kat en pup

hoi

 

we hebben nu drie weken ons labradorpup. een super schatje. erg sociaal, wil iedereen hallo zeggen tijdens de wandelingen of als er bezoek is. Hij ziet er dus erg gelukkig uit :)

Nu hebben we de optie om volgende week een kitten (kater) van 9 weken oud in huis er bij te halen. 

Zelf hebben we er 12 jaar een gehad, maar hebben nu genoeg aan de pup alleen. We zouden de kat dus vooral bijnemen als gezelschap voor de pup (en ook omdat we gewoon erg graag beesten hebben uiteraard)

wat denken jullie ? gaat de pup veel hebben aan de kat? en wanneer zou ik ze samen zetten / apart houden ? kunnen ze samen slapen zonder elkaar pijn te doen ? (pup heeft al scherpe tandjes en kitten zal scherpe nagels hebben ;)

of is de pup gelukkig op zijn eigen als hij veel bezoek krijgt en veel gaat wandelen warbij hij andere honden ziet .

 

 

het is ook zo dat we erg fan zijn van katten ook , maar we nu intens bezig zijn met de pup (moeten snachts nog 1 keer opstaan) en dat we gewoon wat vermoeid zijn en daarom twijfelen of we ook de kat in huis halen.

maar uit research lazen we dat als we een kat bij een hond willen die wel van klein af aan samen moeten worden gezet (gaat veel vlotter dan)

 

 

 

Je zegt dat je nu genoeg hebt aan de pup alleen... Dan zou ik het dus alleen laten bij de pup.

Waarom zou de pup niet of minder gelukkig zijn als hij 'alleen' is? Als het goed is zijn jullie er om te zorgen dat de hond aan zijn behoeften word voldaan. Dat hoeft de kat niet te doen. Ook hoeft de hond niet veel bezoek te krijgen. Natuurlijk vind de hond dat wel even gezellig, maar daarna gaat die toch z'n eigen ding doen en laat het bezoek links liggen. Jullie zitten dan steeds met al dat bezoek opgescheept.

Veel wandelen met andere honden is goed voor de ontwikkeling van de hondentaal en soms voor het spel. Maar zorg dat het niet te overdreven veel wordt. 1 of 2 keer in de week is meer dan voldoende.

Verder zijn jullie er om in de behoeften van de pup te voldoen.

 

Verder antwoord op je vragen;

Of de pup veel gaat hebben aan de kat... Dat zal aan beide liggen. Het kan dat ze elkaar leuk vinden en het kan dat ze elkaar geen blik waardig gunnen en het kan dat ze elkaar elke dag de kamer uit vechten.

 

Wanneer samen zetten; als je erbij bent en je je 100% kunt focussen op beide en ze beide kan begeleiden in hetgeen wel en niet mag.

Wanneer apart houden; wanneer je niet thuis bent of geen tijd hebt om beide 100% in de gaten te houden.

 

Ze kunnen de eerste tijd niet samen slapen. Ze kunnen elkaar verwonden door spel of door frustratie/vechten. Geef beide de ruimte om alleen te kunnen zijn. Zorg dat de kat zich ergens hoog kan verschuilen zodat de pup er niet bij kan.

Kijk trouwens ook uit met 'veel'. Veel is nooit goed. Bied activiteiten gedoseerd aan zodat de pup, maar straks in de toekomst volwassen hond, ook rust heeft.

Dus de ene dag een kleine activiteit van een half uur tot een uur (tijd uit te breiden wanneer de pup ourder word) zoals winkelcentrum/andere hond ontmoeten/puppycursus/kinderboerderij betekend de andere dag rust en gewoon het saaie plasrondje met het nodige snuffelwerk. Zo kan de pup de prikkels verwerken van de activiteit die je de dag ervoor hebt ondernomen.

 

Ga ook niet veel met je pup wandelen. Wandelen is goed voor spieropbouw en conditie, maar ook dit gedoseerd en houd het op één langere wandeling per dag en de keren eromheen kleine plas/poep/snuffel rondjes. Vergeet niet dat pups nog niet volgroeid zijn en dat  teveel beweging en ongecontroleerde bewegingen zoals spelen/balletjes gooien enz kan leiden tot blessures met blijvende klachten tot gevolg.

Ik zou nooit een kat in huis halen, alleen als maatje voor de hond.

Je kan ze wel leren dat ze elkaar accepteren natuurlijk.

Maar het is niet zo dat een hond veel aan een kat heeft als maatje.

 

Hier hebben we ook een kat gehad, de honden konden prima met de kat opschieten. Ze sliepen ook wel eens dicht bij elkaar.

Maar daar hield het wel mee op, een kat gaat toch veel meer haar eigen gang, het zijn heel andere wezens.

Voor de pup hoef je het echt niet te doen.

Een kat is een erg zelfstandig dier, je hebt het nu razend druk met de pup, een kitten heb je veel minder werk van. Ik ben zelf ook een groot katten liefhebber, en door omstandigheden hebben wij een kitten (half jaar oud nu) in huis moeten nemen, en wij wisten dat 1 van onze honden niet met katten kan. Wij hebben ons dus een uidaging op de hals gehaald. Maar, het is gelukt, en ik heb er totaal geen spijt van, de kat is echt mijn kindje geworden, en de honden hebben hem geaccepteerd. Het was veel werk, maar met een heerlijk kroelende kat op mijn schouder is het echt genieten, en de kat speelt zelfs zo nu en dan met de honden.
Veel success met je beslissing.

@diesel& bumper , kan je me vertellen hoe het veel werk was?

of vooral omdat je ene hond niet met katten om kon ?

Ik zie hier geen probleem in maar dat is meer omdat wij altijd thuis hond en kat hadden en nu ik samenwoon hebben we ook een hond en twee katten en werkt prima als de katten de hond zat zijn gaan ze lekker in hun krabpaal liggen of in de keuken en soms heeft de hond gewoon pech en liggen de katten lekker op schoot. Denk juist dat van jongs af aan dat ze elkaar makkelijker leren verdragen. Maar dat is mijn mening zo ben ik er mee opgegroeid. 

 

ps: Ik zou het alleen doen omdat je zelf graag een kat wil en niet omdat je het voor de hond wilt doen 

Je geeft zelf eigenlijk al aan op het moment genoeg te hebben aan de pup alleen. Puppy's vragen vaak best wel erg veel tijd, en een kitten minder, terwijl hij natuurlijk ook zijn aandacht nodig heeft.

Ik zou wachten tot je hond iets ouder is en je meer tijd voor een kitten erbij hebt. Bedenk ook dat puppy's onvermoeibaar kunnen zijn in het met de kat willen spelen, terwijl de kat daar misschien helemaal niet zo'n zin in heeft.

Bobby was net een jaar toen er een kitten bij kwam. Dat ging toen erg leuk. Ze hebben zelfs nog heerlijk gespeeld samen, maar uiteindelijk zijn de katten en honden hier toch hun eigen gang gegaan.

 

Wij hebben kitten vanaf de geboorte gehad (was verstoten door de moeder), ze zou naar iemand anders als hij 8 weken was, maar dat lukte niet. Wij hebben haar heel langzaam gewend, eerst had ik de hond, welke niet met kitten kon in de bench als de kat in de kamer was, heel langzaam opgebouwd, echt heel goed kijken hoe de hond reageert, begon de hond te trillen, of te staren, deed ik of de hond, of de kat in een andere ruimte., en toen de kitten wat begon rond te lopen in huis, er echt zeer goed op letten. Voorkomen dat er een uitval plaatsvond was prioriteit. Op een gegeven moment zag je dat de hond(en) de kat normaal vonden in huis. Ze begonnen te ontspannen. Een ruimte waar de dieren apart kunnen is wel een vereiste, wij hadden de kitten in een aparte ruimte, en vanuit daaruit is ze bij de honden geintroduceerd. Het heeft wel een poos geduurd, een maand of 4.

De volwassen Maine Coon houdt van de nieuwe pup die wel druk is. De vorige chow was ook altijd samen met de kater. Na de eerste loopsheid beschouwt de hond de kat als zijn kind. Alleen is ze een gepassioneerde (wilde "moeder). Alles gaat nog perfect alleen heb ik schrik dat de kater zou uithalen met zijn gruwerlijk grote klauwen.

Ze zijn de ganse dag samen en zoeken steeds waar de andere is.

Een nieuwe kat zou ik er nooit bij nemen