Sharon je moet de antwoorden hier niet als aanval zien maar als goede raad. Ik vind het juist super van je dat je hier komt vragen wat je aan je probleem kan doen. En we maken allemaal fouten en daar leren we juist weer van.
Ik had op de puppycursus geleerd om juist niet met je hand door de bak te roeren of de hond aaien en helemaal niet de bak weg pakken. Maar wel om een keer of 3 per week iets heel lekker in haar bak erbij te doen tijdens het eten. En Shadow had dat heel gauw door en begon te wachten op mijn hand want dat betekende iets veel lekkerders. Dat heb ik gedaan tot ze een half jaar oud was en Shadow vertrouwd me 1000 procent en ik zou "doe ik niet " altijd haar eten kunnen pakken. Want ze vertrouwd me. Mag zelfs alles bij haar maar laat haar altijd rustig eten.
Hij trouwens ook nog in de pubertijd beland, zorgt ook voor meer stress gevoelens.
Kalmerende signalen,de signalen die nog volgen voordat er stress signalen zijn
Ik vind van mezelf ook de reactie van voer wegnemen niet goed is ook maar deze ene keer gebeurd. Maar waarom mag ik en mijn man dit wel dus in zijn buurt komen mijn oudste dochter mag dit ook maar op de jongste van 2 reageert hij zo.
Ze maakte geen beweging dat ze zijn voer zou afnemen.
Zo was er vorige week ook een moment dat hij in zijn rennetje lag te spelen. Mijn jongste zat aan de andere kant met haar rug naar hem toe met haar eigen speelgoed te spelen ook toen begon hij te grommen. Hoe moet ik hier dan volgens jullie op reageren? Dit kan ik toch niet zomaar laten gebeuren.
Nee kan je inderdaad niet zomaar laten gebeuren. Ook moeilijk advies te geven via internet. Misschien toch hulp inschakelen? Misschien eens contact opnemen met Cindy van dierbare ontmoetingen. Ze heeft ervaring met kinderen en honden.
Grommen=stress. Als je wil kun je de linkjes lezen die ik eerder plaatste,misschien haal je daar iets uit waar je niet op was gekomen of net even mist aan info.
In de bench lag hij ook op een rustplek.
Blijkbaar vindt hij de kleinste erg spannend...dat hij bij haar wel een onveilig gevoel ervaart als hij ook maar denkt dat zij hem wil benaderen.
Hoe kleiner hoe minder stabiel een kind is natuurlijk, qua gedrag, denken, beweging enz.
Mijn hond gromde vroeger ook naar een wild vreemd kindje wat nét begon te lopen en richting ons wilde lopen.
Ze was heel erg bang.
Ik zou het wel goed in de gaten houden dat je kleinste (voorlopig) nooit zelf richting de hond loopt, ook niet als hij niet eet of rust. Zorg dat de hond altijd naar haar toe komt en niet andersom.
Dit doen we al we laten de kinderen en de hond nooit samen spelen zonder toezicht van ons.
Nochtans als we dan allen samen spelen wil hij vooral net met haar spelen. Bij haar 'probeert' hij nog wel een keer stout te zijn. Dan nemen wij direct in.
Ik denk dat het wel vanzelf zal beteren naarmate ze beiden ouder worden. Nu hebben we een puberende hond en een kind die even groot is. Misschien naarmate zij groter word en duidelijker kan praten het betert en zoals er gezegd worden altijd alert blijven en ingrijpen waar nodig.
Voor de rest is het een schat van een hond. Luister flink tijdens het wandelen,...
Je zegt het zelf al 'Nochtans als we dan allen samen spelen wil hij vooral net met haar spelen', hij komt haar dan zelf opzoeken.
Wat doet hij als hij probeert "stout" te zijn bij haar?
En wat doen jullie als hij dat doet?
Zoek je iets op de HondenPage ? Vul dan hier jouw zoekwoorden in ?