ook niet aan denken dat ze Mowgli hadden meegenomen, gelukkig was haar bij mij laten gewoon het beste voor Mowgli.
Wat ik bedoel is dat je vooral een hond aan moet schaffen omdat je dat zelf leuk vindt, niet alleen omdat je kind het zo graag wil. Als je er al vanuit gaat dat de hond jouw zorg zal zijn en het kind er nauwelijks naar om zal kijken dan maakt het natuurlijk niet uit dat je een hond voor je kind koopt omdat die er ook zo graag één heeft.
Maar zoals je hier ook weer kunt lezen heeft ze aardig moeten zeuren en drammen om die hond. Dat klinkt niet als ouders die zelf heel erg graag een hond hebben en staan te springen om te kunnen wandelen en verzorgen. Die kinderen beloven dan plechtig dat zij echt het grootste deel van de zorg op zich zullen nemen... misschien zelfs zakgeld in zullen leveren voor de kosten.. maar in de praktijk gebeurt dat dus maar zelden bij een kind van die leeftijd. Als het nieuwe eraf is, dan draaien de ouders voor 100% voor de zorg op en maken de kinderen drama als hen eens gevraagd wordt een poep en plasrondje te gaan lopen.
Je wil echt niet weten wat ik hier allemaal in huis heb staan aan spullen waar mijn kinderen echt langdurig om gezeurd hebben maar wat zij, toen ze het eenmaal hadden, nauwelijks hebben gebruikt. Geen dure zaken, ik ben niet gek, maar toch. Met een huisdier, zeker een hond, gaat dat dan vaak precies hetzelfde. Die paar jongeren hier op HP zijn echt de uitzonderingen.
Mijn eerste hond is ook echt gekomen als mijn hond. Ja, de meiden wilden graag een echt huisdier, vonden een hond super en een Border Collie geweldig... maar ik wilde er graag zelf één. In het begin deden ze veel met de pup, gingen ook wel echt mee wandelen, dat werd met de tijd wel minder. Jongste kan nu echt mopperen als ik haar vraag de honden even voor een poep en plasrondje naar buiten te brengen; die ligt liever op de bank met haar mobieltje te spelen. Oudste doet het graag en doet ook aan hoopers met Elsa, maar zij is al uit huis.
Mijn eerste hond (een herplaatser) kreeg ik na lang zeuren toen ik 14 jaar oud was. Ik heb altijd goed voor hem gezorgd en hij heeft mij getroost in moeilijke tijden in mijn jeugd. Ik had hem nooit willen missen. We hebben het heel goed gehad samen.
De volgende hond kwam ruim 20 jaar later, omdat er toen pas weer ruimte was in mijn leven.
Zoek je iets op de HondenPage ? Vul dan hier jouw zoekwoorden in ?