Gedrag naar vreemden

Ik heb een vraag  over Layla's gedrag naar vreemden.

De eerste weken dat ze bij ons was reageerde ze heel enthousiast op iedereen. Nu ze 18 weken is reageert ze heel wisselend. Vooral op straat, de ene keer is het haar levensdoel om naar iemand toe te gaan. Dan moet ik heel erg mijn best doen om haar aandacht te krijgen. De andere keer lijkt ze onzeker.

Als ze zo enthousiast is vragen sommige mensen mij of ze haar even mogen aaien. Als ik dit toe laat , laat ik haar eerst even zitten. Als die mensen dan hun hand uitrijken of hurken, wordt ze ineens onzeker. Soms begint ze dan ook te grommen of blaffen. Bij de ander lijkt ze juist heel blij.

Nu weet ik niet zo goed wat ik hier mee moet. Ik heb net de eerste puppycursus afgerond en haar volgende cursus begint pas weer in januari. Dus ik wil hier graag met haar aan werken. Heeft ze gewoon een voorkeur voor bepaalde mensen? En hoe kan ik dit het beste aanpakken?

Ze hoeft van mij overigens niet iedereen leuk te vinden. Ik wil alleen niet dat ze angstig of vals wordt naar andere mensen.

Het kan zijn dat ze een van die angstfases doorloopt die de meeste puppy's hebben. Op dit moment kan ze hurkende, handen uitstekende mensen misschien als heel bedreigend ervaren. Misschien legt het teveel druk op haar dat ze erbij moet gaan zitten? Als ze niet zit kan ze beter zelf de keuze maken om te gaan snuffelen of weglopen...

Ook kan het zijn dat ze feller reageert op momenten dat ze teveel prikkels ervaart, bijvoorbeeld op drukke plaatsen, of nadat ze veel heeft gedaan of meegemaakt en moe is? Je kunt op die momenten beter even tegen mensen zeggen, "sorry, ze is hartstikke moe en ik wil niet dat ze dit als vervelend of bedreigend gaat ervaren, liever de volgende keer even aaien"

Dankjewel! Ik ga dit even proberen. Mijn gedachte met haar eerst te laten zitten was omdat ik dacht dat ze zelf dan wat rustiger is. Anders  stuitert ze op iemand af zeg maar. 

 Het is op zich juist wel goed als je haar laat zitten tijdens de wandeling op momenten dat ze ergens opaf wil stieren en jou vergeet... maar ook gewoon tussendoor. Dit om de focus op jou terug te kunnen krijgen - en te houden.  Met met mijn veel te drukke pup deed (en doe nog steeds) op dat soort momenten een willekeurige reeks 'oefeningetjes' die met een koekje wordt beloond: zit, loop, stop, kom loop, voor, lig... en steeds in andere volgorde. Het koekje komt soms na één dingetje en soms na een ander aantal 'kunstjes', en omdat je tussendoor ook loopt, blijft de focus op jou.