Gedragsproblemen/ loopsheid malamute

Hoi! Het is al een tijdje geleden dat ik iets geplaatst heb op dit forum, maar dat is omdat het eigenlijk erg goed ging. Tot een tijdje geleden er wat probleempjes ontstaan zijn die erger lijken te worden. 

Even wat achtergrond informatie. Mushu is een malamute teefje van 2 jaar oud. Ze is ontzettend lief naar mensen en over het algemeen naar andere honden, maar heeft wat onzekere trekjes. Zo beschermt ze haar ‘plekjes’ en eten met haar leven en accepteert ze het niet als er aandacht of eten naar de katten gaat. Hier probeer ik haar wel op te trainen dmv. Afleiden met spelletjes en koekjes. Of met haar gaan trainen om de focus van de katten te verleggen. Maar handige tips om hier mee te trainen zijn altijd welkom. Overigens valt ze de katten niet echt aan maar jaagt ze er meer achteraan of probeert ze ze weg te jagen. 

Maar het gene maar ik me meer zorgen om maak is buiten. Over het algemeen was Mushu altijd voorzichtig naar andere honden toe, maar wel erg nieuwsgierig. Dat is een beetje veranderd naar sommige honden is ze super enthousiast en wil ze alleen maar spelen en andere honden negeert ze. Sinds haar tweede loopsheid kan ze ontzettend chagerijnig worden naar andere honden toe. Dit schommelt wel een beetje, soms vind ze alles prima en soms moet ze er niks van hebben. Maar ook als ze niet loops is accepteert ze geen honden bij haar ‘achterkant’.  Eerst ging ze meteen zitten zodra er een hond wilde snuffelen. Als dat dan te lang duurde begon ze te grommen. Maar de laatste paar keren dat ik een hond tegenkwam ging ze eigenlijk niet meer meteen zitten maar begon ze meteen met grommen en viel ze zelfs uit, ook al was er een seconde daarvoor niks te zien aan haar lichaamstaal. Ook waren het geen honden die heel heftig op haar afstormden maar gewoon even hoi kwamen zeggen. 

Ik wil haar graag laten steriliseren omdat ik hoop dat dat het loopse gedrag minder maak, maar nu twijfel is of dat wel het geval is. Verder ben ik benieuwd of je door middel van training dit gedrag kan verminderen en hoe je hier mee om moet gaan/ op reageren en of iemand het mischien herkent.

Het is een erg lang verhaal geworden, maar ik hoop dat iemand tips voor me heeft.

Ja, da's lastig inderdaad.

Maar het belangrijkste wat mij opviel was: waarom laat je een hond zo dichtbij haar komen tijdens haar loopsheid?

Ik zou dat niet toestaan. Want ja, er is maar een korte periode in die loopsheid dat ze een reu zou accepteren; en al die andere dagen moet ze zichzelf beschermen tegen 'ongewenste intimiteiten'.  Dat is hormonaal.

Mijn teef is ook wat chagrijnig in die periode, maar echt geen hond komt in de buurt van haar, daar zorg ik wel voor.

Daar zou ik dus mee beginnen.

Strak aan de lijn tijdens loopsheid en andere honden op behoorlijke afstand houden.

En aan haar achterwerk snuffelen wordt hier ook niet geaccepteerd hoor. Mylady Wanda is een keurige hond en vind dat onbeleefd

En verder zou het misschien een idee zijn om in groepsverband te gaan trainen met haar? Zodat ze leert om op een goede manier met andere honden om te gaan?

En die baknijd, ja daar zou ik wel serieus op trainen verder.

Want het is een flinke hond en ze kán een keer een kat( of ander dier, of mens zelfs) aanvallen als die aan haar eten komt.

En dan heb je flinke verwondingen.....

Twee jaar is inmiddels wel volwassen, en veel volwassen honden, vinden omgang met andere honden niet altijd even prettig. Ik denk niet dat steriliseren hier wat uit gaat maken.

Zelf zou ik haar niet dwingen, wat ook niet kan, om gezellig met andere honden, die ze niet kent en waarvan je van te voren niet weet of het goed gaat of niet.

Je zou eens naar BAT training kunnen kijken, of dat bij jullie in de buurt gegeven wordt, zodat je wat handvaten krijgt hoe te reageren bij andere honden in de buurt. Trisha Stewarts boek BAT2 daar staan ook goede tips in.

Ook Turid Rugaas heeft goede tips in haar boekje Help mijn hond trekt.

Sociale wandelingen is misschien ook een idee, je kan er veel leren.

Verder zou ik haar en de katten echt apart eten geven en haar ook in alle rust laten eten, op afstand blijven, zodat je de bakagressie niet verder ontwikkeld.

Ik ben van mening dat een hond in alle rust moet kunnen eten, zodat ze je ook op dat punt volledig vertrouwd. Mocht er dan ooit iets afgepakt moeten worden omdat het gevaarlijk is oid, dan is ze van jou gewend dat je nooit haar eten afpakt en zal dus ook niet in stressmodus gaan als je in de buurt bent. En dan rustig, dat wat je af wil pakken ruilen voor iets heel lekkers.

Denkspelletjes, onder begeleiding en waar je zorgt voor succes, maken haar wat zelfstandiger.  Ook haar af en toe de route en het tempo laten kiezen is goed voor haar zelfvertrouwen.

Ik neem aan dat je de rastypische eigenschappen van een malamute kent?

Je hond wordt stilaan volwassen (veel malamutes zijn pas écht volwassen als ze 4-5 jaar oud zijn), en het kan dat nu haar echte aard wat naar boven komt drijven.

Malamutes nemen hun voedsel zéér ernstig! Het zijn honden die nog dicht bij hun natuur staan, en waar voedsel gelijk staat aan overleven. Ze hebben het dus sterk in zich om hun voedsel enorm te verdedigen. Natuurlijk is het belangrijk daaraan te werken, maar even belangrijk is het hier rekening mee te houden en er zelf voor de zorgen dat de hond haar voedsel niet hoéft te verdedigen. Katten weghouden als de hond eet, dus. En daarna de eetbak weghalen. En de hond leren dat ook het omgekeerde telt: als de katten eten, moet zij afstand houden. En daarna ook de eetbak van de katten weghalen. Wees daar ferm en standvastig in, en tolereer niet dat de dieren aan elkaars eten komen, of elkaar gaan lastig vallen tijdens de maaltijd.

Malamutes zijn van nature niet tolerant naar andere honden. Ook hier is het weer erg belangrijk daaraan te werken, maar evenzeer daar rekening mee te houden. Gun je hond dus haar persoonlijke ruimte, en zorg ervoor dat ze geen confrontaties met honden moet aangaan die ze niet wil. Afstand houden dus en enkel ontmoetingen toelaten waarvan je weet dat die positief zijn.

Hier een grote zware hond van bijna 70 kilo, Ogin, en als ze loops is neem ik maatregelingen, aan de lijn stevig doorstappen, en andere honden ontwijken, veel afleiding geven zowel buiten als binnen, loops is niet Zielig , zorg dat je hond als er en andere hond in de buurt komt je niet blijft staan, doorlopen...kijk even wat de vaste tijden zijn van de andere honden n wijkt daar wat van af....je hebt een grote hond, castratie is niet alleen maar hemels, er kleven zeker nadelen aan castratie.   Wat het voeren betreft, hier twee honden die nimmer bij elkaar eten, ik maak het vier klaar zonder dat ze er bij zijn, en geef ze beiden apart eten, zodra ze klaar zijn worden de bakken weggehaald en schoon gemaakt, en kunnen ze weer bij elkaar, geen risico nemen dat ze elkaar in de haren vliegen...laat de hond  in alle rust eten.

Heeeele goede tips al! Thanks voor de reacties tot nu toe. 

Mij weet inderdaad dat ik een malamute heb en dat daar bepaalde karakter eigenschappen aan verbonden zijn, maar ik wist bijvoorbeeld niet dat dat na de puppytijd nog zo sterk zou ontwikkelen. Daarnaast wil ik ook niet dat typische malamute trekjes echt uit gaan groeien tot echte gedragsproblemen door dat ik we verkeerd mee omga. 

Meer afstand houden tijdens de loopsheid is inderdaad wel erg slim, maar het lijkt wel alsof ze loops blijft na haar loopsheid zegmaar. Daarnaast lopen veel honden los in mijn omgeving waardoor we regelmatig belaagd worden door geintresseerde mannetjes, het is erg moeilijk om die dan van haar af te slaan. 

Het ontwijken van de populaire honden uitlaat tijden werkt gelukkig wel goed. 

Mij heb wel eens gelezen over sprays waarmee je de loopse geur zou kunnen verminderen, iemand daar ervaring mee of andere manieren om loslopende mannetjes af te schudden?

No love heet de spray, stinkt enorm, ik wrijf op de broeken van mijn teven lavendelolie, dat helpt ook, en ruikt nog lekker ook, de reuen blijven daar ook bij weg, ik loop als de honden loops zijn toch meestal in het dorp....en weinig of geen last van reuen....wel hou ik de broeken goed schoon van bloed als de bloeding wat meer wordt, ik blijf overal van af, maar de broeken hou ik goed schoon....

Tijdens de loopsheid zou je eigenlijk alle contact met intacte reuen moeten vermijden. Andere uitlaattijden kiezen is idd alvast goed! Maar als je dan toch nog op loslopende reuen botst, probeer dan ook andere wandelmogelijkheden te zoeken, waar honden niet loslopen. 

Wees ook assertief. Zie je een loslopende hond, roep dan vanuit de verte al naar het baasje of ie de hond wil aanlijnen. Er zullen altijd assholes zijn, maar de meeste mensen lijnen hun hond dan wel tijdig aan.

Komt er toch eentje op je afgestormd, hou je hond dan stevig vast en ga achter haar staan (tegen haar kont gedrukt), zodat de reu er niet bij kan.

Mushu heeft, als ik het zo lees, zelf niet veel voortplantingsdrift? Dat is dan alvast een meevaller!  

Ik had hier een hete donder die 24/24u alleen maar aan reuen kon denken, schuimbekkend met haar volle kracht in de lijn hing op speurtocht naar al wat mannelijk was, en vanop onze zolder ging joelen om hen naar haar toe te lokken. Zucht! 

Meer afstand houden tijdens de loopsheid is altijd goed.

Maar houd het even in de gaten over dat "het lijkt wel alsof ze loops blijft na haar loopsheid", ik heb dat zelf ook meegemaakt en die teef had cystes op haar eierstokken en dan blijven ze langer naar loopsheid ruiken.

Bedankt voor alle antwoorden! Erg fijn al die tips.

Hoe heb je dat uiteindelijk opgelost? Helpt sterilisatie in zo'n geval of moet je de eierstokken laten verwijderen om van dat probleem af te komen?

Ik ben in Utrecht bij de Universiteit geweest en daar hebben we spuiten gehad die we zelf elke dag in /onder haar huid moesten spuiten. 1 week spuiten en het was over. Wat er in die spuiten zat dat weet ik niet meer. Ik mocht kiezen, elke dag naar de DA of zelf leren daar. Ik heb het toen zelf geleerd bij hun. 

Soms gaat er iets fout in de hormonenhuishouding van een teefje en kunnen ze ontzettend prikkelbaar worden op andere honden.

Mijn Niké had hier last van, ondanks dat ze niet meer loops was, bleven haar hormonen schommelen wat zijn invloed had op haar humeur (en reacties naar andere honden toe).

De DA raadde aan om haar te steriliseren, wat we toch al van plan waren.  Na de sterilisatie is haar gedrag naar andere honden toe veel standvastiger geworden, ze was nog af en toe hond-agressief, maar veel voorspelbaarder.  De DA vertelde ons dat haar eierstokken enz. er nog steeds uitzagen alsof ze loops was, ondanks dat ze drie maanden daarvoor loops geweest was.  Dit wees erop dat haar hormonen dus zeer onregelmatig waren wat dan weer een weerslag had op haar humeur.

Ik zou in jouw plaats dus zeker mijn hond laten steriliseren, baat het niet dan schaadt het niet.

Je hond vertoont gewoon malamute gedrag..  

Malamutes zijn niet als huskies. Hussen zijn allemansvriendjes. Malamutes daarintegen zijn doorgaands erg gesteld op hun persoonlijke ruimte.

Denk niet dat je dit er uit gaat krijgen dit is gewoon hoe ze is.  Tuurlijk zijn er ook wel hele sociale malamutes. Maar meestal zijn ze gewoon niet tolerant naar andere honden. This onderdeel van het pakketje dat malamute heet.