2e hond introduceren

Hoi!

Wij zitten na te denken over een 2e hond. Het zal dan een herplaatser worden.

Hoe gaan jullie om met een 2e hond? Mag de 1e hond ook alles eerst (als eerste eten krijgen, als eerste aanlijnen) of wisselen jullie dat af?

Gaan jullie veel individueel lopen of meestal samen?

Hoe lang nemen jullie vrij voor de komst van een hond? (evanuitgaande dat er geen verlatingsangst speelt)

Toen wij twee honden hadden aten ze apart in andere ruimtes. Omdat 1 bejaard was en enorm treuzelde met eten, de ander was juist een enorme schrokkerd. Zo konden ze beide eten op hun eigen tempo zonder dat de ander ze belemmerde. Want anders at nummer twee rustig twee bakken leeg.....

 

Lopen ging soms samen, meestal niet onze honden verschilde fysiek teveel van elkaar (jong en vitaal en redelijk groot vs oud en versleten en ook nog eens klein). 

 

Wij hebben eigenlijk altijd makkelijke honden gehad . De ander kwam erbij en na een wat drukkere eerste ontmoeting viel het eigenlijk wel min of meer uit zichzelf op zijn plaats. Niet altijd gaat het stroef natuurlijk...Ik zou van te voren een beetje nagaan wat er fout zou kunnen gaan en of je dat dan zou kunnen oplossen en hoe je dat zou doen. Vrij kunnen nemen etc. of extra uitlaatrondes. 

 

Leuk een tweede hond! 

 

Onze tweede herplaatser (Boaz) kwam toen Willem anderhalf jaar was. 

 

Ik ga met Boaz exact hetzelfde om als met Willem, de ene keer krijgt Willem eerst dan Boaz. 

 

Ik laat ze een keer of 3 in de week apart uit, hierbij hebben ze mijn individuele aandacht, wat ze beide best kunnen waarderen.. ze hebben hier nogal een verschillend looptempo, dus is voor mij ook wel eens fijn om niet met een arm helemaal uitgestrekt naar voor en de ander naar achter te lopen.. 

Ik vind het fijn om aandacht per hond te kunnen geven, ook hebben mijn honden een dusdanig ander looptempo dat het voor hun zelf ook wel lekker is! 

 

Ik heb 2 weken vrij genomen toen Boaz kwam met een optie op nog een week, ik werk wel maar 20 uur. De uren dat ik werk past mijn moeder op de kinderen, dus de honden waren/zijn nooit lang alleen. 

 

Veel plezier met de voorbereidingen! Weet je al naar welk ras je gaat kijken of heb je niet echt een voorkeur? 

Ik heb nooit onderscheid gemaakt tussen de eerste en de tweede hond. Het enigste waar de tweede wel "voorrang" mee had, waren de individuele uitlaatrondes. Dan ging de tweede als eerste mee, anders blafte hij de hele boel bij elkaar. Was hij uit geweest en nam ik de andere mee, blafte hij niet, dus dat zal een soort protest zijn geweest. De andere maakte het helemaal niets uit om als eerste of tweede mee te gaan, dus dit was een simpele oplossing. Verder met eten geven, koekjes, aanlijnen deed ik wisselend. 

Ik liep 1x per dag een lange ronde individueel met de honden, de rest samen.

 

Wat betreft het vrij nemen, normaal gesproken een week of 3 a 4. Maar onze eerste herplaatser is vanaf dag 1 alleen geweest. Althans er zat een weekend tussen. Vrijdagochtend wist ik nog van niets en zaterdag hadden we een hond.

Veel plezier met de voorbereidingen! Weet je al naar welk ras je gaat kijken of heb je niet echt een voorkeur?

we willen wrs iets herder achtigs. mr zolang er een goede klik is met Rori en met ons is het goed.
en hij/zij moe natuurlijk in onze situatie passen

Dat zijn de enige voorwaarden die er toe doen.

Gewoon doen... De rest gaat vanzelf... De 2e leert vaak zelfs sneller en makkelijker van de eerste dan de eerste deed. Honden horen wat mij betreft niet alleen te zijn. Je kunt jezelf als deel van de roedel zien maar in de huidige maatschappij blijkt het vaak lastig dit 24/7 te doen. Als je de mogelijkheden hebt, de belangrijkste voorwaarden in acht neemt..: Doen!

 

hierom willen we nu dus ook een 2e hond.
K heb de 8 jaar dat ik rori heb altijd gezeurd bij mn ouders voor een 2e hond maar zij wilden dat niet. Nu ik op mezelf woon met mijn vriend en we de middelen hebben, willen we een herplaatser een kans geven. We zijn al naar 2 verschillende honden in verschillende asielen wezen kijken en dit klikte allebei helaas niet met rori (als rori haar grenzen aangaf gingen allebei de honden heftiger door). Morgen gaan we naar een andere kijken. Hopelijk is 3x echt scheepsrecht

Rori wordt volgende maand 11 en is al 8 jaar enige hond. we lopen wel al jaren bijna dagelijks met honden uit de buurt (en hun baas). Hierdoor heeft ze wel dagelijks contact met andere honden maar ik zou t voor haar ook heel fijn vinden als ze ook gewoon altijd een maatje heeft.

En Rori zou een herplaatser hele fijne sturing kunnen geven omdat zij natuurlijk al helemaal op mij en mijn vriend is ingespeeld.

Ik zou de honden laten kennismaken op neutraal terrein. En ja samen lopen voor de band en de roedelvorming.

Hier ging alles vanzelf en erg makkelijk. Je moet denk vooral kijken naar je huidige hond hoe die is en waar je rekening mee kan houden. Hier een hele makkelijke hond al dus verwachte niet veel problemen. Gewoon in huis gelaten en ging gelijk goed. Mijn oudere teef behandeld haar als eigen pup. Ze eten altijd al samen drinken tegelijk uit 1 bak, liggen vanaf het begin al samen in 1 mand. Ze is nu 9 maanden en mijn oudere teef maakt haar nog steeds schoon na haar behoeftes (hoop dat dat overgaat met de 1e loopsheid) dus kijk naar je hond.

Allemaal positieve verhalen lees ik hier. Bij ons was de introductie van Bumpertje, een herplaats pup van 3 maanden een drama. Diesel accepteerde de nieuwe indringer niet, was doodongelukkig, en boos. En wij zaten met de handen in het haar, je denkt dat het zo leuk zou zijn. Met intensieve begeleiding van een deskundige, en ontzettend veel geduld is het gelukt, het zijn nu maatjes, maar kunnen ook prima zonder elkaar. Het duurde ongeveer een half jaar voordat Diesel helemaal gewend was aan de nieuwe situatie.

Dus zo kan het ook lopen.

Uitlaten doen we altijd samen, en eten apart, omdat Bumpertje niet durft te eten als Diesel te dichtbij is.

Ik denk dat het helemaal aan de hond of honden ligt. Wij hebben Maylo en Eddy op neutraal laten kennismalen. 

 

Maylo is vrij pittig en stelt grenzen. Om daar gelijk dan een pup bij te gooien. Nu woont Eddy niet permanent bij ons. Ook met andere vreemde honden wordt eerst op neutrale grond kennis gemaakt. 

 

Bij meerdere honden zou ik sowieso altijd op neutraal laten kennismaken. Een pup gelijk in een roedel te zetten is overwelmend voor een pup. 

Mijn ervaring is dat een pup erbij een stuk makkelijker is dan een volwassen erbij. Ik heb bij mijn herplaatsers altijd heel zorgvuldig naar het karkakter gekeken. Ik zou ook nooit gaan voor een buitenlands hondje omdat je dan vaak niet het verhaal achter de hond kent. Maar dat is natuurlijk persoonlijk. Ik zou ook heel kritisch kijken of je je oudere hond er echt blij mee maakt. Er zijn best veel honden die gewoon liever enigst hond zijn, zeker als ze bejaard zijn. Maar er zijn ook genoeg honden die het heel fijn vinden een maatje erbij en die er juist nieuwe energie van krijgen. Maar besef wel dat de baas en je huis opeens delen veel van een hond vraagt. En dat een herplaatser ook zijn eigen ruimte op gaat eisen en zijn eigen karakter meebrengt. Dat vraagt wat begeleiding. Mijn tip is om individueel dingen met je honden te blijven doen. Die van mij zitten op verschillende sporten. 1 op 1 met de baas zijn vinden ze heerlijk. En verdeel je aandacht eerlijk en geef ze heel duidelijk dezelfde regels.  Verwacht niet dat het op dag 1 al fantastisch gaat en al is dat zo,een herplaatser laat pas na een paar weken zijn echte karakter zien. Het klinkt misschien wat negatief terwijl het hier eigenlijk heel goed gaat tussen mijn honden en ik het zo weer zou doen. Ze hebben een enorme klik en kunnen heel goed delen. Maar ik ken in mijn omgeving wel veel voorbeelden waar het minder goed is gegaan. Vaak omdat de karakters botsen of omdat ze een heel verschillend energie niveau hebben. Daar zou ik wel goed op letten. Kijk goed naar wat voor soort honden je hond een natuurlijke klik heeft en probeer een herplaatser te vinden die die eigenschappen heeft.

Spannend! Ja onze honden hebben juist een negatieve invloed op elkaar, wij hebben beetje spijt van de 2e hihi, maar dit hoeft natuurlijk niet altijd zo te zijn.

Op neutraal terrein kennis laten maken, en daarna zie je vaak vanzelf dat steeds dezelfde hond vooraan staat met aanlijnen, voeren, en stoeien/knuffelen. Tenminste bij ons kan je dat altijd goed zien. Hou dit dan in ere en ga niet de "underdog" voortrekken want dat kan frustratie opleveren. Zolang het geen problemen geeft maakt het weinig uit denk ik. Weet ook niet of het allebei teefjes of reutjes zijn, je kunt het beste een hond van het andere geslacht erbij nemen, dan heb je grotere kans dat dat goed gaat.

Wij gaan geregeld apart met onze honden weg, sowieso omdat ze dan heel anders zijn in positieve zin, maar ook omdat ze dan niet teveel aan elkaar hechten, als er dan ooit wat met 1 van de 2 gebeurt dat ze niet meteen helemaal stuurloos zijn en niet meer willen eten enzo.

Klinkt ons heel bekend! Wij hadden de teef al en die was eerst helemaal niet gediend van de komst van onze reu. Maar toen was hij nog intact dus spelbuigingen en diepe respect voor de teef. Maar toen moest hij gecastreerd worden om medische redenen en sindsdien botert het helemaal niet meer tussen die 2. Ze hebben zelfs een paar keer gevochten waarbij de reu echt de vloer aandweilde met de teef, terwijl de teef toch meestal wel de baas is in de roedel. We scheiden ze nu in huis, want de teef wilt nog weleens onderdanig de reu z'n lippen likken of de kont aanbieden, maar de reu moet echt helemaal niks van haar hebben, negeert haar. Zij waren veel beter af geweest zonder elkaar. Met uitlaten zijn ze ineens wèl een team als ze een kat tegenkomen of als een andere hond naar ze blaft ofzo, dan fokken ze elkaar op. Het is dat mijn vriend meer heeft met de teef en ik met de reu dat we er geen kunnen missen, maar ze beperken mekaar enorm. Zonde. Hierna willen we nog maar 1 hond. Vooral met andere honden fokken ze mekaar op.

Wij hebben gekeken naar Bertus, en hadden het gevoel dat hij gelukkiger zou zijn met zijn twee. Bertus was 2 jaar en best redelijk stabiel .

 

Na het lezen van een  oproep op Marktplaats, met spoed baas gezocht, hebben we gebeld, zijn in de auto gestapt, met Bertus, na twee uur rijden op plaats van bestemming. Daar zat een 4 jarige reu in zulke nare omstandigheden dat hij binnen 5 minuten bij ons in de auto zat. Paspoort mee, geen eten want dat wist men niet precies. Geen bedrag voor betaald. Dus twee onbekende honden in de auto, kleine ruimte, 2 uur reizen geen probleem. Wat spanning maar beide heren vonden autorijden fijn. Geen gegrom oid.

 

Thuis was er een week wat gesteggel om wie de baas was, dat ging met wat duwen, soms rijden, maar geen agressief gedrag. Wij hebben de honden het laten uitzoeken, ook omdat in de taal van beide totaal geen agressie zat. Hugo de herplaatser leek wat meer baas maar dat hebben we niet naar gehandeld. We waren de eerste maanden afgewisseld continu thuis. Ook hebben we veel tijd in Hugo moeten stoppen vanwege verwaarlozing en angst. Dat heeft bijna 2 jaar geduurd . Ik vind een pup veel minder werk.

 

Toen Hugo overleed lazen we een zelfde soort oproep voor een pup op Marktplaats. 4 maand, 3 eigenaren gehad. Ook haar hebben we binnen 5 minuten meegenomen in de auto. In een bench want het was een ongeleid projectiel. Niet veilig in de gordel.

Bertus heeft haar een week genegeerd, terwijl ze niet was te negeren en is toen maar gaan spelen. We kregen de pup in 2015, het eerste jaar soms met de handen in het haar. Ze had enorm veel begeleiding nodig. Niet gesocialiseerd, een stormram. Met een enorme wil om te leren. Dus wat betreft luisteren is het een perfecte hond, maar haar angsten en angstjes maken dat we nog steeds bezig zijn met opvoeden, wel minder. Het grootste voordeel is dat ik volledig thuis ben. Ik weet niet of we haar aan hadden gekund als ik nog zou werken.

 

Beide herplaatsers heb ik getraind met zindelijkheid, net als met pups, om het uur een plasje.  Hugo pikte het vlot op. Abby, onze herplaatser nu, deed er veel langer over. Beide hebben de eerste nachten bij ons geslapen, net als pups. 

Alle honden krijgen een gelijke behandeling, met eigen dingetjes. Zo moet Abby altijd zit bij het riem omdoen. Bertus hoeft dat niet. We lopen samen, soms slaat Bertus een rondje over, hij wordt ouder.

 

Wij hebben ons zo min mogelijk bemoeid met de honden onderling in het kennis maken. Ze spreken elkaars taal, we hielden toezicht. Pas toen Hugo volledig gesetteld was kwam er wel eens een knokpartijtje. Om een bot of bal. Daar ben ik altijd tussen gedoken met een enorme potverrrr, dan schoten de heren samen in 1 mand en zaten ze sullig te kijken.

 

De eerste maanden met een herplaatser zijn intensief. Kijk goed naar je eigen hond. Is deze stabiel genoeg..