Boaz laten castreren?

Graag eens jullie mening/ervaring.

zoals de meeste vast weten hebben wij 2 reuen, Boaz en Willem. 

Beide reuen zijn 3 jaar en beide nog intact.

Willem (de lab) blijft intact, bij hem geen enkele reden om te castreren. 

Boaz is een ander verhaal, destijds ook een topic omdat meneer niet at! 

Gedeeltelijk zijn eigenwijze Berner kant, gedeeltelijk alle lekkere teefjes in zijn neus..

Nu is het weer zover, in de ochtend hoeft hij geen eten.. sommige momenten onrustig in huis (piepen), naar buiten willen, buiten gaat zijn neus op de grond en komt er niet meer vanaf etc.

dus dan speelt de vraag weer op, laten we hem castreren? 

Op zich ben ik er dus geen voorstander van wanneer het medisch niet noodzakelijk is, maar in hoeverre laat je een hond met zijn hormonen maar aanklooien? 

Ook is mijn schrikbeeld zo’n Berner die zijn buik op de grond heeft hangen.. 

De andere vraag die me nogal bezig houdt, veranderd de onderlinge relatie tussen Boaz en Willem wanneer ik Boaz laat castreren? Uiteraard heeft niemand hier een precies antwoord op, maar er zijn vast mensen met ervaring 

Ik weet natuurlijk dat de mogelijkheid er is om Boaz eerst chemisch te laten castreren. 

Hij krijgt nu 3 keer per dag de druppels van puur (hyperseks), dit haalt de scherpe kantjes er wel vanaf. 

Wanneer de hond goed volwassen is en uitgegroeid is het een eigen keuze die je maakt voor castratie maakt of niet..hier een teef die ook niet eet als ze loops is en de schijndracht tegemoet gaat, maar ik hou ze intact, alleen als er medisch iets aan de hand is dan is dat een ander verhaal....grote honden hebben grote kans op incontinentie ook al lees ik hier dat het niet zo is, het is een feit....een gecastreerde reu kan vaker lastig gevallen worden door intacte reuen ze gaan naar een teef ruiken.....chemische castratie valt toch wat anders uit dan castratie...je denkt er over na, je zal hier veel berichtjes krijgen van dat er geen problemen zijn van de castratie, lees je goed in en neem dan een goed besluit.

Wat betreft, buik op de grond, onzin, wel zal je de beweging goed moeten aanpassen, een gecastreerde hond ontwikkelt sneller buikvet...zorg er voor dat tie voldoende beweging krijgt en hou je hond slank door op het eten te gaan letten.....en wat de onderlinge relatie onderling wordt...dat is altijd even wat aftastend afwachten, zorg er dan wel voor dat Boaz eerst goed volwassen is voor je de beslissing neemt....

De onderlinge verhoudingen veranderen zeker. Op zich werkt het het best (of verandert er het minst) als je de minst dominante castreert. Dan wordt het verschil tussen beide groter ipv kleiner, en hoe groter alle verschillen zijn, hoe makkelijker het goed blijft gaan.  Als je de hormonen van de ander weg zou nemen komen ze hormonaal gezien meer op hetzelfde niveau, wat kan leiden tot spanningen. 

Waar ik me specifiek bij een berner echt druk om zou maken bij een castratie zijn de vacht en de grotere kans op (bot)kanker, die kans is namelijk al ontzettend hoog. 

De vacht wordt een typische castratenvacht. Vreselijk lelijk, onhandig en het kan heel pijnlijk zijn voor de hond. Alles blijft er in hangen (vooral in oksels en broek) waardoor lopen echt pijnlijk kan worden. 

Onderzoeken naar de effecten van castratie op kanker, specifiek botkanker, kan ik plaatsen als ik thuis ben. 

Kans op HD en andere gewrichtsproblemen nemen ook behoorlijk toe, ook al iets wat bij een berner al vaak voorkomt.

Als het mijn hond zou zijn met de klachten die jij noemt, zou ik die druppels blijven geven en eventueel iets anders homeopathisch erbij geven. Als dat niet werkt chemisch laten castreren en als die uitgewerkt is nadenken wat dan te doen.

Eerlijk, ik had het tijden geleden al gedaan bij hem 

Gijs had dezelfde klachten (ging ook ruzie maken) en man wat een fijne hond kregen we weer na de castratie 

Maar weetje, zoveel verhalen en zoveel ervaringen, onderzoek zus en onderzoek zo, die elkaar ook weer allemaal tegenspreken , iedereen moet het voor zichzelf beslissen 

En alleen jij kent je hond 

Voor de vacht zou ik een castratie niet laten, daar is veel aan te doen...heb zelf een newfoundlander gehad die gecastreerd is met vier jaar, je hebt veel onderhoud eraan, maar het daarvoor laten nee..er zijn zoveel onderhoudsmiddelen voor een mooie castratievacht te behouden.....wel wat Mita verder schrijft....en zeker geld dat voor de bernersenner.

" Wat betreft, buik op de grond, onzin, wel zal je de beweging goed moeten aanpassen, een gecastreerde hond ontwikkelt sneller buikvet...zorg er voor dat tie voldoende beweging krijgt en hou je hond slank door op het eten te gaan letten.....en wat de onderlinge relatie onderling wordt...dat is altijd even wat aftastend afwachten, zorg er dan wel voor dat Boaz eerst goed volwassen is voor je de beslissing neemt.... "

Willemijn, baasje van Bams.......en Ogin

 Boaz is al volwassen 

 De kans op botkanker wordt 50% groter bij de berner, st bernard en new foundlander.

Nee hoor...zover als ik Willem en Boaz uit jouw verhalen ken, kun je dit gerust doen..

Ik heb Bamse ook laten helpen en Lasse niet..en het is nog steeds dikke mik met elkaar, geen enkel probleem, nooit geweest...

Bamse had geen seconde rust in zijn lijf en stond dagenlang voor het raam te kwijlen..zo ook buiten..ieder grassprietje moest afgelikt worden...het was zo verschrikkelijk zielig...

Het heeft hem erg geholpen, dus ik zeg doen...

Tuurlijk castreren maar bij een berner kan dat wel serieuze vachtproblemen geven. 

Voor mij persoonlijk zou dat niet opwegen tegen de gemakken die je hebt als je hond gecastreerd is.

Over de verhoudingen onder elkaar, hoef je je echt geen zorgen te maken.

Als je honden nu een fijne relatie met elkaar hebben, zal dat zo blijven.

(vroeger toen we nog moesten geloven in de rangordetheorie, dachten we dat het castreren problemen zou geven voor de rangorde bij honden. Gelukkig zijn we ondertussen slimmer geworden)

 De 'meest dominante' is Boaz.. 

Waar Willem buiten op alle reuen fit heeft ie erg veel respect voor Boaz! 

Alle dingen die jij schrijft zijn precies de rede dat ik zo twijfel! Ik ken de onderzoeken. 

Die dingen wegen uiteraard niet op tegen de last van zijn hormonen, maar rust in zijn koppie is natuurlijk ook fijn voor hem! 

Verder is het een heerlijke hond qua gedrag! 

 van de newfoundlander is daar niets van bekend, wel van de bernersenner en de leonberger....geef me de bron maar.

Castratie - Passie voor Dieren www.passievoordieren.nl › welzijn › wel... Vachtverandering Een langharige hond krijgt vrijwel altijd na castratie een castratenvacht. De onderwol wordt vele ... Levensbedreigende ziektes Vergroot het risico op toename van kanker en botproblemen. voor en na ... Ontbrekend: newfoundlander

" Nee hoor...zover als ik Willem en Boaz uit jouw verhalen ken, kun je dit gerust doen..
Ik heb Bamse ook laten helpen en Lasse niet..en het is nog steeds dikke mik met elkaar, geen enkel probleem, nooit geweest...
Bamse had geen seconde rust in zijn lijf en stond dagenlang voor het raam te kwijlen..zo ook buiten..ieder grassprietje moest afgelikt worden...het was zo verschrikkelijk zielig...
Het heeft hem erg geholpen, dus ik zeg doen... "

esther

 Zoo erg is Boaz niet gelukkig, dan was voor mij de keuze ook niet zo moeilijk 

De nadelen wil ik ook niet zomaar overheen walsen.

 Boaz maakt geen ruzie buiten, nooit gedaan. Kan met groot en klein, reu en teef samen..

Dat het een beslissing is die ieder voor zich moet nemen dat klopt, het is echter wel fijn ervaringen te lezen 

 Voor mij is dat niet 'tuurlijk castreren' 

Mijn beide reuen zijn intact en bij de lab blijft dit ook zo..

Ik geloof niet in rangorde, maar ik kan me wel voorstellen dat de onderlinge relatie anders wordt.

Verder heeft hij dit 2 keer per jaar, daarom wil ik een weloverwogen keuze maken of dat opweegt tegen alle eventuele gevolgen. 

"  van de newfoundlander is daar niets van bekend, wel van de bernersenner en de leonberger....geef me de bron maar. "

Willemijn, baasje van Bams.......en Ogin

 Botkanker behoort sowieso tot de erfelijke afwijkingen van een newfoundlander, en hoe groter het ras, hoe groter de kans op botkanker na castratie of sterilisatie.

https://www.licg.nl/honden/newfoundlander/#ziekten-en-erfelijke-aandoeningen

Bovendien werd ontdekt dat het risico op botkanker toeneemt naar
mate het een groter ras betreft. Gezien de slechte prognose voor botkanker en het veelvuldig voorkomen ervan in veel rassen, wordt het castreren van nog onvolgroeide honden van middelgrote, grote en zeer grote rassen geassocieerd met een duidelijk en verhoogd risico op overlijden ten gevolge van botkanker. (bron:bernerbende.nl)

Maar met 3 jaar is een hond toch wel uitgegroeid?

Verder eens met Stabij Gijs.

Ik had in je vorige topic mijn positieve ervaringen al verteld.

En het risico op prostaatproblemen wordt nihiel, dat mag ook wel genoemd worden.

Niet mijn eigen honden, maar wel bij de 2 reuen van mijn buurvrouw. 1 was zo met zijn hormonen bezig dat hij er echt last van had, hij wist niet wat hij met zichzelf aanmoest en dit merkte je aan alles. Die heeft ze dus laten castreren en het gaf hem zó veel rust, hij was binnen en buiten eindelijk ontspannen en kon zijn eigen ding doen ipv zich druk te maken om andere reuen en teven. De band tussen die 2 is niet veranderd  (gaat om 2 Friese stabij's) 

Een andere kennis van me heeft 2 Berner reuen, beide gecastreerd. Bij de ene is er geen sprake van een andere vacht, even mooi als altijd, de andere had in het begin wel last van een castratie vacht, maar dit heb je ook deels zelf in de hand, met goede voeding (ze is overgestapt van brok naar kvv), goede vachtproducten en 2 keer per jaar naar de trimmer, is zijn vacht heel erg opgeknapt, en er is nauwelijks verschil met de ander! 

Je bent geinteresseerd in ervaringen zeg je. Die kan ik je een geven, de theorie daar ken ik weinig van maar ik ken wel een Berner Sennen die op latere leeftijd gecastreerd is.

Het is de hond van mijn schoonouders. Toen hij 3, 4 jaar oud was kreeg deze hond, King heet hij, ontstekingen in zijn prostaat. Hij verloor druppels bloed in huis, likte zich vaak. De behandeling sloeg aan maar na een paar maanden kwam het weer terug, en weer. Toen is besloten hem te laten castreren. Volgens mij was hij 4 jaar oud. 

Inmiddels zijn we een jaar verder ongeveer. De ontsteking is weg. Hij heeft geen castratenvacht ontwikkeld. Wel wordt hij inderdaad sneller dik, hij is even te zwaar geweest maar na een aanpassing in de hoeveelheid voer is dit onder controle. Voor de castratie kreeg de hond ad libitum voer, zo veel als hij wilde, en hij was al 2 jaar constant op gewicht. Na de castratie ging hij meer eten en werd te dik. Zijn hoeveelheid eten wordt nu afgemeten en zijn gewicht is weer constant.

Gezondheidsproblemen heeft hij niet bij gekregen. Hij had al regelmatig last van ontstoken ogen en oren, dit is hetzelfde gebleven en er zijn geen dingen bij gekomen of weg gegaan. Of hij HD of ED heeft is niet bekend maar zijn gangwerk is niet veranderd in ieder geval.

Het enige nadeel is dat hij nu uitvalt naar andere honden. Ik ken deze hond als een enorme goedzak maar volgens mijn schoonmoeder heeft hij het afgelopen jaar uitgevallen naar vrijwel alle honden die hij op straat ziet en zou hij vechten als hij de kans krijgt. Ik heb dat alleen niet met eigen ogen gezien dus kan niet zeggen of het klopt. Met Ziva gaat het echter nog steeds prima, zij is gewoon zijn kleine zusje gebleven die enorm veel respect naar hem heeft.

 Ik heb het gelezen,   Castratie geeft voor iedere hond een hoog risico op botkanker, de newfoundlander bij een goede fokker kopen, die de erfelijkheids ziekten testen..hier al 35 jaar lang newfoundlanders van een goede fokker...nimmer problemen...de hond die te vroeg wordt gecastreerd daar is de kans altijd bij aanwezig dat er botkanker voorkomt....ook bij anderen eigenaars is er geen toename van botkanker geconstateerd bij de newfoundlander specifiek....wordt een hond te vroeg gecastreerd dan is die kans bij elk ras aanwezig.

" Voor de vacht zou ik een castratie niet laten, daar is veel aan te doen...heb zelf een newfoundlander gehad die gecastreerd is met vier jaar, je hebt veel onderhoud eraan, maar het daarvoor laten nee..er zijn zoveel onderhoudsmiddelen voor een mooie castratievacht te behouden.....wel wat Mita verder schrijft....en zeker geld dat voor de bernersenner. "

Willemijn, baasje van Bams.......en Ogin

 Mwahh ik vind dit zeker wel onder een groot probleem vallen. Dat is niet alleen veel onderhoud, dat is zelfs met veel onderhoud vreselijk irritant en pijnlijk. Maar goed, het is niet zeker dat het zo wordt. 

Geen idee maar ik wens je sterkte met het nemen van de beslissing!!

 Nouja 'dominant' bedoel ik niet per se slecht ofzo. Maar als je meerdere honden hebt, is er toch altijd ergens een onderscheid. Het betekent ook niet automatisch dat je wél problemen krijgt door Boaz te castreren (als hij dus de dominantste is), maar er verandert wel degelijk van alles aan Boaz. En dus ook in hun onderlinge relatie. Met een berner en een labrador zou ik dat overigens best aandurven hoor. Maar aangezien je er naar vroeg vind ik het wel zo handig om te melden. Net als mensen die zeggen dat hun hond niet veranderd is, dat kan niet. Als je hormonen weghaalt verandert er altijd heel veel. In de hond zelf (wat wij misschien niet direct zien), tussen de honden (kijk maar hoe castraten over het algemeen behandeld worden door vreemde honden) etc. De veranderingen zijn niet altijd even duidelijk of erg, maar ze zijn er wel degelijk. Anders liet niemand z'n hond castreren. 


Hij heeft nu twee keer per jaar periodes dat hij dus last heeft van z'n hormonen? Hoe lang duurt zo'n periode? Als dat 2x 5 maanden is dan maakt het de keus makkelijker dan 2x 2 maanden bijvoorbeeld. 


Als je het echt een moeilijke beslissing vindt, gewoon meer tijd voor uitrekken en contact opnemen met een trimmer die weet waar ze over praat (A Compagner is vreselijk goed, ze heeft ook regelmatig in bladen geschreven over vachten en het onderhoud) om te vragen wat zij over de vacht van je hond denkt (hoe voller en zachter het haar nu is, hoe groter de kans op echte problemen) en contact opnemen met dierenartsen die zijn gespecialiseerd in orthopedie en oncologie. Die zien waarschijnlijk in beide specialisaties veel berners en kunnen misschien meer zeggen om de twijfels wat betreft castratie, kanker en gewrichtsproblemen wat te verminderen. Dan zou ik denken aan de Wagenrenk en Dierenkliniek Eersel. 

"  Mwahh ik vind dit zeker wel onder een groot probleem vallen. Dat is niet alleen veel onderhoud, dat is zelfs met veel onderhoud vreselijk irritant en pijnlijk. Maar goed, het is niet zeker dat het zo wordt. 
  "

Mita

 Echt niet, er zijn hele goede middelen om de vacht goed in toom te houden en te verzorgen, heb zelf twee newfoundlanders gehad met een castratie vacht, geen enkel probleem, mits je er tijd insteekt.....   twee met een castratie vacht, laat de vachten niet ontploffen dan ben je te laat, tuurlijk geeft het meer verzorging dan een geen castratievacht, maar ik heb beiden ruim 9 jaar na castratie verzorgd..beiden waren vier jaar oud na castratie.

 Wanneer de hond op de trimtafel komt is het altijd een mooi gezicht, hier twee van mijn Ogin, geen castratie vacht........    kijk ens wat een verschil...ogin op de trimtafel..

En zover moet je het niet laten komen...dit is dus een ontplofte Castratievacht van een newfoundlander, en echt dat is niet nodig....

 Wat een negatief onzin verhaal, ik herken werkelijk niets hieruit. Zelf altijd gecastreerde reuen gehad, nooit met een vachtprobleem of opeens agressie tegen andere honden, en ook niet onderling, zelfs niet als ik de honden van kijn ouders erbij heb (ook gecastreerde reuen). Ze blijven prima op gewicht (dat heb je toch echt zelf in de hand!) en als een hond zonder HD volledig gezond is uitgegroeid gaat hij niet zomaar nog eens HD krijgen omdat hij zijn ballen mist...

En wat de kans op ziekte betreft; ik denk dat de kans dat Boaz een keer wegloopt op zo'n 'liefde maakt blind' moment en onder een auto komt groter is...

" Maar met 3 jaar is een hond toch wel uitgegroeid?
 
Verder eens met Stabij Gijs.
 
Ik had in je vorige topic mijn positieve ervaringen al verteld.
 
En het risico op prostaatproblemen wordt nihiel, dat mag ook wel genoemd worden. "

Paddy, Finley (Kees)

 Ja hij is wel uitgegroeid hoor 

Er zijn een hoop positieve verhalen te vinden.. Ik wil afwegen wat voor Boaz de beste keuze is.

Het risico op prostaatproblemen wordt inderdaad kleiner! 

 Dankjewel voor het delen van je ervaring! 

Qua voeding krijgt hij kvv en barf en hij gaat 2/3 keer per jaar naar de trimmer, dat zal niet veranderen..