DJ is ziek

Hoi allemaal,

Lang ben ik niet op hondenpage geweest. Als ik soms iets wil weten zoek ik hier wel even, maar echt het vele lezen en posten was een tijd geleden.

Alles gaat goed. DJ en ik wonen al weer ruim een jaar samen met mijn grote liefde Koen samen in Klaaswaal. Ik heb al weer een jaar deze droombaan, beheerder bij het lokale dierenasiel. Alles gaat helemaal lekker, tot een paar maanden geleden.

Koen ging erg tobben met zijn gezondheid, lang konden ze niks vinden tot twee weken geleden. Hij heeft waarschijnlijk een autoimmuunziekte die zijn spier kracht aantast. In het nieuwe jaar zal hij allerlei onderzoeken ondergaan en zal er een behandelplan gemaakt worden.

Ongeveer 2 maanden geleden kreeg ik het idee dat DJ slomer werd, sneller moe en minder enthousiast met andere honden. In eerste instantie dacht ik dat ik ze zag vliegen. DJ is echt mijn alles en dan ben je soms wat overbezorgd. Totdat iemand het op mijn werk ook opmerkte tijdens een wandeling, hij raakte achter.

Op dat moment een afspraak gemaakt bij de dierenarts. Ik dacht nog, liever een keer te veel dan te weinig. Op het oog vond ik hem ook wat afgevallen, maar dat bleek ruim een kilo te zijn. Normaal weegt hij ongeveer 8,5 kg. Nu nog maar 7,5. Daar schrok ik zelf wel weg van. De dierenarts ook en samen vonden we ook zijn vacht niet zo als normaal. Besloten om bloed te prikken.

Organen waren allemaal helemaal goed, alleen zijn bloedbeeld niet. Hij had te weinig witte bloedcellen, verder was het hele bloedbeeld aan de lage kant. Maar niet te laag. Dit kan ook van een virus komen, dus besloten over 3 weken te herhalen om te kijken hoe of wat.

3 weken hebben we niet gehaald. 6 dagen later verslechterde hij ineens en kon ik gelijk terecht bij de DA, weer bloed geprikt en zijn waardes waren gezakt. Leukocyten waren nog lager en er waren nu meer waardes onder de norm. Hierop besloten de volgende dag uitgebreid onderzoek te gaan doen. Dat werd een echo van zijn abdomen, hier was alleen zijn mild iets vergroot. Maar geen tumor of dergelijk. Toen is er weer bloed afgenomen en dat moest opgestuurd worden naar het lab. Ze zouden gaan bepalen of het mis ging bij de aanmaak of de afbraak.

De uitslag was de volgende dag binnen, het ging mis bij de aanmaak. Dat was geen goed teken. Er waren op dat moment bog eigenlijk 3 dingen over die het konden zijn. Ziekte van Addison, Schildklier en een probleem in zijn beenmerg. Op de ziekte van Addison en zijn schildklier kon hij nog getest worden. Er werd bloed afgenomen op de sneeuwmaandag. Al snel werd ik gebeld dat het lab het materiaal niet op kwam halen ivm het weer. Dus kreeg ik ipv na twee dagen, na 3 dagen de uitslag pas. Allebei negatief. Dus er bleef nog 1 ding over... het gaat mis in zijn beenmerg.

Zoals jullie waarschijnlijk zelf ook wel bedenken, dat is echt niet goed. Het meest waarschijnlijke is leukemie namelijk. Om dit te bepalen moet er een beenmergpunctie gedaan worden. Dit is donderdag gebeurt. Toch confronterend om te weten dat je hondje zo ziek is en dat hij dan in slaap valt van de narcose.

De ingreep was goed verlopen, en al snel kreeg ik mijn knappe ventje weer in mijn armen. Hrt was niet bekend wanneer de uitslag binnen zou zijn in verband met de feestdag. Het herstel van de narcose duurde lang, overduidelijk was hij niet fit en had dit er flink ingehakt. Hij heeft tramadol tegen de pijn, hierdoor blijft hij ook suffer dan normaal.

Gister werd ik gebeld door de dierenarts, heel snel omdat we dachten dat de uitslag pas na de kerst er zou zijn. Hij had weekenddienst, en de uitslag was binnen. Dus hij wilde het zo snel mogelijk laten weten. Helaas was dit geen goed nieuws..... in het opgezogen materiaal zaten te weinig bruikbare cellen voor de eerste test.... de patholoog moet er nog naar kijken. Wellicht komt daar nog wat uit. Maar wat een domper. We weten nog niet wat het is..... het hakte er erg in gister...

De kans dat we dit nog een keer moeten doen is groot. Maar de kans bestaat dat het weer te weinig is en dan moeten ze in plaats van boren in zijn bot, gaan zagen in zijn bot. Ik weet niet of ik dat hem wel aan wil doen. Zo lastig.... mijn arme schat van 4 jaar zo ziek.

Hoe zouden jullie hier in staan? Ik ben zelf paraveterinair, maar wanneer het om je eigen beestje gaat is het toch allemaal anders.

Och jemig wat heftig zeg!

Ik heb geen idee wat ik zou doen. Nu zou ik voor mezelf zeggen, ik doe het niet. Maar ik zou niet weten wat ik zou doen als mijn hond dit daadwerkelijk zou overkomen.

Ik denk dat je heel goed met je dierenarts om tafel moet gaan. Samen bekijken tot hoever je kan gaan en ook samen bekijken tot hoever je wilt gaan. Denk dan aan het welzijn van je hond en wat de kans van slagen is.

Wat vreselijk! Ik wens je echt veel sterkte en wijsheid toe!

Nog even een vraagje: Wat is de toegevoegde waarde van dit laatste onderzoek? Ja, een diagnose natuurlijk maar ik begreep dat de andere opties waren uitgesloten door eerdere onderzoeken?

Zal die diagnose leiden tot een andere behandeling dan de DA zou doen zonder die diagnose?

Vraag daar eens stevig over door bij de DA want als het antwoord "Nee" is dan heeft het stellen van die diagnose niet echt veel toegevoegde waarde.

Ik heb zoiets meegemaakt bij mijn Momo en de klachten in haar schouder. Wel of niet röntgenfoto's maken? Het was lastig om het uit mijn DA te krijgen maar na twee bezoeken en eens stevig doorvragen/doorzetten, gaf ze toch toe dat het voor de behandeling niets uitmaakte. Dus heb ik dat niet gedaan. De kosten natuurlijk maar ook omdat Momo een trauma heeft opgelopen bij de DA en het binnengaan van de praktijk alleen al voor haar een drama is door een doodsangst.

Ik weet niet wat ik zou doen. Het kan voor jezelf heel prettig zijn als je weet wat er aan de hand is. Maar aan de andere kant, gaat je hond nog beter worden? Ga je behandelen als t kanker is?

Wat naar ook van je vriend, ik hoop dat ze iets vinden wat te behandelen is.

Heel veel sterkte gewenst.

Heel veel sterkte! 

Heel veel sterkte hopelijk vinden ze wel iets die ze kunnen behandelen 

De dierenarts zag verder/eerder geen aanwijzingen voor een auto immuunziekte? Dat idee kwam pas omdat het in het beenmerg fout gaat? 

Welke waarden waren nog meer lager dan de norm?

Lastig. Aan de ene kant: je hebt voor een beenmergpunctie gekozen en dat was niet voor niets. Je wilt dus graag weten wat het precies is. Aan de andere kant is hij dus niet zo fijn uit de narcose gekomen. Dat zou voor mij wel een behoorlijk punt zijn denk ik. 

Als ze in het bot moeten gaan zagen, komt daar dan een soort van revalidatie bij of valt dat allemaal mee? 

Het is hoe dan ook een rot keuze waar je voor staat. Als het om een 14 jarige hond zou gaan zou het een stuk makkelijker zijn, al was het dan nog heel verdrietig. Maar zo jong, pff. Sterkte!