Ik krijg kritiek van mensen omdat ik mijn amstaff pup niet met andere laat

 maar.. hoe zie je dit voor je? Het gaan JUIST vaak fout omdat mensen denken: die van mij is wél lief dus hij gaat lekker los.... ik denk dat ze goed bezig is door het leren te negeren van andere honden. 

Kahlúa is hele goede maatjes met een stafford, ik vertrouw die 2 best samen, maar die eigenaar laat zijn stafford alléén bij Kahlúa en bij de hond van zijn ouders, het is een lieve hond, maar hij gaat problemen niet opzoeken door hem toch los te laten en hem te laten spelen met andere honden. 

Ik heb het niet over maar in de wilde weg socialiseren, socialiseren is niet je hond los gooien en maar laten spelen met jan en alleman. Ga me nou geen woorden in de mond leggen.

De hond is een paar keer gebeten door vreemde honden en mag nu niet meer met vreemde honden kennis maken of wordt daar bij weg getrokken, baasje loopt al ver om als ze een hond ziet. 

Socialiseren is niet met iedere hond laten spelen. Ze kan ook gewoon de honden laten snuffelen en daarna doorlopen. Zonder tijd voor slechte ervaringen. Zodat het beest leert dat vreemde honden niet allemaal slecht zijn, en straks niet als een woeste grommend naar andere honden probeert te trekken.

Ik begrijp niet zo goed dat de keus al gemaakt is om je hond niet met andere honden te laten, voordat je de hond in huis haalde, dus voordat je het karakter, het dominantie niveau kende? Bij welke fokker heb je haar gekocht? Welke informatie heb je over de ouders? (ik hoop tenminste van harte dat het geen broodfokpup is) Ikzelf ken eigenlijk alleen maar sociale staffords en pittbuls. Weet je dat ook een stafford primair gewoon een hond is met natuurlijke sociale neigingen? Ik begrijp best dat stafford en pittbuls een slechte naam hebben, maar dat komt door spannende verhalen van bangige mensen, die gewoon helemaal nooit echt naar hondentaal hebben gekeken. Ik ben ook van mening dat jij je erdoor hebt laten leiden. Ik lees dat jouw hond nu 6 maanden is. De enige tip die ik je nu kan geven (want ik ken jouw persoonlijke situatie niet) is Lees alles over honden, over de angstfasen van honden in de eerste 2 jaar. Praat met mensen die veel verstand hebben van honden (het liefst dit soort honden). En ga niet aan je hond lopen trekken en vooral niet zelf overal om je heen lopen speuren of jij andere honden kan spotten want juist dit voelen honden als bedreigend. 

 Wees blij dat er mensen zijn die hun stafford of pitbull of welke HR hond dan ook, uit voorzorg al weghouden bij andere honden. Zeker  als je leest dat haar hond nu al focust en zijn nekharen overeind heeft staan. "We" zitten niet te wachten op het zoveelste incident. 

Hoe kom je erbij dat haar een HR hond is? Wat ik lees is dat het hier om een laag dominant hondje gaat met een angststoornis! Of dit een angstfase stoornis is of een "ik beschouw jou voor de zekerheid maar alvast aan een hele gevaarlijke hond" stoornis dat weer ik niet. Wie is We????? Trouwens als je de statistieken leest zijn bijtincidenten niet gerelateerd aan ras. Wel aan waar heb je de hond gekocht, hoeveel rust en kennis heb jij van honden. Dus stop generaliseren svp.

 De Amerikaanse stafford is een HR hond. Net als mijn eigen hond. Genoeg van deze honden zitten bij eigenaren met een roze bril op: de groep van "och mijn -HR ras- zou nooit bijten!", de groep die zijn hond lekker overal loslaat... tot het dus weer verkeerd gaat en een krantenartikel verschijnt over een lompe onverantwoordelijke eigenaar die zijn HR hond loslaat en er een hond gewond/dood is.  Hondintolerantie zit in het ras, angstfase of niet. Zet die roze bril af svp. 

Baasje van dit topic heeft haar profiel verwijderd.

Wat een gejammer over wat een HR hond is. Dit is allang achterhaald. Karakter maal fokker maal socialisatie maal baas is de combi die er al dan niet voor zorgt dat het slaagt. Bekijk per hond wat een HR hond is en wat niet! Trouwens de meeste bijtincidenten gebeuren doordat de baas het karakter en level van de hond totaal verkeerd inschat en de verkeerde signalen afgeven (juist omdat ze maar vast blijven houden dat one size fits all van toepassing is.) Nerveuze zenuwachtige honden(broodfok meestal)  met een dito baas (daarom juist) zijn verantwoordelijk voor de bijtincidenten. Het is helaas maar al te vaak zo dat onzekere bangige mensen juist voor honden met dit soort honden kiezen. Het is een optelsom. Gelukkig zie ik steeds meer normale mensen met inzicht (en die zich niet van de wijs laten brengen door vooroordelen) juist deze rashonden omarmen en je ziet gewoon dat het hele leuke lieve sociale honden zijn.

 En dit is dus precies waar het mis gaat.  Ik ben blij dat je heen vechthondenras hebt. 

Als eigenaar is het je plicht (ja, je plicht!) om te weten waar je ras oorspronkelijk voor gefokt is. Retrieven, jagen, drijven, waken, vechten (geen confrontatie uit de weg gaan en graag vasthouden). Een border collie heeft het in zich om te drijven, een terrier komt prima tot zijn recht in een boerderij met een rattenplaag. Dat weet het baasje, daar zijn ze voor gefokt. Dit valt niet te ontkennen, net als niet te ontkennen valt  dat mijn ras in de ring stond met een stier en een pitbull in de pit stond met een andere hond. Leuk? Nee. Wel iets om rekening mee te houden. Genen zijn niet te ontkennen of eruit te trainen. Dat heeft niks met vooroordelen of met generaliseren te maken, dat heeft te maken met realistisch en verantwoordelijk zijn. Kun je dit niet, wil je dit niet of heb je er geen verstand van dan moet je je niet met zulke rassen bezighouden.

Primair misschien, maar bij de meeste rassen wordt maar een klein percentage gebruikt als waar het primair voor gefokt zijn. De meeste fokkers letten op karakter en socialisatie. Op de hei jagen de meeste podenco's niet, de meeste teckels rennen niet achter konijnen aan. Dat heet opvoeden en overwicht en natuurlijk ook dat de neiging tot er op grote hoogte al uitgefokt is. Mocht je een hond hebben die (en dat voel je wel) een grotere neiging tot dit gedrag heeft dan kan en moet je maatregelen nemen. Maar niet op voorhand. Net in het bos hebben mijn honden nog heerlijk gespeeld met een rottweiler, teckels, diverse stichtinghonden en inderdaad een pitbull. Zelfs een kleine schermutseling met een golden retriever (waar de baas meteen nerveus op reageerde). Het sleutelwoord is relaxen en genen kun je primair ook inzetten om andere doelen mee te bereiken. Een hond blijft primair een hond. Als je goed kijkt naar je hond en hoe andere honden op jouw hond reageren kan je echt wel zien of je al dan niet waakzaam moet zijn.

 En toch  is het goed om van tevoren al maatregelen te nemen. Zeker bij  rassen met zoveel kracht, het is in een split second al te laat. De verliezen zijn te groot om het allemaal uit te proberen en op zijn beloop te laten en te wachten tot het een keer fout gaat. Leer je hond uit voorzorg om andere honden te negeren aan de riem, dan kom je al een heel eind.  Ik mag dan hopen dat je altijd verstandige mensen treft die hun honden niet bij de eerste de beste figuur van een MP advertentie gehaald hebben... die hebben doorgaans geen idee wat ze in huis hebben. 

 Voor mij is dat een grote tegenstelling. Karakter en aard hangen namelijk samen.

Een fokker die met veel aandacht op karakter fokt, is ook een fokker die veel aandacht voor de oorsprong en de aard van het ras heeft.

Een jachthond die niet meer weet wat jagen is, wat heeft dat met opvoeding te maken? Ik vind dat eerder een zeer spijtige zaak, en zeker niks om na te streven.

Dus de aard van een ras uit het ras gaan fokken, waarom zou iemand dat in hemelsnaam willen? Dat mensen dan gewoon voor een ander ras kiezen, als de aard hen niet bevalt!

Omdat deze kwaliteiten in deze samenleving niet meer wenselijk is en mensen wel per se een rashond willen. Dat is al een reden voor de meeste fokkers om het karakter aan te passen. Je denkt toch niet dat anno 2017 bij de hondenfokkers de kenmerken in karakter nog dezelfde prioriteit hebben? Kijk eens om je heen. Ze hebben nog wel wat van de ingefokte kenmerken natuurlijk maar heel erg afgezwakt. Neem honden als de golden retriever de labrador en de duitse herder. 9 van de 10 zijn meer geschikt als huishond dan als waar ze in eerste instantie voor gefokt zijn. Zelfs de podenco worden met bosjes afgemaakt in spanje juist omdat er heel veel gewoon niet voldoen aan heet wel gewenste jachtinstinct, terwijl ze daar toch nog echt op gefokt worden

Maar dat betekent niet dat het dan maar verantwoord is om je hond, die oorspronkelijk gefokt is om niet meer los te laten (en ja, ze bestaan nog steeds, maar die lopen niet op  Crufts), los te laten lopen. En al helemaal niet in het geval van Rowena. Of het nu een Flatcoat of een Stafford betreft, in beide gevallen (haren overeind, naar andere honden kijken) is het onverantwoord om hem los te laten of veel in contact te laten komen met andere honden. Om een hoop narigheid te voorkomen doe je er goed aan om nu al te beginnen met het leren negeren van andere honden aan de riem.

Ook een showhond uit de terrier rasgroep weet uitstekend wat jagen is, ze hebben alle eigenschappen om te weten wat het is en hoe ermee om te gaan. En dat is maar goed ook, anders kun je beter naat de Intertoys gaan. Vechten past nu eenmaal  niet meer bij deze tijd, maar dat betekent niet dat ze het niet meer kunnen. Gaan fokken op een mild karakter geeft hele onvoorspelbare en instabiele honden. Dat is het ras van oorsprong niet. Uiteraard zijn er verschillen in werk- en showlijnen, ook bij de stafford (wel zo handig om een stamboom te hebben, daar staat het een en ander op vermeld). Waarom je een karakterloze stafford zou willen hebben vraag ik me af, maar dat is een ander verhaal. Het gros van de honden  die je op straat vindt is ergens van MP geplukt, zonder dat er iets over de achtergrond bekend is. En in een boeltje gevallen is er ook nog een eigenaar bij die totaal niet op staat te letten.  Nog meer reden om je hond  erbij vandaan te houden en je lekker te richten op je eigen ding. Ga er mooi met de hond op uit, ga sporten, volg een training...  Het is nergens voor nodig om de hond iedereen leuk te laten vinden. 

 Socialiseren met andere honden is meer dan je hond los laten op een veldje. Socialiseren met andere honden is ook je hond leren hoe hij zich moet gedragen in het bijzijn van andere honden in verschillende situaties en het leren negeren.

In mijn ogen zou jij niet geschikt zijn voor een stafford. Jij zou er niet op voorbereid zijn moest een staff de klik maken en dan heb je pas echt problemen.

Mijn honden heb ik voor mezelf, ze zijn lief en dat hoef ik aan niemand te bewijzen. Ze kunnen wel met andere honden maar voor hun hoeft het niet. Ze zijn net zo gelukkig op een lege weide dan dat er andere honden zijn. Ze zijn ook niet minder hond omdat ik ze niet bij andere honden laat.

Hoe erg ook, je hebt wel een punt.

De meeste pupkopers kiezen een hond 100% op het uiterlijk. Een deel kijkt nog naar wat ze willen doen met de hond, vaak gaat dat dan om wel of niet actief met de hond bezig zijn, maar naar ras-specifieke kenmerken van het karakter wordt maar zeer zelden gekeken.

Er is bij sommige rassen nog een onderscheid tussen show, sport en werkhonden. Vooral de werkhonden zijn nog heel puur in hun karakter.

Laten we dat koesteren en er bij de koepelorganisaties op aandringen om daar ook echt gescheiden stambomen voor te gaan houden om kruisingen die het karakter aantasten te voorkomen.

Volgens mij is het Luz die regelmatig zegt dat een hond zonder stamboom geen rashond is maar een look-a-like. Die houding zouden we moeten promoten. Ik zie het bij het schapendrijven. Komt er weer een nieuwe met een 'Border Collie'. Al snel komen er allemaal dingentjes naar boven die niet ras-specifiek zijn voor de Border Collie. Ze drijven totaal niet of problematisch in verschillende  gradaties, zijn lomp, luisteren slecht en meer van dat soort dingen. Bij doorvragen blijken dat bijna altijd honden van een vage afkomst, geen stamboom en dus hoogstwaarschijnlijk geen raszuivere BC. Die mensen zijn dan vaak geïrriteerd wanneer je hen er op wijst dat hun hond geen echte BC is want op de papieren staat toch echt 'Border Collie'. Ze verwachten dus ook BC eigenschappen en lopen daar soms ook mee te pochen.; "Mijn BC dit", "Mijn BC dat", "Tja, het is een BC hé?!". Nee dus.

 Amen.

Ik roep dat ook zo vaak. Socialiseren is niet het steeds maar in contact brengen met 'dagelijkse' dingen maar je hond daarmee leren om te gaan. Dat heeft me al heel wat boze mensen opgeleverd.

Een pup die heel erg open is naar mensen zal je eerder moeten leren mensen te negeren dan om nóg enthousiaster te worden bij ieder mens die hij in de verte ziet.

Een pup die weinig van mensen moet weten kan je dan beter weer wel leren dat mensen niet eng en gevaarlijk zijn.

Iedereen maar bovenop je pup laten duiken is dus niet altijd juist en kan zelfs het tegendeel van socialiseren zijn.

Kijk inderdaad ook naar ras-specifieke eigenschappen zoals hond-intolerante honden; die hebben meer aan leren negeren en verdragen dan aan wild spel met vriendschappelijke krachtmetingen.

Ook belangrijk is wat je met je hond wil als die volwassen is. Socialiseren is eigenlijk niets anders dan opvoeden tot de hond die bij jou past.

 Dus wat zeg je dan?

Dat het wenselijk zou zijn als alle honden eenzelfde karakter zouden hebben (laat me raden: makkelijk en braaf), en we een hond kiezen enkel op wat ons uiterlijk bevalt?

Is dat dan waar een ras voor moet staan: hoe het eruit ziet, en niet welke eigenschappen het vanuit zijn oorsprong en aard heeft?

Persoonlijk vind ik net dàt een zeer kwalijke zaak! Ik hou van uitgesproken raskenmerken (daar heb ik m'n eigen honden ook voor gekozen). Ik kies een hond op basis van hoe die bij mij en mijn leven past en wat ik hem kan bieden dat bij hem past, niet op maatschappelijke wenselijkheid.  

Een verantwoord fokker is voor mij dus géén fokker die rastypische karaktereigenschappen gaat ombouwen, maar een fokker die die bewaart!

"  Dus wat zeg je dan?
Dat het wenselijk zou zijn als alle honden eenzelfde karakter zouden hebben (laat me raden: makkelijk en braaf), en we een hond kiezen enkel op wat ons uiterlijk bevalt?
Is dat dan waar een ras voor moet staan: hoe het eruit ziet, en niet welke eigenschappen het vanuit zijn oorsprong en aard heeft?
 
Persoonlijk vind ik net dàt een zeer kwalijke zaak! Ik hou van uitgesproken raskenmerken (daar heb ik m'n eigen honden ook voor gekozen). Ik kies een hond op basis van hoe die bij mij en mijn leven past en wat ik hem kan bieden dat bij hem past, niet op maatschappelijke wenselijkheid.  
Een verantwoord fokker is voor mij dus géén fokker die rastypische karaktereigenschappen gaat ombouwen, maar een fokker die die bewaart! "

Alaska's Finest!

 Ik ben het met je eens en toch..

Wij hebben beiden een ras waar nogal wat problemen mee ontstaan doordat pupkopers het ras kiezen voor het uiterlijk. Of voor de droom maar de droom niet waar kunnen maken.

Een zijtak met ook echt een aparte stamboom zou dat probleem kunnen voorkomen. Alhoewel... dan nog zal je idioten houden die toch voor de 'werklijn' zullen kiezen terwijl ze een bankhangende, chipsetende rolmops met het uiterlijk van een Malamute, Husky of Border Collie willen.

 Tja. Ik kan daar niet achterstaan, dat een ras wordt 'omgebouwd' zodat het wel z'n uiterlijk bewaart, maar niet z'n innerlijk. En ik vind niet dat fokkers zich moeten schikken naar de 'domheid en onkunde' van pupkopers. Maar dat de bewustwording omgekeerd moet gebeuren en mensen bij aankoop van een hond moeten beseffen wat hun verantwoordelijkheid is t.o.v. dat individu met al zijn talenten en noden.

Gelukkig bestaan er bij de malamute nog geen verschillende pistes, en is de allereerste zin in het reglement dat verantwoorde fokkers onderschrijven nog steeds dat de hond zijn volle eigenschappen (lichamelijk en geestelijk) van het leven in arctische gebieden moet kunnen waarmaken.

De dag dat er een aparte 'showlijn' komt om onkundige kopers te behagen, breekt mijn hart! Echt waar! 

 Fijn dat je compleet over mijn andere post heen leest waarin ik zeg dat socialiseren niet alleen los laten is. 

Ik hoef ook geen stafford, dankjewel. 

Nu moet je het niet omdraaien, de eigenschappen zijn nog steeds zeer gewenst, bij de groep die een hond koopt waarvoor die bedoeld is. Het probleem is alleen dat men veelal niet verder kijkt als het uiterlijk (zo ook bij de fokkers) en dat men daardoor rassen om zeep aan het helpen zijn. Men wil een bepaald plaatje, zonder de daarbij behorende eigenschappen, men kiest dus niet voor een hond die bij ze past en probeert er vervolgens iets anders van te maken als dat het is. 

Overigens passen fokkers het karakter niet aan! Mochten ze willen... Nee men kiest voor bepaalde fokdieren die bepaalde eigenschappen niet of in verminderde toestand hebben.

Al eeuwen worden er honden afgemaakt omdat ze niet doen waar ze voor gefokt zijn. Dat is niet nieuws en is altijd al zo geweest. Dat noemt men selectie, degene die niet goed genoeg zijn, zijn het eten geven niet waard. Probleem ligt juist dat dit niet tot amper meer word gedaan....

Ik snap het niet meer. Eerst zeg je dat ik de boel omdraai. Daarna zeg je exact wat ik ook zeg nl dat de selectie niet meer wordt toegepast. Je zegt dus zelf dat er nu honden zijn die niet meer aan de originele criteria voldoen. Je zegt het zelfs jammer te vinden. Kijk en dat is nu net wat ik dus helemaal niet jammer vindt. Sterker ik vind dat weerzinwekkend! Er zijn van de meeste rassen 2 soorten fokkers. De zg showfokkers en de werkfokkers. Beiden krijgen een stamboom van de raad van beheer. Er zijn helaas ook fokkers van vechthonden die kruisingen fabriceren die nog groter en sterker en meer vechtdrift willen kweken maar dat zie je alleen onder niet zulke beste mensen(eigenlijk diep trieste gevallen die vroeger zelf heel erg iets tekort gekomen zijn) die dol zijn op hondengevechten. Maar het overgrote deel wordt gefokt via de broodfok en die kijken nergens naar. Die honden zijn stumperds die geen sociaal gedrag geleerd hebben omdat mama alleen opsluiting en angst kent en zelf ook nooit sociaal is opgevoed. Kijk en als je een broodfok zg vechthond hebt dan heb je geen hond met vecht capacititeiten maar een zielige doorgedraaide hond die alleen nog een paar mensen met heel veel geduld op de rit te krijgen zijn. Deze honden zijn een potencieël gevaar voor iedereen, of ze hebben een angstoornis in diverse gradaties.maar dat geldt net zo goed voor de teckel of een labrador uit de broodfok. Om nog maar even op de stafford van dit topic terug te komen. De tijd zal het leren alsmede de inbreng van de baas. Maar op voorhand de hond maar alvast te beschouwen als gevaarlijk voor andere honden terwijl daar nog niks van blijkt vind ik voorbarig. En als zij toch wil dat de hond niet met andere honden mag dan kan ze m.i. de hond op andere dingen laten concentreren. En in geen geval aan de hond trekken zodra ze zelf een andere hond ziet. Daar creëer je juist angst mee. Ook dat geldt voor elke hond.

Maar nu haal je broodfok en working staffords door elkaar.  Een stafford is niet groot of zwaar, het is van geen enkele working stafford (ast/sbt) het doel om een grote zware hond te creëeren, volgens mij  heb je iets te veel documentaires van Brandpunt  gekeken. 

Zo gaat juist het ras naar de klote als ze niet meer gefokt worden voor hun doel. Dan krijg je dus onvoorspelbaar karakter. Dat moet je niet willen.

Nee hoor dat zeg ik helemaal niet. Ik zeg alleen dat het zo is. Sterker nog ik ben not amused wat de fokker heeft geflikt met mijn liefde de duitse herder, waar ze de laatste 35 jaar een zielige vaak zieke glijbaan van gemaakt hebben. Neemt niet weg dat het wel zo is. Daarnaast ook dankzij verkeerd fokken en de broodfokker heb je honden die niet eens meer in staat zijn om hond te zijn en honden die niet meer in het originele criteria passen. Er zijn altijd uitzonderingen, maar je ziet toch om je heen dat de meeste honden helemaal niet meer aan de criteria voldoen? Wat ik zeg is dat je dan ook de behandeling waar de hond origineel voor gefokt is los moet laten en moet kijken hoe de hond is en daarop anticiperen. Tegenwoordig wordt een hond gekocht voor het uiterlijk en het modeverschijnsel. En de markt bepaald ook bij fokkers hoe er gefokt wordt. 

 Als je maar niet koopt bij een broodfokker, Bij een gezonde hond met een goede opvoeding ben jij als baas degene die zorgt hoe het zich ontwikkeld welk ras of kruising ook. Het enige waar je op hoeft te letten is of de energie bij jou past. Elke hond is primair gewoon een hond.

En een gezonde goed gefokte stafford. Heb je grote kans dat hij hondintolerant word. Een goeie verantwoorde baas weet dat en houd daar rekening mee.