De Woudlopers

" Konden jullie met de truck het bos in komen dan of hebben jullie met een tent daar gekampeerd?  "

Ruby88

 Geen van beiden  Een Noorse vriendin van ons heeft daar een oud blokhutje aan het meer. Er is geen electriciteit en geen stromend water en het dateert al van 1795 (!) maar het is er knus en meer moet dat voor ons niet zijn. Zelf woont ze in Cuba, dus gebruikt ze het nooit. En omdat het zo afgelegen ligt en er geen weg naartoe loopt, weet niemand het liggen.

Ik ben gek op die plek, het heeft iets geheim en tijdloos, zo verscholen in het woud... je kan elke dag opnieuw crosscountry de eindeloze bossen gaan verkennen en steeds op nieuwe pareltjes stuiten: een vredig en stil vennetje, een mooie rotspartij vol grijsgroene mossen, klaterende riviertjes, nog meer prachtig blauwe meren, enz. En de honden zijn er zo vrij als een vogel. (oh damn, nu wil ik meteen weer terug!) 

Haha... dat is het grote nadeel van zulke fijne plekjes en momenten

Je weet dat ze er zijn alleen ben jij er nu niet

Maar des te specialer is het als je er de volgende keer weer komt... struinen en genieten tot je een ons weegt en er dan nog geen genoeg van hebben en dus de volgende dag gewoon weer opnieuw beginnen.... wat een zalig vooruitzicht 

Och ja, niets is heerlijker dan dan lekker rondstruinen in de natuur met je hond  

In de bossen hier in de omgeving zijn ook geen paden (misschien zaten jullie wel in de buurt  ), dus hup de GPS mee (en toch ook altijd een kompas en een kaart) en op pad.

Wijzen jullie honden je trouwens ook vaak de beste route? Ik merk dat ik eigenlijk altijd de hond achterna ga wanneer ik 'vast zit' en op zoek ben naar de makkelijkste route, en ik ben benieuwd of jullie dat ook ervaren?

 Oh ja, ze zoeken altijd de beste routes uit. En als we terug naar het vertrekpunt willen en we hebben zelf geen idee meer welke richting dat was, hoeven we maar te zeggen: 'allez kom, we gaan terug' en ze brengen ons altijd weer naar de juiste plaats. Heerlijk om zo op je hond te kunnen bouwen, he!

Prachtig weer!! Bedankt voor het delen <3

Wauw super tof! Hele mooie foto's!

Wauw prachtige foto's ! 

Prachtig zo'n Hut! Ik kijk vaak op discovery the last alaskans, die leven ook zo prachtig. 

Zou t zelf niet kunnen denk ik om echt zo te leven.

Die vriendin wil ik ook leren kennen haha.

geweldig dat de honden dan gewoon de weg terugweten, want dat zou wel een zorg van mij zijn, dat je ergens in de eindeloze wildernis verdwaalt (ik was in Zweden op een driedagenwandeling eens de orientatie kwijt en dat was eerst wel grappig maar bleek na een paar uur toch helemaal niet zo leuk leuk)

ik was in Zweden op een driedagenwandeling eens de orientatie kwijt en dat was eerst wel grappig maar bleek na een paar uur toch helemaal niet zo leuk leuk
 

Dobry

 Ow ja, dat is niet leuk. En als het weer dan omslaat of de nacht zet in, kan het ook echt gevaarlijk worden.

We zijn zo ooit es vastgelopen in een sneeuwstorm in Patagonie en door het pak verse sneeuw vonden we de weg niet meer terug. Uiteindelijk duurde het 5 dagen voor we weer juist zaten en naar de bewoonde wereld terugkonden. Ha, dat zal ons met de honden erbij niet snel overkomen! 

"  Oh ja, ze zoeken altijd de beste routes uit. En als we terug naar het vertrekpunt willen en we hebben zelf geen idee meer welke richting dat was, hoeven we maar te zeggen: 'allez kom, we gaan terug' en ze brengen ons altijd weer naar de juiste plaats. Heerlijk om zo op je hond te kunnen bouwen, he! "

Alaska's Finest!

 Ah leuk om te lezen dat jullie dat ook herkennen!  Ja, ik vind het echt fantastisch om te zien hoe honden zich (zoveel makkelijker dan wij) in de natuur rond bewegen. Het vertrouwen is er dan echt inderdaad.

Ik merk ook dat dit soort tochten met onze honden mijn kijk op en omgang met honden heeft veranderd. Het is veel meer 'samenwerken' en leren van elkaar in plaats van 'leiden' en je hond iets leren. Dat is zo veel relaxter: voor beide partijen veel minder moeten en veel meer genieten  

Ik zie dat eigenlijk ook altijd in jullie foto's terug en vind ze daarom ook altijd extra mooi!

 Dat is helemaal hoe ik dat ook aanvoel!

En ik heb daar, over de jaren heen, ook een heel weg in afgelegd en héél veel van hen geleerd!

Samenleven, samen werken, samen investeren en inbrengen. Ik kan het alleen maar super verrijkend vinden om op die manier met een hond om te gaan. Door je open te stellen en hen beschikkingsrecht te geven, besef je pas echt hoe complex ze kunnen denken en hoe diepgaand ze kunnen zijn.

Helaas zie ik in de maatschappij de laatste jaren vooral het omgekeerde gebeuren: de drang om te controleren, te beheersen, om te vormen, te trainen. Steeds meer eisen en regels en verplichtingen. Hoewel ik wel snap waar dat vandaan komt, heb ik het daar toch vaak moeilijk mee, en kan ik er soms oprecht treurig om worden...

Wat een prachtige honden.

Wat een prachtige honden en de natuur.

Ik heb genoten van de zeer mooie foto's.

Echt elke foto is geweldig om te zien.

dat lijkt mij heerlijk om daar te vertoeven en alles even te vergeten en samen te genieten van de honden.

"  Geen van beiden  Een Noorse vriendin van ons heeft daar een oud blokhutje aan het meer. Er is geen electriciteit en geen stromend water en het dateert al van 1795 (!) maar het is er knus en meer moet dat voor ons niet zijn. Zelf woont ze in Cuba, dus gebruikt ze het nooit. En omdat het zo afgelegen ligt en er geen weg naartoe loopt, weet niemand het liggen.
Ik ben gek op die plek, het heeft iets geheim en tijdloos, zo verscholen in het woud... je kan elke dag opnieuw crosscountry de eindeloze bossen gaan verkennen en steeds op nieuwe pareltjes stuiten: een vredig en stil vennetje, een mooie rotspartij vol grijsgroene mossen, klaterende riviertjes, nog meer prachtig blauwe meren, enz. En de honden zijn er zo vrij als een vogel. (oh damn, nu wil ik meteen weer terug!) 
  "

Alaska's Finest!

Zo te lezen is het er heerlijk vertoeven. Heb altijd al gedroomd om zo te wonen. Ergens in een stil en verlaten gebied en enkel leven van wat de natuur je geeft ZALIG. 

Fijn dat jullie die vriendin hebben en dat jullie zulk een plekje hebben waar je naartoe kan gaan.

Life in a vast forest as grizzly adams should blessed are

" Prachtig zo'n Hut! Ik kijk vaak op discovery the last alaskans, die leven ook zo prachtig. 
Zou t zelf niet kunnen denk ik om echt zo te leven. "

Ruby88

 Is het niet Alaska the lost frontier?

Kijk daar ook alle dagen naar. Zou zo ook wel willen wonen,het is geweldig hoe die mensen leven van wat de natuur hen geeft.

"  Ow ja, dat is niet leuk. En als het weer dan omslaat of de nacht zet in, kan het ook echt gevaarlijk worden.
We zijn zo ooit es vastgelopen in een sneeuwstorm in Patagonie en door het pak verse sneeuw vonden we de weg niet meer terug. Uiteindelijk duurde het 5 dagen voor we weer juist zaten en naar de bewoonde wereld terugkonden. Ha, dat zal ons met de honden erbij niet snel overkomen!  "

Alaska's Finest!

 oei dat klinkt heel gevaarlijk, hoe heb je dat in hemelsnaam uitgehouden, waar moet je overnachten, hoe blijf je warm, hoe raak je niet in paniek.....

met honden erbij voel je je dan idd toch een stuk veiliger

"  oei dat klinkt heel gevaarlijk, hoe heb je dat in hemelsnaam uitgehouden, waar moet je overnachten, hoe blijf je warm, hoe raak je niet in paniek.....
  Dobry

 We hadden een zeer goeie expeditie-tent, die windkracht 10 kon doorstaan. Maar zelfs die is beschadigd in de storm, dus kan je nagaan... De laatste dag werden we ook nog es sneeuwblind, en het vel hingen van ons gezicht door de rondvliegende ijssplinters. Het was best traumatiserend, dus na deze tocht dachten we: zo snel mogelijk opnieuw op pad (zoals na een ongeval met de wagen, zo snel mogelijk weer achter het stuur). Maar toen belandden we wéér in een storm! Ja, dat was me nogal wat, die reis! 

OMG wat .... kan juiste woorden er niet voor vinden ... mega emo gevoel bij foto's .. in zeer zeer zeer positieve manier