Het dieptepunt van 2017 was voor mij zeker het overlijden van mijn allerliefste hondenmeisje Mowgli. Ik moet nog steeds slikken als ik foto's van haar zie, ik mis haar zo.
Het hoogte punt was de komst van pup Lotus, zij heeft als vrolijk ei die ze is ons het afgelopen jaar de afleiding gegeven die Balou en ik nodig hadden.
Vaarwel 2017 en welkom 2018.
Nog heel veel sterkte marga na bijna 3j bij mij nog steeds verdriet voor mijn meisje maar hoop 2018 beter gaat voor iedereen en ook voor onze lieverds die we nu hebben fijne jaarwisseling toch van harte
Dieptepunt was het overlijden van mijn schoonvader.
Hoogtepunt was de klik die Elsa en ik hadden (hebben) met de schapen wat onze band enorm bevestigd heeft.
Dieptepunt: kanker.
Hoogtepunt: samen kijken naar zonnespikkeltjes op het water, krispheldere vriezekou die tintelt op m'n huid, een warme vacht die geurt naar geborgenheid...
Soms geeft het leven je rotzooi en bagger, maar dan wordt schoonheid zomaar, in volle overvloed, in je schoot geworpen.
I life!
Iedereen een wonderlijk 2018 gewenst!
Mijn hoogtepunt en dieptepunt was Furby. Hoe kort was hij bij ons en hoe diep zit hij in mijn hart.
Mijn dieptepunt was het einde van mijn relatie en enkeke dagen dakloosheid.
Mijn hoogtepunt was de geboorte van acht prachtige kleine puppekinders in mijn huisje en dat ik het voor elkaar heb gekregen straks in 2018 een huisje te krijgen en al mijn honden heb kunnen behouden zelfs in tijd van dakloosheid. ben best trots op mezelf
Mijn dieptepunt het verlies van een zeer dierbaar persoon in mijn leven.
Mijn hoogtepunt , me kleine manneke is vandaag 2 jaar geworden en gezond en gelukkig
Ik vind het moeilijk. We hebben veel (grote) goed nieuws gehad. En natuurlijk is wolf erbij gekomen. Laat ik het maar daar bij houden. En diepte... Dat het einde van 2017 wel slecht is. Auto kapot, dikke rekening van huurtoeslag.
Mijn dieptepunt het verlies van mijn tweelingbroer vorige maand en een goede vriend 2e kerstdag
Mijn hoogtepunt het genieten van mijn gezin familie en vrienden en natuurlijk de honden Waar ik heerlijke wandelingen mee maak, door bos en hei genietend van de natuur.
Dieptepunt was overlijden van 2 grootouders in 2 maanden tijd, schoonouders die zijn gaan scheiden, moeders een zware depressie had. Vriendlief ook door zijn ouders.
Hoogtepunt
Eigen huisje samenwonen en nova wezen verwelkomen
Wat een trieste dieptepunten en een mooie hoogtepunten.
Ik wil iedereen een gezond en mooi 2018 toewensen.
Jee, wat een heftige dieptepunten.
Mijn dieptepunten, ik denk niet dat ik er dit jaar een heb gehad. Behalve dat ik gisterenavond gigantisch hard ben gevallen en nu weer een zere rug heb.
Mijn hoogtepunten ; de reis naar Indonesië, veranderen van woongroep, gezellige uitjes en koffie momenten met m'n oma,
Mijn hoogtepunt was dit jaar dat Lizzy bij ons kwam. Mijn dieptepunt is dat ze nu met 5,5 maand nog niet zindelijk is.
Valt reuze mee hier dus.
Dit jaar is wel de oma van mijn man overleden, maar aangezien ze 101 was en het een lang sterfbed was is het meer een verlossing dan een verlies, al klinkt dat raar. Het is meer een hoogtepunt dat ze zo lang bij ons is geweest.
Hoogtepunt.. het NK van 2017 en een PR + finaleplaats op een internationale wedstrijd in Denemarken... mooie momenten het team in Tsjechië en mijn vader die ook dit jaar weer meeging naar een wedstrijd in Luxemburg. Ondanks dat sport enorm veel tijd, moeite en enorme dalen kost zijn pa en ma er altijd en als ik zo om me heen kijk, mag ik me daar enorm gelukkig mee prijzen.
Dieptepunten van dit jaar.. er gebeuren vaker vervelende dingen, maar die zijn niet ernstig genoeg om het een echt dieptepunt te noemen denk ik...
Iedereen een heel goed 2018 gewenst!
Nou....daar gaan we dan....blij dat 2017 voorbij is.
1 Hoogtepunt, pup opgehaald op 29 januari
Welgeteld 2 dieptepunten door verlies van hond op 3 januari en een familielid op 1e kerstdag. Verder welgeteld nog 13 dieptepunten va 20 februari door het jaar heen mbt eigen gezondheid en meerdere ZH opnames. Ik ga niet opsommen waarvoor maar je zou er spontaan depri van worden. Nu weer wachten op nog een operatie en tot op heden nog in volle onzekerheid over hoe, wat, wanneer.
De balans dus 15 dieptepunten en 1 hoogtepuntje. Hoe verzin je het.
Hoop op een gezond 2018 voor iedereen!!!
@ Alaska's Finest....wat heb je dat mooi verwoord. Het zijn juist de kleine en meest simpele dingen om je heen die je op de been houden.
Dieptepunt: Iemand die ik al meer dan 20 jaar ken en jarenlang iedere week bij mijn ouders over de vloer kwam, al sinds ik een kind was, heeft ongeveer twee weken voor de kerst zelfmoord gepleegd. De dag voor dit alles belde ik met mijn moeder en vertelde mijn moeder me nog dat hij bij hen op bezoek was. En dat hij samen met mijn vader film aan het kijken was. De dag erna was hij overleden... Dit heeft er nogal ingehakt. Deze persoon is de enige persoon die me ooit vertelde: "Als jij Obi ooit niet meer wil, dan wil ik hem hééél graag". Ik vond dat toen een hele vreemde opmerking maar vooral één die ik niet verwachtte van hem. Veel mensen vinden Obi "Leuk en vriendelijk" maar een beetje "teveel én te grote hond", veel mensen snappen Obi niet. Obi is verre van een ideale hond, Obi heeft problemen. Maar Obi was in-alle-staten als hij deze persoon zag, zo blij was hij dan. Alsof hij een toeval kreeg wanneer hij deze persoon zag totaal niet vergelijkbaar met wat hij doet als hij mij of mijn vriend ziet. Hij kroop over de vloer richting deze persoon zo snel hij kon, hij draaide en draaide, jankte piepte, krijste, rende zo hard hij kon zelfs in een kleine woonkamer... En deze persoon had zelf geen hond, al vond hij honden wel leuk. Als puber was Obi doodsbang voor hem, ironisch genoeg. Het heeft een tijd geduurd voordat Obi niet zowat de gordijnen in klom als hij langskwam, zo bang was hij. Later was het zo dat wanneer hij langskwam ze elkaar beter eerst buiten konden ontmoeten omdat Obi anders de gehele woonkamer opnieuw inrichtte als een dolle stier op een acid trip, puur van blijdschap. Ik vond het toen een vreemde opmerking en had het vooral niet achter hem gezocht. Nu denk ik: had jij maar een Obi in je leven gehad. Misschien was het dan anders afgelopen... Je blijft heel lang over zoiets nadenken "als dit, als dat, ...wist ik maar" maar je kunt er uiteindelijk niets meer aan doen.
Hoogtepunt: Ik heb een goede uitslag bij de dokter gekregen en heb mijn medicatie mogen afbouwen. Ik ben nu weer helemaal medicatie vrij en dat is heel erg belangrijk voor me. Ik had het niet durven dromen maar het was toch echt zo. Gek genoeg heb ik even moeten piekeren over het hoogtepunt omdat het dieptepunt het zo ver overschaduwd.
Dieptepunten...gelukkig dit jaar niks heftigs,mijn zwager 2 operaties na vaststelling van de ziekte van Crohn waar hij herstellende van is.
Auto kapot en loont zich niet meer om te laten maken.
De laatste daagjes voor nieuwjaar Kayla 2x aangevallen en gebeten door een hond en haar enkel flink verstuikt.
Hoogtepunten...een spiksplinternieuwe auto gekregen van mijn ouders,dat is echt wel het beste wat me afgelopen jaar is overkomen
De zoon van mijn overleden zus waar we een paar jaar geen contact mee hadden heeft weer contact gezocht en is met Kerst bij mijn ouders gaan eten met zijn vriendin.
Ik ben zo blij voor mijn ouders en ook voor mezlf natuurlijk!
En verder genieten we van elke dag,als iedereen maar gezond is en blijft dat is het belangrijkste van alles.
Ik wens iedereen heel veel sterkte met verliezen en ziektes en een gelukkig en gezond 2018!
Obi wat vreselijk naar. Helaas zijn het juist de mensen waar je nooit iets aan merkt of het van zou verwachten. Sterkte...
Dieptepunt: verkrachting, verlies van vriendschap en hobby.
Hoogtepunt: iedere dag het heerlijke snoetje van mn kleine, harige psycholoogje weer zien.
Ik wens alleen een overschot aan hoogtepunten en en tekort aan dieptepunten.
Hier ervaart men weer eens, dat achter de raadgevingen, de leuke en minder leuke reacties, mensen schuilen.
Veel geluk, een goede gezondheid en een gezegend 2018 met jullie viervoeters.
Klinkt een beetje als een toespraak van de paus (grapje)
Dieptepunt:
16 oktober 2017 Schoonvader verloren.
10 december 2017 mijn vader aan kanker verloren. Zijn zusje ging vorige zomer al aan kanker.
En 1 van zijn drie broers kan oook elk ogenblik gaan. Ook kanker.
Hoogte punt: Kan op dit moment niks anders bedenken als dat we nog op onze pootjes staan. En ik in staat was tijdens de plechtigheid een woordje te doen. Zonder me onzeker te voelen.
Ach....zo'n toespraak als de paus zou doen is best welkom wat mij betreft hoor. Helaas is soms niets wat het lijkt. Ook ik besef mij dat nu ineens weer dat we allemaal soms net mensen zijn met gevoelens, moods en gedachten. Thnx voor de Eye opener. Het klopt precies wat je zegt. Wat je eerste zin betreft; I'll drink to that!Mooi gezegd Brigitte. Het is echt naar wat ik hier lees wat iedereen mee heeft moeten maken, zonder besef dat je iemand door je eigen reactie kunt kwetsen op bepaalde momenten, al is het in een topic. Voor mij een goed voornemen daar wat meer rekening mee te gaan houden. Ik hoop voor iedereen inderdaad dat 2018 meer geluk gaat brengen.
Zoek je iets op de HondenPage ? Vul dan hier jouw zoekwoorden in ?