a

Ik heb een halve Sarplaninac telt dat ook haha?

Ik heb laatst een tijdje heen en weer gemaild met een sarplaninac fokker. Ik vind ze fantastisch. Het zijn ontzettende trouwe honden waar je je absoluut heel veilig bij voelt. Zo blaffen ze alleen bij echte onraad en slaan ze niet om de haverklap aan. Ze kiezen vaak één baas uit en de rest accepteren ze wel maar als het er echt op neer komt luisteren ze dan een stuk minder. Geen hond voor een harde hand. Zijn absoluut niet slaafs, ze willen best samenwerken met de baas maar wel wanneer het hun uitkomt. Zijn vooral honden die ergens het nut van in moeten zien. Kaylo staat regelmatig op de wandeling stil en wacht dan tot iedereen voorbij is, hij wilt graag dat iedereen bij elkaar is en dat hij zeker weet dat iedereen oke is.

Over het algemeen is het een van de gezondste reuze rassen. Er zijn een boel sarplaninac's die de 12-14 gewoon halen.

Van vreemden moeten ze vaak niks hebben. Ze accepteren ze wel maar ze gaat niet even een partijtje zitten kroelen met mensen die ze niet kennen. Echt een top ras

Mastino Español,

Gregorio de Abelgas is een hele goede fokker, of Viole Y Goy Ganaderia Fial , beide in Noord Spanje.

Een video in het Engels waarin veel over dit ras wordt verteld:

@ Mila

Bedankt voor het delen van jouw ervaring met het ras. Zo te lezen wijkt die niet zo heel erg af van de Tibetaanse mastiff, misschien iets pittiger kan ik mij zo voorstellen. Als ik op het internet lees, dan wijken persoonlijke ervaringen toch iets meer af van wat artikelen zeggen over het ras. Die artikelen zeggen dat groot grond een must is, die honden zijn voor een doel gefokt en daarin "moet" je meegaan (om het zo maar kort te zeggen). De Tibetaan wordt de laatste tijd meer gefokt als huishond en ik kan dus geen duidelijkheid krijgen over hoe dat zit met de Sarplaninac. 

@ Careana
Bedankt, ik ga dat filmpje straks even bekijken.

Met die beschrijving kom je al snel bij de berghonden terecht. En dat is zeker een interessante groep om je eens in te verdiepen. 

http://www.vhbinfo.com

Je schrijft dat je zou willen reizen met de hond.

Ik weet natuurlijk niet hoe je dat reizen ziet (rondtrekken in de natuur, naar een vaste bestemming, citytrips maken, met openbaar vervoer, te voet,..) maar naar wat ik van andere reizigers hoor (en dan bedoel ik de rondtrekkende reiziger) doe je daar een echte waak/verdedigingshond niet altijd zo'n plezier mee. Ze hebben het namelijk in zich om territoriaal te zijn, wantrouwig en verdedigend, en dag in-dag uit rondreizen in steeds nieuwe omgevingen waaraan ze zich moeten aanpassen en veel over zich heen moeten laten gaan, kan verwarrend en slopend voor hen zijn. Dan is een hond die heel open-minded, ondernemend en nieuwsgierig in het leven staat veel beter geschikt, eentje die een zekere 'go with the flow' in zich heeft. 

Ik zou zelf ook niet zo meteen deze link hebben gelegd, hoor, maar ik baseer het even op de reiservaringen van een aantal mensen die ik ken, en die voor langere tijd rondreisden met een echte waker. Ze zijn uiteindelijk vroegtijdig weer naar huis moeten komen, omdat de hond het niet meer trok (hij wilde uiteindelijk nergens nog naartoe en bleef alleen maar in en naast de camper zitten). En daarom geef ik het je even mee, voor het geval je aan dit soort reizen dacht...

" Met die beschrijving kom je al snel bij de berghonden terecht. En dat is zeker een interessante groep om je eens in te verdiepen. 
http://www.vhbinfo.com
 
Je schrijft dat je zou willen reizen met de hond.
Ik weet natuurlijk niet hoe je dat reizen ziet (rondtrekken in de natuur, naar een vaste bestemming, citytrips maken, met openbaar vervoer, te voet,..) maar naar wat ik van andere reizigers hoor (en dan bedoel ik de rondtrekkende reiziger) doe je daar een echte waak/verdedigingshond niet altijd zo'n plezier mee. Ze hebben het namelijk in zich om territoriaal te zijn, wantrouwig en verdedigend, en dag in-dag uit rondreizen in steeds nieuwe omgevingen waaraan ze zich moeten aanpassen en veel over zich heen moeten laten gaan, kan verwarrend en slopend voor hen zijn. Dan is een hond die heel open-minded, ondernemend en nieuwsgierig in het leven staat veel beter geschikt, eentje die een zekere 'go with the flow' in zich heeft. 
Ik zou zelf ook niet zo meteen deze link hebben gelegd, hoor, maar ik baseer het even op de reiservaringen van een aantal mensen die ik ken, en die voor langere tijd rondreisden met een echte waker. Ze zijn uiteindelijk vroegtijdig weer naar huis moeten komen, omdat de hond het niet meer trok (hij wilde uiteindelijk nergens nog naartoe en bleef alleen maar in en naast de camper zitten). En daarom geef ik het je even mee, voor het geval je aan dit soort reizen dacht...
  "

Alaska's Finest!

 Bedankt voor je reactie.
Het klinkt logisch wat je zegt. Voor mijn fotografie wil ik wel graag de natuur in kunnen trekken, zoals Ijsland of Scandinavië... Een rustige locatie waar ik vooral trek met de hond. Ik heb gewoon mijn werk en mijn eigen bedrijf, dus ik ben niet de meerderheid van het jaar weg. Maar heeft een goede socialisatie hier ook niet veel invloed op? 

 Ik heb ook redelijk veel contact met sarplaninac eigenaren, ze zijn wel ontzettend graag buiten maar of je echt veel grond nodig hebt? Dat denk ik niet per se. Het is niet een ras dat rondjes door de tuin crosst met een bal in zijn bek. Pittig zijn ze wel, het is niet altijd even makkelijk om ze te laten doen wat je wilt. Over het algemeen lopen ze heel goed los maar je hoeft niet te verwachten dat ze binnen 10 seconden voor je neus staan als je ze roept. Geen hond voor op een flat of zonder tuin.. Maar dat is gewoon vooral omdat ze graag buiten liggen. Socialisatie is wel heel erg belangrijk maar het blijven wel waakhonden. Een vreemde hond op hun terrein kan wel lastig zijn. Kaylo heeft dat ook heel sterk. Er zijn maar weinig honden die bij ons de tuin of in huis mogen komen. Uiteindelijk kan het hier wel, maar moet er ontzettend boven op zitten.

Ik denk ook dat het heel erg belangrijk is om te kijken naar het karakter van de ouderdieren. Als je naar de fokkers kijkt in bosnië/bulgarije etc, dan worden daar de honden echt nog gefokt als waakhonden. In Bosnië barst het er van... Ze worden wel steeds vaker als huishond gehouden maar hier in Nederland zijn ze erg onbekend. Afgelopen 3 jaar ben ik er maar 1 tegengekomen en de rest van de mensen die ik spreek heeft nog nooit van het ras gehoord.

 Ijsland heeft strenge invoer en quarantaine-regels, en check voor de scandinavische landen ook de 'verboden rassen'. Zo mag je Denemarken niet in (of doorreizen) met een sarplaninac of ovcharka.

Tja, een goeie socialisatie.... wat wil dat zeggen? In hoeverre kies je een hond die 'past' in het leven dat je leidt (of wil leiden), of in hoeverre wil je dit ombuigen en ombouwen...

Ik persoonlijk ben van mening dat het eerste het beste is. Omdat je dan vanuit de aard vd hond vertrekt en hem kan bieden wat al in hem aanwezig is. En niet vanuit een verwachting je hond aan iets wil laten voldoen, met de kans dat dit niet bij hem past. Maar da's niet meer dan mijn persoonlijke visie en ervaring, hoor... 

De ciobanesc romanesc carpatin ?

http://www.hondenrassen.nl/rassen/ciobanesc-romanesc-carpatin/

Ik ken iemand die er een uit Roemenie uit de rescue heeft. Superlief ook met kinderen, houdt van natuurwandelingen, kan goed met andere honden, makkelijk in huis.  En natuurlijk lekker eigenwijs. Is wel wat wantrouwend/angstig zo te zien, tegenover vreemde personen.

"  Ijsland heeft strenge invoer en quarantaine-regels, en check voor de scandinavische landen ook de 'verboden rassen'. Zo mag je Denemarken niet in (of doorreizen) met een sarplaninac of ovcharka.
 
Tja, een goeie socialisatie.... wat wil dat zeggen? In hoeverre kies je een hond die 'past' in het leven dat je leidt (of wil leiden), of in hoeverre wil je dit ombuigen en ombouwen...
Ik persoonlijk ben van mening dat het eerste het beste is. Omdat je dan vanuit de aard vd hond vertrekt en hem kan bieden wat al in hem aanwezig is. En niet vanuit een verwachting je hond aan iets wil laten voldoen, met de kans dat dit niet bij hem past. Maar da's niet meer dan mijn persoonlijke visie en ervaring, hoor...  "

Alaska's Finest!

 Als iets niet lukt, dan lukt iets niets natuurlijk. Ik ben daar niet moeilijk in. Denemarken  staat sowieso niet op mijn lijstje, dat scheelt.

Ik wil mijn hond gewoon in contact laten komen met zijn omgeving, stabiele honden (zover het lukt) etc. Dan zal de hond (in ieder geval de TM) niet alles wantrouwen en er op af gaan.. ;)

"  Als iets niet lukt, dan lukt iets niets natuurlijk. Ik ben daar niet moeilijk in. Denemarken  staat sowieso niet op mijn lijstje, dat scheelt.
 
Ik wil mijn hond gewoon in contact laten komen met zijn omgeving, stabiele honden (zover het lukt) etc. Dan zal de hond (in ieder geval de TM) niet alles wantrouwen en er op af gaan..
  "

J & O

 Maar Scandinavië staat wel op je lijstje. Best lastig als je dan niet door Denemarken mag reizen.

Een newfoundlander of st benard 

Wat dacht je van de Kaukasische Owcharka of de zwarte Russische Terrier ?

Ik vind die laatste prachtig!

http://www.vhbinfo.com/pages/kaukasische-ovcharka.php

https://lukayas-dream.jimdo.com/

Een vriendin van mij heeft sinds een paar maanden een Poolse Tatrahond in haar bezit, die voldoet eigenlijk ook in grote lijnen aan je eissen dus wellicht dat je daar eens naar kan kijken :) 

Heb je al eens gesproken met Claudia hier op het forum? (Claudia en Tibetaantjes Sarah en Chenpo) Zij is rasvoorlichtster van de Tibetaanse mastiff vereniging en weet heel veel van het ras. 

Mag ik vragen waarom je het Chinese type wil? Dat is een ontzettend overdreven variant van het ras en heeft niks met de oorspronkelijke Tibetaan te maken. Vaak een slecht temperament want ze worden veel gefokt door fokkers die bezig zijn met verkeerde prioriteiten (groot groter grootst en hoe woester hoe beter). Dat fenomeen speelt trouwens bij wel meer berghondenfokkers, met name bij ovcharkas! Oppassen geblazen dus. 

Het duurt nog een paar jaar voor je een pup zou willen kopen, dus nog tijd zat om te bedenken of dit echt is wat je wil. Heb je trouwens al eens fokkers /eigenaren bezocht? Op papier kan een ras fantastisch klinken maar in het echt tegenvallen. Heb je zelf ook al stilgestaan of je echt bereid bent, zin hebt, om 10 jaar lang voor een hond te zorgen die heel groot en sterk is, niks op heeft met vreemden en daarbij ook zelfstandig en niet op jou gericht is en dus zelf beslissingen maakt zonder af te wachten wat jij daarover te zeggen hebt? Het zal een enorme impact op je leven hebben en het is goed om daarbij stil te staan, vooral als je jong bent en nog allemaal ambities hebt als het gaat om reizen, maar ook bijvoorbeeld een grote sociale kring hebt die je wil onderhouden, een gezin wil stichten... Een hond die al jou vrienden, familie en mogelijke lovers afschrikt, kan bepaalde aspecten van je leven onder druk zetten. Ook al zeg jij dat het goed is, de hond kan daar heel anders over denken. 

Ik wil niet betweterig overkomen, maar ik ken je al heel lang op het forum en zo oud ben je nog niet. Toen ik jouw leeftijd had (beetje op de gok, want exact weet ik het niet) was ik ook idolaat van berghonden, maar ik zag er wel ietsje te rooskleurig tegenaan. Daar zou ik je graag voor beschermen. Als je je dit allemaal al bedacht had, super.  Neem dit dan voor kennisgeving aan. 

Om bij je vraag te komen, ik zou even stilstaan wat je van een hond verwacht als het gaat om bescherming en als het gaat om volgzaamheid. Een hond om mee te reizen, dan denk ik niet aan een berghond die alles wat nieuw en vreemd is wantrouwt en ziet als mogelijke bedreiging, maar aan een hond die zich gemakkelijk aanpast aan nieuwe situaties en betrouwbaar is met vreemden. Of in ieder geval aanneemt van de baas als het goed is en die zich zal gedragen, dus die redelijk volgzaam is. Eigenlijk zit ik dan meer richting herders te denken, maar die zijn vaak niet rustig van karakter. 

Wat vind je van iets als een Hovawart? Een beschermer van aard, vrij zelfstandig maar toch redelijk volgzaam en baasgericht, behoorlijk groot, komt ook voor in Black&tan en is langharig net als de Tibetaan.  De Hovawarts die ik tegenkom zijn heel rustig. 

 Niet alle landen van Scandinavië hebben mijn prioriteit.

 Claudia helpt me al super, heel fijn is dat. Ik heb aan het begin vermeld dat ik wil reizen en ze heeft daar niks tegen gezegd en door de hond als pup in aanraking te laten komen met zijn omgeving zou het goed moeten komen. Ik heb al eerder Tibetanen ontmoet en die oogden niet wantrouwend in een nieuwe omgeving. Sinds die ervaring ben ik dus echt verkocht.

Ik ben inmiddels 20 en weet wel wat ik wil. En als iets niet lukt, omdat de hond gestresst, of iets dergelijks, raakt dan trek ik de hond voor. Doe ik ook met Olly.

Ik ben wel eerlijk: de pure Europese variant vind ik gewoon echt niet mooi, hoe vaak ik er ook naar kijk. Zeker de honden waar in Nederand mee worden gefokt, het spreekt me niet aan. Maar de pure Chinese variant vind ik ook te overdreven, al vind ik het vachttype prachtig. Daarom zei ik dat ik een tussenvariant zocht. Er zijn genoeg fokkers die wel richting de Europese variant willen fokken, maar dan met meer vacht. Dus in mijn ogen perfect, alleen de testen nog.

Herders als de Duitse herder, mechelse herder etc. vind ik niks, daar word ik ontzettend nerveus van en Olly is bang voor zulke honden, dat gaat niet werken. 

 Welke dan wel en hoe ga je daarheen reizen (vervoer en route)?

 Fijn dat je goed op weg wordt geholpen. 

Wat vind je van de Hovawart? Dat is geen herdershond.  Sterker nog, ze vallen ook onder het berghondentype. 

 Via de A3, dan rij je alsmaar rechtdoor, pak je de afslag Oberhausen... Nee zonder grappen, ik ben op zoek naar een back-up plan en dit topic is niet bedoelt om mijn wensenlijst van bestemmingen te vertellen. 

De Mastin de los Pirineos (ook wel: Mastín del Pirineo of Pyreneese Mastin) is één van de weinige rassen van dit type dat ik nog wel te pruimen vind en volgens mij goed bij je wensen past. En ze mogen ieder land gewoon in. Het is niet zonder reden dat in veel landen rassen als de Kaukaas en de Sarplaninac niet welkom zijn. 

" Wat dacht je van de Kaukasische Owcharka of de zwarte Russische Terrier ?
 
Ik vind die laatste prachtig!
 
http://www.vhbinfo.com/pages/kaukasische-ovcharka.php
 
https://lukayas-dream.jimdo.com/ "

Martine

 Hoe mooi ik de Kaukasische Owcharka ook vind, ze zijn me iets te pittig. Ik ben drie van die dieren tegengekomen in Oekraïne... Los... Een feest was dat (Edit: dat waren Centraal-Aziatische Owcharka's)

@witte draak

Ik ga eens kijken, heb me er nooit echt in verdiept. 

 Mocht je nog iets willen weten over de hovawart.. ik heb er 2 gehad (intacte reuen) en daarna ook nog regelmatig op hovawarts gepast

 Ja, eentje die onbevangen in het leven staat en zich thuisvoelt eender waar ie z'n kop neerlegt.

Een echte rolling stone, dus... (nee hoor, ik ben niet bevooroordeeld )

Reizen met de Tibetaanse mastiff lijkt me geen probleem te zijn, juist omdat het ras leeft met nomaden en nu ook meer wordt gefokt als huishond en niet alleen als bewaker/werker.
Ik kan wel begrijpen dat het bij rassen als de Sarplaninac lastiger is, omdat ze vooral gefokt worden voor hun oorspronkelijke doel.

Geweldige foto Alaska's Finest.

 Dat klopt. Al heeft dat reizen met hun nomade-familie op de Tibetaanse hoogvlakte een heel andere invulling, en is die absoluut niet geschikt voor het Europese continent.

Ik reisde ooit es enkele maanden met de rugzak door Tibet en ben dus héél veel TM's in hun natuurlijke habitat tegengekomen. Dat waren stuk voor stuk vurige, gevaarlijke duivels, hahaha. Ze waren pràchtig, echt waar, maar ze droegen allemaal oorlogswonden: de ene miste een oor, de andere een oog, zaten onder de littekens... Je kon die honden niet benaderen zonder gebeten te worden (en hard!) maar dat was uiteraard precies de bedoeling. Een nomade kan het zich niet permitteren dat iemand er met zijn yak of zak tsampa vandoor gaat en dus is het: eerst vechten en dan vragen stellen. 

Maar dit geheel terzijde, want je zal je hond vast niet op de Tibetaanse hoogvlakte gaan wegkapen (), en de westers gefokte mastiffs hebben dit explosieve, vechtlustige karakter niet zo.

Het is echter duidelijk dat de Tibetaanse Mastiff je absolute voorkeur heeft en in je hart zit, en dan zou ik eigenlijk willen zeggen: Weg met dat hele back-up plan en ga voor de liefde van je leven!!!