Vreemd gedrag tegenover logeerhondje.

Ons Chihuahuateefje Nora van 9 jaar is een heel rustig en lief hondje. Sinds twee jaar passen wij af en toe op het Chihuahuatje van vrienden, Lilly. Deze is ook erg rustig en eveneens 9 jaar. Alles bij elkaar komt Lilly hooguit twee keer per jaar een lang weekend naar ons. 

Tot zover liep alles prima. Twee rustige dames die samen vanop hun mandje naar buiten keken.

Onze Nora is altijd wel wat ondergeschikt naar Lilly toe en op haar hoede de eerste uren als ze er net is. Ze moet altijd even wat ‘aanpassen’. Maar een paar uur later werden er alweer oren uitgelikt bij Lilly...

Enkele maanden geleden werd Nora een paar keer op twee maanden tijd erg ziek met hoge koorts. Ze is helemaal onderzocht en er is bloed afgenomen, de DA in de kliniek kon niets vinden. Ondertussen is de koorts al 4 maanden weggebleven maar we merken wel dat ze plots ouder is geworden, ze heeft vaak een doffe blik en ziet er vermoeid uit. Maar ze eet, wandelt, en heeft vrolijke knuffelmomenten. 

Nu is onlangs Lilly weer voor twee dagen komen logeren en dat was een ramp! Nora moest er niets van weten en ging ieder contact uit de weg. Ze was totaal uit haar doen en sliep amper omdat ze bang was dat Lilly ‘gezellig’ bij haar zou komen liggen. Voorheen sliepen ze in een eigen mandje vlak naast elkaar. Nu wou Nora alleen nog maar op de bank slapen. 

Ik weet totaal niet wat ik hiervan moet denken. Wordt ze gewoon ouder? Heeft ze ‘iets’. Kan ik Lilly nog opvangen of is dat op deze manier zielig voor Nora? 

Wie herkent dit en weet raad? 

Alvast bedankt. 

Op een of andere manier verdraagt Nora Lilly niet meer.

Nora voelt zich niet goed. Dat kan de oorzaak zijn waarom ze geen andere hond in huis verdraagt. Hoe is Nora tegen andere honden buiten? Doffe ogen en vermoeidheid wijst toch op lichamelijk ongemak en aftakeling.

Zolang Nora zich zo voelt, zou ik Lilly niet meer bij je laten logeren.

Of een ziekte, misschien is ze wel heel erg ziek, ik zou opnieuw naar de dierenarts gaan.

Bedankt voor jullie reacties. 

Ik denk dat het inderdaad maar beter is dat Lilly niet meer komt. 

Op straat reageert Nora nog steeds zoals ik van haar gewend ben, nieuwsgierig snuffelen, beetje bang en onderdanig. 

Terug naar de dierenarts? Heb er ook al aan gedacht maar buiten het feit dat ze plots op een ouder hondje begint te lijken is er verder niets te merken. Ze eet goed, wandelt vlot mee en rent in de tuin nog steeds hysterisch blaffend achter katten aan. 

Bij de dieranarts heeft ze veel stress, dat wil ik haar niet onnodig aandoen. 

Zijn haar oren nog goed? Als een hond niet goed meer hoort, kunnen ze ook lelijk doen tegen andere honden.

En ogen omdat ze dof staan, ik  zou toch echt naar de dierenarts gaan, je kan toch niet, niet gaan omdat je hondje het eng vind?

Perfect volgens mij. Ze hoort mijn man thuiskomen nog voor hij de deur open heeft. 

Ze staan dof door staar bedoel ik. Maar dat is beginnen opvallen nadat ze een paar keer ziek is geweest. Het lijkt alsof ze daardoor ineens twee jaar ouder is geworden op korte tijd. 

Ongeveer 6 weken geleden is haar gebit gereinigd, dus toen heeft de dieranarts haar nog gezien en die heeft niets verontrustends gemeld. 

Zou het kunnen door ouderdom? Dat ze gewoon op zichzelf wil zijn? Of past dat niet bij een 9 jarige hond? 

Oh die kan wel eens een klap gehad hebben van de narcose, maar dat zou dan weer goed moeten komen, ik zou het niet vertrouwen en toch eens goed na laten kijekn, bloedprikken, schildklier.

Oh echt? Daar heb ik nog niet bij stilgestaan... Narcose is uiteraard een wel heftig iets. 

Bedankt voor het meedenken! Ik ga dit eens bespreken met de dierenarts. 

Heb ook wat opgezocht over schildklierproblemen, die droevige blik herken ik wel wat in de symptomen. Evenals het slome. Vaag, maar toch...

Ik ga morgen eerst eens bellen naar de dierenarts of ze daar op getest is in de periode dat ze die koortsen had. 

Ja daarom zeg ik het ook, mijn eigen hond heeft het ook, dat is lastig te herkennen, maar omdat ik het zelf heb heb ik hem er meteen op laten testen.

Ik denk niet dat ze daar op getest hebben maar als je acute schildklierproblemen krijgt dan kan je eerst koorts krijgen.

Ik ken iemand die dacht dat ze de griep had, maar dat slappe gevoel bleef maar, die had een soort van ontstoken schildklier, en daarna moest ze wel medicatie ervoor.

Je schrijft dat je hondje staar heeft. Het kan zijn dat ze daardoor wat onzekerder is geworden, en zich dan niet prettig voelt als er een andere hond in huis is

Ze heeft pas staar sinds afgelopen zomer. Kan dat dan al zo snel haar zicht beperken?

Ik dacht dat dit eerder een langzaam proces was? Merk verder ook niets van slechtziendheid.

Heb ondertussen wel een goed gesprek gehad met de dierenarts. Voorlopig ziet die geen reden om verder te onderzoeken, buiten haar asociaal gedrag is alles goed. Ze eet, drinkt en slaapt normaal en geeft verder geen teken van pijn of ongemak.

Het kan inderdaad gewoon wijzen op ouderdom. We gaan het dus nog even aankijken.

Op dit moment is ze trouwens weer helemaal in haar nopjes