Zieke cocker

Mijn "verhaal" begint op vrijdag 27 oktober. Ik kom thuis van de trimmer met één van de cockers en vind een beetje braaksel in huis. Geen paniek, de voorbije dagen is dat nog gebeurd zonder erg. Eén van de cockers weigert 's avonds haar eten dus ik weet wie er niet ok is.
Zaterdag 28 oktober:
's Morgens wordt er zoals altijd gespeeld, niks aan de hand. Bij het eten ontbreekt er ééntje, ze weigert haar eten. In de loop van de dag begint ze ineens heel erg te manken en voelt zich duidelijk niet goed. De DA van wacht vindt niets, hond geeft geen pijnreactie op rug, buik of nek, ook geen koorts. DA geeft injectie Buscopan (ben achteraf woest op mezelf dat ik dit heb toegestaan maar wat moet je?)
Zondag geen verbetering: cocker loopt als een stokoud hondje en weigert eten, ligt te rillen in haar mandje.
Dus naar een andere DA, vermits de eerste toch niets vond. Ook deze DA vindt niets na onderzoek rug en buik. Bloedonderzoek op mijn aandringen, waarvan de volgende dag de uitslag en alles normaal.
Dinsdag nog steeds niet willen eten, dus naar DA voor echo. Ook hier alles normaal, ontlasting wordt onderzocht maar woensdag is hier een feestdag dus tot donderdag wachten.
Ondertussen is de cocker erg aan het niezen en loopt ze mank met een voorpoot.
Donderdag uitslag ontlasting: alles ok. Uit een bijkomend eiwitonderzoek blijkt wel een sterk verhoogde ontstekingswaarde: 140 terwijl het maar 10 mag zijn. 's Avonds terug naar DA want ik zie weer zo'n rusteloze nacht niet zitten. Cocker krijgt een AB spuit maar wanneer we thuis zijn, reageert ze daar heel heftig op, het lijkt wel of ze stuipen krijgt en daarbij vreselijke jeuk. DA reageert doodleuk dat dit wel voorkomt en ik mag een pilletje tegen de jeuk gaan halen bij de apotheek...
Vrijdagvoormiddag heb ik een afspraak bij de manuele therapeut, maar omdat mijn hondje zo slecht is, zeg ik dat af. Ze is zo lief om aan huis te komen en te behandelen met oliën en massage. Namiddag komt de trimmer en die raadt aan om naar een kliniek te gaan waar ze zeker zullen vinden wat het probleem is. Niet dus, ze willen het hondje daar houden maar mijn "intuïtie" brult dat ik dat niet mag doen. Ze vinden toch niks dus hondje mee naar huis. Kippenbouillon in het bekje gegeven zodat ze toch iets binnenkrijgt.
Maandag dan naar een holistische DA, die vindt ook niks maar ziet wel dat het hondje niet ok is. Natuurlijke AB en een middel om te ontgiften meegekregen en hondje knapt dezelfde dag nog op! Voorbije woensdag 8/11 eet ze voor het eerst weer een volledige portie kvv. Het gaat tot nu toe nog steeds goed, maar niemand heeft ook maar enig idee wat mijn cocker mankeerde. Ze heeft nooit koorts gehad, dat werd elke dag gecontroleerd.
De drie reguliere DA beweerden stellig dat Lyme niet voorkomt bij honden en al zeker niet met symptomen, de holistische DA durfde dat niet uitsluiten.
Het gaat nu goed met mijn cocker, ze eet weer en is levendig en speels. Maar niemand kan dus een diagnose stellen.
Iemand enig idee???

Nee geen idee, wel gek dat 3 dierenartsen zeggen dat lyme niet voor komt bij honden, ik ken toch echt een hond die er aan dood is gegaan, en waarom hebben ze dan entingen tegen de ziekte van lyme voor honden.

Vreemd verhaal, gelukkig ben je naar een holist gegaan.

Sterkte verder..

Ik lees dat de ontlasting ook is onderzocht
Waarop precies , weet je dat ?

En dat niezen , was dat echt niezen of had je de indruk dat het ook kokhalzen was ?

Ik zou denk ik voorlopig even goed in de gaten houden of de conditie op peil blijft
En ook letten of het manken niet weer terug komt

Ontlasting is onderzocht op oa salmonella, parasieten en yersinia. Allemaal negatief. Cocker heeft ook normale ontlasting nu. Kokhalzen doet ze niet en manken is helemaal gedaan.
Ik ben al heel blij dat ze weer normaal eet, maar ik vraag mij natuurlijk nog altijd af wat de oorzaak kan geweest zijn dat ze zo ziek was.
Ik hou nog altijd rekening met "iets" in de neus, maar daar is verder onderzoek voor nodig en dat vond geen enkele DA nodig. Het niezen werd eigenlijk genegeerd.

@Yooop, idd die vraag stel ik mij ook. Als Lyme dan toch niet bestaat bij honden, waarom dan inenten?

Huh geen lyme bij honden, wat vreemd dat drie dierenartsen dit zeiden.

Naar wat voor soort holist ben je geweest, heeft deze nog iets gemeten?

Er was dus in elk geval ergens een ontsteking, zijn de waarden inmiddels weer normaal?

" Huh geen lyme bij honden, wat vreemd dat drie dierenartsen dit zeiden.
 

Dobry

 Er was laatst op dit forum ook iemand die daar heel stellig in was.

Lyme kan wel degelijk ook bij honden voorkomen.

1 van de honden van een oude buurjongen heeft t ook gehad. Heeft wel een tijdje geduurd voor de hond weer de oude was. Zeker conditioneel.

Het kan ook zijn dat het even duurde voordat de ab aansloeg..

Wat een grote zorgen en spanning in de laatste weken om je Cocker. Blij te lezen dat zij uiteindelijk wel is opgeknapt. Laten we hopen dat dit volledig achter de rug is.

Maandag dan naar een holistische DA, die vindt ook niks maar ziet wel dat het hondje niet ok is. Natuurlijke AB en een middel om te ontgiften meegekregen en hondje knapt dezelfde dag nog op! Voorbije woensdag 8/11 eet ze voor het eerst weer een volledige portie kvv. Het gaat tot nu toe nog steeds goed, maar niemand heeft ook maar enig idee wat mijn cocker mankeerde. Ze heeft nooit koorts gehad, dat werd elke dag gecontroleerd.

Van een AB kan je cocker niet dezelfde dag opknappen, van ontgiften wel. Ik moet in dit verband dan toch denken aan een vergiftiging.

Beterschap voor je cocker 

Lyme is een heel complexe ziekte. Bij mensen weten ze er nog heel weinig over laat staan bij honden. 

Gelukkig gaat het alweer beter met je hondje! Heel veel beterschap nog!

Bedankt voor de reacties.

@Loesje, ze loopt nooit los dus ik kan mij niet voorstellen dat ze iets zou opgegeten hebben.

De problemen zijn wel begonnen nadat ik ze met een spray tegen teken behandeld had. Twee andere cockers hebben toen overgegeven maar daar bleef het bij. Ik heb de samenstelling van die spray doorgegeven aan de DA en die ging het laten nakijken door iemand die daar veel van kent.

Maar dan vind ik dat manken nog altijd vreemd, ze sjokte rond als een stokoud hondje.

Zoiets hebben wij ooit meegemaakt met een poes. Daarna nooit meer. Zij had ook een spray over zich gekregen voor vlooien en teken. Wij geven niets meer voor vlooien en teken. Niet aan de poezen en ook niet aan de honden. We hebben 2 cockers en 1 puppy keesje.

 het vergiftigingsverhaal lijkt dan zin te maken in mijn ogen.