epileptische aanval

Ik wil even mijn verhaal hier kwijt en vragen of iemand dit misschien herkent.

4 jaar geleden hebben wij onze hond uit het asiel gehaald kruising Mechelse herder met iets onbekends, grote sterke brede hond, een schat van een beest hij paste en hoorde direct bij ons.

Wij hadden ons maatje gevonden.

Net voor de kerst schrokken wij snachts wakker van de ballen die uit onze kerstboom vielen. Direct sprongen we uit bed en zijn we gaan kijken, de hond lag wild te schokken met zn poten, waarop wij hem hebben geprobeerd wakker te maken.

Wild sprong hij op en op 2 voorpoten rende en vloog hij als een wilde stier door het huis heen. Dit was echt gruwelijk om te zien.
Potten, vazen, lampen alles stuk… we zijn snel de slaapkamer terug in gegaan omdat we niet wisten wat er gebeurde en we de hond niet tot bedaren kregen.

Na een paar minuten kalmeerde hij en kregen we hem naar de bijkeuken toe.

Toen wij de woonkamer weer in kwamen zagen we de ravage, overal poep., plas, bloed heel veel scherven…

Direct dierenambulance gebeld en de dierenarts, die vertelde dat de hond een epileptische aanval had gehad de volgende ochtend moesten we langs komen.

Na uren bezig geweest om het huis aan kant te krijgen zijn we naar de dierenarts gegaan.

De achterpoot is gehecht, antibiotica kuur mee gekregen en pijnstillers.

Ook waren er diverse nagels van zn pootjes af, zo zielig.

Na heel erg geschrokken te zijn en in eerste instantie bang voor me eigen hond geweest te zijn heeft dit maar even geduurd voor hij weer de oude hond was.

10 dagen later terug naar de dierenarts om zn poot te controleren. We moesten hem achter laten om zijn poot te laten spalken, omdat hij na de aanval geen stap meer kon zetten met deze poot.

Naar buiten gingen we alleen nog maar om even snel te plassen en te poepen, ver zijn we niet gekomen op 3 poten.

Toen ging mijn telefoon, ik dacht zelf om te vertellen dat we hem weer op konden komen halen, niets bleek minder waar.. zn poot kon niet meer gespalkt worden want de pees in zijn poot was door de midden. Pootje amputeren was geen optie, de hond weegt 60 kilo.

Enige optie die we hadden was naar een kliniek in Amsterdam, daar moesten we wel eerst contact mee opnemen of ze het zien zitten en wat de kans op slagen was.

Direct de zelfde avond nog gebeld, de volgende dag zouden we terug gebeld worden ze moesten de situatie met onze dierenarts gaan bespreken.

Die nacht heeft de hond weer een aanval gekregen en weer letterlijk als een “bezetene”heel heet huis doorgevlogen, bloed zat aan de ramen en kozijnen…..

We hebben besloten onze trouwe viervoeter in te laten slapen met vreselijk veel verdriet.. de dierenarts heeft ons nog verteld dat de kliniek evt kon opereren zonder garanties dat de poot weer in orde zou komen. Ook omdat de hond 6 weken langs niets met zn poot zou mogen doen, omdat de pees dan weer door de midden zou zijn.

Wie herkent deze aanvallen? Ik kan er zo weinig over vinden op het internet..

Groetjes, een verdrietig baasje.

Heel veel sterkte hier op hp zijn er wel honden die het ook hebben aanvallen de baasjes zullen je antwoord geven denk ik maar een liefje verliezen weet hoe het voelt erg veel sterkte verder 

Wat afschuwelijk om zo mee te moeten maken

dat beeld zal altijd op je netvlies gebrand staan. 

Ik kan me de allereerste aanval van mijn husky nog haarscherp herinneren, al was dit minder heftig als bij jou. 

Het klinkt idd als een epileptische aanval. 

Hierbij laat een hond ook door het samentrekken van de spieren alle urine en ontlasting lopen. 

Ik kan me voorstellen dat je even heel bang was voor je hond. 

Meen hond met een epileptische aanval kan zeker ook onbewust bijten. 

Die ravage in de living zal half nog niet zo groot zijn als die in je hart nu. 

Helpen kan ik je niet wel heel veel sterkte wensen met het verlies. 

Melissa...jeetje wat heftig zeg...en dan inslapen als enige optie, wat een verdriet....zag het voor me de ravage, dat gebeurd niet snel dat het zo heftig is...wanhoop bij jullie, uit zijn lijden verlost, je hebt de juiste keuze gemaakt...maar wat ontzettend verdrietig dit.

Ik ken dit soort aanvallen niet van mijn hond. 

Wat verschrikkelijk voor je. Heel veel sterkte.

Heel lief jullie reacties, ik vraag me steeds maar af hebben we wel de goede keus gemaakt ...

Hadden we de operatie toch aan moeten gaan en medicijnen moeten gaan uitproberen voor de aanvallen?? maar die waren zo heftig dat ik het eigenlijk niet aan kon om ooit nog zo een aanval te moeten zien en de hond zo zien .. 

Bloed onderzoeken waren goed, dus misschien toch een gezwel de oorzaak? 

blijf maar malen, malen en malen... en heel veel huilen!! ik mis hem enorm..

Ik denk dat ieder hondenbaasje zich afvraagt of de juiste keus is gemaakt. 

Ik ben al 3 keer een hond verloren en alle keren weer die “wat als” vragen. 

Mijn hond had epilepsie maar nog nooit is een aanval zó heftig geweest als bij jou hond. 

Ondanks dat er toch een paar keer bijzat dat hij valium moest hebben vanwege de duur van de aanval. 

Ik kan/ mag niet oordelen of je er wel of niet goed aan hebt gedaan , maar ik denk dat ik dezelfde keus had gemaakt als je de poot ook meerekend. 

Ik heb een australian shepherd met epilepsie, heb al veel verschillende aanvallen bij haar gezien, maar zo erg als jij het omschrijft heb ik nog niet meegemaakt.

Als ze uit een aanval komt is ze nog wel onrustig, maar als een wilde door huis gaan doet ze niet, loopt wel zenuwachtig rondjes, maar op normaal tempo.

Het enigste wat zij blijft doen is tegen mijn aanrecht aanspringen en soms probeert ze zelfs de keukenkastjes open te maken, dit om eten te vinden ( ze heeft een enorme honger na een aanval ).

Ik denk dat ik mijn hond ook zou laten in slapen op zo'n moment, vooral vanwege de kapotte poot, en een kleine kans op slagen na opereren.

Maar dat is lastig om nu over te oordelen.

 Melissa, ieder baasje die deze keuze maakt vraagt zich af.....is het de juiste keuze, ben ik niet veels te vroeg geweest, wat ik van je lees, echt niet Melissa....er is ook heel veel moed voor nodig om een beslissing te nemen, die doe je niet ondoordacht......voel je niet schuldig , nergens voor nodig...