Hallo ,
Mijn maltezer van bijna 9 jaar heeft blaaskanker ( plaveiselcelcarcinoom ) . Vorig jaar in september is het weg genomen maar in februari dit jaar was het er al terug .???? Nu heeft ze constant de drang om te duwen zodat ze grote en kleine plasjes doet en soms ook dat er niets uit komt . Ze doet dat ook gans de dag in huis alleen als ze neerlegt in mand of zetel niet. Ze heeft ook regelmatig diarree . Eten doet ze nog redelijk en spelen af en toe maar dat begint een zeldzaamheid te worden. Neemt ook medicatie remadyl en tramadol druppels en vedimet voor haar hartje. Maar nu is mijn vraag is dit nog een hond waardig leven ??? Weet echt niet wat te doen elke dag is 1 te vroeg om afscheid te nemen !
Sterkte!
Bedankt , ik zal het nodig hebben .
Is dit nog een hond waardig leven?
Iedereen persoon kijkt daar anders naar om te beginnen.
Mijn gevoel zegt van niet. Maar ik denk dat je dit veel beter eens met de dierenarts kan bespreken.
Die staat om te beginnen dichterbij jullie kent de hond. Ik zou je willen aanraden om deze vraag echt daar voor te leggen.
Aan de hand van wat je hond meemaakt en heeft megemaakt. De medicatie en aan de hand van jou verhaal kan de arts een beter oordeel geven lijkt mij dan dat wij dat kunnen.
Verder lijkt t me moeilijk je maatje zo te zien aftakelen. Heel erg veel sterkte. Overleg met de dierenarts en kijk samen naar t belang van de hond.
Wat verdrietig....kan je een afspraak maken met je dierenarts en het er over hebben....jij kent je hond het allerbeste, wil en durf je niet de keuze maken doe het dan samen met je dierenarts...
Als je hond geen plezier meer heeft in het leven en zichtbaar pijn en last heeft van de kanker, dan is het tijd om afscheid te nemen.
Houden van is ook loslaten van. Zorg dat het leven geen lijden word.
Wat erg voor je!
Als de kanker terug is... ga dan bij je zelf ten rade, wat is best voor haar.
Mijn moeders hond is ingeslapen nadat er blaaskanker werd vastgesteld. Integenstelling tot jouw hondje, kon er bij hem niets meer gedaan worden. Hij had pijn.
Ieder wezen verdient het om pijnvrij te sterven, medicatie helpt maar tot op een bepaalde hoogte...
Vraag aan je DA zijn eerlijke mening. Als jouw hondje pijn heeft, niet meer speelt en weinig eet, dan zijn dit geen goede tekenen.
Heel veel sterkte met je beslissing.
Wat voel je je dan radeloos en machteloos als je je hondje ziet hurken om te plassen en er komt niets of nauwelijks iets.
Ik heb dit meegemaakt met mijn Kooikerhondje reu, die op 14-jarige leeftijd een niet operabel gezwel bij de uitgang van zijn blaas had. Als de hond niet de hoeveelheden kan plassen, die normaal zijn gezien eet- en drinkgedrag, dan gaat de hond zichzelf vergiftigen.
Het ging mij zo aan mijn hart als mijn reu weer met zijn poot omhoog stond en er nauwelijks iets kwam. Ik kon de pijn - ondanks medicatie - in zijn ogen lezen. Op een gegeven moment heb ik mij afgevraagd; waarom ik mijn hond met zoveel pijn bij het plassen met kans op vergiftiging, nog moest laten leven. Alleen omdat ik geen afscheid van mijn trouwe maatje kon nemen???? Mijn antwoord was: nee; dit is geen hondwaardig bestaan. Uit liefde heb ik hem toen een langere lijdensweg bespaard en hem in laten slapen.
Laat een hond met geen vooruitzicht op verbetering, maar verslechtering en kans op zelf-vergiftiging niet langer lijden dan nodig is.
Loslaten is ook houden van! Sterkte met het op tijd nemen van de zo moeilijke beslissing.
Dat kan niemand hier bepalen voor jou, alleen jij, kijk goed naar je hond en wees eerlijk tegen jezelf.
Loesje ,bij jollieke zit het ook bij de uitgang en daarom drukt ze zoveel vanaf dat ze rechtstaat . Ik vind het zoo moeilijk beslissen in haar plaats ; weet ook wel dat ik dat zal moeten doen en niet lang meer met haar heb . Ze heeft geen zin meer om te gaan wandelen . Eten doet ze nog ( is altijd een lekkerbek geweest)
Anja
Eigenlijk weet je wel wat het beste voor je hondje is. Dat drukken zonder dat er iets uitkomt, is zeer pijnlijk. Als je dit langer rekt, komt je hondje in de fase van vergiftiging en dat moet je je hondje en jezelf niet aandoen Nu nog de moeilijke laatste stap zetten.
Veel sterkte.
Hallo, ik heb gesproken met de dierenarts en hij denkt dat we ons jollieke het best kunnen laten inslapen want ze heeft deze nacht ook weer een onrustige nacht gehad ze wist niet waar ze moest gaan liggen. Heb straks een afspraak de zenuwen gieren Door mijn lijf . Heb al zakdoeken versleten ....
Ah wat triest, ook nog veel te jong. Ik wil jullie voor straks en de komende tijd heel erg veel sterkte toewensen.
Anja, heel verdrietig is dit, altijd, zou je de dierenarts niet thuis laten komen ? Dat kan en is echt niet duurder, en veel fijner voor je Jolleke en ook voor jou, op schoot nemen en dan de dierenarts het werk laten doen, Jolleke slaapt op je schoot in.....
ach, heel veel sterkte hoor!
Anja
We denken aan je.
Nogmaals veel sterkte.
Zoek je iets op de HondenPage ? Vul dan hier jouw zoekwoorden in ?