Oudere jack russel

Hallo allemaal,

Mijn naam is Debbie en ik ben nieuw op dit forum. Ik ben het trotse maatje van Chica, een 12 jarige jack russel.

Ze heeft het momenteel moeilijk en dus ik ook. Omdat ik het van me af wil praten heb ik besloten me aan te melden op dit forum in de hoop dat ik mensen tref die dit ook hebben ervaren en me wellicht kunnen steunen danwel adviseren.

Chica is sinds enkele dagen blind, ze had aan een oogje staar en aan de andere een ontsteking welke geresulteerd heeft in blindheid helaas.

Daarbij heeft ze artrose en spondylose en het gaat niet zo goed op dit moment.

Ze heeft voor de gewrichtspijnen tracoxil gekregen van de dierenarts, de eerste tablet heeft ze op en morgen volgt de tweede.

Aanstaande vrijdag hebben we een afspraak bij de dierenarts om te bespreken hoe om te gaan met de blindheid en om haar te laten nakijken. In de nacht gebeurt het dat ze trilt en dat ze smakt, uiteraard dierenarts gebeld maar ze zeggen dat het komt door de artrose, pijn. 

Soms slaapt ze ook hele nachten door maar de laatste paar dagen trilt ze vaak en smakt ze. Als ik dan met haar naar buiten ga en daarna weer naar bed slaapt ze weer.

Ze slaapt sowieso heel veel, vaak de hele dag. Ze eet en drinkt wel goed en normaal. Ontlasten gaat wat moeizamer omdat ze door de acute blindheid niet de straat op wil. We gaan uiteraard wel en dan poept ze, al is dat vaak hard. Plassen doet ze wel goed, veelal in de tuin.

Ik besef dat het leven eindig is maar ik wil hier niet aan denken. Ze is pas 12! Voor een jack russel niet erg oud heb ik me laten vertellen.

Het gaat ook zo hard, als je haar vergelijkt met een jaar geleden en nu is het echt een wereld van verschil.

Ze is mijn maatje, mijn alles en dit doet z'on pijn.

Wanneer doe ik het goed en wat voelt ze? Wat kan ik doen om haar te helpen/ ondersteunen??

Ik weet me geen raad...

Dat is lastig beoordelen voor een ander.

Zelf heb ik een oud hondje van 16.5, met ook wel wat ouderdomskwaaltjes, maar hij kan zich nog wel redden.

Maar ook hij is natuurlijk een hondje van de dag met zo'n leeftijd.

Ik zou hem ook niet willen missen, dus ik snap dat je het nu moeilijk hebt!

Twaalf jaar is nog niet echt stokoud, maar daar heeft je hondje zelf geen weet van natuurlijk.

Je moet ook proberen te kijken of het leven nog waardig is voor je hondje.

Ik zou vrijdag bij de dierenarts goed bespreken wat ze voor je hondje kunnen doen en dat het niet alleen rekken wordt.

Heel veel sterkte!