Broodfokker?

Vraagje.

Een oude kennis van me heeft een Beagle pup gekocht, een tijdje terug. Nu deelde hij gisteren op FB een link naar de kennel waar ze vandaan komt. Ze hadden nog drie Beagle pups liggen, die nog een huisje zochten. Uit nieuwsgierigheid klikte ik erop, maar alles aan deze fokker "ruikt" naar broodfok.

Zo fokken ze naast Beagles ook nog "Boomertjes" ("Morkies"). Ze hebben fokverblijven die i.v.m. de hygiëne niet toegankelijk zijn. Ze groeien dus niet in huiselijke kring op, maar in een kennel. De pups hebben geen stamboom, ze doen geen testen naar erfelijke gebreken. De pups hebben een lage prijsklassen. Ze gooien met termen als "garantie" en "erkend". Er staan geen foto's van de ouderdieren online.

Maar die kennis van me zegt, het zag er allemaal keurig uit, onze pup is leuk gesocialiseerd met hun drie kindjes, we hebben de ouders mogen zien en die zagen er ook prima uit. Ze wijzen mensen af die ze niet vertrouwen, ze hoeven maar te appen met een vraag en ze krijgen meteen ondersteuning van de fokker. Dat de hondjes geen stamboom hebben maakt hen niks uit, ze willen niet zo'n dure pup. Tevens vindt hij mij onredelijk om uitspraken over deze mensen te doen, terwijl ik ze nooit ontmoet heb.

Ben ik onredelijk? Is het zo'n ramp wat deze mensen doen, als het er echt allemaal keurig uit ziet, en de honden blijkbaar (vermoedelijk) goed verzorgd worden? Ik vind het altijd lastig met zulke gevallen, ze voldoen gewoon aan veel kenmerken van broodfokkers, maar blijkbaar hebben ze niet het beeld van broodfokkers, honden die onder de pus aan hun bench vastgeplakt zitten en zo.

Wat vinden jullie? En hoe zou ik hem kunnen overtuigen dat het toch niet helemaal pluis is?

Als je geen testen doet maar wel honden fokt en ze verkoopt, ben je m.i. ook een broodfokker. Het klassieke beeld van een broodfokker is natuurlijk een donkere schuur met opgestapelde benches, maar de kans is groot dat er bij een bekende handelaar/broodfokker als de woefkesr....ch helemaal geen donkere schuur is, maar een 'keurige' loods met kennels, zaagsel en kleedjes. Maakt dat het dan een goede en betrouwbare fokker? Nope.  Ook grote handelaren kun je elke seconde van de dag appen of een mailtje sturen, logisch want je hebt net honderden euro's bij ze uitgegeven. 

Dus ja, ik zou zeggen.... broodfok... 

Het gaat om de erfelijkheidstesten, zelfs als het geen broodfokker zou zijn, als die testen niet gedaan zijn, zijn zowel de fokker als de koper fout bezig. Ook pretnestfokkers die dus geen testen doen zijn fout bezig.

Zulke praktijken (niet testen) zou je gewoon niet moeten steunen als koper ook al lijkt de fokker nog zo aardig, hij heeft dan niet  het beste met de honden voor.

Ik denk dat je het tegenwoordig als fokker niet kunt maken om de ouderdieren niet te testen. Meerdere nesten zegt op zich niet zo veel. De fokker van mijn pup heeft ook meerdere nesten (dit jaar, dan weer 2 jaar niet) maar alle pups groeien binnen op, worden met katten, andere honden en kinderen gesocialiseerd. Ouders zijn getest, (en worden met elk bezoek met trots geshowed) waarvan de papieren gewoon ingekeken mogen worden en pups waar mogelijk iets mee is worden aangehouden tenzij het tegendeel bewezen wordt. Deze mensen zijn eigenlijk altijd met hun beesten bezig. Ik ontvang ook regelmatig foto's. Sommige zouden vanwege het aantal nesten aan broodfok denken, maar ik vind dat hier niet het geval.

Het tegendeel kan dus ook net zo waar zijn. Het kan er heel netjes uitzien en de mensen nog zo vriendelijk en bereikbaar, maar vaak wordt het pas menens wanneer de gekochte pup iets mankeert. Het feit dat ze de ouders niet mogen zien vind ik ook geen goede zaak. Socialisatie uit zich ook eigenlijk pas wanneer de hond volwassen is. De geinporteerde honden van mijn fokker zijn ook gesocialiseerd, maar omdat ze pas met zes maanden naar NL konden komen, hebben ze de cruciale periode gemist. Dat merk je. Het zijn leuke honden maar je moet als vreemde voorzichtig zijn, ze zijn eerder van streek dan de honden die hij vannaf pup heeft. Je bent niet onredelijk, zelfs als het geen broodfok zou zijn laat de situatie zeker te wensen over. Ik zou daar zelf geen pup kopen. Had laatst ook iemand die dolblij was met de goedkope stamboom hond. Leek leuk, maar nu is zijn wel al na een jaar meer dan 6000 euro kwijt aan dierenarts kosten.

 Ze hebben de pup al gekocht dus ik zou alleen adviseren een goede verzekering af te sluiten als ze financieel krap zitten.

 De fokker waar ik mijn pups haal heeft de honden ook in kennels (en buiten overdag) en de pups groeien ook niet op in de huiskamer. Toch is het absoluut geen broodfokker. Het zijn mensen die hun hele leven in het teken van die honden van dat ras hebben staan. Er mee opstaan en naar bed gaan. Er mee werken, er mee trainen, er wedstrijden mee lopen.

Geen fokker met meer verstand van dat ras en meer kennis van fokken dan zij.

Ik vind dat de huiskamernestjes schromelijk overgewaardeerd worden hier. Ja, die pups maken dat gezinsleven vanaf de geboorte mee. Of je daar altijd blij mee moet zijn is echter een heel ander verhaal. 

Neen, je bent niet onredelijk.

Ik krijg constant de wind van voor als ik vraag waarom ze geen pups kopen met stamboom: Veel te duur, niet nodig omdat ze toch geen wedstrijden gaan doen bla bla....

Als ik dan vraag hoe ze met zekerheid weten dat de honden die ze laten zien ook effectief de ouders zijn, ben ik een eeuwige pessimist. ( men neemt 2 mooie honden en maakt de mensen gewoon wijs dat het de ouderdieren zijn. Er zijn echt weinig kopers die eens gaan kijken naar tepels van het vrouwtje, om te kijken of ze echt pas net pups heeft gehad)

Ben het stilaan aan't opgeven om er iets over te zeggen.

Het enige waar ik die mensen dan een beetje bij kan overdonderen is dat ik dan altijd erbij zeg dat ze absoluut geen rashond hebben zonder stamboom. Het is niet meer dan een look a like en dat ze eigenlijk dus flink in het zak gezet zijn. Dan raken ze een klein beetje in shock... 

Ik persoonlijk wil alleen nog honden die echt in huis geboren worden, niet in kennels of een stal; gewoon omdat ik heel veel verschil bemerk met een hond die echt goed in huis gesocialiseerd wordt. Ik kan vergelijken, heb van beide soorten al verschillende gehad.

Ik heb ook niets tegen het houden van een hond in een kennel MITS er echt genoeg mee gedaan wordt. Het verschilt natuurlijk ook per ras maar een hond constant binnen en om je heen is eigenlijk een vrij Westers concept. De honden in het asiel waar ik gewerkt heb ondervonden geen leed aan het buiten zijn, wel aan een gebrek van stimulans. Dit kan ook net zo goed voorkomen bij een binnenhond, die niks te doen hebben. Als je genoeg met de hond onderneemt, een goed verblijf regelt en redelijk bent qua verwachtingen dan ben je niet meteen een slechte baas omdat je hond buiten zit. Een 'stalhond' zomaar in huis gaan houden is bijvoorbeeld niet echt eerlijk, aangezien de hond die start niet gehad heeft. Net zo min, een 'huishond' ineens buiten zetten.

In dit geval vind ik bepaald aspecten rond het fokken niet helemaal zuiver. Het buiten houden zelf hoeft geen slechte zorg te betekenen.

 Dacht dat het in dit topic ging over waar de pups gehouden worden na de geboorte?

Nee niet perse, ik ging eigenlijk door op wat LIZ zei, ik was het ermee eens dat dat het houden van een hond in een kennel, niet perse duidt op slechte behandeling of slechte fok (onder bepaalde voorwaarden). Echter pups die op groeien in een schuur van een boer bv. (waar moeders waarsch ook opgegroeid is), moet je idd niet als een huishond willen omdat ze die start niet gehad hebben. Dat zou ook niet eerlijk zijn tegenover de hond. Die honden zijn waarsch ook niet voor dat doel gefokt (zo wel dan is het totaaaal de verkeerde aanpak lijkt me). maar tegenwoordig zegt het zien van pups in een huiskamer met moederhond ook niet perse iets meer. ( het schijnt dat ze zwangere moederhonden van oostbloklanden vervoeren naar de woonkamer om het 'echter' te laten lijken voor de koper). Ik zeg dus, kijk naar het totaal plaatje en in het geval wat TS beschrijft kloppen er meerdere dingen dus niet. Vandaar dat ik het ook eens ben met de reactie van TS.

 Hier ben ik t helemaal mee eens. Ik heb eens een pup gehad die niet in huis was opgegroeid, t duurde erg lang voordat hij aan alle geluden gewend was. 

"  Hier ben ik t helemaal mee eens. Ik heb eens een pup gehad die niet in huis was opgegroeid, t duurde erg lang voordat hij aan alle geluden gewend was.  "

Paddy, Finley (Kees)

Ik heb er twee die in een kennel zijn geboren. Geen enkel probleem in huis. Niet bang voor de stofzuiger, tv, wasmachine, muziek of wat dan ook. Ze zijn nog maar 8 weekjes oud als ze mee naar huis gaan... Prima socialisatieperiode. De angstfase komt pas later.

De eerste keer naar een manege, met de trein, in de auto, op een terrasje zitten, naar het strand... Ook nooit een probleem geweest. Dat zijn toch ook zaken die de fokker over het algemeen niet doet.

Ik moet wel zeggen dat wij een rustig gezin zijn. Geen schreeuwende, blèrende, rennende kinderen de hele dag. Dat scheelt misschien.

Die huiskameropvoeding bij de fokker heeft ook nadelen. Hoe meer je pup door handen gaat, hoe meer er ook fout kan gaan. Zo had een pupbezoeker ooit eens een pup bij mijn fokker laten vallen ondanks waarschuwingen ze niet hoog op te tillen. Dat is altijd een angstig hondje gebleven. Je hoeft dat niet altijd te merken natuurlijk.. maar sommige 'foutjes' kunnen er bij een thuisfokker al ingebracht zijn doordat zij anders met de pups omgaan dan jij graag ziet.

 Beetje ver gezocht om het fokken in kennels goed te praten.

en vooral om de manier van fokken van jouw fokker te verdedigen.

 De inprentingsfase is dan wel voorbij.

"  De inprentingsfase is dan wel voorbij. "

Paddy, Finley (Kees)

 What ever. Nooit problemen mee gehad. 

Even ter info, er lezen meer mensen mee.

• • De Inprentingsfase

De 4de tot en met de 7de week.

De zintuigen van het pupje zijn geheel ontwikkeld en ze kunnen langzaam waarnemen via neus, oren en ogen.In deze inprentingsfase wordt het leren vooral bepaald door geprogrammeerde leerbegaafdheden die sterk aan deze periode zijn gebonden en het geleerde voor het leven vastleggen; dit proces noemen we inprenting.

Deze inprenting bepaalt ook de toekomstige verhouding van de hond tot de mens.

Bij falen zijn deze inprentingen buiten deze fase niet meer bij te sturen. Als de kweker de pups tijdens deze fase dagelijks zijn handen laat besnuffelen en met de hondjes speelt, zullen ze opgroeien tot honden die graag contact hebben met mensen. Hierbij moet hij steeds rustig optreden, anders worden zijn pups angstbijters. Pups die in deze periode door verschillende personen worden benaderd en gestreeld, zullen in de socialiseringsfase minder problemen hebben en zullen deze pups de mens inprenten als een soortgenoot. Korte momenten zijn voldoende om ervaringen op te doen, de pups hebben immers ook veel rust nodig. 

Bron. Hondenschoolbeleving.be

Ik voel aan de honden in het kapsalon dadelijk of ze in huis geboren zijn: die honden hebben veel meer vertrouwen in mij. 

Anderen zullen veel meer op hun hoede zijn en dat blijft zo, hun leven lang.  

Ook al laten ze zich goed doen, dan nog voel je aan dat lijfje dat ze zich opspannen.

 De woef... is niet ver van mij ik rijd er regelmatig langs,  die keurige loods vergeet het maar, koterij zie je. Mijn hart bloed als ik er voorbij moet. Als kon omrijden deed ik maar kan niet wegens wegenwerken.

Groot gelijk 

Ze mochten de ouderdieren wel zien (maar inderdaad, waren dat de ouderdieren wel?), de ouderdieren staan alleen niet online op hun website.

Ik heb het een beetje opgegeven. De discussie verloopt op zijn persoonlijke Facebook pagina en hij krijgt natuurlijk veel bijval van zijn vrienden. Ik ben een zeikerd die nergens iets van begrijpt, dus ik heb hem maar gewoon veel plezier gewenst met zijn nieuwe hondje. 

Soms willen mensen het ook gewoon niet zien of zo..