Beste mensen,
Sinds 2 maanden heb ik een super leuke ruwhaar teckel van bijna 2. Hij komt van een gezin waar men hem niet wilde houden omdat hij niet goed kon met kleine kinderen (en die hebben wij niet en ook niet om ons heen, dus prima combi) Hij luistert redelijk, is erg lief, blaft weinig en eigenlijk de ideale hond. Totdat wij recent 3 bijt incidenten hebben meegemaakt.
1e incident.- in de broek van een jongen van 11 die op bezoek was bij een vriendin (waar ik met hond samen een dag thuis ah werk was). De jongen was al een beetje bang voor honden, liep op een gegeven moment langs, en onze teckel beet in zijn broek (maar had misschien ook zijn enkel kunnen zijn, dat weten we nu niet zeker, onduidelijk ook of het aanvallen of speelsheid was).
2e incident - ik was enkele uren bij een vriendin op visite, er kwam daar nieuwe visite binnen die de hond aaide (was niet handig zo uit het niets) en 2 seconde daarna, alsof het toen allemaal pas landde, besloot onze teckel hem in zijn enkel/kuit te bijten. Daarna was alles weer rustig en later was het gewoon zijn grootste vriend.
3e incident (en ook het meest verontrustende) - er komt een vriend op bezoek, teckel wordt naar bench gestuurd (want we eten inmiddels dat hij wel wat territorium drift heeft en nogal blaft bij bezoek). Op het moment dat onze vriend binnenkomt duikt hij er alsnog op af en springt en bijt onder zijn knie (de vriend negeerde de hond, deed niets). De hond zag hem duidelijk als een indringer leek en was daarna super schuldbewust (op zijn rug liggen etc).
Nu lees ik veel, maar ik vind het lastig. Van bench dichtdoen tot aan de lijn of het bezoek snoepjes laten strooien etc. Ook krijgen wij niet heel veel mensen over de vloer, dus oefenen is ook niet iets wat makkelijk kan, en daarnaast weet ik ook niet of dat wel handig is (wil nml mijn vrienden niet tot een soort schietschijf verklaren).
Nog wat extra info: Gedrag verder lijkt goed (hij gaat thuis als laatste naar binnen, eet pas nadat wij eten, mag alleen op uitnodiging op de bank (als zijn kleedje er op wordt gelegd), komt nooit op bed, wordt regelmatig op zijn plaatst of bench gestuurd om goed de verhoudingen aan te geven, wordt veel gewandeld, buiten loopt hij regelmatig om honden heen, of speelt. Maar is nooit agressief. Verder een enorme knuffelhond.
Is er iemand die hier toevallig meer over weet. Uiteraard zullen we toch denken aan aan GT of goede training als dit niet opgelost kan worden.
Groetjes,
Lein
Vreemden, zijn voor je hond niet voorspelbaar, eng, je weet gewoon nooit of die je kwaad doen.
Aanval, is dan de manier, om die vreemde weg te krijgen en dat lukt altijd.
Je zou met een ren kunnen gaan werken, als er bezoek komt, van te voren in de bench met een lekker klruifje erbij.
Zo leer je je hond, dat jij bezoek regelt en het niet zijn taak is. Bovendien, zorg je voor een veilige plek, als er bezoek is.
Als je ergens anders bent zou je ook het hekje kunnen gebruiken, zodat je zeker weet, dat het niet fout kan gaan.
Betreft als laatste naar binnen, als laatste eten, alleen op uitnodiging op de bank, zijn niets meer dan afspraken, regels.
Regels zijn belangrijk, zo weet een hond waar hij aan toe is en dat geeft rust, maar regels hebben niets met de baas zijn, de verstand houding, of dominantie te maken.
Mijn hond gaat als eerste naar buiten en binnen, eet eerst (als ik ga koken, of wij gaan eten, heeft ze dan geen hongerige buik meer en gaat heerlijk liggen slapen) ze mag zelf weten waar ze ligt, op de bank, vloer, op bed, ze mag zelf vragen om iets lekkers (als ik iets lekkers ga eten, kijkt ze me aan en ze krijgt dan ook)
als ik iets van haar vraag, mag ze ook nee zeggen.
Als iets moet, zoals de dierenarts, is dat geen probleem, hoewel ze het daar erg eng vind.
Ik heb een geweldige band met haar.
Regels, duidelijk en consequent zijn is belangrijk, maar op een vriendelijke manier.
Op de rug gaan liggen is echt niet omdat ze zich bewust is van haar schuld.
Is een "afleiding" houding.
Vrees dat dit alleen op te lossen met een gedragstherapeut die jouw hond kan observeren en ik zou daar echt niet lang mee wachten: Hoe langer een bepaalt gedrag bezig is, zoveel te moeilijker is het om het terug af te leren.
Heel waarschijnlijk heeft hij gewoon echt angst van vreemden en heeft hij zichzelf een slechte gewoonte aangeleerd "om die griezels proberen te verjagen"
Dank voor jullie reacties!
Inmiddels heb ik ook contact met de vorige eigenaar gehad. Zij herkent het gedrag helemaal niet (wel kon de hond nooit goed met kleine kinderen, maar volwassenen zijn nooit een probleem geweest). Dus we denken dat het nog enigszins met het wennen te maken heeft en misschien onzekerheid door de verhuizing. Het schijnt ook 6 maanden te duren voordat een hond echt helemaal zichzelf is. Wel gaan we nog op een hondentraining en willen het daar bespreekbaar maken om te kijken of we het zelf of met behulp van een GT moeten/kunnen oplossen.
Tot die tijd kijken we nu naar alternatieven. Zo hebben we vandaag de bench geprobeerd. Lekker in de bench met een kluif toen het bezoek kwam (en daar kalmeerde hij heel snel, binnen enkele minuten/minuut). Nog een minuut of 20 rustig in de bench gelaten (hij ging lekker slapen) en daarna mocht hij eruit en kwam bij het bezoek (wat snoepjes had om er een extra goed gevoel aan te koppelen). Dit werkte heel goed en er was totaal geen waaks gedrag meer zichtbaar.
Wij denken dat dit voor nu een goede oplossing is, maar mocht er toch iemand met dezelfde ervaring zijn hoor ik graag wat je hebt gedaan en hoe je dit hebt aangepakt.
Dank weer :)
Zoek je iets op de HondenPage ? Vul dan hier jouw zoekwoorden in ?