Adoptiehonden uit het buitenland - probleem met slapen

Wie heeft er recent ook hond(en) uit het buitenland geadopteerd of heeft er ervaring mee?

Heb sinds een week 2 senior adoptiehonden en ze hebben de meeste tijd van hun leven in een asiel gezeten. De ene is een model hond, maakt geen geluid, eet goed en slaapt goed in de bench. De andere heeft wat meer moeite met slapen in de nacht. De 1e nacht ging goed (toen heb ik op de bank geslapen) daarna protesteerde hij hevig, heb een dikker kussen gekocht en toen heeft hij 2 nachten goed geslapen. Gisteren nacht was hij weer aan het piepen en toen heeft hij z'n kussen kapot gebeten. Heb hem daarna met de andere hond op een kussen in de keuken gelegd en toen was hij stil. Ik geef hem eten en een kluifje in de bench zodat hij positieve prikkels krijgt. Als ik even boven ben of naar de WC blijven ze wel alleen in de kamer en dat gaat goed, langere tijd durf ik nog niet aan. Hij reageert aan de riem ook fel naar andere honden.

Hoe ging dit met jullie hondjes? Maak me een beetje zorgen dat het niet goedkomt en ik geen klik krijg met dit hondje. Het is de eerste keer dat ik honden adopteer heb wel meer honden gehad ook bij mijn ouders.

Hoop dat we via dit forum elkaar kunnen helpen met de evt. problemen van de hondjes.

Ik ben niet zo van de klik Elke hond is anders, maar met elke hond kan je een speciale band opbouwen.

Wat supergoed dat je twee oudere honden een fijn plekje kan bieden

Ik ben zelf aan mijn tweede buitenlandse herplaatser: Jenna uit Polen.

Lola was de eerste herplaatser, ook uit Polen.

De fout die ik zelf maakte was dat ik dacht haar (na een wenningstijd) plezier te doen met lange wandelingen. ze had zo lang in het asiel gezeten en ik wilde haar graag alles bieden wat ze niet gehad had. Maar daar was zij nog helemaal niet aan toe. Buiten viel ze uit naar alles, binnen ook trouwens. We hebben haar echt moeten laten zien dat we te vertrouwen zijn en dat wandelen ook heel leuk kan zijn, dat is een proces natuurlijk, maar daarna had ik een wereldhond aan haar.

Nu is Jenna er drie jaar, een extreem zachtaardige hond, alles gaat eigenlijk goed maar uitvallen naar andere honden doet ze nog steeds en we blijven dus op afstand.

Het alleen blijven was hier geen probleem, dat hebben we heel langzaam opgebouwd en zo natuurlijk mogelijk gedaan. Voor de nachten nooit moeilijk gedaan, ze kon mee naar de slaapkamer of ergens anders naar eigen keus slapen. Een bench hebben we voor allebei nooit gehad. Jenna had wel een igloachtig bed, waar het net een holletje was.

https://www.sabro.de/Hund/Schlafplaetze/Sabro-Iglu-zum-Kudde-/5410

Waar komen je honden vandaan? Kenden de honden elkaar al? Heb je een foto? Ik ben best benieuwd hoe ze er uit zien. Heb je ze via een stichting geadopteerd?Krijg je daar ook begeleiding van?

Hallo,

Bedankt voor je reactie. Ben net nieuw op het forum en het uploaden van foto's wil nog niet helemaal lukken. Maar hier wordt aan gewerkt.

De honden kenden elkaar al en werden alleen maar samen geplaatst. Ze komen via een stichting en het zijn Pointers. Kan altijd met vragen bij hun terecht. Mijn 2 vorige honden zaten in de nacht en als ik weg was in de bench, dit was hun veilige plek. Toen ze ouder waren bleven ze wel in de kamer of kwamen naar boven. Deze honden hebben nog geen interesse getoond in de trap en omdat ze ouder zijn wil ik ze geen trap laten lopen. Misschien dat hij zich in de keuken (die grenst aan de kamer) wel veilig voelt. Het wandelen doe ik rustig opbouwen. 

Waarschijnlijk moet ik me wat minder druk maken en er op vertrouwen dat het goedkomt.. Maar ik dacht het is fijn om via dit forum met 'lotgenoten' in contact te komen zodat we tips ed kunnen uitwisselen.

ja zeker, is dat fijn om ervaringen met elaar te delen, en tips uit te wisselen

hoe oud zijn de honden ongeveer? Goed hoor dat ze samen konden blijven en nu samen kennis kunnen maken met een heel andere kant van het honden leven. Zijn ze familie van elkaar?

Onze hond komt ook uit het buitenland (Griekenland). Toen we haar adopteerden werd ons medegedeeld dat ze niet in een bench kon, dit hebben we dan ook nooit gedaan.

Laatst moest ze toch even in een kennel zitten tijdens een theorieonderdeel van een workshop. Toen ging het een paar minuten goed maar op den duur ging ze janken en blaffen. Ik heb haar eruitgehaald en wat mij betreft hoeft ze niet meer in een bench/kennel. 

Ik kan me voorstellen dat het je hond stress geeft, hij heeft wellicht in het asiel in een kennel moeten zitten en tijdens de reis natuurlijk ook. Als dit de enige kennismaking hiermee is geweest tot ze bij jou kwamen begrijp ik dat ze opgesloten associëren met stress en niet met een 'veilige' plek. 

Wat betreft de 'klik', dat komt wel. Zo te lezen is je hond nog niet geheel op zijn gemak en dat maakt het ook moeilijk om direct een klik te hebben.

Ga er trouwens wel vanuit dat de andere 'modelhond', als die eenmaal gewend is, ook kan gaan veranderen. Niet om je bang te maken maar onze hond durfde op den duur steeds meer en dat uitte zich er ook in dat ze af en toe niet meer luisterde bijvoorbeeld. Bij onze hond viel dit overigens best mee hoor maar houd er in ieder geval rekening mee...

Allereerst: fantastisch dat je twee oudere pointers uit het buitenland hebt geadopteerd.(Spanje, vermoed ik?) Die worden daar maar heel mondjesmaat geadopteerd en zelfs in het buitenland is er vaak maar weinig interesse voor dit soort jachthonden.

Bench? Ik denk ook dat daar het probleem zit. Dit werkt voor veel adoptiehonden absoluut averechts, zeker in jouw geval waarbij twee honden die altijd een kennel hebben gedeeld daardoor gescheiden raken. Misschien passen ze samen in de allergrootste maat bench?

Zelf heb ik meermaals jachthonden opgevangen toen ze naar Nederland kwamen. Ik heb ze altijd bij mij op de slaapkamer laten slapen, met mijn eigen honden erbij, zodat ik er meteen bij ben als er iets aan de hand is en ze sneller in het ritme van 'het leven van een huishond' komen. Plus ze voelen zich zo ook heel erg veilig. Vergeet niet dat ze in een situatie terecht zijn gekomen ear ze geen enkele ervaring mee hebben, wonen in een huis, in een vreemd land, waar alles anders ruikt, klinkt en voelt...  De eerste nachten willen ze het liefst heel dicht bij je in de buurt slapen en vaak zoeken ze na een paar nachten al een eigen plekje op. Veel honden blijven na verloop van tijd gewoon beneden.

Maar goed, ik begrijp dat je de honden liever niet mee naar boven wilt nemen. Over het kunnen leren traplopen - dat hangt af van de leeftijd, vaak leren ze het niet meer als ze echt oud zijn. Aan de andere kant komen ze waarschijnlijk uit een gebied waar ook bergen en rotsen zijn... En dan zouden ze het eigenlijk al moeten kunnen.

Dat die ene hond zijn kussen kapot maakt, is een teken van angst. Daar moet je wel iets mee doen. Ga de komende nachten bij de honden beneden slapen, en na aan paar dagen ga je na een paar uur naar boven. Praat overdag ook met ze terwijl je bovenaan de trap staat, praat terwijl je boven rond loopt en stampvoet express een beetje terwijl je rondstapt, dan weten ze dat je in de buurt bent ook al zien ze je niet.

Ik snap ook wel dat je bang bent dat de hond gaat slopen als je die nu niet in zijn bench doet. Daarom ook, blijf er de eerste nachten bij zodat ze weten dat het goed is en je er voor ze bent en zodat ze het ritme leren kennen. Rustig opbouwen, dan voorkom je dat alleen laten echt een probleem wordt.

Vraag ook de stichting om advies, ze hebben veel ervaring en delen die graag met je!

Hallo Careana,

Bedankt voor de reactie. Toen ik ze vanacht samen in de keuken heb gelaten hoorde ik de ene hond niet meer. Ze konden samen op een kussen slapen en dat kussen is niet kapot gemaakt. Moet dadelijk een paar uurtjes weg dus ga het weer proberen. Korte momenten in de kamer gaan wel goed. Toen ik gisteren de vuilcontainer ging voorzetten was hij aan het krabben aan de deur, vandaag niet. Dus ben benieuwd hoe het is als ik terug ben.

Hier ook een hond uit Spanje, en vang regelmatig honden op uit het buitenland. Hier is het slapen eigenlijk nooit een probleem geweest. 

Opvangers waar we het karakter nog niet van kennen gaan in het begin wel in de bench, want mijn ouders willen niet iedere keer het risico lopen dat er wat wordt gesloopt. Ze krijgen dan eten uit de bench, en altijd als ze in de bench moeten wat lekkers. Sommigen vinden het in het begin wat spannend, maar tot nu toe gaat het altijd snel heel goed.

Mijn ervaring is trouwens wel dat volwassen honden meestal geen bench nodig hebben. Ze zijn vaak al zindelijk (of worden dit snel) en doordat ze volwassen zijn meestal geen slopers meer. 

Het zijn vaak honden die gewend zijn hele dagen alleen in een kennel te zitten. Waardoor ze gewend zijn alleen te zijn. Wij laten ze dan ook van begin af aan af en toe alleen thuis, zodat ze er niet aan wennen dat er altijd gezelschap is. 

Ik zou dus proberen hoe het gaat zonder bench. Van te voren natuurlijk heel goed opruimen, zodat er zo min mogelijk te slopen valt. Voordat je naar boven gaat wat lekkers geven, zo krijgt het naar bed gaan 's avonds een positieve wending.

Als het dan nog niet goed gaat kun je overwegen om hem boven te laten slapen, of zelf nog even beneden te slapen.

En super fijn dat je twee oude pointers heb geadopteerd!!

Gefeliciteerd met beide honden!!

Super dat ze een gouden mand(kussen) hebben gevonden.

Ik lees dat het al weer beter gaat nu ze samen kunnen liggen.

Een hele mooie toekomst toe gewenst dat jullie nog maar heel lang van elkaar mogen genieten.

met herplaatsers krijg je vaak nog een (veel) sterkere band.

Ze zijn er pas iets meer dan een week en hebben zich al aangepast zo te lezen.

Misschien kom je nog wat hobbeltjes tegen maar ook dat komt echt wel goed!!

p.s  ..... foto's zijn natuurlijk altijd leuk!!!!

veel plezier met het stel!!!

 Dat klinkt als een hele stap vooruit! Fijn!

Hou je ons op de hoogte hoe het verder gaat?

Verwacht nog niet teveel is mijn tip, ze zijn er nog maar zo kort..

Ik heb zelf een Spanjaard, die was binnen een dag zindelijk maar had heel erg moeite met alleen zijn, een bench ging echt niet, die hebben we ook snel weer de deur uitgedaan.

Maar geef het even tijd, je kan in 2 weken ook geen klik krijgen, dat heeft tijd nodig, eerst vertrouwen winnen.

Succes!!

 Hoi Careana,

Toen ik gisteren thuiskwam was er niets kapotgemaakt in de keuken. Vanochtend had hij wel zijn kussen verder kapot gemaakt. Heb hem niet gehoord. Ik had wel het kapotte kussen in de keuken gelegd dus weet niet of dit een extra reden gaf om het verder kapot te maken. Ik moet eerlijk zeggen dat ik tot op heden niet kan genieten van mijn hondjes, ik voel me zo verantwoordelijk en ben zo bang dat ik het fout doe. Heb vaker honden gehad die iets kapotmaakten of piepten in de nacht maar toch voelde ik dan niet die stress van nu moet het goed. Ben bang dat ik die stress overdraag op de hondjes. Slaap slecht en krijg met moeite eten naarbinnen. In het verleden heb ik een erge burnout gehad en ben nooit meet helemaal de oude geworden dus denk dat dit altijd een zwakke plek zal blijven. Zie wel dat zoujuist het hondje zelf op zijn (kapotte) kussen in de keuken is gaan liggen. Wat een verhaal is het geworden, ik zou gewoon moeten genieten van deze hondjes.

Zorg  juist nu extra goed voor jezelf, let op goede volwaardige voeding genoeg rust e.d.

natuurlijk is het allemaal vreemd, je kent de honden nog niet goed, je hebt nog geen band opgebouwd, en het is ook een hele verantwoording die zwaar kan wegen.

Geef jezelf en de honden in alle rust de tijd, en praat lekker veel met ze zodat je ze leert kennen en op de duur ook aanvoelen.

Je moet ook niet te hard je best doen. Je hebt er al goed aangedaan om 2 seniors te adopteren die niet vlug een nieuwe thuis krijgen. Dat je nu nog onzeker bent vind ik wel normaal,jou schatten hebben waarschijnlijk een lange tijd in het asiel doorgebracht en jullie kennen elkaar nog niet echt.

Zorg goed voor jezelf en probeer te ontspannen.Denk positief en geniet van je adoptie viervoeters zij hebben je liefde nodig en jij zal ook enorm veel liefde van hun terug krijgen eenmaal zij zich echt goed thuis voelen en je vertrouwen hebben gewonnen.

Geadopteerde honden geven je zoveel liefde en vriendschap wat met al het goud van de wereld niet te betalen is.

Heb zelf jaren honden geadopteerd en sinds dit jaar heb ik mijn eerste 2 honden van pup zijnde en ik kan je zeggen dat als ik weer een andere hond ga nemen (wat niet de eerste jaren zal zijn) dat ik weer voor een adoptiehond zal gaan uitkijken. De band die je krijgt met een geadopteerde hond is heel anders dan de band die je hebt als je een hond van pup af hebt.

" Zorg  juist nu extra goed voor jezelf, let op goede volwaardige voeding genoeg rust e.d.
 
natuurlijk is het allemaal vreemd, je kent de honden nog niet goed, je hebt nog geen band opgebouwd, en het is ook een hele verantwoording die zwaar kan wegen.
 
Geef jezelf en de honden in alle rust de tijd, en praat lekker veel met ze zodat je ze leert kennen en op de duur ook aanvoelen. "

Dobry

 Bedankt voor je reactie. Vanacht is het goed gegaan, ik heb ze wat extra speeltjes ed meegegeven. Ik wilde je doggies geven voor je reactie maar volgens mij heb ik verkeerd gedrukt.

 Hallo Shiva,

Bedankt voor je reactie. Weet niet waarom ik me zo druk maak, met mijn vorige honden is het ook goedgekomen. Heb gisteren even gesproken met de stichting waarvan ik mijn hondjes heb en die hebben me ook wat gerustgesteld. Vind het wel fijn dat ik op dit forum mijn zorgen/gedachten kan delen met mensen die ervaring hebben met adoptiehondjes.

Ik heb geen tip of andere opmerking die iets van toegevoegde waarde heeft. Ik heb alleen enorm veel respect voor jou en de vele anderen hier op HP die adoptiehonden of honden uit het asiel opnemen. Honden die vaak een enorme rugzak hebben omdat ze een behoorlijk klote leven achter de rug hebben. Honden die eigenlijk niemand meer wil hebben. 

Ik weet van mezelf dat ik dit niet zou kunnen omdat ik denk dat ik te weinig geduld of begrip voor het gedrag van de hond zou hebben. 

De honden zijn ook nog maar heel kort bij je he, dat is dan al heel wat dat het vannacht al goed ging.

Je bent goed bezig hoor, schrijf het hier lekker van je af als je ergens mee zit, dat helpt ook, en super dat je ook steun van de stichting hebt.

Tot nu toe gaan de nachten goed en ben een paar keer weggeweest en dat gaat ook goed. Het kussen is tenminste niet meer verder kapotgemaakt. Alleen het ene hondje heeft weer wat problemen met eten. In het begin at hij ook niet goed, daarna at hij beter en nu laat hij iedere keer de helft van zijn eten staan, zowel vlees als brokken. Ik geef ze ook een kong gevuld met iets lekkers of een bal waar je brokjes in kan doen, laat hij ook liggen. Na het wandelen krijgen ze wel eens een kluifje dat eet hij wel. De andere hond doet het goed. Heb nu toch de indruk dat ik alle stress die in mijn lichaam zit uitstraal op de hond. Hij is wel vrolijk maar onrustig en tijdens het eten ook snel afgeleid. Hoop dat het snel betergaat want hij moest al wat aankomen maar dat gaat nu niet lukken.

Niet goed eten heb ik ook gehad bij 2 opvangers. 

Bij de een kwam het denk ik doordat ze niet lekker was van de reis, ze heeft een dag vaak overgegeven. Misschien dat ze dat heeft gelinkt aan het eten hier, waardoor ze niet meer wilde eten. Ik heb er gewoon wat blikvoer doorheen gegaan. Steeds wat minder totdat het blikvoer op was. Toen at ze gewoon haar kale brokken. 

Bij de ander kwam het denk ik door stress. Hij was hier niet zo op zijn plek, was bang voor mijn vader. Nadat hij is geadopteerd at hij heel goed bij zijn baasjes, ze voeren hem zelfs uit een snuffelkleed en anti-schrokbak omdat hij zo snel eet. 

Maar ik snap wel dat het lastig is. Deze 2 waren ook heel dun, dan wil je gewoon dat ze eten. Ik zou dus aanraden om iets te kopen wat ze lekker vinden. Misschien wat smeerworst er doorheen, dat vinden veel honden heel erg lekker. 

Wel weer afbouwen als ze goed eet, want te veel smeerworst is niet gezond. 

Een vraag;

Laat je de honden(dicht) bij elkaar eten?

Hier eten de honden apart van elkaar zodat ze rustig op eigen tempo kunnen eten.

Misschien 1 eten in de keuken en de andere in bv de gang en deur even dicht.

Zodat de hond niet wordt afgeleid..

Soms helpt een klein beetje warm water over de brokken ook.

dan komt de geur ook wat meer naar bovensucces.

Als ik het zo lees komt het echt wel goed met deze lieve verzorging.

Een vraag;

Laat je de honden(dicht) bij elkaar eten?

Hier eten de honden apart van elkaar zodat ze rustig op eigen tempo kunnen eten.

Misschien 1 eten in de keuken en de andere in bv de gang en deur even dicht.

Zodat de hond niet wordt afgeleid..

Soms helpt een klein beetje warm water over de brokken ook.

dan komt de geur ook wat meer naar boven

succes.

Als ik het zo lees komt het echt wel goed met deze lieve verzorging.

Fijn dat het 's nachts beter gaat en ook een heel goed teken dat even alleen laten geen problemen geeft. Je bent al een heel eind op de goede weg!

Over het niet willen eten en moeten aankomen - wacht het even af. Misschien is apart eten geven een optie? (Hoewel dat ook extra spanning kan geven).

Geef hem en paar keer per week een zachtgekookt eitje, kijk of hij iets van een Rodi-achtige worst lekker vindt (er zijn er op de markt van betere kwaliteit) en geef hem een paar keer per dag een stukje.  Ook kun je eens kijken naar 'satin balls', ik kan je het recept wel sturen via een PB.

Probeer verder gewoon te genieten van beide honden, knuffel ze veel, laat ze lekker snuffelen tijdens een wandeling en eis niet teveel van ze zodat ze rustig kunnen wennen aan hun nieuwe omgeving. Het komt allemaal vanzelf, echt. Geef ze de gelegenheid om rustig kennis te maken met nieuwe dingen en laat ze dat vooral zelf doen, zonder druk te zetten. Observeer en geniet als je ziet dat ze een klein stapje vooruit doen en iets overwinnen, het is zo mooi om te zien dat het vertrouwen groeit.  Het is ook wel goed dat je twee honden hebt, als je wandelt zal je echt alleen met je honden en de omgeving bezig zijn, heel zen, je hebt dan geen tijd hebben om te piekeren.

Iedereen bedankt voor de reacties. Het slapen gaat tot nu toe goed ze hebben afgelopen nacht gewoon in de kamer gezeten. Geef ze dan wat extra speeltjes. Toch heb ik nog een probleem. De hond die ook slecht sliep is vanaf het begin fel naar andere honden aan de riem heb 'm al geprobeerd af te leiden met iets lekkers maar dat helpt niet. Dit heb ik eigenlijk al meteen aangegeven bij de stichting maar daar werd niet echt op gereageerd. Vind dit heel vervelend want ik heb in de gesprekken die ik heb gehad aangeven dat ik het niet leuk zou vinden als een hond dergelijk gedrag zou vertonen. Weet dat dit natuurlijk moeilijk is in te schatten, maar toch. Ik weet ook niet of dit gedrag wel goed is voor het andere hondje want die is erg bescheiden. Heb dit vanochtend ook weer op de groepsapp aangegeven, zie dat dit is gelezen maar er wordt niet op gereageerd. Het gevolg ik ga stijf vd stress wandelen en voel me een slechte baas omdat ik me zo verantwoordelijk voel voor die hondjes. Misschien maak ik het probleem weer veel groter dan dat het is maar ik wil het zo goed doen.

Fijn dat het slapen goed gaat, nu al, dat is geweldig!

Het uitvallen naar andere honden zal zijn omdat hij alles nog niet kent, het niet vertrouwd is voor hem.

Ik zou bogen gaan maken om andere honden heen, op zo'n afstand dat hij nog niet reageert, desnoods omkeren. Het gaat er nu om dat hij eerst maar leert dat wandelen niet perse met confrontaties met andere honden en alle spanning die dat meegeeft. Maak eerst nog maar korte saaie steeds dezelfde rondjes zodat hij dat goed leert kennen.

Turid Rugaas heeft een boekje Help mijn hond trekt (of valt uit) geschreven waarin een stap voor stap methode beschreven wordt om rust in de wandelingen te krijgen.

Ook het boek BAT2 van Grisha Stewart is een aanrader. Ik heb aan beiden veel gehad. Zowel Lola als Jenna vielen uit naar andere honden. Bij Lola was dat vrij snel over, maar Jenna kan nog steeds niet dicht langs andere honden lopen, dus doen wij onze eigen variant van de informatie uit die boeken.

Ik snap wel dat zoiets van een hond die jaren in een asiel zit van tevoren niet gezegd kan worden. Het valt me al mee dat de honden mee willen gaan wandelen met je. Doe rustig aan, en thuis ook genoeg tijd om alle nieuwe prikkels te verwerken.

Ik herken dat goed, ook dat je je heel erg opgelaten kan voelen als je hond zo moeilijk doet en je niet weet hoe je het snel kunt oplossen. Maar echt, geduld en kalmte is wat het beste helpt.

Het is onzekerheid - en het is allemaal nog heel spannend. Vaak gaat het over als honden meer gewend zijn aan hun nieuwe omgeving en als ze de honden in hun omgeving beter leren kennen, en dat hoeft niet eens te zijn van elkaar uitvoerig besnuffeld hebben, maar elkaar gewoon dagelijks zien. Je andere hond doet niet moeilijk? Laat hem dan het voortouw nemen en geef hem de kans wel andere honden te besnuffelen en te begroeten, de bangere hond leert zo ook dat al die andere honden eigenlijk gewoon oké zijn.

Maar goed, als de hond iets eng vindt, kun je er ook tussen gaan staan en hem een soort beschermen. Allemaal strategieën om de hond te leren te vertrouwen dat je er voor hem bent en dat het allemaal niet eng is.

Wat vaak ook goed helpt, is een langere lijn, waardoor de hond wat meer ruimte krijgt en zelfstandiger kan snuffelen en meer 'zelf' kan doen en beslissen, waardoor gek genoeg het passeren van andere honden ook makkelijker wordt. Je kunt zo ook gaan oefenen met naar je toe roepen en belonen, maak daar een leuk spelletje van. Dat zal dan ook steeds makkelijker worden om hem naar je toe te roepen als er een andere hond passeert.

Soms helpt een praatje maken met de andere hondenbaas, daar kan een stukje tussen zitten terwijl je staat te praten, de honden gaan dan vaak zelfs voorzichtig toenadering zoeken. En wat helemaal super werkt, is om regelmatig samen met een andere hondenbezitter een stuk op te lopen. Dit heeft de hond die ik had die zo vreselijk blafte naar elke andere 'enge' hond heel goed geholpen, een aantal van die honden die hij vreselijk eng vond, zijn nu zijn beste maatjes. Als lange lijn kun je ook een lang stuk touw halen in de bouwmarkt of bij de Action...

En maak gebruik van het mooie weer vandaag door extra lang buiten te zijn, ergens rustig te gaan zitten met een grote zak lekkers (gewoon brokjes oid) terwijl je op een afstandje allerlei honden ziet passeren. Af en toe een brokje pakken, naam van de hond noemen (om en om) die een brokje krijgt en gaan oefenen dat ze je eerst aankijken als je ze roept, je kunt het brokje voor je gezicht houden en daarbij 'kijk' zeggen. Dit kun je daarna ook gaan doen terwijl je loopt. Het wordt dan steeds makkelijker de aandacht van je hond op je te vestigen als er andere honden passeren.

Misschien fijn  om te weten, Faro is na 8 jaar hier in Nederland gekomen en voel ook zo uit naar andere honden, alleen bij hem was het geen angst, maar waar het om gaat is dat hij nooit meer uitvalt naar honden en echt met alle honden kan, soms is hij nog wel een beetje macho, maar bij een Nee Faro is het al voldoende.

Hij wil heel graag drukke of opgefokte honden corrigeren, maar dat mag hij niet meer, als het nodig is doen wij het wel.

Het hielp ook heel veel om zelf relax te zijn, wat heel moeilijk was om te leren, in ieder geval dat hij begreep dat hij niks hoefde te doen maar dat ik het wel op zou lossen.

Zo zie je elke hond is anders, ik heb nooit omgelopen voor andere honden, ben er juist langs gegaan totdat hij begreep dat hij mij niet hoefde te beschermen, daar ik ik voor mezelf heel lang aan gewerkt, want een hond bedrieg je niet, als jij maar een beetje denkt ooow jee, dan voelt hij het, dan kan je je leuk voor doen maar een hond kijkt daar dwars doorheen.

Maar zoals ik al zei, iedere hond is anders, jij zou moeten uitvinden waarom hij dat doet, misschien wel met hulp van een goede trainer.