Bijten armen en voeten

Hallo.

Ik heb een Duitse herder van 6 maanden die veel blaft als ze haar zij niet krijgt. Dit negeren we en word wel minder maar als wij eten springt ze op ons of pakt/bijt ze in onze armen en voeten. Dit is best wel pijnlijk aan het worden en niets lijkt te helpen. Het is niet alleen bij het eten maar komt wel het vaakst voor. Wie kan mij helpen of tips geven

 ? is dit je eerste hond? vind het wel bijzonder - zitten jullie dan niet aan tafel ?

Hier gaan de honden de kamer uit als er gegeten wordt, of......ze worden naar hun plaats gestuurd....iedere keer als de hond bij de tafel komt, naar de plaats sturen als je de hond niet uit de kamer kan sturen......savonds eten de honden hier eerst, maar soms kan dat niet, als je dit conseqwent uitvoer, weet de hond niet beter, zodra de tafel wordt gedekt......op de plaats.

1ste eigen hond maar k heb er 2 bjj mijn ouders gehad. We sturen haar wel naar de plaats en vaak gaat 't goed maar niet altijd en we eten gewoon aan tafel. Het springen zijn we ook aan het afleren en is al minder maar het grootste probleem is het bijten.  Ik kan haar ook buiten uitlaten en dan bijt ze ineens in mijn voeten of ik nu stil sta of loop.   

Kan komen door opwinding.

Wat doe je zoal kwa uitdaginf en hoe voed je op? 

we lopen met haar en spelen met een bal en touw. Ook oefenen we een aantal x per dan een paar commando's en geven haar genoeg rust als we merken dat ze het nodig is. 

Toch kan je te veel activiteiten doen.

Ik zou hersenwerkjes gaan doen, snuffel en zoek spelletjes. Daar worden ze nl geestelijk moe en voldaan door.

Elke dag commando's oefenen is te veel! Twee keer in de week is genoeg. Het leerproces gaat ook in rust door.

Sterker, in rust verwerken ze alles.

Bal spelletjes, daar komt adrenaline vrij, waardoor ze juist drukker worden.

Zijn gedrag kan, omdat hij niet alles goed kan verwerken.

Dit lijkt me toch alsof de hond iets bij jullie wil afdwingen (aandacht) en het lukt nog ook. Want je schrijft negeren, maar ik durf mijn hand ervoor in het vuur te steken dat jullie stille signalen enorm zijn. Misschien kijk je d hond niet aan en zeg je niets, maar je zal toch verstijven, wegdraaien of wat dan ook. Logisch ook! Het is namelijk nogal wat, een herder die in armen en benen hangt, dat valt simpelweg niet te negeren. 

Ik ben van de zachte opvoeding, maar daarin mag wel een duidelijke leider zijn. Wees dus ferm en duidelijk en consequent. Negeren is vaak een goede methode, maar op dit punt zou ik zeggen: neem die leiding en straal uit dat de hond dat niet mag doen. Leer een duidelijke nee aan, en gebruik die.

heel veel succes!

Aandacht afdwingen, wordt vaak aangeleerd gedrag.

Ik ben geen voorstander van gelijk negeren, doe het zelf net iets anders.

Wij mensen kunnen eigenlijk niet goed negeren.

Ik heb mijn hond geleerd: nu even niet. Dan nam ik haar behoefte serieus en daarna, deed ik zelf mijn ding.

Als ik klaar was, gaf ik haar wel aandacht.

Wat je soms ziet, als een hond met zijn eigen speeltjes speelt, is er niemand die met hem gaat spelen.

Doen ze iets wat de baas niet leuk vind, gelijk aandacht.

Pups willen gewoon soms aandacht en ze leren snel hoe ze jou aandacht kunnen opeisen.

Daag daarom je hond zelf regelmatig uit voor een speeltje.

Vraagt hij om aandacht, ga er op in, of door te spelen of door te zeggen, iets als: nu even niet.

Ga als je klaar bent, ga dan wel spelen met je hond.

Ze leren dit snel genoeg.

Dat bijterige herken ik wel van Jelka, die deed dat om spanning kwijt te raken of aandacht te trekken. Als wij dan in de avond op de bank zaten (nadat er al met haar gewandeld en gespeeld was) vloog ze ineens op ons af en moesten we het ontgelden. Dan deden we haar in de keuken achter het hekje en mocht ze er weer bij zodra ze gekalmeerd was. Natuurlijk heeft ze in het begin flink geprotesteerd maar op een gegeven moment wist ze wel dat rustig doen wordt beloond. 

Jelka deed het ook tijdens het wandelen en dan kun je niet negeren of afzonderen, heel lastig was dat. Ik ben toen ook een aantal keer heel boos geworden als ze weer tegen me op bleef springen en happen, mijn armen waren bont en blauw echt niet leuk. Naarmate ze wat ouder werd ging het bijten vanzelf over, ze is inmiddels bijna twee en heeeel af en toe hangt ze tijdens een wandeling nog uit enthousiasme in mijn arm maar stopt ook meteen als ik er wat van zeg, ze leren het dus uiteindelijk wel.

Begrijpt de hond je wel? Wat wil ze als ze haar zin niet krijgt?

In elk geval zou ik haar blaffen wel negeren maar niet de hond helemaal negeren, rustig iets zeggen en haar uit de situatie halen, door haar bijv even bij je te roepen, klein spelletje doen en belonen. Beter nog voorkomen dat ze het nodig vindt om je aan te blaffen.

Ik zou zelf als ik ging eten haar dan gewoon ook iets te knabbelen geven