Alleen thuis zindelijk

Hallo allemaal, ik heb en probleem met mijn hond, en dat is dat ik hem nergens mee kan nemen want hij doet overal zijn behoeftes.

Benji is en super leuk mix van Spaanse waterhond en Spaniel. Ik hem hem uit en asiel in Spanje geadopteerd, toen was hij net vier maanden.

Het is en slim hondje, dus hij had gauw in de gaten wat de bedoeling was wanneer hij moest.

Hij is nu zeven maanden, en na meerdere "ongelukjes" laat ik hem gewoon thuis als ik op visite gaat, alleen vindt ik dat super zielig voor hem, dus dan ga ik ook minder vaak of helemaal niet....

Waarom zou hij dan thuis alles keurig ophouden en op het moment dat we ergens binnen stappen, ook al hebben we eerst en rondje gelopen, poepen en plassen?.

Voor dat we bij iemand naar binnen gingen liep ik en rondje met hem, en toen leek hij het op te houden tot dat we binnen waren, bizar toch?.

Ik hoop dat iemand me kan helpen...

Kan zijn dat je hondje zenuwachtig was door mee gaan op bezoek?

Dat hij door de stress  onzindelijk werd.

Misschien is het meegaan op bezoek nog te veel voor hem, hij is nog niet zo lang in Nederland.

Het enige wat ik zo gauw kan bedenken is 'meegaan op bezoek' heel rustig op te bouwen.

En observeer je hondje, is hij  bv opgewonden, zenuwachtig, angstig.

Een hond leert plaatsgebonden. Dus wat ie bij jou in huis kan en snapt, betekent niet dat hij dat ook op andere plaatsen snapt. Daarop moet je trainen en oefenen.

Daarnaast kan het zijn dat ie sommige dingen heel spannend of misschien wel eng vind en daarom plast.

Bedenk wel dat je een hondje hebt wat in die 4 maand bij fokker en daarna asiel behoorlijk wat kan hebben meegemaakt. Daarnaast is er naar alle waarschijnlijkheid niet gesocialiseerd waardoor hij moeite kan hebben met bepaalde dingen.

Het werd hierboven al vernoemd.... spanning.

Even van een andere zijde bekeken.

Je hebt jouw hondje geadopteerd vanuit een asiel uit Spanje. Hij was toen 4 maanden oud.

Als je op die leeftijd al in een asiel zit is wat er aan vooraf ging waarschijnlijk alles behalve goed. Heel wat indrukken en prikkels die op het beestje afdonderen uit die grote drukke lawaaierige en verschrikkelijk enge mensenwereld. Je bent helemaal alleen en verlaten, hebt angst door alles wat er is gebeurd in je korte leven. En plots wordt je geadopteerd. Iemand die voor je zorgt en je een veilige thuis biedt.

Maar het is nog steeds een hele grote enge lawaaierige wereld daarbuiten. Op dat ene kleine stukje na, dat ze thuis noemen.

Dus plekken die je niet kent. Binnen of buiten zijn zo ontzettend indrukwekkend.

Ok de mens, die weet wat het allemaal betekend. Die weet dat op bezoek gaan leuk is. Maar jij hebt dat natuurlijk nog niet geleerd. Dus je vindt dit zoooo spannend.

Die prikkels komen via je zintuigen binnen, gaan naar de hersenen, die op hun beurt signalen doorsturen naar je sympathatisch en parasympathisch zenuwstelsel....

Die o.a. al jouw organen sturen. Dus net zoals bij de mens, werkt stress op jouw blaas en zelfs je darmen. En je moet.... ook al ben je net geweest en heb je kort daarvoor je behoeftes gedaan. Je moet...

Begin terug vanaf nul...

Leer jouw hond, beetje bij beetje de wereld daarbuiten kennen.

Niet teveel ineens. Maar beetje bij beetje en steeds vanop een veilige afstand. Zodat de hond kan leren dat wat er gebeurt, niet allemaal eng hoeft te zijn, maar ook best leuk kan zijn.

Honden hebben een natuurlijk systeem op wat er rondom hen gebeurt. Freeze (bevriezen ofwel stokstijf blijven staan), Flight (vluchten, willen wegrennen van dat wat er eng lijkt) of uiteindelijk de Fight ... (vechten, als laatste verdedigingsmiddel).

Alleen krijgen honden bij de mens in onze huidige samenleving hiertoe nog weinig kans. Omdat wij daar weinig tot geen mogelijkheden voor voorzien. En er ook dikwijls niet vanop de hoogte zijn.

Wat als gevolg geeft dat honden hierdoor heel wat aan stress beleven. En zich dan ook uit in gedrag of zelfs gezondheidsproblemen, op lange termijn.

Dus werk eerst aan de hond te leren ontspannen, rustig worden/zijn. Vanuit thuis, de directe omgeving. En dan kan je gaan uitbreiden, beetje bij beetje. Om dan uiteindelijk een hond te hebben die in balans is, goed in zijn vel zit. Zodat jullie beide kunnen genieten van elkaars gezelschap, waar dat jullie ook naartoe gaan.

Lastig hoor! Ik snap dat je Benji graag mee wil nemen, ik neem mijn hondjes ook graag mee op bezoek. Zo gingen wij vorige week even een uurtje op bezoek bij vrienden en ik was blij dat we buiten waren (voor de duidelijkheid ik woon niet in NL dat je niet denkt dat we buiten in de kou zaten haha) zodat ik niet bezorgd hoefde te zijn dat Ffion ergens haar behoefte zou doen want zo zindelijk is ze nog niet natuurlijk met haar 4 maanden.

Ik zou eens kijken of er een bepaald patroon in zit.

Wanneer doet Benji zijn behoefte bij bezoek. Is dat bijvoorbeeld gelijk na het binnen komen, is dat als er veel aandacht aan hem is gegeven etc etc. 

Als je daar een patroon in ziet kan je proberen om het te voorkomen.

De vrienden waar ik bijvoorbeeld met Nia en Ffion was hebben zelf 4 honden. Toen we enkel nog Nia als pup hadden plaste ze de eerste 2x gelijk toen we daar binnen kwamen en dat was gewoon pure opwinding omdat ze een huis binnen stapte met 4 honden. Na die 2x zorgde ik dus dat ze de honden groette, en dan gaf ik haar de gelegenheid gelijk om te plassen mocht het op haar blaas hebben gewerkt. 

Hallo Eliane,

Bedankt voor je uitleg.

Ik denk dat het wel duidelijk is dat het met spanning en stress te maken zal hebben dat Benji niet helemaal zindelijk is.

Het enige dat dan niet in dit patroon past is wanneer ik naar me moeder op visite ga. Dan komt hij binnen, rent ie naar haar toe en krijg ze en uitgebreid welkomst begroeting om daarnaa terug naar de keuken te rennen en gaan zitten poepen en plassen.

Dat is uiteindelijk toch de uiting van stress. Ergens zal je hond het heel leuk vinden, maar tegelijkertijd geeft het hem heel veel stress en dat uit zich dan in plassen en poepen.

Stress is natuurlijk niet perse negatief.

Als er dus toch een patroon in zit volgende keer:

Benji en moeder elkaar laten begroeten en dan gelijk weer met Benji naar buiten om zijn behoefte te laten doen. 

Dat kan je inderdaad eenvoudig voorkomen, als je naar je moeder gaat.

Houd Benji bij je, aan een lange lijn desnoods.

Laat je moeder hem ook niet zo uitgebreid begroeten, daar wordt hij blijkbaar te opgewonden van, te hoog in zijn emotie.

Gewoon even kort begroeten, neem je hond daarna mee naar buiten.

Misschien wel met je moeder erbij, ga even een stukje buiten lopen.

Je hond kan zijn teveel aan opgewondenheid eruit lopen.

En eventueel zijn behoeftes doen.

Dan weer rustig naar binnen, probeer dat je hond niet meer zo hoop oploopt in zijn emotie.

Je kan ook nog een bot mee nemen?

Als je dan weer naar binnen gaat, ga jij met je moeder koffie drinken en Benje kan op zijn bot kluiven.

De opwinding en stress begint vanaf dat jullie thuis vertrekken. Maar dat hoeft ook niet negatief te zijn.