Rangorde honden

Hallo allemaal,

Ik wil over een paar jaar misschien een tweede hond er bij nemen. Mits mijn Mechelse herder teef van 3 jaar oud die ik heb overgenomen geen gedragsproblemen meer heeft.

Ik wil me vooraf goed informeren, dus ik heb wat vragen..

Mijn hond is niet gecastreerd. Dit ben ik ook niet van plan als het medisch niet noodzakelijk is. Daarom neig ik naar een teefje er bij. Maar ik hoor van meerdere mensen dat meerdere teven elkaar per definitie afmaken. Daarom mijn vraag: kunnen twee teven überhaupt wel met elkaar?

En ik lees ook op meerdere websites dat als je meerdere honden hebt, er automatisch één de ranghoogste en één de ranglaagste wordt en je die ook zo moet behandelen. Dus de ranghoogste met alles voortrekken. In hoeverre klopt dit?

Als teven echt goed ruzie hebben, dan kan er inderdaad flink bloed vloeien.

Maar het kan ook goed gaan.

Dat in ranghoogste en laagste, daar geloof ik niet zo in. Gewoon beide honden gelijkwaardig behandelen.

De ene keer de een als eerste eten en dan de andere. Zo ook met aaien, wandelen enzovoorts. 

Gewoon zorgen dat ze geen onenigheid kunnen krijgen over speelgoed, eten en kauwproducten. 

Het verhaaltje dat 1 hond de ranghoogste moet zijn stamt uit de tijd dat men nog geloofde in de dominantie/rangorde theorie, die al meer dan 20 jaar achterhaald is.

Maar veel mensen willen er nog in geloven. Zeker trainers van clubs die niet op tijd bijschoolt worden verkondigen nog luid die achterhaalde theorie.

Ondertussen weten we dat honden een natuurlijke aangeboren rangorde tov elkaar hebben (net als kippen) die nooit veranderd in hun leven.

Omdat de rangorde niet kan veranderen is ze niet belangrijk voor honden. Alleen voor het vb karakter: haantjes de voorste, wat dapperder dan anderen, zelfzeker zijn enz.

Honden zullen dus NOOIT vechten omwille van hun rangorde, wel om bepaalde privileges te verkrijgen, zeker van ons (vb die zich voordringt krijgt de eerste hap, of die de anderen omduwt krijgt het eerste aandacht) maar ook van andere honden (pesten, uitdagen, speelgoed of eten afpakken enz.)

Je mag ze gerust gelijk behandelen, maar er zal er altijd eentje tussen zitten die zich meer wil permitteren. Aan jou als baasje om zo'n hond te sturen en terecht te wijzen als hij te ver gaat. Je mag het best met kinderen vergelijken.

Ik heb altijd teven samen gehad, maar wel altijd gesteriliseerd. Dan hebben ze een stabieler karakter omdat ze geen last hebben van hormoonschommelingen.

Er zijn genoeg mensen die 2 teefjes in huis hebben waar het prima gaat, er zullen er ook zijn die elkaar de tent uit willen vechten.Het is absoluut niet zo dat teven elkaar per definitie af willen maken.

Dat staat of valt denk ik meer met de ervaring en kundigheid van het kunnen lezen van de hondentaal en of de honden bij elkaar passen en hoe goed je zelf snapt hoe het werkt.

Wat vooral werkt voor honden is rust en ontspannenheid!
Ik zou nooit mijn eerste hond voortrekken op een 2e nieuwe hond,dat is totaal nutteloos,beide honden zijn even belangrijk en krijgen hetzelfde..afwisselend om de beurt, niemand krijgt straf als er eentje voor staat de dringen.

Dat voortrekken van de 1ste hond komt voort uit de Dominantie theorie, dat is een achterhaalde theorie, onnodig en zeer onrustgevend voor onze honden.

Jij zorgt voor de rust en handelt met verstand ,laat de honden bijv. niet naast elkaar eten, of kluiven, zeker niet als de band nog niet sterk genoeg is en sommige honden voelen zich nu eenmaal sneller bedreigd door een blik van de ander..en zullen hun hapje willen verdedigen,dít kun je als mens gewoon voorkomen,niet moeilijk over doen,gewoon voorkomen.

Sommige honden verdedigen ook hun speeltjes.

Vaak heb je met 2 honden altijd wel een 'haantje de voorste'...maar of dit nu meteen tot rangorde verhaal gemaakt moet worden ben ik het niet zo mee eens.

Mijn hond wordt ook een haantje de voorste als haar beste vriend komt logeren, ze houden serieus van elkaar, maar ze is er als de kippen bij als hij opstaat en/of in de keuken komt kijken...dan weet zij al, daar zou wel eens een koekje gegeven kunnen worden.

Of als we naar buiten gaan, staat ze ook graag vooraan..maar hij ook, ze willen graag beide mijn aandacht en mee naar buiten, ze zijn gewoon een stuk wakkerder als ze samen zijn zeg maar,vinden alles een stuk sneller gezellig hahaha. De reu is altijd tegen iedereen vriendelijk en opmerkend en mijn teef is geen knuffelkont en blijft normaal gesproken lekker liggen als we naar buiten gaan of ik naar de keuken loop..Dus ze versterken opwinding en blijdschap wel als ze samen zijn.

Ze accepteren en respecteren alles wel van elkaar en nog laat ik ze beide rustig en apart eten,dat moet gewoon in rust gebeuren..ondanks dat ze prima naast elkaar koekjes kunnen eten en zelfs zoeken in het gras.

Nee als honden een band hebben met elkaar gaat er weinig mis en is er vertrouwen, de 1 constant voortrekken zal hier niks aan bijdragen.

Hier 2 teven in huis, gaat super, wel beide als pup tegelijk in huis gehaald. 

De rangorde theorie is achterhaald, dat is hier al verteld, dus daar hoef je je niet mee bezig te houden. 

Áls 2 teven vechten, of een hekel aan elkaar hebben, dan is dit vaak ook blijvend, en is het heel moeilijk dit weer tot goede banen te leiden. Teef reu gaat naar mijn mening het beste. 

Mocht je voor een reu gaan, zou ik de teef steriliseren. Het steriliseren van een teef heeft meer voordelen dan nadelen (denk aan het voorkomen van baarmoederkanker, tepeltumoren)  een intacte teef heeft hier ontzettend veel kans op.

Verder, hou je eerst bezig met de hond die je nu hebt! En begin met met nadenken over een tweede hond als jullie er beide klaar voor zijn! 

Wij hadden ook twee teefjes, maar dat waren wel zusjes. Alleen op het laatst een vechtprobleem mee gehad en ik geef toe, dat was niet makkelijk op te lossen. 

Rangorde is geen probleem. Elke hond vind zijn eigen draai. Ik geloof zelf wel in onderdanigheid en dominantie in de zin van de ene hond reageert wat banger of verlegener, maar niet in de zin van pluisje staat op 1 en momo op 2... alle honden gewoon gelijkwaardig behandelen en beschermen tegen elkaar als dat nodig is.

Ik heb een intacte reu en teef combi, en ook gehad. Eerst twee duitse herders, en die twee waren een match samen. Reu mocht haar overigens niet dekken dus 2x in het jaar moest ik goed opletten en op tijd scheiden als ik niet thuis was, maar dat was goed te doen.

Teef combi teef ging ook wel, maar in aanvang niet van harte. Heb ook absoluut geen van beiden ergens in voorgetrokken of een bepaalde status bevestigd. Ik moest meer ingrijpen op het moment dat de ene teef de ander alles wilde ontzeggen.

Die twee teven waren trouwens ook wel eens bij elkaar toen de reu nog leefde. En hij greep in als er iets gebeurde qua reactie en beide teven accepteerden dat, dus ergens zag ik wel een bepaalde vorm van respect naar hem toe als hij zich liet gelden, dat maakte dat de teefjes zich gedeisd hielden onderling. Hij deed dat overigens ook naar eigen teef, zij was nogal frivool, als ze te druk werd gaf hij haar ook van repliek.

En nu is die kleinere teef er nog, in combi met een inmiddels herder reu van 3 jaar. Dus nog steeds met loopsheden is het even vervelend, maar te doen.

Dat er een bepaalde hiërarchie is tussen honden (en katten en honden, ik heb ook een kat en die lijkt baas te zijn hoe klein ook) is mij wel duidelijk geworden. Maar ik heb dan weer niet gehad dat een reu ondergeschikt is aan een teef, iets wat ook vaak wordt gezegd.  

Als je er een hond bij wilt nemen over een paar jaar, doe je dat voor jezelf of denk je dat het fijn is voor je huidige hond? Ik vraag dat omdat ik met het teefje dat ik nu heb, sterk het gevoel heb dat zij veel liever enigst hond had geweest, of sowieso een huis zonder andere dieren om de baas mee te delen.

En mijn eerste reu, ondanks dat de match met het teefje heel goed was, had eigenlijk ook gewoon enigst hond willen zijn.

Wij hebben 5 teefjes en 2 reutjes.

Teven bij elkaar gaat, net als reuen bij elkaar...
Maar niet bij iedere hond.
Je kan het beste kijken naar wat de voorkeur is bij jouw hond.
Zo heeft 1 van mijn reutjes de voorkeur voor reutjes, terwijl mijn andere reu dan weer meer voor teefjes is.
Net hetzelfde bij onze teefjes... De ene voorkeur voor teven en de ander voor reuen.
Binnen het eigen roedel zoeken de teefjes elkaar vaak op.
Ond oudste teefje ligt als enigste het liefste bij 1 van mijn reutjes.

En roedelhoogste en laagste...
Mijn mening is dat er maar 1 leider is, en dat is de mens.
Al onze honden worden ook hetzelfde behandeld.
En ze krijgen om beurt als 1ste een koekje, hun eten, ...
Er wordt niemand voorgetrokken of hoger geplaatst dan de andere.
En ze leven hier in harmonie samen ?

Ik zou inderdaad eerst een tijdje wachten voordat er een tweede hond bij komt, je nieuwe hond moet eerst goed wennen. En je moet er natuurlijk een band mee opbouwen, dit duurt ook ten minste een jaar is mijn ervaring. 

Als je gaat voor een hond er bij, probeer dan rekening te houden met je huidige hond qua karakter en energiebehoefte. Je hebt een Mechelaar, dus een hond die waarschijnlijk fanatiek is op balletjes etc. Ik zou dan zelf een minder balgerichte hond er bij zoeken, zodat je conflicten kunt voorkomen. Als je Mechelaar ook tomeloze energie heeft, dan is een maatje met wat meer energie misschien wel een goed idee. Dan kunnen ze elkaar bezig houden. Of juist een minder energieke hond, zodat ze elkaar niet opfokken. Dat is even een afweging die je moet maken. 

Twee teven kunnen in prinicpe prima met elkaar, maar twee intacte teven zal wel eerder leiden tot vechten. Maar then again, dat hangt ook van de karakters af. En van rangorde. Als de rangorde tussen beide honden gewoon duidelijk is, dan is de kans op conflicten ook veel kleiner. 

Sowieso is een hond een conflictvermijdend dier, als het niet hoeft, dan zullen ze het gevecht niet aan gaan. Maar als je twee (intacte) teven hebt die elkaar niet mogen en tijdens de hormonale periode met elkaar op de vuist gaan... Mijn eigen ervaring is dat mijn hond tijdens de loopsheid en de 9 weken erna een  flinke schommeling had in haar gedrag, voornamelijk negatief gedrag. Dus dat is wel iets dat je in het achterhoofd moet houden. 

Nog even over rangorde. Rangorde, dominantie, onderdanigheid etc. bestaat. Het is onzin om het te ontkennen, simpelweg omdat je niet wilt dat het bestaat. De dominantiethéorie is wél achterhaald. Maar die theorie is beslist geen realistische afspiegeling van dominantie/onderdanigheid en rangorde. Die theorie zegt namelijk dat elke hond altijd op zoek is naar een hogere rang. Per definitie. Deze uitkomst is gebaseerd op een groep wolven uit verschillende roedels die in gevangenschap bij elkaar gezet werden. Deze dieren waren dus constant aan het proberen om hogerop te komen en dus was dat de norm die ook verwacht werd van honden. 

Echter, die gevangenschapsituatie klopt niet met de werkelijkheid. In werkelijkheid is een wolvenroedel een familiegroep met oudere honden, pubers en pups. Rangen en standen zijn duidelijk, en afgezien van een incidentele schermutseling zul je daar geen gevechten tegen komen. Iedereen weet waar hij staat en wat hij kan en mag. Vergelijkbaar met een bedrijf waar iedereen een functie heeft en waarin je een directeur, teamleider en groepsmanager hebt etc. Elk bedrijf heeft een rangorde, maar dat betekent niet dat je constant ruzie hebt. Het zou wat anders zijn als je een bedrijf opricht en verschillende mensen van verschillende etniciteiten, religies, achtegronden en geslacht bij elkaar zet zonder regels en ze het zelf uit laat zoeken. 

Ik zou zelf in het behandelen van de honden niet te veel aandacht geven aan de rangorde tussen beide. Als het goed is ben jij namelijk de 'ranghoogste' (om het vieze woord maar even te noemen ;)). Jij bepaalt wie je aandacht geeft en voor hoe lang. Ja, toch? Dus als jij de ene hond wilt aaien, dan heeft de andere hond geen recht om zich ervoor te dringen. Dit kun je ook gewoon vriendelijk afhandelen door de voordringer weg te sturen en de andere hond weer bij je te roepen en aan te halen. Als jij de ranghoogste hond gaat voortrekken, dan riskeer je juist gevechten tussen beide. Honden hebben een heel duidelijk besef van eerlijkheid, dus je moet ze ook eerlijk behandelen. Geen dingen vragen die ze (nog) niet kunnen, geen conflicten aan gaan, tenzij het echt moet ivm veiligheid. 

Overigens, wat betreft de keuze van wat voor hond je er bij kunt nemen zou ik ook zeker een oudere hond in gedachten houden. Afhankelijk van de leeftijd van je eerste hond wil je liever niet een enorm leeftijdsverschil hebben. De oudere hond kan dan juist meer moeite hebben met een pup. Bovendien, als je een oudere hond zou adopteren geef je een minder kansrijke hond een nieuwe kans. Dat is altijd bewonderenswaardig :). Een vriendin van me heeft inmiddels al heel wat buitenlandse hondjes in huis (gehad). Stuk voor stuk leuke honden, dus ik zou deze hondjes ook zeker in overweging nemen :).

Per definitie klopt niet.

Als een teef een ander niet moet, heb je een groot probleem, dat gaat niet  veranderen.

Het kan ook goed gaan  dat weet je vante voren niet.

Bij een reu kan je ruzies  nog oplossen.

Als er net een nieuwe teef is, is het goed begeleiden.

Ze hebben nog niets met elkaar, geen idee of de ander wel te vertrouwen is, je zal het heel goed moeten begeleiden.

Je oude teef de ruimte geven en de nieuwe teef leren, wat de regels zijn.

Appart eten geven en oppassen met bezit.

Niet de een voortrekken, maar ze als gelijke behandelen, geven wat ze nodig hebben en duidelijke regels hebben.

Dan weten ze waar ze aan toe zijn en dat zorgt voor voorspelbaarheid en rust.

vaak ontstaan ruzies door onduidelijke regels. niet consequent zijn  en de honden, die het dan zelf gaan regelen. Daar onstaat dan onderlinge irritatie over

Wat berteft de rangorde, dat is een natuurlijk gegeven en iets waar nooit strijd om zal zijn.

De oudere is meer ervaren, die leren de jongere van alles. Jongere kijken gedrag af.

Net als je in een gezin een natuurlijke rangorde hebt.

Nou kan er best wel een keer een ruzietje zijn, dat is eigenlijk altijd om bezit: de ligplaats, eten, een speeltje, aandacht om de baas.

Dus nooit om de rangorde.

Persoonlijk, wil ik geen tweede hond.

Mijn eigen collie, krijgt nu alle aandacht en daar geniet ze van. Samen wandelen, gekke dingen doen, bank hangen. Ik zou het niet weten, hoe ik die aandacht ook nog aan een andere hond moet geven, immers elke hond heeft individuele aandacht en wandelingen nodig.

Ook zie ik buiten vaak problemen, doordat ze elkaar versterken.

Zeker als je twee dezelfde rassen hebt. Een Mechelaar is ook nog geen makkelijke ras

Wandelen met twee lijnen, ingrijpen als er iets gebeurd en 1 hond neem je makkelijker mee, dan twee.

Ik zou er idd heel goed over na denken

" Per definitie klopt niet.
Als een teef een ander niet moet, heb je een groot probleem, dat gaat niet  veranderen.
Het kan ook goed gaan  dat weet je vante voren niet.
Bij een reu kan je ruzies  nog oplossen.
 

"

Suzanne en Luca

 Sorry, herken dit echt niet.

Altijd groepen teven gehad maar nog nooit gezien wat jij beschrijft.

Ook nooit gezien of gehoord bij andere hondenvrienden.

Volgens mij zijn dat overroepen internet verhaaltjes.

Bij jullie in Nederland heerst er wel een mentaliteit van niet castreren en steriliseren, terwijl in België veel meer honden "geholpen" worden. Misschien is dat de oorzaak dat er bij jullie meer problemen zijn met teven onder elkaar?

" Per definitie klopt niet.
Als een teef een ander niet moet, heb je een groot probleem, dat gaat niet  veranderen.
Het kan ook goed gaan  dat weet je vante voren niet.
Bij een reu kan je ruzies  nog oplossen."

Suzanne en Luca

 'elkaar niet moeten'  kan nog opgelost worden. Geregeld teefjes hier die Kahlúa liever niet om zich heen had, maar veel samen wandelen, genoeg aandacht, kan je dit best in goede banen leiden. 

Teefjes die elkaar echt haten, daar kun je niets mee. Hier 1 teef in de buurt, die Kahlúa heeft aangevallen toen ze nog pup was. Sindsdien haat Kahlúa haar, en gaan ze echt uit hun dak als ze elkaar zien. Al vanaf dat ze 4 maanden oud is. We ontlopen elkaar, het is een grote Beauceron, dus Kahlúa heeft geen schijn van kans, en zelfs haar eigenaar zegt dat zijn hond Kahlúa dood zou bijten als ze de kans had. Heel raar. 

Ook een bordee teefje waar ik geregeld mee wandel. Die bordercollie heeft Kahlúa ook uit het niets al 2 keer aangevallen, maar.. als ze eraf gehaald is, is het ook goed, en lopen ze weer rond alsof er niets gebeurd is. Nu houden we de bordercollie wel aan de lijn, want we gaan het vechten niet opzoeken, maar samen wandelen gaan prima. 

2 teven die elkaar dus in de haren vliegen, is naar mijn mening vrij weinig meer aan te doen, op wat uitzonderingen na.

Ik heb zelf maar 1 hond, maar iemand die ik ken had twee zusjes. Altijd goed gegaan, totdat op een dag de onderdanige de dominantere teef pakte en de hele roedel er bovenop dook. Toen de groep uit elkaar was bleek de gepakte teef meerdere wonden en onderhuidse bloedingen te hebben. Deze teef is nooit meer los geweest samen met haar zusje, altijd zat 1 van beiden in de bench. Die ene keer dat geprobeerd is om ze toch weer samen buiten te laten vlogen ze elkaar direct weer in de haren. Dat is nooit meer goed gekomen. Achteraf bleek de dominantere zus fysiek niet gezond te zijn en kwam er dus een moment dat het andere zusje actie ondernam. Beide zusjes waren trouwens gesteriliseerd. 

Vergis je niet, teven zijn over het algemeen een stuk feller dan reuen! Pittiger, minder gemoedelijk. En mijn eigen ervaring is dat mijn (toen nog) intacte teef echt bitchy kon zijn naar de reu die ze vanaf haar pups af aan al kende. Als de reu zich verstapt had oid.  ging ze er direct op hoge poten (letterlijk ;)) op af om te zien hoe of wat. Aan het gedrag van de reu kon je dan zien dat ze dit niet deed  om even hoi te zeggen of zo. Dus zelfs reu en teef kan conflicten opleveren. Het is gewoon echt belangrijk dat de karakters van beide honden bij elkaar passen. Daarom is het nemen van een oudere hond misschien wel een goede optie, dan kun je zien of ze elkaar liggen. Van een pup weet je dat lang zo goed niet.

Het ligt denk vooral aan je huidige hond. Wij hebben in het verleden ook een pup erbij gehaald. Beide teefjes. En ook maar geen minuut over nagedacht of dit wel zou gaan. Onze oudste hond was toen al 7. Dit heeft nooit geen problemen gegeven. Alleen toen ik zwanger was kreeg de oudste hond geregeld op haar kop van de jongste. 

Als je bij voorbaat al denkt dat je huidige hond het niet gaat accepteren... dan zou ik persoonlijk de problemen niet opzoeken.

Succes.

Wisselende ervaringen zo te lezen. Ik wil me inderdaad eerst mijn hond beter leren kennen en een band opbouwen. Als ik het al zou doen dan is het pas over een paar jaar.

Ik heb de voorkeur voor een volwassen hond. Maar als ik het goed begrijp is een reu er bij iets minder risicovol.

Bedankt voor de tips allemaal! Maar voorlopig ga ik me op één hond concentreren.;)