Besef dat er kans is dat je een hond met Leishmania adopteert! Mijn Spaanse schone heeft dit namelijk ook. Zelfs al is je hond getest voor vertrek, toch kan LM tot 7 jaar verborgen blijven in bloeduitslagen.
En eens ze er zijn, dan neem je het er maar bij natuurlijk. Maar je hebt wel een ongeneeslijk zieke hond, waar je 2x per jaar dure bloedonderzoeken moet bij laten uitvoeren, waar je elke dag medicatie moet aan geven, en waarvan je weet dat de hond uiteindelijk zal sterven aan deze ziekte.
Ik wil je helemaal niet tegenhouden, maar ik heb zelf de ervaring dat de stichtingen (zowat allemaal) de mensen niet op voorhand inlichten over hoe erg LM wel kan zijn. Het wordt meestal afgedaan als een ziekte waar je elke dag een pilletje bij geeft en dat is het dan. Niet dus!
Ik zou Nala (aka Naaltje) voor geen goud willen missen, maar ik denk niet dat ik het opnieuw zou doen, dit net wegens de kopzorgen er rond. En dan hebben we het nog niet over het financiële aspect.
De quote: LM is goed te behandelen is nogal dubbel, vind ik persoonlijk. Bij sommige honden is 2x daags een pilletje allopurinol voldoende, maar spijtig genoeg moet er bij heel wat patiënten worden overgegaan tot zwaardere middelen die ten eerste, heeeeel duur zijn, en ten tweede, en dit is vooral erg, tegelijk een hel zijn voor de hond zelf.
De honden met LM die geen behandeling nodig hebben, zijn er inderdaad ook, maar meestal steekt de LM dan toch later de kop op.
Er zijn wel een aantal middeltjes om de hond algemeen te versterken en hun weerstand zo hoog mogelijk te houden, maar als er om een of andere reden narcose nodig is, dan komen die rotbeestjes weer uit het beenmerg en kan je van vooraf aan herbeginnen.
Mijn hond was ook negatief getest in Spanje hoor, maar helaas is na ongeveer een jaar toch Leishmania uitgebroken.
Zoek je iets op de HondenPage ? Vul dan hier jouw zoekwoorden in ?