asiel

Er zijn 2 hondjes 1 van 11 en 1 van 13 zitten in asiel nadat baasje is overleden, konden niet langer bi ik schoon zoon blijven was tijdelijk zocht huisje voor ze. Nu ben ik bezig met iemand die ze graag wil hebben en die will ze gelijk adopteren nu moet hij eerst vragen lijst in vullen en dan is nog niet zeker dat hij ze mag ophalen. Ik vind dit heel erg ze zitten samen in het asiel het is al moeilijk om oudere honden te plaatsen en krijg je dit. Ik vind dat ze de hondjes de kans ontnemen op een liefdevol huisje Wat is hier aan te doen? Iemand tips? Dit kan toch niet de bedoeling zijn Alvast bedankt voor de hulp   Mvg shirley  

Wellicht is de vragenlijst o.a. om zeker van te zijn dat de hondjes echt op een geschikte plek komen. Na verlies van hun baasje zou het traumatisch zijn als ze nog weer van plek naar plek naar plek gaan.

Daar zouden de hondjes enorm onder lijden. Dus ja je kan het zien als een in uw ogen onnodige rompslomp, waardoor de hondjes langer in het asiel moeten blijven. U kunt het ook zien als dat herplaatsing serieus word gedaan en men er zeker van wil zijn dat ze bij het volgende baasje echt een goed liefdevol en blijvend thuis krijgen. En niet bij t minste geringste weer herplaatst worden.

Hondjes kunnen door t rouwproces waar ook zij doorheen gaan na verlies van hun baasje veranderen, afwijkend reageren, meer problemen hebben met vertrouwen in een nieuw baasje hervinden. En een nieuw baasje moet daarop wel voorbereid zijn.

Juist heel goed dat jullie een vragenlijst in moeten vullen zo kan het asiel kijken of de hondjes ook echt bij jullie passen en anders om.

waarom zou iemand geen vragenlijst willen invullen, dat vind ik best vreemd...

Dat is toch logisch? Op die manier checken ze of een hond wel goed terecht komt. Ze ontnemen de hondjes geen fijne baasjes, als mensen voor hen willen gaan is het een kleine moeite om de lijst in te vullen en kennis te maken. Hebben ze dat al niet eens voor de hondjes over dan vraag ik me af wat ze er verder wel voor over hebben. Het is juist om zoveel mogelijk te voorkomen dat ze in een slechte situatie komen en dat ze wéér in het asiel belanden.

Fijn dat er iemand voor deze hondjes wil zorgen! De papieren rompslomp hoort er nou eenmaal bij. Terecht dat een asiel daar mee komt, een verbetering ten opzichte van vroeger.

Er zijn nu eenmaal bizarre verhalen waar mensen met de mooiste verhalen een dier komen halen, maar vervolgens inzetten voor verkeerde doeleinden. Of mensen met de beste intenties maar die het financieel toch niet aankunnen oid. In het belang van de hondjes wordt er tegenwoordig beter gecontroleerd.

En natuurlijk is het voorafgaand aan het invullen onzeker, maar als alles in orde is, mag hij de hondjes natuurlijk adopteren. Ik hoop alleen niet dat als de papieren al een probleem zijn, de financiële bijdrage van adoptie niet alsnog reden wordt om af te haken.

Een goed asiel werkt nu eenmaal met een vragenlijst en komen ook controleren waar de hondjes terecht komen dit doen e om zekers te zijn dat de hondjes er op hun laats zijn.

Heb zelf de ervaring gehad met een asiel die dit niet deed en de hond meegaf zonder omhaal. Die adoptie is niet goed afgelopen ben niet eens met de geadopteerde hond thuis geraakt. Dan heb ik liever een asiel die echt begaan is met hun honden en met een vragenlijst en eerst op controle bezoek komen waarbij ze dan de te adopteren hond meebrengen en als je woning + tuin worden goedgekeurd de adoptie bij je thuis afronden.

Ik vond de laatste keer dat ik bij een asiel een hond nam de vragenlijst ook wel enorm groot. Maar het is niet anders, bij sommige asiels. :(

Quote :  " Ik vind dat ze de hondjes de kans ontnemen op een liefdevol huisje "

Dat is absoluut niet waar. 

Ook voor kleine oude hondjes wordt met zorg een nieuw tehuis gezocht!  Voor alle honden, klein, groot, oud of jong....

Maar ze vragen wel heel veel hoor. Naar je inkomen, naar je vakantie gewoontes, naar een tuin (geloof me, hier aan de rand van de stad in een appartement in een groene wijk woon ik nu beter dan in mijn vorige huis in het drukke centrum met klein park en een tuin). Dat ze naar je werkuren vragen, dáár kan ik me iets bij voorstellen. Dat ze naar ervaring met honden vragen ook. Maar ze vragen je soms echt de hemd van het lijf, alsof het de belastingdienst is, ofzo.

" Maar ze vragen wel heel veel hoor. Naar je inkomen, naar je vakantie gewoontes, naar een tuin (geloof me, hier aan de rand van de stad in een appartement in een groene wijk woon ik nu beter dan in mijn vorige huis in het drukke centrum met klein park en een tuin). Dat ze naar je werkuren vragen, dáár kan ik me iets bij voorstellen. Dat ze naar ervaring met honden vragen ook. Maar ze vragen je soms echt de hemd van het lijf, alsof het de belastingdienst is, ofzo. "

Wilma en Dobby

 ja dat is ook zo, maar beter te veel dan te weinig

in ons vorige huis hadden we een vrij kleine woonkamer, wat de mevrouw die voor de stichting kwam controleren een minpuntje vond voor een grote hond. Toen we vroegen of de kamer wel groter is dan haar hok in het asiel, moest ze zelf wel een beetje lachen om haar ijverigheid de hond zo goed mogelijk te plaatsen.

Naar ons inkomen is niet gevraagd, maar wie weet zou daar wel een reden voor kunnen zijn met de ervaring die een asiel opgedaan heeft. Hopelijk vragen ze wel naar de visie en kennis van de mensen mbt honden.

@Wilma en Dobby:  gelukkig maar, dat ze zoveel vragen stellen. Daardoor wordt zorgvuldig beoordeeld of de hond wel past in de aangeboden situatie.

Op MP is dat wel even anders. Hoeveel mensen 'doen hun hond niet weg' via MP en weten niet eens waar die hond terecht is gekomen?

Nou, ik vond echt het aantal en het soort vragen veel te ver gaan. Ik was bijv. arbeidsongeschikt wegens een oogziekte in 2009, toen ik Dobby ging halen. Of dat zo zou blijven. Ja, weet ik veel. Artsen van een universitair ziekenhuis konden daar al geen antwoord op geven, laat stáán ik.


Daar deden ze nog moeilijk over ook, terwijl ik gewoon weet dat als ik zou gaan werken en er dan niemand thuis zou zijn, dan zou ik wat moeten regelen in de trant van oppas, dagopvang of wat dan ook.


Intussen is het 2017 en is er qua ogen niets verbeterd. Maar je kan ook te veel en stomme dingen vragen.


Bovendien is de vraagstelling ook idioot. Je kunt volgens mij beter vragen naar of een potentiële eigenaar een beetje realistisch beeld heeft van wat het betekent om een hond te hebben, dan naar dingen die toch zomaar kunnen veranderen.


E.g. "stel, je wil een dagje naar de Efteling, wat doe je met de hond?"
Nu heeft de Efteling toevallig kennels, dat zou een optie zijn voor sommige honden. Maar ook de hond laten uitlaten door buren/kennis, of een dagje naar pension zijn allemaal potentieel goede antwoorden. Zou iemand dan zeggen "oh, dan laat ik hem in de auto op de parkeerplaats", dan zegt dat véél meer dan "hoe vaak ga je per jaar op vakantie, en waar naartoe".


Zelfs het al dan niet hebben van een tuin is behoorlijk irrelevant. Dit is niet Amerika. Ik wandel 2 uur per dag met mijn hond. In ons vorige huis hadden we een tuin van 100m2, maar daar was Dobby dan alsnog bijna nooit te vinden - het was een koud huis, en dus stond de deur bijna nooit open. Lekker relevant dan, zo'n vraag. Een tuin is voornamelijk handig als de hond er ineens uit moet, of als je zelf knikkebenig ziek bent. Maar zelfs daar is een mouw aan te passen.


Echt, ik word nog pissig om die idiote vragen als ik er aan denk. Voor mij bijna de druppel om nóóit meer een asielhond te nemen.