Spelen, spelen, spelen.

Onze 'hyper pup' van 10 maanden oud ziet alles wat je doet als spelen en vraagt continu aandacht (om te spelen). Als je je zeg maar te snel beweegt, springt hij al in de speelhouding en gaat uitdagend happen/springen. Spelen is voor hem ravotten, een bal vindt hij niet interessant genoeg lijkt het. Hij staat bij alles wat je doet met zijn neus er bovenop en loopt liefst de hele dag achter je aan. Hij wil op alle honden af om met ze te spelen. Ook hardlopers gaat hij nog steeds achteraan.

Hij lijkt nog steeds wel de pup van 10 weken toen we hem kregen qua gedrag. Ik heb vanaf begin goed gesocialiseerd en puppencursus gedaan. Hij is absoluut niet verwend, maar die indruk krijg je wel als je hem ziet.

Hij krijgt genoeg aandacht, spelen, vrije boswandelingen en leefruimte om zijn energie kwijt te kunnen.

De laatste maanden piept hij ook erg veel, ik denk omdat hij dan niet mag spelen (met mij). Speeltjes heeft hij genoeg, maar hij weet zich er niet echt zelf mee te vermaken. De opvoeding is tot nu toe zeer problematisch, en dat terwijl ik hem van plan was duidelijk en kordaat op te voeden. Het aantal keren 'NEE' is bijna ontelbaar op een gemiddelde dag.

Ik heb ook het idee dat hij stress heeft, gezien rijden, zinloos blaffen, sloopgedrag en obsessief ander gedrag. Je ziet hem soms gewoon denken, wat moet ik met mezelf aan.

Kent iemand dit?
Wat te doen?
Weet iemand eventueel een GT met ervaring hiermee?

Ten eerste, je 'pup' is geen pup meer, maar gewoon een hond in zn pubertijd. Heel normaal gedrag dus. 

Wat doe je om hem te laten ontspannen? Naar mijn mening is hij nogal gespannen, en je zou hem dus kunnen vermaken met hersenspelletjes, zoekspellen en puzzels. Zet hem dus aan het denken.

Wandelen is niet alleen maar bewegen, laat je hem ook genoeg snuffelen?  Snuffelen geeft je hond mentale uitdaging, het geeft je hond informatie over voorwerpen, honden en andere dieren die eerder op die plek zijn geweest, en het werkt stress verminderend. 

Ook kun je een snuffelmat voor hem maken (of kopen) 

Verder zijn er genoeg hersenspellen die je hond mentaal uitdaging bieden, je kunt hondenpuzzels kopen, je kunt ze ook zelf maken en samenstellen. Doe dus van dat soort dingen met je hond. 

Het is dus slim om hem mentaal moe te maken, en dit kan voor een wandeling of er na. Ook helpt kauwen op botten rustgevend, er komt tijdens het kauwen een bepaalde stof vrij wat relaxed werkt en waardoor ze zich prettig voelen, en het kost ze energie. Het beste is dus om je hond 30 min tot 1 uur per dag te laten kauwen (bullepees, hertenschouderblad, runderkophuid platen, oren, slokdarm etc) 

 Ik denk ook dat hij gespannen is, maar waarom? Ik laat hem vaak rust nemen in de bench.

Hersenspelletjes doe ik al. Maar alleen speuren vind hij leuk. Andere dingen lijkt hij gewoon geen geduld voor te hebben (of is er te druk voor).

Tijdens wandelen mag hij zoveel snuffelen als hij wil (en dat is ongeveer elke 5 meter). Ook laat ik hem speuren tijdens wandelingen.

Hij krijgt bijna elke dag nieuwe kauwdingen.

 Om welk ras gaat het?  :) 

Ik noem hem vaak nog een pup omdat hij nog weinig volwassenheid laat zien. Het is een 'Giant Schnauzer' (op z'n Engels).

 Heb je in deze periode de hond ook geleerd geduldig te zijn, te leren wachten, zich te beheersen? Dus niet door hem te bengrenzen of 'nee' te zeggen, maar vanuit de emotie zelf: rust, kalmte aanleren.

"  Heb je in deze periode de hond ook geleerd geduldig te zijn, te leren wachten, zich te beheersen? Dus niet door hem te bengrenzen of 'nee' te zeggen, maar vanuit de emotie zelf: rust, kalmte aanleren.
  "

Alaska's Finest!

 Ja ik gooi een snoepje neer bijvoorbeeld en zeg blijf! Dan moet hij wachten totdat ik toe maar zeg. Dit doet hij prima.

Heeft hij genoeg te kauwen? Mijn ADHD pup komt helemaal tot rust wanneer ze een hoefje krijgt om op te kauwen.

 Ja, maar ik bedoel eigenlijk vanuit de gewenste gemoedsinstelling.

Ik zal je een voorbeeld geven:

Je geeft een hond het commando 'liggen' en de hond gaat liggen. Maar hij is nog steeds opgewonden in z'n hoofd, hij is alert, en staat klaar om weer recht te veren vanzo vlug hij mag. Dan is dit geen rust qua emotie, het is niet omdat hij ligt dat hij zich kalm voelt.

Ik bedoel dus eigenlijk: heb je je hond aangeleerd wat 'kalmte' en 'geduld' is vanuit de beleving zelf. Dus dat hij weet hoe dit voelt, dat het dit is wat je van hem vraagt.

Onze reu was vroeger ook zo gek als een deur. Moest hem ook de heledag vermaken. Bij ons helpt sporten heel erg. Lekker hardlopen. En wij gebruiken de flirtpole ook. Zoek maar eens op youtube. Vinden de meeste honden fantastisch. Zo worden er goed moe van. Wel rustig opbouwen. En je hond moet eerst ff warm lopen. 

"  Ja, maar ik bedoel eigenlijk vanuit de gewenste gemoedsinstelling.
Ik zal je een voorbeeld geven:
Je geeft een hond het commando 'liggen' en de hond gaat liggen. Maar hij is nog steeds opgewonden in z'n hoofd, hij is alert, en staat klaar om weer recht te veren vanzo vlug hij mag. Dan is dit geen rust qua emotie, het is niet omdat hij ligt dat hij zich kalm voelt.
Ik bedoel dus eigenlijk: heb je je hond aangeleerd wat 'kalmte' en 'geduld' is vanuit de beleving zelf. Dus dat hij weet hoe dit voelt, dat het dit is wat je van hem vraagt. "

Alaska's Finest!

 Ik zou het hem graag aanleren dat rust ook fijn is. Heb je tips hoe?

"Genoeg te kauwen" helpt inderdaad. Maar hij is overal zo snel klaar mee.

Die flirtpole ga ik uitproberen!

Tijdens dat ik dit type piept hij weer alles bij elkaar vanwege 'krijg geen aandacht'.

Lekker knuffelen. Op schoot en dan aaien over de buik, borst en in de oksels... Oogjes gaan dicht, lijfje ontspant volledig...

Het lijkt wel of je een Engelse Springer spaniel beschrijft 

Hieperdepiep tot ze ongeveer 2 jaar zijn, daarna worden het stilaan "normale honden".

Heb al veel honden gehad in mijn leven, maar nog nooit zo'n ras gehad wat zo hieper was. Kalm in het koppie lukt absoluut niet bij hun.

Voor mij klinkt het echt of jouw hond te weinig beweging krijgt.

Vooral het bevel "gedaan aanleren" en ook echt menen dat het gedaan is. Is heel belangrijk.

Verplichte rust geven, geeft enorm veel frustratie aan honden die gewoonweg niet echt moe zijn en veel energie hebben.

"Gedaan" is genoeg, moet een toverwoord worden. Maakt niet uit of hij dan gewoon naast je blijft liggen of staan. Als hij jou maar gerust laat tot het volgende speelmoment.

Echte vaste periodes inlassen om te spelen (vb in het begin om het half uurtje wat spelen en goed bewegen, na een tijdje wat meer tijd ertussen opbouwen) 

Kauwen kauwen en nog eens kauwen.

Veel wandelen, liefst rennen, als het mogelijk is voor-en namiddag (liefst los) Minstens een uur achter elkaar, liefst veel langer. 

Als hij hond sociaal is; veel hondenspeelweides opzoeken met sociale honden die graag willen mee doen (zalig vinden ze het). dat heeft hier heel goed geholpen.

Het piepen gebruikt hij gewoon omdat het ooit succes heeft gehad bij jou, logisch dat hij het nu meer en harder gaat doen.

En regelmatig jezelf eraan herinneren dat hij met het ouder worden echt rustiger gaat worden 

 Ik kan natuurlijk niet specifiek jullie situatie zien, kan me enkel baseren op het stukje tekst hier. 

Maar algemeen zijn er een aantal dingen waar je rekening mee kan houden, en die je dan voor jullie eigen situatie kan concretiseren.

1. Negatieve aandacht is ook aandacht

Als je hond dramt, piept, zeurt om aandacht en je gaat er op in door -zoals je zelf zegt- op een dag ontelbare keren 'nee' te zeggen, dan is dat ook een vorm van aandacht geven. En dus leert de hond: hoe harder ik zeur, hoe meer reactie ik krijg.

2. Voor wat, hoort wat

Als je je hond wil leren dat je graag rust wil zien binnenshuis, dan werkt het m.i. altijd het best als je tegelijk inzet op voldoening buitenshuis. Zodat de basis een eerlijke balans is tussen wat jij hem geeft en wat je van hem vraagt.

Als je dus samen met je hond dingen doet die hij erg leuk vindt (lees: waar hij tevreden van wordt, en dat hoeft dus geen opwinding te zijn), dus kan je als wederdienst vragen dat hij in huis rustig is.

Vaak werkt die opdeling in plaats ook goed, om het duidelijker te maken voor de hond: buiten = actie, binnen = rust

3. Geef zelf het goede voorbeeld

Sommige honden hebben echt de juiste 'setting' nodig om tot rust te komen. Ze hebben dan moeite met drukte in huis, zoals kinderen die rondrennen, lawaai, veel heen en weer geloop, gejaagde of onrustige mensen, enz.

Creëer dus zelf de rust, nadat je hem eerst zijn voldoening buitenshuis hebt gegeven. Ga op de bank zitten met een boekje, of zet je in lotushouding op de vloer, maak de woonkamer rustig en stil en wees zelf ook kalm en ontspannen. Kortom: geef dus het goede voorbeeld.

En verder is het uitzoeken: sommige honden worden rustig van aaien, massage, ttouch. Anderen worden daar net zenuwachtig van. Sommige honden zoeken graag een verscholen plekje op, zoals onder tafel, anderen vinden net hun rust in overzicht en liggen graag op de bank. Kijk dus naar je hond, wat het beste voor hem werkt, en gebruik dat.

En als je hond rustig en ontspannen is: bevestig hem dat je dit fijn vindt. Even naar hem kijken en iets zeggen als: "goed zo, jongen, lekker rusten nu" is al voldoende. Maar geef hem feedback.

Als je hond al maandenlang gewoon is van aandacht te krijgen (ook al is het negatieve) als ie gaat drammen, dan zal je niet op 1,2,3 dit kunnen ombuigen. Het kan zelf eerst nog even versterken, want hij kan redeneren: mijn drammen werkt niet, laat ik er nog een schep bovenop doen. Stap dan gewoon uit de situatie weg. Dus zonder te reageren, geen 'nee' te zeggen, zonder je op te winden, je staat gewoon op en gaat weg (even op de gang, even naar boven). Zo leert de hond dat drammen en zeuren niets opbrengt.

Ik gebruik bovenstaande tekst om in te pikken op het probleem dat TS aankaart. Ik heb hier net een artikel gepost bij verzorging over gedrag en agressie.

Zal je denken wat heeft dit nu met dit onderwerp te maken?

Ik verwijs hiernaar omdat het beeld dat wij hebben over honden, aanduidt dat wij deze nog veel te simplistisch bekijken. Gewoon omdat onze kennis over de hond en hoe deze functioneert, gewoon nog veel te beperkt is.

De omschrijving die hier gebruikt wordt? Dat hij alles ziet als spelen? Is onze interpretatie van een bepaald gedrag, maar is dat wel zo?

De kans dat het overprikkeling is lijkt mij veel groter dan de intentie om constant te willen spelen.

Een hond in de bench steken voor verplichte rust.....
Een hond heel veel beweging geven en laten lopen en rennen en ......

We doen het allemaal goed bedoeld en volgen adviezen op omdat we onze 4-voeter toch zo graag zien en er het beste voor willen!

Alleen komt er heel veel advies dat gebaseerd is op ? Juist niets! Het wordt ergens door iemand vertelt en andere vertellen het voort, ook weer om goed te doen.

Ik probeer hier op HP al geruime tijd mijn kennis te delen. Deze is gebaseerd op wetenschappelijke research. Dat betekent dat men onderzoek(en) doet naar en tot bepaalde vaststellingen komt. Wat dan door bepaalde mensen afgedaan wordt  van pff wetenschap, je kan beter je eigen ding volgen.

Alleen stelt die wetenschap wel bepaalde zaken vast.

Net zoals dat een hond in de bench steken stress veroorzaakt. Heel wat mensen dit niet voor waar aannemen omdat de hond er van zichzelf gaat inliggen. Tuurlijk, de hond is het zo aangeleerd.

Als je met een hond buiten komt, kan het zijn dat de omgeving voor de hond al veel stress veroorzaakt. En ik kan er niet genoeg de nadruk opleggen aangaande het effect van hormonen in het lichaam.

Als je dan nog een balletje gaat gooien of gebruik maakt van de flirt pole? Beseffen mensen niet dat ze dan juist ervoor zorgen dat er bepaalde stoffen vrijkomen in het lichaam, geactiveert door prikkels die de hersenen ontvangen en op hun beurt de klieren deze stoffen laten aanmaken.

Laat dit nou net allemaal de stoffen zijn die de hond activeren.

Een bal en een flirtpole activeren de jachtdrift, dus logisch dat de hond er in een aantal gevallen als een gek achter gaat.

Behalve het feit dat de hond ook meer bloot staat aan het risico van verwondingen op te lopen aan spieren, ligamenten en kruisbanden. Staat je hond lekker (bijna) stijf van de adrenaline door alle stoffen die op dat moment in zijn bloedbaan zitten. Alleen duurt het dagen vooraleer ze weer uit het lichaam weggeraken.

Je kan dan al makkelijk zelf de rekensom maken. Want als er meer in het bekertje gegoten wordt dan eruit geraakt, gaat het overlopen. Wat zich mogelijk dan meestal uit in gedrag of lichamelijke problemen.

Als er dan geen goed evenwicht meer plaats vindt in het lichaam, tja dan gaat effe kauwen op wat lekkers echt niet meer helpen.

Belangrijk is om uit te gaan zoeken wat nu juist dit gedrag veroorzaakt.

Zo had ik een dame op consult die met veel overgave kwam vertellen dat haar hondje buiten toch altijd zo speels en enthousiast tegen haar opsprong. 

Wat bij nader onderzoek bleek dat de hond dit deed uit angst voor zaken die hij tegenkwam onderweg op de wandeling. 

Uiteraard kan ik van hieruit het gedrag niet zien, maar het beste advies dat ik kan geven is .... ga terug naar nul

Ga wandelen in een rustige natuurlijke omgeving, weg van alles. Daar waar alleen jij en jouw hond zijn.

Zorg thuis voor een stabiele rustige omgeving. Ik had ook een schnauzer in behandeling waarbij bleek dat de thuis omgeving heel druk was. Waardoor de hond eigenlijk nooit innerlijk tot rust kon komen.

Laat hem los, zorg voor een veilige omgeving en bezorg hem "sloopmateriaal". Zaken die hij zonder probleem mag kapot maken. Karton is daar een heel dankbaar materiaal voor. Spaar lege kartonnen eierdoosjes, stuk daar wat gezond lekkers in (bvb stukjes gekookte kip) en zet ze hier en daar om grond. Laat hem maar zoeken en laat hem maar versnipperen.

Less is echt wel more!

Succes

Dat is wel heel erg kort door de bocht en alle honden over één kam scheren Eliane. is dit de nieuwe mode? Al het gedrag van honden komt voor uit angst en overprikkeling?

Denk gewoon eens aan balans.

En balans is bij iedere hond anders. Die moet je zoeken. Beetje dit proberen, beetje dat proberen. Rust/fysiek/mentaal/(werk). Niet te snel een probeersel overboord gooien maar alles minimaal een week volhouden om te onderzoeken wat het doet met je hond.

 Had dus ook, voor de eerste keer in mijn leven, een Springer die een beetje lijkt op ts hond.

In mijn geval had hij juist wel een heel rustige thuissituatie (kinderen het huis uit, ik leef alleen en veel vaste structuur, zelfs vaste wandelplaatsen, totaal geen angst, nestje in huis geboren en perfect gesocialiseerd)

Dus die theorie zou absoluut niet opgaan voor vb mijn hond.

Bij de Springers is dit echt ras gebonden, volgens de 100den springer eigenaren waar ik contact mee sta (want dit is mijn eerste Springer, had geen ervaring met dit ras). Een Springer die het niet doet is een abnormaliteit.

Blijkbaar dus typische ras punten bij sommige honden en daar zou je als therapeut zeker ook rekening bij moeten houden.

Probleem blijft dan dat je eigenlijk specialist zou moeten zijn in het typische gedrag van elk ras...en dat lijkt me onmogelijk.

Daarom griezel ik een beetje van kennis die alleen gebaseerd is op wetenschappelijk onderzoek.

luz, ik heb 'klaar' aangeleerd als hij moet stoppen met drammen. Dit werkt enigzins. Ik hoop dat je gelijk hebt dat het na een jaar beter gaat.

Eliane, hij heeft juist een hele rustige thuissituatie, zonder kinderen, lawaai of andere prikkels. Het lijkt me eerder onderprikkeling dan overprikkeling, maar wie weet heb je wel gelijk. Hoe kom ik hier achter?

Hij komt overigens uit een super druk nest. Toen hij hier pas was, wou hij absoluut niet de buitenwereld in, het heeft wel een tijd geduurd voordat hij daar aan gewend was. Ook heeft hij de eerste maanden flink gesloopt (uit ontwenning/frustratie?).

De hond is nu gelukkig heel erg sociaal, hij kan met alles en iedereen overweg, zij het nog op een onbenullig enthousiaste manier.

De buitenwereld,

voor ons zo bekend en vertrouwd. Alleen voor pups en ja ook voor heel wat volwassen honden kan die buitenwereld heel beangstigend zijn. Wij zijn opgegroeid met en wordt ons van kindsaf aangeleerd wat wat is en waar we wel en zeer zeker moeten op letten. Maar we leren ook dat het ok is mits een aantal zaken te respecteren. En daar zit het verschil in met onze honden. We nemen ze wel overal mee naartoe maar wat verder?

Wanneer ik tijdens een consult een hond zie die tegen een brievenbus of een brandweerkraan blaft en ik de opmerking geef dat de hond angstig is en niet weet dat dit niet gaat aanvallen, wordt er meestal gelachen in reactie op wat ik zeg.

Het klinkt misschien grappig of belachelijk, maar het is zo. Wij weten dat dit zo is en daarom klinkt het grappig of belachelijk. Maar onze hond weet dit niet. Laat staan het besef voor wat het dient. En laat dit nou net een heel belangrijk onderdeel zijn van de gewenning als pup. Kunnen ondervinden en aangeleerd worden dat. Wat uit heel wat meer bestaat dan hem/haar gewoon overal mee naartoe te nemen. Want ook honden zijn een individu. En waar de ene van karakter uit niet veel om maalt, kan het voor een andere hond heel indrukwekkend zijn. En je hebt honden waar je heel duidelijk aan ziet dat ze stress hebben. Maar er zijn honden die ogenschijnlijk er "ok" uit zien. maar van binnen zich ellendig voelen over iets waar ze dagelijks soms meerdere keren mee geconfronteerd worden.

Op een bepaald moment krijg ik een dame op consult. Na analyse bleek haar hond bang te zijn voor auto's. Iets waar de mevrouw in kwestie totaal geen besef van had. Er was dan ook nog een diversiteit in het probleem. Verschillend van hoe groot, hoeveel lawaai, met welke snelheid en hoe dichtbij ze passeerden.... 

Als je dan 3 à 4 keer per dag met je angsten geconfronteerd wordt, op dagelijkse basis. Tja dan komt er soms meer stress binnen als dat er buiten kan.

Of mensen die je steeds passeren en je steeds tegemoet komen, waardoor je dit als heel spannend ervaart. Daardoor een beetje gek of uitbundig en enthousiast lijkt. Maar dat het eigenlijk een uiting is van spanning.

Wat voor ons op het eerste zicht niets lijkt kan voor een hond mogelijks een groot probleem zijn. 

Het zou toch zo handig zijn als onze hond zou kunnen verkleuren afhankelijk van welke gemoedstoestand. En was het voor de eigenaar zo klaar als boter waar het schoentje knelt.

Helaas kan ik van hieruit niet zeggen, dat is nu het probleem.

Je kan eventueel de wandelingen filmen. Zodat je het nodige en voldoende beeldmateriaal krijgt of we daar iets op kunnen zien.