Gedragsverandering na narcose en gevecht 
Hallo allemaal,
We hebben hier een groeiend probleem in huis en omdat we niet weten of we het juiste doen, heb ik even een profiel aangemaakt, in de hoop dat iemand ons kan helpen.
Het is een wat lang verhaal, bedankt voor het lezen...
We hebben onze (volle) reu ruim 3 jaar bij ons, vanaf pup van 8 weken oud. Het is een kruising Friese Stabij; een schat van een hond, supergevoelig en een enthousiaste, leergierige knuffel. Een hele lieve hond, ook voor onze kinderen en de vriendjes die over de vloer komen. We zijn op cursus geweest bij een hondenschool die werkt met positieve benadering en bijv slipkettingen zijn daar niet toegestaan. We horen vaak dat hij zo goed luistert en opgevoed is.
Alles is altijd prima gegaan; de omgang met andere honden ook; hij is gauw onder de indruk en onderdanig. Komt er een hond buiten naar hem toe, dan gaat hij plat op de grond liggen om vervolgens enthousiast naar de andere hond toe te gaan. Spelen doet hij erg graag en vrijwel dagelijks komen we bekende of onbekendere honden tegen in het bos bij ons huis.
We lopen zeker 1.5 uur per dag; ook los. Zo nu en dan doen we hersenwerk of krijgt hij een kong.
Hij kan alleen thuisblijven, hoewel hij nooit lang alleen is. Er is vrijwel altijd iemand thuis, hooguit een boodschap of even een uurtje of wat dat hij soms alleen is. Dit zonder enkel probleem.
Hij heeft een eigen plek in de kamer en 1 in de bijkeuken. De kids weten dat ze hem daar niet mogen storen en kluiven oid eten gebeurd op de plaats.
Waken -of waarschuwen- heeft hij altijd gedaan; een blaf bij de deurbel, voorbijgangers of de post.
Hij is altijd erg alert op de gevoelens en emoties van ons allemaal. Huilt er een kind, dan is hij er als de kippen bij om te troosten. Zit je niet goed in je vel, dan volgt hij je op de voet en verliest je niet uit het oog.
Enkele weken geleden is hij onder narcose geweest omdat hij geopereerd moest worden. Daarna moesten we in korte tijd veel naar de dierenarts voor controle. Dat was allemaal erg stressvol en langzaamaan is ons beestje veranderd in een hypernerveuze blaffer, die overal van overeind vliegt en schrikt. Het blaffen heeft overdreven vormen aangenomen; al beweegt iemand in huis, dan blaft hij al. Afgelopen week heeft hij 3 x gegromd naar één van de kinderen die toevallig langsliep. Dit is nog nooit gebeurd.
Gister heeft hij tijdens een uitlaatronde een nieuwe en dominante reu aangevallen. De reu is nieuw in de buurt en loopt altijd los. De eigenaar vind dat honden het het beste zelf uit kunnen zoeken. Onze hond was aan het spelen met een bevriende, gecastreerde reu toen de nieuwe reu er aan kwam. Die was niet gediend van onze hond zn actie en heeft hem flink te pakken gehad. Het zag er hevig uit, maar na wat gegrom was het klaar. Leek het.... Even later pakte de grote reu (tegen de 70 kg) onze reu weer (22 kg), beet en greep hem in zn nek. Toen hij losliet heb ik onze hond aangelijnd, waarop de andere reu weer wilde bijten. Zijn baas riep hem en hij luisterde gelukkig.
Er leek niets aan de hand te zijn, tot ik een paar uur later een flinke vleeswond en een gaatje ontdekte. De wond is met nieten gedicht en met een kuur hopen we de schade te kunnen beperken. Narcose zag de dierenarts niet zitten omdat het gedrag al zo veranderd is na de operatie van een paar weken terug. Ipv een kap heeft hij nu een medpet aan.
Hij is doods en doodsbang voor mij. Vlucht letterlijk zijn mand in en beeft. Ik denk dat hij mij associeert met de pijn en nare ervaring van het spoelen en dichtnieten. Ik laat hem maar zo veel mogelijk met rust. Vanavond na de wandeling gilde hij toen ik de gesp van de lijn los wilde maken.
Het doet zo'n pijn om onze lieve schat zo te zien.???? Heeft er iemand een idee of oplossing? Kan hij nog terug veranderen naar de speelse, lieve en ontspannen kroel die hij altijd geweest is? Moeten we gedragstherapie inschakelen?
Wat de vraag is:
Wat kunnen we doen aan zijn onzekere gedrag wat is ontstaan na de narcose?
Hoe voorkomen we dat het grommen overgaat in wellicht een hap?
Hoe kunnen we het beste omgaan met de nieuwe situatie die ontstaan is na het vechten? Met zijn angst?
Allemaal nogmaals bedankt voor het lezen.
Bulleke 
1 doggies
Heb hier gelukkig voor mijzelf, maar helaas voor jullie geen ervaring mee. Snap dat je hier helemaal mee aan bent.
Daarom een upje voor jullie en hoop dat er iemand met ervaring is.
Stomme vraag misschien, maar heb je hem toevallig bravecto gegeven tegen vlooien?
nee, hij krijgt altijd Advantix pipetten tegen vlooien en teken.
Hij is geopereerd aan 2 bulten op zijn linker voor en achterpoot. De dierenarts twijfelde wat het was; de bulten gingen niet weg met medicijnen. Gelukkig waren het goedaardige bulten waar ik de -ingewikkelde- naam even niet meer van weet.
Had hij daardoor pijn aan zijn poten, of bemoeilijkte dat hem in zijn lopen/stabiliteit?
Dat vraag ik maar omdat pijn/onzekerheid bij een gevoelige hond een grote impact kan hebben.
Ook narcose kan er idd stevig inhakken. Dus een combinatie van die verschillende dingen is zeker mogelijk.
Hij had er wel last van, hoewel ik bij het lopen niet iets gemerkt heb. Hij likte veel aan de bulten; ze zijn ook even open geweest. Op zn voorpoot zat er 1 op zijn voet, net achter de tenen en ook 1 op zijn enkel. Achter ook een bult op zijn voet.
Je gevoelige hond had al nasleep van de eerste operatie, narcose en nabehandeling. Heel vervelend de confrontatie en bijten van die andere hond. Je hond was al heel onzeker dan tikt dit gebeuren extra aan. Zijn de nietjes zonder verdoving geplaatst? De hond heeft veel pijn gehad en nog; dat is funest voor honden die toch al onzeker zijn.
Ik neem aan dat je pijnmedicatie voor meerdere dagen hebt meegekregen, want je hond kan nu niet zonder. Dat gillen gaat door merg en been en betekent hevige pijn. Als je het niet vertrouwt, bel een dienstdoende dierenarts.
Wanneer heb je Advantix voor het laatst gegeven? Ik zou dat niet meer geven; er zijn toch meerdere honden die daar niet goed op reageren.
Ik zou een gedragstherapeut inschakelen. Als je de regio noemt, waar jullie wonen, dan weet wellicht iemand op het forum een goede GT in de buurt.
Op de corgi groep lees ik hele goede dingen over CBD olie(wietolie). Dat wordt dan gebruikt voor honden die niet goed kunnen ontspannen en lijkt bij veel van die honden in de groep goed te werken. Daarbij verschillen de problemen van stress tot overprikkeling tot uitvallen maar wordt dus allemaal veroorzaakt door het niet kunnen ontspannen, continu op scherp staan.
Je moet er alleen wel op letten dat je de goede koopt, die is vrij prijzig.
Je moet ook voorzichtig en secuur omgaan met de dosering.
Hij had dus lichamelijk pijn, of op z'n minst ongemak van die bulten, toen kwam de operatie (narcose) en daarna had ie nog nazorg nodig (meerdere controlebezoekjes DA).
Dit alles kan een hond die al gevoelig is zeer onzeker en stressy maken. En het is goed mogelijk dat dit de agressie van de andere hond heeft getriggerd. Sommige honden reageren namelijk zeer geprikkeld/kwaad op de onzekerheid of nervositeit van andere honden (waarmee ik niet bedoel dat dit okee is, maar het verklaart wel waarom je hond net op dit moment werd lastig gevallen).
Hij zal nu, met die bijtwonde, ook wel extra pijn hebben, dus dat helpt allemaal niet...
Probeer naar de basis te gaan: zelf zeer rustig en beheerst zijn, een kalme leefomgeving (binnen- en buitenshuis) voor hem creëren, drukte vermijden (dus nu ook niet met andere honden gaan spelen), kortom: op alle vlakken kalmte bieden, zodat het stressniveau langzaamaan kan zakken.
Eenmaal de stress wat is weggeëbd, kan je weer aan z'n zelfvertrouwen gaan werken, door samen dingen te ondernemen waar ie plezier in schept en waar ie goed in is (bijvoorbeeld bepaalde zoekspelletjes, speuren, e.d...) en hem steeds bevestigen in zijn kunnen.
(En uiteraard proberen er voor te zorgen dat de hond nu geen pijn meer heeft. Overleg eventueel met je DA.)
Dit alles kan een hond die al gevoelig is zeer onzeker en stressy maken. En het is goed mogelijk dat dit de agressie van de andere hond heeft getriggerd. Sommige honden reageren namelijk zeer geprikkeld/kwaad op de onzekerheid of nervositeit van andere honden (waarmee ik niet bedoel dat dit okee is, maar het verklaart wel waarom je hond net op dit moment werd lastig gevallen).
Hij zal nu, met die bijtwonde, ook wel extra pijn hebben, dus dat helpt allemaal niet...
Probeer naar de basis te gaan: zelf zeer rustig en beheerst zijn, een kalme leefomgeving (binnen- en buitenshuis) voor hem creëren, drukte vermijden (dus nu ook niet met andere honden gaan spelen), kortom: op alle vlakken kalmte bieden, zodat het stressniveau langzaamaan kan zakken.
Eenmaal de stress wat is weggeëbd, kan je weer aan z'n zelfvertrouwen gaan werken, door samen dingen te ondernemen waar ie plezier in schept en waar ie goed in is (bijvoorbeeld bepaalde zoekspelletjes, speuren, e.d...) en hem steeds bevestigen in zijn kunnen.
(En uiteraard proberen er voor te zorgen dat de hond nu geen pijn meer heeft. Overleg eventueel met je DA.)
"
Daar ga ik in mee!
Daarbij denk ik dat je hond veel napijn heeft gehad van de operatie, en dat hij iedereen zou op afstand heeft willen houden. Misschien is hij daar een beetje in blijven hangen... het kan heel goed dat er toch een pees of zenuw is beschadigd tijdens de operatie. Dat lijkt me eerder aan de hand dan na-effecten van de narcose en/of medicatie tegen ontstekingen of de pijn...
Weet je trouwens wat er verder aan rassen in je Staby-kruising zitten? Sommige rassen kunnen n.l. bepaalde geneesmiddelen niet goed verdragen of afbreken, o.a. windhonden en veel soorten herder- en collieachtigen (MDR1-gen, wat sporadisch ook bij elk type hond kan voorkomen). Als je hond heel langzaam uit de narcose is gekomen zou dat een reden kunnen zijn om dat eens laten uitzoeken. Normaal zouden honden binnen 48 uur weer op de been zijn en (apart van pijn) weer hun oude zelf moeten zijn.
Ook kun je zijn schildklier eens goed laten nakijken, niet alleen de T4-waarde, maar ook T3 en de rest. Een ontregelde schildklier kan zich ook in agressie uiten.
Ook kan een holist je helpen met bijv kruiden, dieet en supplementen om meer rust in lichaam en geest te brengen waardoor de hond zich weer prettig en relaxt gaat voelen zodat het gedrag ook weer normaler wordt.
Dank jullie wel allemaal voor het meedenken en de reacties.
Ik reageer op eea wat jullie vragen of gezegd hebben:
Nee, helaas geen verdoving gehad tijdens het dichtnieten. Achteraf kan ik mezelf wel voor mn hoofd slaan dat ik dat niet gevraagd heb, maar ik was zo bezig met t arme beestje dat het me totaal ontschoten is. Hij heeft geen pijnstillers meegekregen; daar heb ik vanochtend vroeg voor gebeld en die gelukkig ook gekregen. Zojuist had hij even een opleving en wilde met me mee naar boven. T was fijn om weer heel even een soort contact te hebben. Hij wilde geaaid worden en in de buurt zijn, tot ik met opruimen allerlei spullen vastpakte. Toen vluchtte hij weer naar zn mand onder de trap. Ik laat hem met rust zoals jullie adviseren. Eerst bijkomen van alles en daarna ga ik met de tips aan de slag.
Advantix heeft hij een maand geleden gehad voor t laatst; het stickertje zit voor a.s. zaterdag op de kalender. Die dosis ga ik niet geven en op zoek naar een ander en geschikter middel. Al helpt het maar iets dan is het al ok.
De vader is een Stabij, de moeder een Markies.
He, ben blij dat ik gewoon even mn verhaal kwijt kan hier. Mensen zonder hond snappen niet dat je stikbezorgd bent. Het is vreselijk om je hond als een hoopje ellende te zien.
Wat betreft het extreme blaffen (wat hij nu met de wond niet zo doet, enkel als de bel gaat), moet ik dat voorlopig maar negeren of hem afleiden of zo? Of belonen als hij stil is? Hij kent het commando stil, maar is zo over de rooie en gefocust op buiten dat hij dat commando niet meer opneemt.
En nog even over de andere hond waar hij het conflict mee gehad heeft: ik ben voorstander van vermijden waar mogelijk. Ik wil dit -of erger- niet nog eens meemaken. Als wij aangelijnd voorbij komen valt de andere hond uit. Volgens zijn baas komt dat door de lijn en wil hij onze hond sowieso op zijn nummer zetten omdat hij niet gediend is van hem. Die hond loopt standaard los. Een buurman zei dat we hem moeten castreren; dan heb je geen gevechten meer. Dat willen we zelf niet, als het echt nodig is ok, maar niet hiervoor. Hij is al onzeker en heeft met geen andere hond ooit zoiets meegemaakt. Dat lijkt niet de oplossing te zijn.
Ik reageer op eea wat jullie vragen of gezegd hebben:
Nee, helaas geen verdoving gehad tijdens het dichtnieten. Achteraf kan ik mezelf wel voor mn hoofd slaan dat ik dat niet gevraagd heb, maar ik was zo bezig met t arme beestje dat het me totaal ontschoten is. Hij heeft geen pijnstillers meegekregen; daar heb ik vanochtend vroeg voor gebeld en die gelukkig ook gekregen. Zojuist had hij even een opleving en wilde met me mee naar boven. T was fijn om weer heel even een soort contact te hebben. Hij wilde geaaid worden en in de buurt zijn, tot ik met opruimen allerlei spullen vastpakte. Toen vluchtte hij weer naar zn mand onder de trap. Ik laat hem met rust zoals jullie adviseren. Eerst bijkomen van alles en daarna ga ik met de tips aan de slag.
Advantix heeft hij een maand geleden gehad voor t laatst; het stickertje zit voor a.s. zaterdag op de kalender. Die dosis ga ik niet geven en op zoek naar een ander en geschikter middel. Al helpt het maar iets dan is het al ok.
De vader is een Stabij, de moeder een Markies.
He, ben blij dat ik gewoon even mn verhaal kwijt kan hier. Mensen zonder hond snappen niet dat je stikbezorgd bent. Het is vreselijk om je hond als een hoopje ellende te zien.
Wat betreft het extreme blaffen (wat hij nu met de wond niet zo doet, enkel als de bel gaat), moet ik dat voorlopig maar negeren of hem afleiden of zo? Of belonen als hij stil is? Hij kent het commando stil, maar is zo over de rooie en gefocust op buiten dat hij dat commando niet meer opneemt.
En nog even over de andere hond waar hij het conflict mee gehad heeft: ik ben voorstander van vermijden waar mogelijk. Ik wil dit -of erger- niet nog eens meemaken. Als wij aangelijnd voorbij komen valt de andere hond uit. Volgens zijn baas komt dat door de lijn en wil hij onze hond sowieso op zijn nummer zetten omdat hij niet gediend is van hem. Die hond loopt standaard los. Een buurman zei dat we hem moeten castreren; dan heb je geen gevechten meer. Dat willen we zelf niet, als het echt nodig is ok, maar niet hiervoor. Hij is al onzeker en heeft met geen andere hond ooit zoiets meegemaakt. Dat lijkt niet de oplossing te zijn.
"
ik zou niet negeren of afleiden, maar hem even belondend toespreken, "goed gehoord dat is een..... ", daarna bij je roepen en als hij komt even belonen. Blijft hij er in hangen, dan even naar een rustig plekje brengen, uit de situatie halen.
Zo heb ik bij mijn hond het overal op blaffen afgeleerd
Ik reageer op eea wat jullie vragen of gezegd hebben:
Nee, helaas geen verdoving gehad tijdens het dichtnieten. Achteraf kan ik mezelf wel voor mn hoofd slaan dat ik dat niet gevraagd heb, maar ik was zo bezig met t arme beestje dat het me totaal ontschoten is. Hij heeft geen pijnstillers meegekregen; daar heb ik vanochtend vroeg voor gebeld en die gelukkig ook gekregen. Zojuist had hij even een opleving en wilde met me mee naar boven. T was fijn om weer heel even een soort contact te hebben. Hij wilde geaaid worden en in de buurt zijn, tot ik met opruimen allerlei spullen vastpakte. Toen vluchtte hij weer naar zn mand onder de trap. Ik laat hem met rust zoals jullie adviseren. Eerst bijkomen van alles en daarna ga ik met de tips aan de slag.
Advantix heeft hij een maand geleden gehad voor t laatst; het stickertje zit voor a.s. zaterdag op de kalender. Die dosis ga ik niet geven en op zoek naar een ander en geschikter middel. Al helpt het maar iets dan is het al ok.
De vader is een Stabij, de moeder een Markies.
He, ben blij dat ik gewoon even mn verhaal kwijt kan hier. Mensen zonder hond snappen niet dat je stikbezorgd bent. Het is vreselijk om je hond als een hoopje ellende te zien.
Wat betreft het extreme blaffen (wat hij nu met de wond niet zo doet, enkel als de bel gaat), moet ik dat voorlopig maar negeren of hem afleiden of zo? Of belonen als hij stil is? Hij kent het commando stil, maar is zo over de rooie en gefocust op buiten dat hij dat commando niet meer opneemt.
En nog even over de andere hond waar hij het conflict mee gehad heeft: ik ben voorstander van vermijden waar mogelijk. Ik wil dit -of erger- niet nog eens meemaken. Als wij aangelijnd voorbij komen valt de andere hond uit. Volgens zijn baas komt dat door de lijn en wil hij onze hond sowieso op zijn nummer zetten omdat hij niet gediend is van hem. Die hond loopt standaard los. Een buurman zei dat we hem moeten castreren; dan heb je geen gevechten meer. Dat willen we zelf niet, als het echt nodig is ok, maar niet hiervoor. Hij is al onzeker en heeft met geen andere hond ooit zoiets meegemaakt. Dat lijkt niet de oplossing te zijn.
"
Is het een aanlijngebied?? Ik zou er een melding van maken bij wijk agent. asociaal die man en dan het probleem bij jou leggen.
Roos
Goed dat je nu pijnmedicatie hebt voor je hond. (hoe heet hij?)
Heel slordig van je dierenarts om dit niet direct mee te geven. Je hond heeft ernstige pijnen; ook het nieten van de wond zonder verdoving 
veroorzaakt pijn.
Je schreef dat je hond gilde toen je de lijn af deed. Zit de lijn aan een halsband of tuig? Tijdens het vechten pakken honden elkaar ook vast in de nek. De nek krijgt dan een aardige tik en is pijnlijk en beurs. Zo kan hij nog meer beurse plekken op zijn lijf hebben.
Als je nog geen tuig gebruikt; kan ik je aanraden er een aan te schaffen. Als je hond trekt, is het te belastend voor de nek/keel, als je hem aan een halsband aangelijnd hebt. Het tuig niet om doen, als in het gebied van een tuig nog verwondingen zijn. Anders na herstel proberen.
Beterschap voor je hond.
Edit: toevoeging: je kunt de eigenaar van de andere hond aansprakelijk stellen voor alle hieruit voortvloeiende kosten nu en in de toekomst o.a. medische kosten. De meeste hondeneigenaren hebben een aansprakelijkheidsverzekering, die ook de kosten door schade, die hun hond aanbrengt, vergoedt.
Wat betreft het extreme blaffen (wat hij nu met de wond niet zo doet, enkel als de bel gaat), moet ik dat voorlopig maar negeren of hem afleiden of zo? Of belonen als hij stil is? Hij kent het commando stil, maar is zo over de rooie en gefocust op buiten dat hij dat commando niet meer opneemt.
"
Wat het blaffen betreft: je kan -zoals Dobry schrijft- hem geruststellend toespreken, waarbij je aangeeft dat het goed is dat hij de bel heeft gehoord, maar alles nu okee is.
Dat 'benoemen van de dingen' kan ook in situaties helpen zoals bij het opruimen van spullen, zoals je beschrijft. Met een vriendelijke stem vertellen wat je gaat doen. "Kijk, deze doos staat in de weg. Waar zullen we hem zetten? Hier? Is dat een goeie plek?" Dat klinkt misschien onnozel, maar een schichtige hond kan daar wel bij gebaat zijn, omdat ie dan je intenties beter kan oppikken en je handelingen beter kan plaatsen.
Komen er deze dagen veel mensen bij je over de vloer, en wordt er veel aangebeld? Als je hond daar momenteel echt extreem op reageert, zou je de mensen kunnen vragen om niet op de deurbel te drukken, maar je telefonisch te verwittigen dat ze er zijn, en zo de deur gaan openmaken. Je kan ook bijvoorbeeld het gordijn aan de straatkant dichttrekken gedurende enkele dagen, zodat ie niet zo veel geprikkeld wordt. Tot ie weer rustiger geworden is.
En wat die man betreft... bah, wat een nare houding is dat! Kan je hem niet vermijden (andere routes lopen, andere tijdstippen, als je hem ziet komen en andere weg inslaan, e.d.)?
En idd, zoals Loesje zegt, je kan hem aansprakelijk stellen voor de verwondingen. Misschien dat hij dan tot inzicht komt...
Mensen, ik ben blij met jullie. De tips en het meedenken zijn fijn.
De pijnstillers lijken aan te slaan; Rex is nu wat alerter en iets minder schichtig.
De assistente van de dierenarts belde nog; ze is gespecialiseerd in gedrag en wil ook meekijken.
Ik ga zo naar de baas van de andere hond toe om het te zeggen dat dit niet meer zo moet. K hoop dat het meevalt.
Rex heeft een halsband en een tuigje. Dat gebruik ik al n poos niet meer omdat hij daar heel erg mee ging trekken. Ik zal er als hij beter is weer mee aan de slag gaan.
Ja kom ik weer, Faro is ook ooit eens vastgebeten in zijn keel, zijn schildklier heeft hierdoor een klap gehad en sindsdien heeft hij een trage schildklier.
Bij een trage of te snelle schildklier horen gedragsveranderingen angsten.
Misschien ook even met de dierenarts overleggen?
Even een plaatje ....
Bah wat een vervelende aanvaring heeft je hond gehad.. en super vervelend dat hij er nu zo van slag van is!
Gelukkig heeft hij nu pijnstillers, ik denk dat daar een deel van de oorzaak van het gedrag nu ligt
Verder aan de slag gaan met wat hier al is gezegd, hem rust en tijd geven en ondersteunen. Als het ware weer opnieuw socialiseren
Het is wel een plaatje hoor 
Geef hem maar een voorzichtige aai namens mij!
En de eigenaar van die hond... die zou ik maar lekker negeren. Laten weten dat je zijn hond niet bij die van jou wil hebben
Even een update.
Het gesprek ging gelukkig goed. De baas van de andere hond vind het heel naar hoe het is gegaan. We hebben afgesproken dat we de honden niet meer bij elkaar in de buurt laten komen. Vanochtend kwamen we elkaar weer tegen; aangelijnd allebei. Rex ging meteen plat en lag te trillen op straat. De andere hond stond te kijken naar hem en werd het opeens grommen naar elkaar. We zijn blij dat we er in normaal overleg uitgekomen zijn; k verwacht geen nieuwe toestanden.
Rex maakt heel voorzichtig weer contact! Zodra de pijnstillers uitgewerkt zijn merk je dat meteen, maar met pillen en heel veel rust lijkt hij wat op te knappen.
Geweldig dat het een goed gesprek geworden is en er rekening met elkaar gehouden wordt.
Daar waar het kan zou ik dan op zo'n afstand blijven dat Rex niet plat gaat liggen en de honden niet naar elkaar hoeven grommen. Tijdig een flinke bocht maken of desnoods terugkeren.
Ik hoop dat Rex snel weer hersteld is.
Fijn dat je al wat verbetering ziet!
Gelukkig is het gesprek goed gegaan, dat scheelt. Ik zou proberen om wanneer het mogelijk is meer ruimte te creëren tussen de honden zodat Rex zich meer op zijn gemak voelt, maar soms ontkom je er niet aan
- Zoeken op de HondenPage
-
Zoek je iets op de HondenPage ? Vul dan hier jouw zoekwoorden in ?