Help! Mijn puber komt niet meer!

Beste allemaal, We hebben een Rhodesian Ridgeback van 14 maanden. Ze is uit het asiel bij ons gekomen met 6 maanden en ze is gesteriliseerd.  Ze is heel lief, superbraaf en kent de commando's goed. Op cursus doet ze het voortreffelijk. Maar..... de afgelopen 2 weken hebben we al drie keer meegemaakt dat ze niet meer komt na een wandeling in het bos. Ze laat zich niet pakken door anderen, wat normaal gesproken geen enkel probleem is. Extra lekkers mee helpt ook niet. We lijnen haar altijd een paar keer aan tijdens de wandeling en op verschillende plekken. Het aanlijnen is het probleem dan ook niet. Maar het komen wel. We hebben ons natuurlijk verdiept in dit fenomeen en op cursus zegt men dat we vooral leuker moeten zijn dan de rest om haar heen. Maar, met een speeltje op zak, kip, andere snoepjes, snuffelspel tijdens het uitlaten krijgt ze toch soms de kolder in haar kop en helpt het allemaal niks op zo'n moment.  Heeft iemand een ander idee wat we zouden kunnen proberen? Want wij weten het even niet meer.  Groetjes, Caroline

Aangelijnd houden met een lange lijn, blijf oefenen, het is ook de leeftijd, laat haar los met de lange lijn, laat haar dr gangentje een poos gaan, maar blijf zelf in de buurt van de lijn, roep haar, komt ze niet, haal je de lijn in, altijd belonen.......zolang ze niet uit zich zelf terug komt hou je de lange lijn aan haar...ga eens kijken waar het omheind is...en oefen het voorkomen.......dan kan je ze eens echt loslaten daar...zal echt een poosje duren, maar de aanhouder wint.

De Ridgeback .....

Karakter eigenschappen .... jachthond .... zelfstandig karakter 

Tja daar sta je dan met je stukje kip. Blijkbaar een veel kleinere prikkel dan een gevonden jachtspoor?

Maw het is dus best mogelijk dat het jachtinstinkt hier een grotere rol speelt. Dus ofwel hou je daar rekening en geduld mee en wacht tot ze komt. Er achter zitten of pushen gaat niet echt helpen.

Of je kan de jachtdrift in banen leiden dmv jachttraining

Ik volg even, heb ook zo'n boef van inmiddels bijna 3.  Ik hou m aangelijnd.

Tjaa dat is hier dagelijkse kost... 

En maak jezelf leuker dan de omgeving? Nou die mensen hebben vast nog nooit een beagle gehad! Al haal ik het hele circus tevoorschijn .. op sommige momenten komt ze écht niet! Soms is het helaas echt niet zo makkelijk... 

Nu weet ik dat een ridgeback anders is dan een beagle maar ik wil toch graag mijn ervaring delen... 

We kregen Puk toen ze 2.5 jaar oud was.. al meteen merkte we dat loslopen een probleem was. We (vooral ik) heb toen héél erg strak en consequent getraind op 1 gebied waar wij dagelijks met haar komen. Bij elke uitgang ging ze consequent op hetzelfde punt vast. Zodat ze zelf ook die grenzen begon te zien... 

Op dit moment kan ze goed loslopen in dat losloopgebied. Ze komt zeker niet altijd als ik haar roep maar het is wel veilig. Ze is nog nooit uit dat gebied weggelopen *even snel afkloppen!!*. 

Op andere plekken zonder hek laten we Puk niet los. Heel jammer maar het is helaas niet anders. De veiligheid van Puk staat voorop. 

Ik heb ook gemerkt dat roepen als de neus op de grond is écht geen zin heeft bij Puk. Als ze haar neus optilt dan sla ik toe en roep haar bij me. Vaak komt dan de boodschap wel door. Timing is dus heel belangrijk. Net zoals het 3 stappen vooruit denken. Ondertussen ken ik Puk zó goed dat ik elk klein verschil in haar lichaamstaal merk. Dus ik probeer zo snel mogelijk ergens op in te grijpen en niet pas als ze al ver bij me vandaan is. 

Bij Puk is het ook heel belangrijk dat ze voor haar goede gedrag iets terug krijgt. Soms heeft ze het echt nodig om die super eigenwijze beagle te zijn en de baas te slim af te zijn (althans dat denkt ze). Daarom mag ze van mij soms IN het gebied best van me weglopen en niet luisteren. Laat haar maar denken dat ze mij te slim af is... en laat haar maar lachen als ik naar haar moet lopen om haar op te halen ipv dat Puk naar mij toekomt. 

Het is een kwestie van geven en nemen bij Puk. Het zal nooit een baasgerichte hond worden die alleen maar wil geven aan de baas en graag werkt voor de baas. 

Ik merk dat hoe meer ik van haar ga vragen... hoe meer zij zich gaat afzetten tegen mij en me júist gaat dwars zitten. 

Het is een hele slimme eigenwijze en zelfstandige hond. Daar moet ik mee samenwerken ipv de baas zijn. 

 Het was even zoeken naar een passend woord om Puk te stoppen als ze wil weglopen. Uiteindelijk werkt 'wacht' best goed bij Puk. Wacht betekend dat ze stil gaat staan op welke plek dan ook. Als ze dan weg rent en het hier komen niet meer werkt dan kan ze iig stil blijven staan en niet verder wegrennen. Dit werkt zn 7 van de 10 keer... 

Opzich niet heel erg want we laten Puk alleen los op plekken waar het relatief veilig is. Juist omdat ze nooit perfect zal luisteren en haar neus toch altijd interessanter zal vinden dan de baas. 

Helaas heb ik ook geen hele goede oplossing voor dit gedrag. Maar hopelijk heb je toch nog iets gehad aan mijn ervaringen. 

Ondertussen heb ik alles al uitgeprobeerd... de lekkerste beloningen meenemen, iets meenemen dat rammelt om de aandacht te trekken(een smint doosje), fluiten, mezelf verstoppen zodat de hond 'schrikt', elke wandeling een paar keer oefenen op het hier komen een beloning geven en weer vrijheid geven... en raad eens.. niks werkt hahaha. 

Als ik ga trainen op het hier komen tijdens de wandeling dan heeft Puk mij meteen door. Óf ze doet dan alsof ze weg rent zodat ik haar ga roepen en ze dus een beloning krijgt óf ze blijft zitten(soms zelfs languit liggen) op de plek waar ik haar bij me riep, wacht totdat ik verder gelopen ben en ze verzet pas weer een poot als ik haar bij me roep. Ze lacht me echt keihard uit hoor.. maar ook dit is een momentje van 'laat haar maar denken dat ze de baas te slim af is'. 

Het belangrijkste wat ik vooral zelf hiervan geleerd heb is dat ik moet accepteren dat Puk niet overal los kan. We hebben 1 plek waar ze wel los kan en waar het veilig genoeg is om fouten te mogen maken en niet te luisteren. 

Zo kan Puk alsnog los, iets dat ze heerlijk vind. Maar helaas niet op alle plekken. 

Honden leren context gebonden, komen aan het einde van de wandeling, betekend einde aan de pret.

Misschien roep je hem ook net iets anders, zonder door te hebben?

Je zelf leuker maken, kan ook door samen dingen te doen en doe het soms ook als aan de lijn zit.

Samen een stuk rennen, op een boomstam gaan staan, op een bankje springen, je hond er onder door te laten gaan, om een boom heen rennen, over een tak springen en brokjes verstoppen en laten zoeken.

Zo kan je samen van alles doen, zowel los als aan de lijn.

Maar dan nog is het einde van de wandeling, op het einde. En hoe dan ook, dat is komen, aanlijnen en einde van de pret.

Als je merkt dat hij zo een bui heeft, draai om en loop gewoon weer het bos in.

Ga daar samen gekke dingen doen. Als hij komt aanlijnen en nog niet naar huis gaan, maar juist aangelijnd leuke dingen samen doen.

Als hij wel komt aan het einde van de wandelin, aanlijnen en weer een stuk terug het bos is, weer leuke dingen doen.

Zo wordt het einde van de wandeling en aanlijnen een voorspeller van: we gaan iets leuks doen samen.

Ook als je korte rondjes loopt aan de lijn, maak het aangelijnd lopen leuk.

Er zijn honden die niet los kunnen omwille van jachtinstinct bvb... Raiko is een hele zelfstandige Shiba (is ook eigen aan shiba's) die moet ik niet los laten want die kijkt niet naar me om, ook niet om een balletje of stukje hesp. Gisteren op de cursus wou hij me niet volgen. De cursist zei 'ga alleen weg, hij zal wel volgen..' dat deed ik maar hij kan erg koppig zijn en volgde gewoon niet haha. Ik neem dat met een korrel zout, maak me er niet druk om ofzo, Raiko is altijd aangelijnd (20m lijn voor bos en strand, flexi 8m voor in stad en parkjes...) Hij heeft evenveel vrijheid hoor dan los. 1x in de week ga ik naar een losloopweide die afgesloten is. Het is wel zo dat ik hem roep aan de lange lijn, ik hijs hem enkel binnen als dat nodig is en ik kan hem altijd pakken met die lijn, is veiliger voor Raiko

Oooo, wat fijn om al jullie reacties, ervaringen en tips te lezen! Heel erg bedankt! Ik ga ermee aan de slag en maak daarmee hopelijk progressie. 

Eerst de reden zoeken waarom ze niet meer wil komen;

wil ze gaan jagen en kan ze haar jachtinstinct niet onderdrukken (maar dan gaan ze heeeeel ver, dat herken je dadelijk),

komt ze niet meer omdat ze dan aangelijnd wordt en jullie de pret bederven,

heeft ze ooit (toen ze terug naar jullie kwam) op haar kop gehad omdat niet vlug genoeg kwam,

heeft ze nog te veel energie en roepen jullie te vroeg,

heeft ze te weinig losse beweging en houden jullie haar te strak(tenslotte is het een jachthond) enz.....

Honden zijn gewoonte dieren. Dikwijls doen ze op de dezelfde plaats dezelfde dingen.

Soms helpt het om op andere plaatsen te gaan wandelen en haar daar andere dingen aan te leren: vb niet verder dan 3 m van je af mogen lopen.