Kinderen en honden

Ik praatte gisteren met een vriendin en ze zei dat er een kindje op bezoek kwam bij hen thuis, ze heeft een hond (een angstige tervuerense herder). de man met het kindje (bekende voor de hond) had het kind (3-4jr, onbekend voor de hond) in zijn armen en de hond gromde toen naar hem, deed verder niets, ook niet springen (de hond is in veel situaties angstig maar niet agressief naar bekenden, een beetje angstig, eerder onzeker naar onbekenden) ze zei toen dat ze niet dierven het kind op de grond te zetten. Uiteraard was dit het veiligste maar omdat ik me erg interesseer in honden en hun gedrag vroeg ik me af of het niet triggerde dat het kind zo hoog uit neus en oogzicht gehouden werd voor de hond, hoe ga je eigenlijk het best in zo'n situatie om? De hond apart steken? Laten snuffelen? Het kind optillen?...

Een bange hond zou uit de buurt blijven van het kind. Als die op het kind af gaat zou ik het kind zeker niet op de grond zetten. Dan staan ze oog in oog en dat is erg confronterend. Het kind komt ook nog eens op zijn terrein. 

Waarom gromde de hond? Werd hij benaderd? 

Ik zou in eerste instantie zeggen laat het kind gewoon op de bank zitten en ga daar wat drinken samen en laat de hond met rust.

Omdat mijn eigen kinderen nog jong waren toen Momo kwam dacht ik dat het niet speciaal nodig was om haar te socialiseren met kinderen. Mijn eigen kinderen en hun bezoek ging tenslotte goed. Helaas gaat Momo niet goed met kinderen. Foutje van mij dus.

Ik laat Momo niet bij kinderen. Neem haar ook niet mee op visite naar mensen met jonge kinderen. Pas vanaf een leeftijd van 6 jaar en als ze goed luisteren en niet al te druk zijn, neem ik haar mee.

Bij hele kleintjes, babietjes, die bij mij op bezoek komen, zet ik Momo met een ijzeren lange lijn vast op het balkon met de deur open. Dan heeft ze aardige bewegingsvrijheid, kan haar geliefde balkon op en bij de dichtbij zijnde bank komen. De baby blijft dan ruim buiten haar bereik.

Bij oudere ukjes die zelf rondkruipen/lopen gaat ze in de bench en leer ik de kinderen haar met rust te laten.

Als kinderen buiten haar willen aaien en ik heb een goede bui en schat in dat die kinderen luisteren, dan leg ik haar op haar zij en houdt haar hoofd goed vast. Dan mogen ze even over haar flank aaien. Niet in de buurt van haar hoofd komen. Ze laat dat dan wel gelaten toe als ik dat doe. De andere leden van de familie kunnen dat niet; dan wordt ze onrustig. Nu ze ouder wordt gaat het wel steeds beter maar ik wil geen enkel risico nemen. Gebeten heeft ze ze nog nooit. Wel in hun richting gesnapt. Het is aan mij als eigenaar om ongelukken te voorkomen. Als in losloopgebieden kinderen zie dan roep ik haar bij me en als ze dan toch op Momo afkomen gestormd zeg dat ze bijt. Dat helpt meestal wel al is het niet echt waar. De buur kinderen weten dat ze niet van kinderen houdt, ze een beetje eng vindt en gaan gewoon stil aan de kant staan als wij er langs moeten. Dan negeert Momo ze gewoon.

Elsa is gek op kinderen en bij haar moet ik opletten dat ze niet te wild doet met die kleintjes.

Ik heb Toby een aantal keren mee mogen nemen naar het kinderdagverblijf waar mijn zoontje toen nog zat. Dan bracht of haalde ik mijn zoontje en dan mocht ik met Toby het lokaal in. De kindjes op afstand en de kinderen die dat durfden mochten een koekje aan Toby geven. Dan gingen we weer.

Toby kan goed met kinderen, hij wordt er wel heel druk van en soms ook lomp (hoog opspringen). Bij kinderen die honden gewend zijn, daar loopt hij vrij tussendoor. Bij kinderen die bang zijn, dan gaat het traphekje tussen de woonkamer en de keuken dicht en houd ik hond en kinderen gescheiden.

In een situatie die jij beschrijft zou ik echt ervoor kiezen om de hond op afstand te houden. Kind op de bank en de hond op zijn plaats met iets lekkers.

@Liz: waarom leg je de hond op haar zij om geaaid te worden? Op deze manier dwing je de hond tot contact met de kinderen en geeft dat toch onnodig stress? Of begrijp ik het verkeerd?

De honden die hier samen waren opgegroeid met de kinderen waren voor  100% te vertrouwen met vreemde kinderen, doordat er veel vreemde kinderen dikwijls kwamen spelen.

Maar de honden die ik nu heb zijn als pup wel gesocialiseerd met kleine kinderen, maar bij mij zien ze eigenlijk zelden of nooit kinderen. Ze kennen het niet meer.

Zij vinden het maar rare wezentjes, zijn er niet agressief op maar het maakt hun wel nerveus, waardoor ze niet rustig genoeg reageren.

Ik hou ze daarom voor alle zekerheid bij mij als we kleine kinderen tegen komen.

Persoonlijk zou ik nooit een hond op zijn zij leggen en hem verplichten om te blijven liggen als een vreemd kind hem wil aaien...

Altijd voor veiligheid kiezen.

Zelf zou ik de hond even geruststellend toespreken "alles is goed, dat is een kindje, daar hoeven we echt niet voor te grommen" en hem/haar dan met een lekker kluifje apart zetten ergens waar ze zich goed voelt.

Of anders de hond aan de lijn bij me houden tijdens het bezoek.

Zelf als wij kinderen op bezoek krijgen blijf ik tussen kind en hond, maar dat is soms nogal lastig, dus dan gaat Jenna, die kinderen toch wel spannend vindt, even af en toe de gang op voor een half uurtje dan kunnen we allemaal even bijkomen.

Ik zou het bezoek met kind op de bank laten zitten en zelf kort bij mijn hond blijven. Even heel goed op zijn signalen letten. Als ik maar een moment spanning bij de hond zou zien, zou ik hem vriendelijk de kamer uit doen. Geen risico lopen. Het kan best dat de hond na een paar bezoekjes minder gespannen gaat reageren.

Onze Buddy is gek op onze kleinkinderen en wil dolgraag met hen spelen. Toch mag dit van alleen als er een volwassene bij is. Buddy is nog jong en lomp. De kleinkinderen eigenlijk ook ????. Ons jongste kleinkind is 1 jaar een loopt sinds 1 week. Voorheen vond Buddy hem leuk, maar spannend als hij kroop. Ik bleef daar kort bij en na Zo'n 10 minuten legde ik hem in de gang. Dan gaat Buddy vanzelf een plek opzoeken om te gaan slapen . Alles veilig????

Vraagtekens waren emoticons van de telefoon, dus niet zo bedoeld

 Ik vind de beschreven manier ook echt niet vriendelijk en eerlijk tegenover de hond. Zorgt inderdaad voor stress en maakt de hond alleen maar banger in die situatie. Ze kan namelijk niet vluchten. 

Java wil ook niet geaaid worden door kinderen. Als kinderen vragen om te aaien zeg ik gewoon nee. Simpel. De hond moet leren dat het ok is en de hond moet rustig naar het kind toe komen als die geaaid wil worden en niet andersom. 

Jelka ontdooit in huis altijd snel bij kinderen, die vindt ze veel minder bedreigend dan volwassenen. Ze gaat er graag bij liggen of meekijken wat ze allemaal doen. Maar op straat wil ze echt geen contact maken met vreemden, ook geen kinderen. Toen ze pup was wel geprobeerd maar ze schoot dan echt in de stress. Ik ga nu altijd voor haar staan en blok haar dus af. Soms vraagt er wel eens een kind of hij mag aaien maar dat zit er gewoon niet in, hoe lief en wollig ze er ook uit ziet. Als ze dat gedrag binnen zou vertonen dan zou ik haar altijd bij me houden en eventueel even apart doen.