Vakantie tijdens opvoeding pup 
Maar ik adviseer je wel om iemand te zoeken die al honden heeft en dat je weet hoe die met zijn honden omgaat. Zoals ik zei: Bij mijn schoonmoeder is het duidelijk; die doet het recht in mijn gezicht. Maar de meeste mensen zeggen ja en amen en doen iets heel anders achter jouw rug om, zoals mijn oma bv deed en die oppas met wie ik toch hele duidelijke afspraken had gemaakt en zelfs nog extra voor ze had opgeschreven.
Alleen als je echt goed weet hoe die persoon met de eigen honden omgaat weet je zeker hoe ze met jouw hond om zullen gaan. Overleggen klinkt leuk, dacht ik ook, maar werkt in de praktijk dus vaak niet. Je leest het hier ook: "Ach, een hond weet wel dat het hier anders gaat dan daar." "
Mijn rottweilerpup van 8 maanden is in de kerstvakantie naar het pension geweest. Ze heeft daar de tijd van haar leven gehad. Ze heeft gespeeld en geknuffeld met de verzorgers en veel gespeeld met de andere honden. Ze was blij bij ophalen en gelijk weer in haar eigen doen, geen stress niks. Kortom: een goed pension is zo slecht niet. En daarbij, we hebben het nog steeds over een hond. Niet over een ultra kwetsbaar wezen met menselijke gevoelens en emoties.
En hoelang was hij daar toen? Geen hele maand. Dat is ook een verschil.
@Paddy, Finley (Kees): ik zal het eens moeten overleggen met de fokker dan ook. :) Het gaat om een zwitserse witte herder.
Het gaat om een zwitserse witte herder. "Lieve honden!
Je kunt zowizo met de fokker overleggen. Misschien heeft ze nog goeie ideeen.
Verder vind ik dat er wel erg gemakkelijk wordt gedaan over die opvoeding. Misschien zijn dat mensen die ook gewoon erg gemakkelijk zijn met hun honden. Ik wil gewoon graag een hond die naar mijn hand staat, dat we naadloos kunnen samenleven zeg maar. En dat opvoeden niet zo makkelijk is als je hier zegt bewijst dit forum wel.
Gewoon een voorbeeld. Ik krijg het bijten bij Elsa er niet volledig uit want van mijn vriend mag ze bijten. Nee, we wonen niet samen. Ik heb me er maar bij neergelegd dat het een terugkomend dingentje is bij Elsa. Tijden doet ze het niet en dan heeft ze weer een periode dat we haar weer moeten corrigeren. Dus dat je hond weet dat hij bij die wel en bij die niet iets mag is niet geheel sluitend.
Dat bedelen heb ik er bij Momo ook niet meer volledig uit gekregen na dat weekeind bij de oppas. Ja, ze stopt wel als ik dat zeg maar ik moet het dus wel zeggen. En eten kan ik ook na al die jaren nog steeds niet onbeheerd laten staan met dank aan die oppas. Daar baal ik gewoon van want het is zo onnodig. Elsa pakt ook nog steeds niets van tafel en dat wil ik graag zo houden. Dus bij haar ben ik gewoon heel erg selectief in de oppas. Over mijn lijk dat bijvoorbeeld mijn schoonmoeder op mag passen. Elke keer als ik daar ben heb ik discussies over de honden. Snoep, snoep, snoep en snoep. En dan heel wijs doen dat ze mijn honden wel bepaalde commando's aan kan leren. Met snoep.
Mijn honden hebben Engelse commando's. Gaat ze naast Momo zitten en zegt: "Pootje". Momo kijkt haar sullig aan. Zeg ik: "Het commando is 'give me five'." Zij: "Ze kan het niet.. maar ik kan het haar wel leren dat heb ik met de hond van mijn dochter ook gedaan." En hup.. is ze weer weg naar de keuken voor snoep. Daar weer discussie over (Momo heeft ernstige voedselallergie). Dan gaat ze weer door met haar ge-"Pootje". Vertel ik haar wéér dat ze het in het Engels moet doen. "Nee, hoor, ik doe het gewoon in het Nederlands." Op dat moment komt het stoom mij uit de oren. En ik zeg rustig en zachtjes tegen Momo: "Give me five" en hup ze geeft haar een pootje. En maar blijven drammen hé?! Nee, Momo kan het niet en zij zal het haar wel gaan leren. In het Nederlands en met snoep waar Momo niet tegen kan. Echt. Op een dag krijgt ze nog een keer een klap tegen haar hoofd van me of ik ontplof en ga staan schelden als een viswijf.
En mijn vriend wil graag de honden meenemen als ik straks weer werk heb. Dacht het niet. Zitten ze de hele dag bij háár.. "
Maar alle dingen die je noemt hangen toch gewoon samen met de personen waar je het over hebt? Wij krijgen elk jaar 4-10 honden te logeren, soms een paar tegelijk, soms apart en sommige honden komen meerdere keren per jaar.
En ik houd rekening met allergieën als die er zijn, als mensen niet willen dat de hond los gaat dan gaat die niet los en ik probeer ook heus wel de commando's te geven die zij gebruiken. Maar als ik 6 honden heb die 'down' kennen en 1 die 'lig' kent, dan schiet dat 'lig' zeggen er soms bij in. En die gaat ook gewoon liggen. Misschien krijgen ze bij ons wel nét iets minder of meer eten. Of nét wat meer vrijheid of juist niet. Dat maakt toch niet dat ze bij jou ineens compleet anders zijn? Misschien moeten ze even overschakelen, geen punt. Misschien moet je dan even extra oefenen op 'lig' ipv 'down'. Maar is dat zo erg?
Die hele basis, die bouw je toch op door samen bezig te zijn en niet per se door commando's te geven? Met elkaar lezen en schrijven betekent voor mij dat ik juist minder duidelijk hoef te maken wat ik verwacht, dat gaat vanzelf. En dat komt met de jaren.
Jeetje Liz.. leuke schoonmoeder heb je, pffft.
Maar ik ben het wel eens met wat Mita schrijft. Al moet ik wel zeggen dat je hierbij uitgaat van een oppas die al redelijk dezelfde visie deelt, en dat is wel eens lastig te vinden. Een maand op een pup passen is niet niks, niet iedereen wil dat. Daarnaast moet je ook nog iemand hebben met dezelfde ideeën...
T is dan eigenlijk geen pup meer he. Dat scheelt wel.
Toen Paddy 7 maanden was is hij 2.5 week naar t pension geweest en dat ging helemaal prima.
Wel heb ik hem daar al heel vroeg heen gebracht zodat hij kon wennen. In t begin was hij daar gewoon in huis. Langzaam hebben ze dat uitgebreid.
Hij gaat er nog steeds fluitend heen en ik voel me veel geruster als hij daar is dan bij bekenden.
Mita....ik zou Ogin met een gerust hart bij je brengen voor een logeerpartijtje.....woon je in mijn buurt 
Noordoost groningen...Bams breng ik niet, hahaha, dat is een einzelganger, zit dan het liefst bij je op schoot.
Mita 
3 doggies
Helaas, Noord-Brabant 
En Bente, ja ik zoek wel iemand die gedeeltelijk dezelfde visie heeft als ik. Of in ieder geval, iemand waarvan ik weet dat die een individuele hond kan beoordelen in wat die nodig heeft en daar een beetje z'n best voor doet. Maar die mensen ken ik gelukkig genoeg. Misschien ga ik met de goede mensen om of heb ik gewoon makkelijke honden. Geen idee.
- Zoeken op de HondenPage
-
Zoek je iets op de HondenPage ? Vul dan hier jouw zoekwoorden in ?