Alle begin is moeilijk

Goedemorgen allemaal!

Ik heb even wat vragen verzameld. Dingen waar ik tegenaan loop.

Onze pup Momo woont nu anderhalve week bij ons. Op zich gaat het echt heel erg goed! Hij slaapt 's nachts bijna altijd door, en overdag accepteert hij nu zonder morren de bench als veilige plek om te slapen of zich even terug te trekken. Zelfs het deurtje dicht is geen probleem meer. Heel blij mee!

Natuurlijk gaat niet alles even goed; hij is nog heel klein en pas heel kort bij ons. Misschien hebben jullie wat advies voor me!

Ten eerste: Momo volledig gefocust op mij. Logisch, want ik ben er nu eenmaal de hele tijd overdag, terwijl man en kinderen dan naar werk en school zijn. Met volledig bedoel ik dat ik eigenlijk de kamer niet kan verlaten zonder dat er een groot jankfestijn volgt. Aandacht van mijn man of kinderen mag dan niet baten. Best lastig, want ik wil ook wel eens douchen 's ochtends zonder de buren meteen wakker te maken. Wat zouden jullie doen?

Ten tweede: het normale puppy-bijtgedrag is best goed te reguleren (afleiden, bijtspeeltje aanbieden) behalve als het om mijn dochter gaat. Bij haar blijft Momo happen. Als ze wegloopt, pakt hij haar broek of voeten, afleiden is er echt niet bij. Mijn dochter is de jongste in huis en is een beetje angstig. Hoe kan ik dit het beste begeleiden?

En last but not least! Zindelijkheidstraining ging eigenlijk heel goed. Aanvankelijk in de tuin, lekker veilig en ja, ook erg gemakkelijk, maar aangezien ik niet wil dat hij ook als volwassen hond de tuin blijft gebruiken, ben ik daarmee gestopt en neem ik hem nu steeds mee naar een vaste plek buiten de tuin. Ik ga na elk slaapje, eetmoment, speelmoment, opwinding, etc., en ik beloon wanneer hij buiten iets doet.  Dat ging goed, maar sinds gisteren wil hij daar alleen maar naar takjes en blaadjes happen en doet hij zijn behoefte doodleuk als hij weer binnen is. Beetje jammer. ;-)  Iemand tips?

Bedankt voor het meedenken alvast! En de groeten van Momo! 

Tibbe heeft dat janken ook gehad, hij vond het altijd gewoon heel spannend om gescheiden te worden van zijn roedel. Hij had dit de eerste paar keren ook toen mijn ouders naar hun werk gingen maar het werd al snel duidelijk dat hun gingen en weer terug kwamen. Ik was echter altijd thuis, dus die link legde hij niet bij mij. 

Ik ben dus juist veel weggegaan en weer teruggekomen (als mijn ouders er wel waren).

Ik ben toen ook gaan oefenen met naar boven gaan (ook nog als mijn ouders er wel waren) gewoon steeds even wat kort boven pakken. Ik kwam pas weer binnen als hij stil was, en gaf geen overdreven aandacht als ik weer terug van boven was. Toen dit redelijk goed ging ben ik dit gaan doen als we alleen thuis waren. Het was voornamelijk veel herhalen en oefenen.

Wellicht kan het ook al helpen om hem af te leiden voordat je naar boven gaat (dus dat op dat moment even je man met hem gaat spelen) Misschien maakt het dat nog wat makkelijker voor hem 

Wat leuk om te horen dat het goed gaat met Momo! Logisch dat je tegen wat probleempjes aan loopt, daar heeft iedereen last van. Goed dat je om hulp vraagt!

Ik denk dat Doortje al goede tips heeft gegeven over hoe je kunt trainen dat jij ook soms even weg bent. Wat ik als optie nog kan aandragen, omdat je dit heel specifiek noemt, is 's avonds douchen? Als dat kan natuurlijk. Dan is hij moe van de dag, wellicht gaat hij dan slapen en maakt dat het makkelijker voor hem. Verder hier geen ervaring dus geen tips.

Het bijt gedrag... ook weinig ervaring. Ik denk dat je jongste dochtertje op een andere manier reageert als dat gebeurt, een manier die het voor Momo bij haar een spelletje maakt. Ik weet niet hoe oud je dochtertje is. Maar ik kan me voorstellen dat het, zeker voor jonge kinderen, erg moeilijk is om op een andere manier dan instinctief te reageren op dit soort gedrag. Dan bedoel ik: negeren, opstaan en weglopen in plaats van laten horen dat het pijn doet (= 'leuk' gilletje, beweging van de voeten, 'leuk' boos stemmetje want de stem is hoog vergeleken met een volwassene...). Wat ik wel eens gelezen heb hier op het forum en wat best wel eens zou kunnen werken, is je dochtertje rubberen laarsjes aan te doen. Zij voelt er dan niets van als Momo probeert te bijten, want hij komt er niet doorheen. Dus kan ze het beter negeren. Voor Momo is de lol er ook snel vanaf, zeker als hij ook nog eens geen grip krijgt.

Zindelijkheid is een kwestie van volhouden. Ja, buiten zijn is leuk, maar er moet ook iets gebeuren. Ga eens stil staan op het saaiste plekje dat je vinden kunt, waar hij wel zijn behoefte zal doen. Gewoon een paar minuten blijven staan en Momo zijn gang laten gaan. Eventueel de leuke dingen weghalen (takjes die hij vindt enzo). Maar geef hem zo min mogelijk aandacht. Dan gaat hij uiteindelijk plassen, hij moet toch en heeft verder niets beters te doen. En DAN beloon jij en krijgt hij alle aandacht die hij wil! Doet hij niets? Dan na een paar minuten naar binnen. Doet hij het bij binnenkomst? Optillen en buiten zetten. Meteen, zonder twijfel. Ik beloonde Ziva al, als ze het een meter buiten de deur deed. Want ze had het opgehouden tot ze het buiten deed, en dat is de bedoeling. Hoe dichter bij huis ze plastte, hoe nodiger ze moest en hoe trotser ik dus was als ze het opgehouden had. Toen ze eenmaal wat beter op kon houden ben ik gaan belonen als ze het op het grasveldje deed. Dat had ook haar voorkeur en nu doet ze het altijd op gras of in een hoop bladeren.

Vaak naar buiten, naar hetzelfde saaie stukje. Met Ziva moesten we soms twee uur niet, en dan drie keer in een half uur. Na het slapen, eten en spelen is een mooie leidraad maar wees niet verbaasd als je vaker moet gaan. Ik geloof dat ik met Ziva wel eens 20 - 30 keer op een dag buiten stond. Het wordt vanzelf minder en gaat vanzelf beter.

Wel heel goed dat hij 's nachts al door slaapt! Voor Ziva heb ik er tot en met 5 maanden elke nacht uit gemoeten en dan nog ging het vaak mis (ze gaf het niet aan, heel fijn, ahum. Wel speelde er bij haar een giardia-infectie mee waar we niets vanaf wisten). Wees niet verbaasd als ook dit doorslapen veranderd. Zindelijkheid lijkt alle kanten op te gaan in die eerste paar maanden en je zult het idee krijgen niet vooruit te gaan, maar stug volhouden en elke keer buiten zetten betaalt zich echt uit!

Heeft hij wel toegang tot water 's nachts? Op veel verouderde sites staat nog de tip om halverwege de avond het water van je pup weg te halen. Ze zouden dan minder moeten plassen 's nachts. Nou... zoals ik al zei heb ik tot 5 maanden veel moeten opruimen 's ochtends en dat werd echt niet meer of minder als we het water lieten staan. Daarnaast; hoe fijn is het om erge dorst te hebben en niet te kunnen drinken? Wil je dat je pupje aan doen? Denk het niet. Dus gewoon water geven 's nachts.

Leuk hè, zo'n baby hond in huis

Wat heb je voor hond?

Ik zou de dingen ietsje anders aanpakken. Het diertje is nog maar héél kort bij jullie dus alles is nog spannend en wat eng.

Dus ik zou pup toestaan om met jou mee te dribbelen, en dat kan dus ook betekenen: de badkamerdeur beetje open laten staan bij het douchen zodat hij ook daar bij jou in de buurt kan blijven.

Op den duur heeft hij dit niet meer nodig dus deze fase gaat vanzelf over.

Wat je dochter betreft: ik zou niet toestaan dat er zoveel fysiek contact is.....je hondje ziet dat kleine mensenkind als speelgoed en je dochter weet niet hoe te reageren op een pup.

Dat gaat dus een keer fout, dan bijt de pup te hard. Dan is er drama, kind bang en pup krijgt straf.

Dat moet je allemaal niet willen....En voor zijn.

Ik zou dus een hekje maken in de kamer zodat kind en pup niét bij elkaar kunnen komen.

Alleen als je 100% er bij kunt blijven kun je ze even laten spelen met elkaar. Dan kunnen ze rustig en zonder schade wennen aan elkaar.

Wat ik nog vergat te vermelden: als je hem het commando 'plasje doen' aanleert, kun je dit op den duur ook handig gebruiken. Als je haast hebt omdat je ergens heen moet, als je pup al teveel prikkels gehad heeft, als je weet dat je pup een tijdje zijn behoefte niet kan doen en je wilt er zeker van zijn dat hij het van tevoren doet... Hetzelfde voor de grote boodschap 

 Meike had al eerder een topic geopend, dat kun je hier vinden:

https://www.hondenpage.com/hondenforum/218825/een-hond!.php

Hoi allemaal,

Excuses voor de late reactie! Zo'n klein hondje neemt echt alle tijd in beslag, haha.

Dank voor alle tips! We zijn inmiddels een week verder, en een aantal dingen heeft zich gewoon vanzelf opgelost. Door gewoon mijn ding te blijven doen en dus ook gewoon af en toe naar boven te gaan om de was op te vouwen of de bedden te verschonen, is Momo eraan gewend geraakt dat ik af en toe even NIET in zijn blikveld ben. Ook weet hij denk ik nu beter dat mijn man en kinderen ook bij het gezin horen, dus zij tellen ook als 'hoera er is iemand bij mij'. 

Mijn dochter (10 jaar) draagt nu inderdaad regenlaarzen in huis, dank je wel voor deze tip, Vera! Het ziet er wat grappig uit, vooral onder een pyjama , maar het  helpt haar echt. Ze is zekerder van zichzelf en benadert Momo daardoor ook anders. Dat begint zijnn vruchten af te werpen.

En verder doet Momo nu inderdaad zijn behoeftes op commando, op zijn vaste plek buiten de tuin, en hij geeft zelf aan wanneer hij naar buiten moet. Al 4 dagen geen ongelukjes meer gehad! 

Kortom: we gaan goed vooruit! Nu nog even kijken hoe ik hem beter aan het eten krijg (altijd een wat heikel onderwerp), maar daar open ik wel even een nieuwe topic voor.

Hoi Meike,

Wat leuk en herkenbaar de eerste puppy perikelen ;-). Fijn dat zo'n pup zich ook wel weer snel ontwikkelt en wat eerst nog een heus "probleem" lijkt, dus ook alweer snel verdwijnt. Geeft de burger moed haha. 

Wij hebben een Berner teefje van 12 weken in huis, maar ook al een Berner (reu) van 6 jaar. We merken dat ze veel van hem overneemt, ze loopt moeiteloos aan de riem mee en had ook zindelijkheid al snel door. Ze zag haar grote broer immers alles buiten doen haha. Op enkele ongelukjes na, zijn we dus heel tevreden.

Het bijten is hier ook een dingetje. Soms ontaard het echt in een mega frustratie bijtaanval als we haar negeren of als we haar juist proberen af te leiden met een speeltje. We zijn erachter gekomen dat ze al 1 tandje gewisseld heeft en dat verklaard bij ons denk ik in ieder geval de extreme behoefte om onze broekspijpen te grijpen. Ze krijgt voldoende afwisseling tussen rust en spelen, dus over-of onderprikkeling durven we echt uit te sluiten. Maar Momo is nog iets te jong om al te wisselen...Ik denk dat het echt een kwestie van "doorbijten" is tot het gebit is gewisseld en consequent toch "Nee" te blijven zeggen en daarna negeren. Ze heeft lekker wat botjes om op te knagen en dat helpt echt goed. En tenslotte; de aanhouder wint!

Betreft het alleen zijn. Bij ons gaat dat goed zolang onze oudere hond erbij is. Echt alleen zijn vindt ze nog heel spannend. Maar vaak genoeg (korte) tijd doen en ook nu lijkt onze dame te snappen dat we altijd weer terugkomen. Ze zijn nog zo klein he. Alles heeft tijd nodig, ze wennen er straks echt wel aan.

Succes en veel plezier met je pup!

Kan je even helpen, want ik begrijp het niet goed:

Met volledig bedoel ik dat ik eigenlijk de kamer niet kan verlaten zonder dat er een groot jankfestijn volgt. Aandacht van mijn man of kinderen mag dan niet baten. Best lastig, want ik wil ook wel eens douchen 's ochtends zonder de buren meteen wakker te maken.

Dit probleem kán ik niet hebben, want mijn hond gaat overal mee waar ik naartoe ga: living, keuken, garage, zelfs het toilet daar wil hij mee binnen maar daar is zo weinig plaats dat hij zelf inziet dat daar geen doen aan is :-) En dan gaat hij achteruit naar buiten :-)

Da's toch normaal en da's toch net het leuke aan een hond in huis? Je bent nooit alleen, altijd is er iemand die op je wacht, die er is voor je en die alles zou doen om je te helpen (terwijl ik dit zit te typen stond hij daarnet te kijken waar baasje nu weer mee bezig is :-) ).

Begrijp je wat ik bedoel?

Wat goed om te horen dat je in één week tijd al zo ver gekomen bent! Fijn dat onze tips helpen!

Ik weet nog wel dat Ziva klein was en we soms met onze handen in het haar zaten: hoe lossen we dít nu weer op? En als we terug kijken, had ze al die dingen zó snel door! Niet in de handen bijten, geen spullen kapot maken, niet op de trap komen, niet in de lijn bijten, in het donker buiten wandelen (was eng), rustig zijn als het eten komt... In no time was het duidelijk voor haar.

Dus als je je zorgen maakt, even diep adem halen... zennnn... het komt goed!