sterilisatie

Ik heb een vraag over sterilisatie. 

Ik heb een jonge hond van 5 maanden. Ik wil ze laten steriliseren. Wanneer heeft nou de voorkeur. Met 6 maanden of na eerste loopsheid. Ik heb 2 dierenartsen gebeld. En beide geven een ander antwoord.

En wat is jullie ervaring met gedragsverandering bij teefjes? Ik heb hiervoor 2 teefjes gehad en eigenlijk geen verandering opgemerkt. De 1 is vroeg gesteriliseerd. De andere na loopsheid.

Een kijkoperatie lijkt mij het minst belastend voor de hond. 

De voors en tegens van sterilisatie heb ik mij al in verdiept.

Wat is jullie ervaring?

sterilisatie castratie van de teef.                 Tijdstip van sterilisatie Jarenlang is het advies geweest jonge honden te steriliseren op 6 maanden leeftijd, dat wilde zeggen vòòr de eerste loopsheid.                      In 2009 is dat advies gewijzigd naar aanleiding van onderzoeken van de Faculteit Diergeneeskunde te Utrecht.                       Uit deze onderzoeken is gebleken dat de eerste loopsheid positieve invloed kan hebben op de ontwikkeling van de urinewegen.                         Bij sterilisatie op 6 maanden leeftijd wordt de kans op incontinentie-problemen en urinewegklachten op latere leeftijd groter, met name bij de grotere hondenrassen.                              Daar staat tegenover dat het beschermend effect tegen melkkliergezwellen eveneens groter is als de operatie op jongere leeftijd wordt uitgevoerd.                    . De teef moet dus eigenlijk niet te vroeg en ook niet te laat worden gesteriliseerd.                       Het advies over het tijdstip van sterilisatie is dan ook: na de eerste loopsheid, maar niet later dan voor de vierde loopsheid.                   Als de hond loops is geweest, is het advies 2-3 maanden te wachten voor de operatie.           . de bron zal ik vermelden, Sterkliniek dierenartsen.

Een kijk operatie is inderdaad het minst belastend.

zeer kleine littekens.

Voor de hond(veel) prettiger en minder pijnlijk.

Zou toch eerst de hond uit laten groeien, met castratie vallen de hormonen weg, hormonen zijn nodig voor een goed skelet....wanneer je te vroeg  castreerd de botten worden broos.....geslachtdelen moeten eerst goed ontwikkelt zijn en dat is nog niet gebeurd bij zes maanden, laat je hond op zijn minst een x loops worden....

Je schrijft dat je de voors en tegens al goed heb gelezen, alleen maar mooi, dan weet je ook dat hormonen nodig zijn voor een goed skelet toch ? Lees je anders eens in in de encyclopedie , kijk eens bij medisch en dan castratie, daar staan de voor en nadelen van castratie....de encyclopedie vind je boven aan het forum, even aanklikken en het wijst de weg.

Een en ander is wel afhankelijk van hoe groot je teefje is. Kleine teefjes zijn met 6 maandel al veel verder volgroeid dan grote teefjes en hebben, als ze op die leeftijd gesteriliseerd worden, minder kans op incontinentie later. Ook is bij kleine teefjes het voordeel van een kijkoperatie kleiner; de drie sneetjes zijn bij een klein hondje samen ongeveer even groot als de ene grote snee van een gewone buikoperatie.

Mijn da legt de grens voor vóór of na de eerste loopsheid, op een geschat volwassen gewicht van 20 kg. Wordt je teefje als zij volwassen is, meer dan 20 kg, dan is het volgens het aan te raden te wachten tot na de eerste loopsheid ivm (mogelijkheid op) incontinentie. Weegt zij minder als ze volwassen is, dan is het risico kleiner en kan het ook op 6 maanden al, volgens hen.

Keuze voor buik- of kijkoperatie konden ze niets over zeggen maar hoe kleiner je hondje, hoe kleiner het voordeel.

Over skeletvorming heeft mijn da niets gezegd, ik heb hierover ook alleen gelezen bij reuen, vergeet iedereen dit bij teefjes dan maar gewoon?

 Onzin.. met 6 maanden verder volgroeid? Mijn teefje was met 6 maanden nog lang niet volgroeid en dat is een kleine. Die is met 2 jaar pas volgroeid. Met 6 maanden is geen enkele hond al volwassen genoeg..

Ook heeft een kijkoperatie bij een kleine hond geen toegevoegde waarde inderdaad. Hier een gewone operatie, was 1 sneetje van 2 cm.

Hier ook gewacht tot na de eerste loopsheid. Dierenartsen raden ervoor aan omdat de kans op tumoren dan kleiner is, maar na de eerste loopsheid is die kans nog steeds enorm klein EN kan je hond rustig verder groeien, volwassen worden, voor er wat wordt weg gehaald. Ook kunnen honden die te vroeg gesteriliseerd worden later botproblemen krijgen.

1 keer loops laten worden en na 3 maanden laten steriliseren.

Weet ik van een professor voortplanting bij dieren.

Vroeger steriliseren zijn ze geen voorstander meer van.

Over het algemeen kan worden gesteld dat er geen dwingende reden is om vanuit het oogpunt van gezondheid reuen te castreren, vooral niet als het gaat om nog jonge reuen. In tegendeel, castreren op jonge leeftijd lijkt aanzienlijk meer nadelen dan voordelen te hebben. Voordelen van castratie van de reu kunnen zijn:· Het risico op testikelkanker wordt met iets minder dan 1% verkleind;· Het risico op niet aan kanker gerelateerde prostaatproblemen wordt verkleind;· Het risico op peri-anale fistels wordt verkleind;· Het risico op diabetes wordt misschien verkleind.

De gegevens hierover zijn echter niet doorslaggevend; Als nadelen van de castratie van de reu kunnen worden genoemd:· Verhoogd risico op botkanker bij castratie op jonge leeftijd;· Verhoogd risico op harttumoren;· Verdrievoudigd risico op hypothyroïdie;· Verhoogd risico op geriatric cognitive impairment, dat wil zeggen achteruitgang van het waarnemingsvermogen op oudere leeftijd;· Verdrievoudigd risico op vetzucht met alle daaraan verbonden gezondheidsproblemen;· Verviervoudigd risico op prostaatkanker;· Verdubbeld risico op kanker van de urinewegen; · Verhoogd risico op schadelijke reacties op vaccinaties .

Bij teven is de situatie iets ingewikkelder. Het aantal voordelen van sterilisatie kan in sommige gevallen, maar niet alle, groter zijn dan de nadelen. In het algemeen kan worden gesteld dat het voordeel afhangt van de gezondheid en de leeftijd van de teef en het risico op rasgebonden ziektes. Voordelen van sterilisatie van de teef kunnen zijn:· Aanzienlijke verlaging van het risico op mammatumoren mits voor de leeftijd van 2,5 jaar gesteriliseerd;· Het risico op pyometra, dat bij ongeveer 23% van de niet gesteriliseerde teven voorkomt, wordt praktisch uitgesloten;· Het risico op peri-anale fistels wordt verkleind;· Het heel kleine risico, minder dan of gelijk aan 0,5%, op tumoren van de baarmoeder, baarmoederhals en eierstokken wordt uitgesloten.

Als nadelen kunnen worden genoemd:· Indien sterilisatie plaats vindt voordat de teef volwassen is, is er verhoogd risico op botkanker (osteosarcoma)· Verhoogd risico op hemangiosarcoma van de milt en sterk verhoogd risico op hemangiosarcoma van het hart;· Verdrievoudigd risico op vetzucht met alle daaraan verbonden gezondheidsproblemen;· Sterilisatie-incontinentie bij 4 tot 20% van alle teven;· Verhoogd risico op steeds terugkerende ontstekingen aan urinewegen;· Verhoogd risico op afwijkingen aan de vulva, vaginale dermatitis en vaginitis, vooral bij teven die op zeer jonge leeftijd zij gesteriliseerd;· Verdubbeld risico op tumoren aan de urinewegen;· Vergroot risico op botafwijkingen;· Vergroot risico op schadelijke reacties op vaccinaties.

Eén ding is duidelijk: veel van de beschikbare informatie over castratie en sterilisatie is niet sluitend en bevat conclusies die overtrokken zijn of niet door feiten worden gestaafd. Hiermee is de eigenaar niet geholpen en ontstaan er op den duur alleen maar meer misverstanden over de effecten van castratie van honden.

Het castreren op zeer jong leeftijd van zes maanden en het castreren van oudere honden lijkt de honden bloot te stellen aan gezondheidsrisico’s die vermeden hadden kunnen worden als zou zijn gewacht met de castratie totdat de hond volwassen is of – in het geval van reuen – als er gewoon van was afgezien. De risico’s op langere termijn zullen per hond verschillen. Het advies om alle huishonden te castreren, lijkt niet te worden ondersteund door de bevindingen in de veterinaire literatuur.

Prostaatkanker Algemeen wordt gepropageerd dat castratie het risico op prostaatkanker vermindert of uitsluit. Dat klopt wel bij mannen, omdat prostaatkanker bij mannen is gerelateerd aan testosteron. Maar er zijn geen bewijzen gevonden dat dit ook voor honden opgaat. Sterker nog, de feiten bewijzen juist het tegendeel. Recente onderzoeken met controlegroepen, waarvan één in Europa en één in Amerika, toonden aan dat gecastreerde reuen een vier keer zo groot risico hadden op prostaatkanker dan ongecastreerde reuen.De onderzoekers kwamen tot de conclusie dat castratie de ontwikkeling van prostaatcarcinomen niet doet ontstaan, maar de groei ervan wel beïnvloedt. Het relatief weinig voorkomen van prostaatkanker bij complete reuen duidt er op dat testikelhormonen bescherming bieden tegen carcinomen van de urinewegen of indirect effect hebben op de ontwikkeling ervan omdat zij de omgeving van de prostaat veranderen.Omdat prostaatkanker zelden, minder dan 0,6%, bij honden voorkomt, mag het risico op prostaatkanker geen factor zijn om tot castratie over te gaan.

Testikelkanker Aangezien bij castratie de testikels worden verwijderd, wordt met de castratie ieder risico op testikelkanker weggenomen, ervan uitgaande dat er geen sprake was van kanker vóór de castratie. Er moet derhalve een vergelijking worden gemaakt bij complete reuen.Circa 7% van de oudere reuen krijgt testikeltumoren. De prognose is echter zeer gunstig door het lage aantal metastasen, zodat testikelkanker zelden een doodsoorzaak is. Uit onderzoek is gebleken dat minder dan 1% van de honden met testikelkanker eraan overlijdt. Dit lage percentage rechtvaardigt derhalve castreren op jonge leeftijd niet.Een uitzondering kan worden gemaakt voor één- of tweezijdig cryptorchide reuen, omdat testikels die in de buikholte zijn achtergebleven 13,6 keer meer kans geven op de ontwikkeling van tumoren dan ingedaalde testikels.Het is bovendien moeilijker om tumoren van niet ingedaalde testikels tijdens routineonderzoek te ontdekken.

Osterosarcoma (botkanker)Uit een onderzoek bij een groot aantal rassen bleek dat het risico op botkanker bij gecastreerde reuen en teven tweemaal zo groot is als bij complete honden. Verder werd aangetoond dat de kans op botkanker is gerelateerd aan de leeftijd waarop de hond werd gecastreerd. Hoe jonger de hond bij castratie, hoe meer kans op botkanker.Bovendien werd ontdekt dat het risico op botkanker toeneemt naarmate het een groter ras betreft. Gezien de slechte prognose voor botkanker en het veelvuldig voorkomen ervan in veel rassen, wordt het castreren van nog onvolgroeide honden van middelgrote, grote en zeer grote rassen geassocieerd met een duidelijk en verhoogd risico op overlijden ten gevolge van botkanker.

Mammatumoren (borstkanker)Mammatumoren zijn de meest voorkomende tumoren bij complete teven. Volgens een Noorse studie vormen mammatumoren 53% van alle kwaadaardige tumoren bij teven.En 50 tot 60% van de mammatumoren is kwaadaardig en er is aanzienlijk risico op metastasen. Uit onderzoek blijkt dat het risico op het ontwikkelen van mammatumoren bij gesteriliseerde teven afhankelijk is van het aantal loopsheden dat de teef had vóór de sterilisatie.Had de teef nog geen loopsheid vóór haar sterilisatie dan is het risicopercentage 0.005%.Had zij twee of meer loopsheden vóór de sterilisatie, dan is het risicopercentage 0,26%. Uit een andere rangschikking van deze gegevens blijkt dat bij een sterilisatieleeftijd jonger dan 29 maanden het risicopercentage 0,06% is en bij een sterilisatieleeftijd van ouder dan 30 maanden 0,40%. Het risico voor complete teven is 1%.Boxers, Amerikaanse Cocker Spaniels en Dashonden blijken rassen te zijn met een verhoogd risico op mammatumoren. Rashonden hebben een groter risico dan niet-rashonden en dat geldt ook voor rashonden met een hoog inteeltcoëfficiënt.Het steriliseren van teven verkleint het risico op mammatumoren aanzienlijk en hoe minder het aantal loopsheden was voor de sterilisatie, hoe lager het risico.

Kanker van de voortplantingsorganen (baarmoeder- cervix- en eierstokkankerBaarmoeder- en cervixtumoren komen zelden voor bij honden. Sterilisatie zal het risico wegnemen maar het risico is zo gering (0,5%) dat het een sterilisatie om deze reden niet rechtvaardigt.

Urinewegkanker (blaas- en urethra-kanker)Uit een studie bleek dat gecastreerde reuen en teven twee keer zo vaak kanker kunnen ontwikkelen aan de lagere urinewegen (de blaas/urethra) dan complete honden. Deze tumoren zijn bijna altijd kwaadaardig, maar komen niet vaak voor. Het is 1% van alle tumoren bij de honden. Dit risico zal dus bij het besluit om te castreren niet zwaar wegen.

Hemangiosarcoma Hemangiosarcoma is een veel voorkomende vorm van kanker bij honden. Bij een onderzoek werd ontdekt dat gesteriliseerde teven 2,2 keer meer kans maken op hemangiosarcoma va de milt, dan complete teven.Een onderzoek naar hemangiosarcoma van het hart laat zien dat gesteriliseerde teven een vijf keer groter risico lopen dan complete teven en gecastreerde reuen een 1,6 keer groter risico dan complete reuen.De onderzoekers wijzen op het beschermende effect van geslachtshormonen, met name bij teven.

Hypothyroïdie onderzoek toont aan dat gecastreerde honden driemaal zo groot risico op hypothyroïdie hebben vergeleken met complete honden. Hypothyroïdie bij honden veroorzaakt zwaarlijvigheid, lusteloosheid, haarverlies en afwijkingen aan de voortplantingsorganen.

Zwaarlijvigheid Door veranderingen in het metabolisme hebben gecastreerde reuen meer last van zwaarlijvigheid dan complete honden. Een onderzoek toont aan dat het risico op zwaarlijvigheid bij gesteriliseerde teven twee keer zo groot is als bij complete teven. Bij reuen lag de factor zelfs op drie.

Zwaarlijvigheid of overgewicht kan tal van gezondheidsproblemen veroorzaken, zoals scheuren van de belangrijkste gewrichtsbanden, afwijkingen van lagere urinewegen afwijkingen in de mond . Bij zwaarlijvige honden kan eerder hyperthyroïdie, diabetes mellitus, pancreatitis, scheuring van de gewrichtsbanden en neoplasia (tumoren) worden vastgesteld.

Diabetes Sommige onderzoeken laten zien dat castratie van reuen de kans op diabetes verdubbelt. Er werd geen verband tussen diabetes en steriliseren gevonden.

Ongewenste reacties op vaccinaties Een groepsonderzoek naar ongewenste reacties op vaccinaties bij honden inclusief allergische reacties, netelroos, anafylaxie, hartstilstand, cardiovasculaire shock en plotselinge dood werd verricht.Hieruit bleek dat ongewenste reacties 30% meer kans hadden zich voor te doen bij gesteriliseerde teven en 27% meer kans bij gecastreerde reuen  

 Urogenitale problemen Urine-incontinentie komt bij gesteriliseerde teven regelmatig voor. Het kan direct na de operatie optreden of na een periode van één of meerdere jaren. Het risicopercentage is 4 tot 20% vergeleken met 0,3% bij complete teven. Urineverlies is zo sterk gerelateerd aan sterilisatie dat het meestal sterilisatie-incontinentie wordt genoemd. Het wordt veroorzaakt door een slechte werking van de sluitspier van de urineleider. De meeste , maar niet alle, gevallen kunnen goed met medicijnen worden behandeld. In veel gevallen moet de behandeling gedurende het hele leven van de teef worden volgehouden.Uit een onderzoek bleek dat aanhoudende of steeds terugkerende blaasontstekingen drie tot vier keer vaker voorkomen bij gesteriliseerde teven. Uit een ander onderzoek bleek dat teven die voor de leeftijd van vijfeneenhalve maand werden gesteriliseerd 2,76 keer meer kans hadden om blaasontsteking te krijgen dan teven die na die leeftijd werden gesteriliseerd.

Afhankelijk van de leeftijd waarop de teef wordt gesteriliseerd, kan sterilisatie leiden tot abnormale ontwikkeling van de uitwendige geslachtsorganen. Bij gesteriliseerde teven werd een verhoogd risico op afwijkingen van de vulva, vaginale dermatitis, vaginitis en blaasontsteking gevonden. Dit risico wordt groter wanneer de teef voor haar pubertijd wordt gesteriliseerd.

Pyometra Uit gegevens van ziektekostenverzekeringen in Zweden, waar sterilisatie heel ongebruikelijk is, bleek dat 23% van alle teven voor de leeftijd van tien jaar pyometra krijgen. Teven die nooit pups hebben gehad, hebben een verhoogde kans op pyometra, of wel baarmoederontsteking.Pyometra wordt meestal operatief maar ook wel met medicijnen behandeld; 4% van de honden overlijdt eraan. Dit feit, in combinatie met het voorkomen van pyometra leidt tot de conclusie dat ongeveer 1% van alle complete teven zal overlijden aan pyometra.

Peri-anale Fistels Reuen ontwikkelen twee maal zo vaak peri-anale fistels dan teven. Gecastreerde honden hebben een verminderde kans op peri-anale fistels

Niet-kankerachtige afwijkingen aan de prostaat. De kans op goedaardige hypertrofie, een vergrote prostaat, neemt met het ouder worden van de reu toe en doet zich voor bij 80% van de complete reuen van vijf jaar en ouder.In de meeste gevallen veroorzaakt een vergrote prostaat geen problemen, maar soms heeft de hond moeite met de ontlasting en de urinelozing.Castratie zal een prostaatprobleem voorkomen. Wanneer de castratie geschiedt nadat de prostaat is vergroot, zal de prostaat betrekkelijk snel kleiner worden. Een vergrote prostaat is gerelateerd aan ander problemen met de prostaatklier, zoals infecties, abcessen en cysten die soms heel ernstige gevolgen kunnen hebben.

Orthopedische problemen Uit een onderzoek bij Beagles bleek dat na het verwijderen van de eierstokken, wat dus bij een sterilisatie gebeurt, meer gevallen van vormverandering van het bekken optraden. Dit kan een verhoogd risico op heupdysplasie na sterilisatie doen vermoeden. Ook werd ontdekt dat sterilisatie een netto verlies van botmassa in de ruggenwervels veroorzaakte. Castratie van onvolgroeide honden vertraagt de sluiting van de groeischijven in botten die nog steeds groeien. Hierdoor worden deze botten aanzienlijk langer dan bij complete honden die op volwassen leeftijd werden gecastreerd. Aangezien de groeischijven zich niet allemaal op hetzelfde moment sluiten, kan sterilisatie op jonge leeftijd leiden tot onnatuurlijke lichaamsverhoudingen, wat mogelijk van invloed kan zijn op het functioneren en de duurzaamheid van de gewrichten.

Castratie op een leeftijd van 5,5 maanden of jonger kan leiden tot 70% groter risico op heupdysplasie in vergelijking met honden die na die leeftijd werden gecastreerd. De onderzoekers menen dat het mogelijk is dat de toename in botlengte die ontstaat door een vroegtijdige sluiting van groeischijven, veranderingen teweegbrengt in een gewricht, hetgeen zou kunnen leiden tot de diagnose heupdysplasie.

Geriatric cognitive impairment Gecastreerde honden hebben, in vergelijking met complete reuenrisico te bepalen. De achteruitgang van het waarnemingsvermogen op oudere leeftijd uit zich in disoriëntatie in huis of buiten, verandering in de sociale omgang met baas en gezinsleden, onzindelijk worden en veranderingen in het slaap/waakpatroon. De onderzoeker merkte op dat deze conclusie overeenkomt met het onderzoek dat wordt gedaan naar de neuro-productieve rol van testosteron en oestrogeen op celniveau en de rol van oestrogeen bij het voorkomen van Alzheimer bij vrouwen.

Verwacht zou kunnen worden dat oestrogeen eenzelfde beschermende functie heeft bij complete teven. Helaas waren er te weinig complete teven voor het onderzoek beschikbaar om deze stelling te bewijzen.

Conclusies De objectieve studie van beschikbare literatuur door mw. Laura Sanborn laat zien dat de invloed die castratie van honden op de lange duur heeft, niet eenvoudig is vast te stellen.De feiten tonen aan dat er zowel gunstige als ongunstige effecten zijn. Ook blijkt hoe weinig we er eigenlijk nog over weten. Bij afweging blijkt dat het niet duidelijk aantoonbaar is dat castratie van reuen problemen in de toekomst voorkomt. Het aantal nadelen van castratie is in de meeste gevallen groter dan de voordelen. Bij teven ligt het ingewikkelder. Het aantal voordelen van sterilisatie zou in de meeste, maar niet alle, gevallen groter kunnen zijn dan de nadelen. De vraag of sterilisatie de kansen op een goede gezondheid vergroot of verkleint, hangt waarschijnlijk af van de leeftijd waarop de teef wordt gesteriliseerd en van de verschillende rasgebonden afwijkingen. Castratie van honden die jonger zijn dan zes maanden lijkt de honden bloot te stellen aan onnodige risico’s.

Wachten tot de hond lichamelijk volgroeid is en –in geval van de reu – helemaal afzien van castratie tenzij er een medische noodzaak is, zou onnodige risico’s kunnen voorkomen.

Mooi, uit de encyclopedie....het is even lezen maar inlezen is een must voor een goede beslissing van de castratie.

 Inderdaad evt overleggen wat verstandig is.

Mocht je tot de keuze over gaan van een sterilisatie.

Ik schreef uit ervaring betreft Duitse herder op de oude manier gesteriliseerd...binnen het uur snel terug bij de DA   vanwege een bloeding.

Erg schrikken dat verwachte wij niet natuurlijk.

Bij andere honden geen last gehad na de kijk operatie.

Deze waren echt zo weer de oude en hadden drie hele kleine sneetjes.

Het is wel duurder zo een operatie maar prettiger voor de hond.

Mensen vergeten dat bij een kijkoperatie de buik wordt volgeblazen met CO2, omdat er anders niets te zien is.

Vaak ervaren de honden de dagen erna buik spierpijn. Zeker bij kleinere honden is dit het geval. 

Hier kunnen ze meer last van ervaren dan van dat sneetje van 3cm die gemaakt wordt bij de traditionele sterilisatie.

 Dit is precies wat ik ook altijd hoor.. 

Hier 2 teefjes 3 maanden na de eerste loopsheid gecastreerd (want dat is het) een klein hondje van 3 kilo, absoluut nog niet uitgegroeid na 6 maanden, zij werd met 10 of 11 maanden gecastreerd, de ander met 14 maanden. Geen grote gedragsveranderingen, 1 is er wat stabieler en zelfverzekerder door geworden. 

Die twee sneetjes die ze krijgen met een kijkoperatie zijn bij elkaar net zo groot als de snede die er is bij een traditionele operatie.

Alleen zitten ze dan wat verder uit elkaar, wat er voor zorgt dat ze het tijdens de genezing wat minder voelen trekken.

Doordat de buik vol wordt geblazen, komt er daarnaast druk te staan op het middenrif. Wat weer zorgt voor druk tegen de longen. Meestal worden honden over gezet op beademing, omdat ze zelf niet meer ademen vanwege die druk. Met alle risico's vandien.

Ik ben het met veel ontwikkelingen eens, maar niet met dat een kijkoperatie per definitie beter zou zijn.

Zelf 5x mee gemaakt met een kijk operatie bij onze grote honden.

Dag er na helemaal de oude niets aan de hand.

Konden gewoon weer alles doen zonder het idee van buikpijn-rustiger enz te merken.

Nogmaals spreek(alleen) uit ervaring vanuit grote honden.

(bij oude manier van opereren hebben deze een grote lange snee)

Heb hier in geen ervaring met kleine honden.

Dus vanwege onze goede ervaringen ben ik  juist erg blij dat ze dit hebben uit gevonden.

(even buiten beschouwing gelaten van voor en tegen standers sterilisatie natuurlijk)

 Ik heb ook een buik kijk operatie gehad, had heel erg veel pijn van het gas in mijn buik. Was geen pretje.

Sowieso is de buik gevoelig, ook na de scopoe, ze zitten toch te wroeten in de buik, snijden en hechten.

Een kijk operatie is ook nog een heel stuk duurder. Ik zal het niet aanraden.

Heb Luca gewoon laten castreren, hele goede pijnstillers voor erna en lekker ltc

Mij is door de fokster van mijn jongste aussie aangeraden om pas na de leeftijd van 1,5 jaar te laten steriliseren, mijn dierenarts adviseert na de eerste loopsheid.

Nu was mijn Aussie pas met bijna 18 maanden voor het eerst loops, dus laat ik haar 3 maanden na de eerste loopsheid helpen.

Hormonen zijn nodig voor de opbouw van botten en spieren. Om die reden zou men een hond niet eerder moeten steriliseren/castreren dan wanneer de hond totaal uitgegroeid is en mentaal volwassen/evenwichtig is. Dit tijdstip ligt bij grotere honden later dan bij kleine honden.

Een hond kan door vroegere castratie o.a. een slechte botdichtheid hebben, te weinig spieropbouw en angstig worden.

Een vriendin van mij heeft een doodle pup gecastreerd meegekregen bij de fokker vandaan.... hadden jullie dat al eens gehoord? Geen broodfok. (voordat we die discussie weer krijgen)

Maar dat is toch best bijzonder.

Enige tijd geleden kregen de kopers hun labradoodle pup inderdaad gecastreerd/gesteriliseerd mee op de leeftijd van 8 weken.

Daar is in verschillende media veel protest tegen geweest; ook door de Koninklijke Hondenbescherming.

https://hondenbescherming.nl/media/cms_page_media/67/Standpunt_HB_Vroegcastratie.pdf

Dit is gelukkig verleden tijd.

Het blijft trouwens vreemd, dat de pupkopers nu een contract moeten tekenen om de hond op of voor de leeftijd van 18 maanden te laten helpen en dit zogenaamd om het ras (= kruising) te beschermen. De boete van € 10.000 is net zo absurd als de verplichting. Een rechter zal dit van tafel vegen. Het is duidelijk, dat dit ter bescherming van de inkomsten van de fokkers is. Door zoveel honden uit te sluiten van de fokkerij werken de fokkers een te kleine genenpool in de hand, met alle gevolgen van dien; meer erfelijke aandoeningen in hoge percentages.

 Dat dus. Ik heb ook een kijkoperatie gehad aan mijn knie en veel pijn daarna van dat opblazen.

 Eens. Ik vind een kijkoperatie belastender dan een traditionele castratie voor de teef. 

Dat gezegd te hebben, ben ik voor het laten uitgroeien van de teef. Dus sowieso na de eerste loopsheid, liefst pas na de tweede of de derde. Laat dat meiske lekker volwassen worden voordat je er een mes in zet. 

Als je verder ook geen intacte reu in huis hebt, zijn die loopsheden ook helemaal geen groot drama moet ik zeggen.

 De pup van die vriendin is denk ruim een half jaar nu. Dus dat is vrij recent. 

Wat betreft een kijkoperatie. Zelf 2x gehad. En vrij weinig last van gehad. Daarom lijkt mij dit voor een hond ook prettiger. Eerst van de week nog maar een x de dierenarts raadplegen. 

Het schijnt dat de eerste loopsheid erg belangrijk is voor de hormoonhuishouding. En dat zou ook positieve invloed hebben op het groeiproces. 

Wij hebben op advies onze hond met 6 maanden gesteriliseerd. Achteraf (ze is nu bijna 3) hadden we liever gewacht met na de eerste loopsheid. Met name qua geestelijke ontwikkeling.

Er wordt gezegd dat voor de groei het ook beter is. Ons is uitgelegd dat dit niet het geval is qua sluiting botten/gewrichten o.a. Ivm bepaalde tumoren was het beter voor de eerste loopsheid. Dit ook geïnformeerd bij 2 verschillende DA en ervaring wat andere mensen zeiden.

Met de info die we nu horen, is dit blijkbaar niet zo zwart /wit. Hier heb ik geen verstand van, maar achteraf gezien hadden we (naar ons idee) haar beter is volwassen kunnen laten worden.

Er zitten wat dingetjes in haar karakter die rond die leeftijd zijn gekomen en hadden we beter eerst mee aan de gang kunnen gaan, volwassen laten worden, stabiliteit  en dan laten helpen. 

Dit is hoe wij denken. Ons gevoel. We kunnen dit natuurlijk niet na gaan.  We zijn alsnog met die dingen aan de slag gegaan, of het uit had gemaakt, zullen we natuurlijk niet weten.

Een ooit volgend teefje, zullen we waarschijnlijk eerst 1x loops laten worden. 

Ons teckeltje is na de eerste loopsheid gesteriliseerd. We hadden tot na de 2e loopsheid willen wachten maar Lizzy is echt enorm lang schijnzwanger geweest. Ze heeft hier enorm lang last van gehad.

Wij hebben onze Belgische herder labroscopisch laten "helpen" (klinkt vriendelijker hé ???? )

Dit hebben wij zo'n 100 dagen na haar eerste loopsheid laten doen.

1) om haar eerst 1x loops te hebben laten worden wat beter schijnt te zijn als ervoor.

2) Dit is dan ongeveer tussen de 1e en 2e loopsheid in wat dan weer in zou houden dat de hormonenhuishouding het rustigste is wat de kans op gedragsverandering het kleinste maakt. 

Deze wijsheden heb ik ook maar van het www en de da (waarvan beiden bronnen klaar nog weleens tegen willen spreken maar deze 2 argumenten klonken mij het meest logisch)

Hond heeft trouwens 0,0 last gehad (getoond) van de operatie.