puppy maar welke

Hoi Allemaal Wij zijn een gezin met 3 kinderen (10 7 en 5 jaar).Alle drie de kinderen en men vrouw zijn bang van honden. Nu mijn vrouw is aan het beteren en durft nu al een hond van vrienden strelen. We zouden graag onze kinderen er ook over helpen en overwegen nu om zelf een pup te kopen. Ikzelf heb thuis altijd een hondje gehad en mis dit wel hier bij ons. Aangezien ik overdag altijd thuis ben zal hij ook niet veel alleen moeten zijn.   Nu is natuurlijk welk type hond kies je. Moet eerst en vooral goed met de kinderen overwag kunnen. We zouden het ook fijn vinden als ze niet teveel haar verliezen. Zou wandelingen van 8 a 10 km zonder problemen moeten kunnen maken. We hebben een redelijke tuin kan dus ook buitenlopen. Mijn vrouw ziet graag een teckel en ik zie liever iets dat iets groter is vb een mini labradoodle. Wat kunnen jullie ons aanraden en wat voor tips kan je ons geven?   Alvast bedankt voor het meedenken.

Een malteeuws leeuwtje.

Verharen niet, wandelen graag en voor je kinderen een mooi maatje.

Ik zou voor hun geen grote hond nemen.

Teckels zou ik niet doen, het is een ras, die over het algemeen, snel zijn tanden gebruikt.

Wat ook een aanrader is, een poedel! Die heb je in 3 maten, klein, middel en groot. Verhaart niet! 

Een poedel is een ras, welke voor alles inzetbaar is. Heel erg vriendelijk, wandelen graag.

Jammer dat ze zo een tuttig imago hebben, ze hebben echt een heel erg leuk karakter.

Ik zou kijken naar iets groter. Kleine hondjes kunnen vaak wat feller zijn en dat kan soms afschrikken bij mensen die bang zijn.

Je zou eens binnen de rasvereniging kunnen kijken naar een poedel. Erg leuke hondjes!

https://www.poedelclub.nl/de-poedel/

Wat ga je met de pup doen als je kinderen en vrouw bang blijven voor hem?

Pups bijten, soms fel...

Lijkt me niet eerlijk voor een pup om terecht te komen in een huis met 4 mensen die geen honden moeten.

Klopt. ...pups zijn bijterig en snappen echt nog niks. Ze gaan puberen op den duur dus ook dan luisteren ze niet echt meer. Ik zou eerder gaan voor een wat oudere hond die bv is opgeleid als hulphond maar daar net niet geschikt voor is. Een herplaatser dus. Vaak zijn dit wel wat grotere honden.

Poedels zijn overigens vaak wel kindervrienden. Een Shih Tzu is ook leuk en heeft een wat mild karakter. 

Wat verharen betreft.....de 1 verhaart het hele jaar door en de ander 2x per jaar. Dat verschilt per hond en de omstandigheden  (zoals oa sterilisatie ed). Ik heb ook Labradoodles zien verharen dat je er niet vrolijk van wordt.. wat aan de kleren kleefde. Je hebt er geen enkele verzekering van dat ze minder of niet verharen.

Lhasa apso? Verharen erg weinig.

Maar ik zou vooral kijken waar je vriendin en kinderen zich het prettigst bij voelen, niet als pup maar ook als volwassen hond, ze moeten er niet bang van blijven. (Of worden, als de hond volwassen wordt) 

Onthou wel dat puppy's graag hun tandjes in dingen en handen zet en die tandjes zijn ontzettend scherp.

Zat me te bedenken....mogen jullie voorlopig geen oppas zijn voor de hond van jullie kennis? Dan hoeven jullie nog niet definitief een hond in huis te halen met het risico dat de hond toch weer weg moet en vanuit je vrouw is er al wat vertrouwen in deze hond. Dat is ook anders voor de kinderen als moeder niet bang is. 

En misschien is dit te overwegen alvorens een hond in huis te halen...https://www.hondentrainingen.nl/angst-voor-honden/ en zo zijn er meer adressen door heel NL met dit soort cursussen.

Ik zou vrouw en kinderen wel erg duidelijk maken dat de hond, als die er is, er ook blijft...

Indien dit niet kan, geen hond nemen.  Het zijn geen meubelen die je kan verhuizen of weggeven wanneer het je tegenstaat.

Verder zou ik voor een Lagotto Romagnolo kiezen, niet te groot maar toch nog hond.  Verhaart niet, vergt wel vachtonderhoud en regelmatig bezoek aan de kapper.

Is erg gehoorzaam en graag bij zijn mensen.

Hoi

We zijn al een tijdje aan het denken en zijn er wel zeker van.

We hebben ook ondervonden dat onze onze jongste zijn bang zijn een copie is van de oudste.Want als we nu vragen wil jij ook een hondje dan zegt die ik zeg wat saarje zegt. De middelste is eigenlijk het ergste tegenover vreemde honden maar die wil nu wel zelf een hondje hebben. We zien oo wel als ze wat langer bij een hond is dat ze he dan wel begint te vertrouwen.

We zijn er ons van bewust dat het niet altijd even simpel gaat zijn maar zijn ervan overtuigd dat het gaat lukken op die manier. Heb ook contact gehad met mensen met het zelfde en daar is het ook gelukt.

Ik ga de rassen hier vernoemd ook eens bekijken .Poedel heb ik ook al aan gedacht maar zit met zo een beeld van vroeger die poedels . Zijn er hier mss mensen die een moderne poedel hebben?

Ik heb de Barbet, hier stamt de poedel vanaf.

De Barbet is een erg oud ras en robuuster dan de poedel.

Ze verliezen geen haar, hebben een krulvacht dus wel vachtonderhoud nodig.

De Barbet is een hele fijne hond, zit geen spoortje van nervositeit of agressie in.

Vooral de reuen in dit ras zijn goedzakken en heel zachtaardig.

De Barbet zijn oorspronkelijk gebruikt als werkhond bij/in het water: watervogels opjagen zodat de jager ze kon schieten, mee met de vissers en dingen apporteren uit het water.

Het zijn dus waterhonden: hun andere naam is ook Franse waterhond.

Deze honden zijn in huis erg rustig (vloerkleedjes )

Maar zodra je iets met ze gaat doen, zijn ze één en al actie.

Als je met ze gaat sporten of werken zijn ze daarin erg fanatiek, ze vinden het heerlijk om met de baas te werken. (mijn hond doet behendigheid, en heeft gespeurd, detectiewerk gedaan)

En apporteren uit water vinden de meesten natuurlijk geweldig!

Dit ras valt onder de jachthonden, maar het zijn apporteerders/retrievers.

Ze werken dichtbij hun baas, het zijn geen zelfstandige jagers die hun neus achterna gaan om een prooi te vinden.

 Dus een ander advies geven is zinloos want je standpunt ligt al vast?

Mijn kinderen waren niet bang voor honden toen ik aan een pup begon maar zijn beiden wel een tijdlang bang geweest voor de pup met de scherpe tandjes en nageltjes.

Een pup nemen om je kind van de angst voor honden af te helpen vind ik dan wel het stomste wat je kunt doen. JIJ vindt dat leuk maar je kinderen en je vriendin doe je daar geen plezier mee al geven ze toe aan jouw gedram.

Ga gewoon voor een leuke herplaatser. Daar help je je kinderen pas echt mee.

Geen poedel maar wel prachthondje!

 Kinderen die nooit een hond van dichtbij hebben gekend, weten absoluut niet wat een hond is.

Jouw kinderen kunnen niet mee beslissen over hond wel of niet.

Hun angst kan nog veel erger worden met een pup in huis te nemen.

Bovendien zit je ook nog eens met een vrouw die geen honden moet: jouw kinderen spiegelen zich aan haar.

(of ga je uw vrouw heropvoeden?)

U zou beter aan de angst voor honden werken bij uw kinderen, voordat een pup de dupe gaat worden van uw experiment.

Zoek honden op met je kinderen, laat je kinderen honden kennen.

Gelijk hier iemand zei: haal een opvanghondje voor een tijdje in huis.

Bekijk hoe je kinderen daarmee om kunnen, leer hun eerst met honden omgaan.

U bent blijkbaar degene die een hond wil, niet uw gezin.

Stop met je wil door te drijven, want de pup gaat de dupe worden.

(Gisteren kwam ik een gezin tegen met kinderen. Toen we elkaar kruisten ging een van mijn honden snuffelen aan een kind: panisch geschreeuw. Andere kinderen gingen automatisch meedoen en moeder schreeuwde nog het hardste...nooit gezien in mijn leven)

 Angst kan bij kinderen ook komen, door het onbekende.

Een vreemde hond heb je niets mee, met je eigen pup krijg je een band, daar mogen ze ook voor zorgen. Dat is toch heel anders.

Mensen op de hondenschool met jonge kinderen bang voor honden. Ze hadden een rodesian ridgeback gekocht, die pups zijn al heel groot.

Dat jongste dochtertje is helemaal dol en totaal niet bang meer voor hun eigen hond. 

Zo mooi om te zien.

Ik kan je wel adviseren met een puppy ren te gaan werken, zodat je de pup en kids, vooral in het begin gescheiden kan houden.

Ziten je kids ergens te spelen, kan je daar ook het hekje omheen doen.

Dan heeft je pup even de ruimte en hebben je kids rust.

Een poedel is echt een geweldig ras. De waterhonden, od de barbet, die Sylvia noemt, zijn eveneens geweldige honden.

"  Angst kan bij kinderen ook komen, door het onbekende.
Een vreemde hond heb je niets mee, met je eigen pup krijg je een band, daar mogen ze ook voor zorgen. Dat is toch heel anders.
 
Mensen op de hondenschool met jonge kinderen bang voor honden. Ze hadden een rodesian ridgeback gekocht, die pups zijn al heel groot.
Dat jongste dochtertje is helemaal dol en totaal niet bang meer voor hun eigen hond. 
Zo mooi om te zien.
 
Ik kan je wel adviseren met een puppy ren te gaan werken, zodat je de pup en kids, vooral in het begin gescheiden kan houden.
Ziten je kids ergens te spelen, kan je daar ook het hekje omheen doen.
Dan heeft je pup even de ruimte en hebben je kids rust.
 
Een poedel is echt een geweldig ras. De waterhonden, od de barbet, die Sylvia noemt, zijn eveneens geweldige honden.
  "

Suzanne en Luca

 De kinderen hebben hier ook een speelkamer dus daar zal de pup niet komen. En idd de kinderen hebben de angst van de mama overgenomen. Maar men vrouw zegt nu zelf da ze dat mist zo een beestje waar je alles tegen kan zeggen en wat kan bij je hkomen liggen.

Het feit dat ze dit mist wil ook al iets zeggen denk ik dan.

Je neemt een hond voor het leven met de lusten en de lasten. Een kleinere hond wordt tussen de 14 en 16 jaar. Er zitten dierenarts kosten aan verbonden als het diertje wat mankeert wat al gauw op kan lopen naar honderden zo niet een paar duizend euro. Verder gebeurt het veel dat een pup of hond weer weg moet omdat het allemaal anders is dan verwacht. Waarom niet eerst van de angst af en dan voor een hond gaan?  Dan is het straks in geen geval de omgekeerde wereld.

Wat ik probeer te zeggen. Bezint eer ge begint. Het zou zo sneu zijn als het diertje met 1 a 2 jaar toch weer weg moet...of omdat de pup bijt.... (en dat houden ze vaak wel een jaartje vol).....en dan in dat geval maar opbergen in de bench....of toch maar weg doen...

Tsja ik ken ook zat andere verhalen. Kinderen die erg bang bleven voor de pup. Want pups bijten en springen en zijn niet zomaar braaf en volwassen. En ik ken ook moeders die niet konden wennen en heel gefrustreerd raakten van de haren, het plannen en het inleveren van vrijheid. Zelfs als je je alleen maar verheugd op de voordelen kan het hebben van een hond al tegenvallen. Laat staan als je er vooraf al niet helemaal achter staat. Ik vind dat het hele gezin het moet willen. En dat klinkt niet zo. Je zou niet de eerste zijn die een hond met een maand of acht weer weg moet doen omdat het niet past. 

Ik val hier van de ene verbazing in de andere, hij geeft aan dat de kinderen én vrouw van het gezin bang zijn voor honden en iedereen raad zijn eigen ras aan? 

En als over een tijdje die pup weer weg moet want ja hij bijt en springt toch wel veel en dat is eng, dan zegt iedereen ja daar had je van tevoren over na moeten denken 

Of er word geadviseerd de pup maar in een ren te doen

Je realiseert je dat als jullie de hond gaan uitlaten je op straat dan ook andere vreemde honden gaat tegen komen 

Werk aub eerst echt goed aan die angst (en dat is meer dan een hond van vrienden aaien! Ga met honden wandelen, paar dagen logeren in je eigen huis) voordat een hond de dupe er van word 

Ik blijf het een verkeerde insteek vinden: Mijn vrouw is bang voor honden maar wil een beestje waar je tegen kan praten. Mijn kinderen zijn bang voor honden door de angst van mijn vrouw......dus nemen we een hond om de angst kwijt te raken. 

Ik zeg eerst de angst kwijt raken en niet anders. Het dier wordt hier de dupe...het asiel zit vol met honden uit dergelijke situaties. En...TS.....dat u een hond heeft gehad mag geen rol spelen om nu al een hond te nemen. Uw vrouw en kinderen zijn hier leidend in met hun angst.  Met angst breng je geen hond op een goede manier groot. De angst kan nog wel eens erger worden....een dier is geen probeer- of wegwerpartikel. Ze zijn zo verknipt met deze insteek en een ander mag de problemen die bij het dier onstaan weer opknappen. Hond dus de dupe. 

Zal het anders formuleren....als ik bang voor een paard ben, helpt het dan een paard te kopen? Lijkt mij niet. Dieren voelen angsten aan en kunnen hun gedrag daar op afstemmen. Of dat nou ten goede kan komen of ten kwade. Als je bang bent ga je eerst goede ervaringen opdoen en de angsten kwijtraken. Pas dan een overweging maken. 

Modern genoeg?

Mijn dwergpoedel Casper; nu bijna 5 jaar; wijs, sportief en clownesk.

Loopt als het droog weer is ook naast de fiets; snelheid 10 km/uur, want een hond mag niet sneller dan draf. Ook kilometerslang los in losloopgebieden. Regelmatig sprintjes om weer bij mij te komen.

4 maanden

8 maanden

afgelopen winter

Niet aan te raden als er zoveel gezinsleden angst voor honden hebben; daar zal eerst aan gewerkt moeten worden. Ga eens met een hond uit het asiel wandelen. Een hond heeft leiding nodig; ook een poedel anders wordt hij/zij een ongeleid projectiel.

Pik de tips op waar je wat aan hebt.

Ook wij hadden lang geleden pupjes en kleine kinderen.

Lang geleden.

Nu zijn de meiden zelf hondenliefhebbers.

Maar bij kleine kinderen hangen pups vaak aan de kleding ,jat speelgoed bijt overal,handjes haren voeten.

Inderdaad zou ik mensen opzoeken die een hond hebben.

Vrienden familie.Ga er wat vaker heen. Misschien mag je er mee wandelen,kindjes mee.

De mini aussie die wij hebben is kindvriendelijk.

Zoek daar eens naar,niet dit ras maar een kindvriendelijke hond.

Uiteraard is het aan de ouders om altijd op te blijven letten.

Eer dat een pup ,jonge hond rustiger gaat worden duurd ongeveer wel 1 jaar.

https://ikzoekbaas.dierenbescherming.nl/zoek-asieldieren/honden?8=41&orderby=random&range=10&age=3

Kijk eens tussen de oudere en kleinere honden. Daarvan is het karakter bekend en ook of ze met kinderen kunnen.

Mijn vriendin heeft een grote Zwitserse sennen hond en een baby van 1 jaar en 3mnd. Beide zijn bijna van dezelfde leeftijd en het gaat perfect samen.

Nouja, heel af en toe kegelt de hond de kleine dame omver omdat ie per ongeluk iets te onbenullig deed. Maar er zit geen greintje kwaad in deze honden.

Wellicht, als je op de rasvereniging kijkt en contact opneemt kunnen zij je verder helpen. Al is het maar om alleen eens kennis te maken met de honden. Dat is echt niet raar, ik heb een aantal jaren geleden de Duitse herder wat beter willen leren kennen. Ik ben twee keer over op bezoek geweest bij een fokker en mijn vragen gesteld en heb de honden/het ras een beetje leren kennen. Uiteindelijk bleken ze niks voor mij, maar wel weer een ervaring en kennis rijker.

https://www.sennenweb.nl/NVAEGZ/grote-zwitserse-sennenhond/grote-zwitserse-pupinformatie/

 Ik zou eerst gaan werken aan de angsten van de kinderen voor je een hond in huis haalt.

Daar zijn prima trainingen voor. 

En als je dan toch perse een hond wilt, kijk dan bij een afgekeurde hulphond. 

Voor sommigen onder ons....mensen er zijn 4 van de 5 personen BANG Voor Honden in dit gezin....reden om een hond te nemen? 

 Dat is fijn een speelkamer.

Dan kunnen ze daar gerust spelen en een koekje eten, zonder dat de pup zich er mee bemoeit.

Een hond kan zoveel liefde en blijheid geven. Ik heb zelf een schotse herdershond, ze hebben een langere vacht en verharen veel, helaas voor jou niet geschikt, maar vind ze echt de ideale huishond) en nog 4 poezen (momenteel 6 een poes heeft twee kittens) zou ze voor geen goud willen missen.

Altijd een maatje in huis, de gezelligheid, hun geklets. Dan de heerlijke wandelingen buiten, zo genieten

 Jeetje wat een nare reactie! 

 Wat wil je met deze reactie gaan bereiken? Dat we hier gaan stemmen of ts wel een pup mag kopen? 

Gaat een beetje ver, dacht ik zo.

Het kan een goede reden zijn, om een kind over zijn angst heen te helpen, om zelf een pup in huis te nemen.

Zo kunnen ze zien en ervaren, hoe leuk je eigen hond is.

Het oudste zoontje van een vriendin is als de dood voor paarden, ze heeft zelf een paard.

Ik heb twee shetjes, een grote en een mini van 86 cm. Met mijn kleine pony, zijn we bezig hem van zijn angst af te helpen.

Een hele goede manier om van angst af te komen

Precies. Wees blij dat iemand de moeite neemt om op een forum te schrijven.

Want ja hoeveel jonge honden wisselen van baas.

Je hoopt dat een forum duidelijkheid geeft .

Daardoor word misschien beter na gedacht welke beslissing de juiste is.

Ik ga mee met Stabij Gijs en Cody! 

Ik vind het eigenlijk ontzettend egoïstisch, je vrouw en kinderen zijn bang en jij wil een hond in huis halen? 

Ik ben als de dood voor muizen, zet je er hier 1 neer ben ik weg. Daar wordt mijn angst dus niet minder van.

het beeld van een pup is altijd 'oh wat schattig, lekker knuffelen op de bank', de werkelijkheid is echt anders. Het zijn bijtgrage monstertjes die te pas en te onpas in de broeken, handen, neuzen van de kids hangen met hun vlijmscherpe tandjes! En dat doet pijn! Kinderen die al bang zijn gaan dit niet leuk vinden! 

Ga eens bij een puppy cursus kijken, daar zijn vast eigenaren die het goed vinden wanneer je hun pup na de les even mag aaien met de kids. Leer je kinderen dat honden niet eng hoeven zijn en laat ze dat ervaren. zoek honden op die kinderen gewend zijn en het fijn vinden bij ze in de buurt te zijn. 

Ik heb 2 kinderen (7 en 9 jaar) en 2 honden, mijn kinderen hebben beide totaal geen angst voor honden. Wanneer er echter vriendjes komen spelen, zie ik vaak kinderen die doodsbenauwd kijken wanneer ze die 2 reuzen achter het raam zien staan.. mijn honden zijn uiteraard kinderen gewend en (zeker de Berner sennen) is de grootste kindervriend die er bestaat, maar hij blaft even uit enthousiasme wanneer er kinderen komen. Dit is voor de meeste kinderen heel erg eng! 

Mijn jongste zoontje is zijn beste vriend en ze liggen hier geregeld samen op de grond, maar wanneer er angst was geweest had dit natuurlijk niet gekund.

denk er alsjeblieft nig eens goed over na.. 

 Nee, in mijn ogen niet. Maar ze zullen uiteindelijk toch hun eigen keuze maken. Als er eenmaal zinnen zijn gezet op een hond, je weet, 9 van de 10 haalt dan toch een hond in huis ondanks dat er gewaarschuwd is.

Dan kunnen we wel blijven praten als brugman, maar dat zet geen zoden aan de dijk.

Beter kunnen we dan helpen in de zoektocht naar een zo vriendelijk mogelijk ras.