Ervaringen chemische castratie

Volgende week ga ik met mijn hond naar de dierenarts voor een titer bepaling. Nu twijfel ik al enige tijd enorm over chemische castratie. 

Waarom wel:

- onrust in de kop, overal ruiken, likken, markeren.

- niet meteen luisteren, eerst nog even markeren bijvoorbeeld voordat die komt.

- extreem ruiken bij soortgenoten, op het onbeleefde af. 

- dominant/heel soms zelfs uitvallen naar andere onbekende zeer dominante reuen. 

- vieze gele druppels in huis.

- altijd opletten voor loopse teefjes in het losloopgebied en als we die tegenkomen (wat best vaak is) moet die de rest van de wandeling aan de lijn blijven. 

waarom niet:

- helemaal gezond verder dus waarom...

- heel soms wat onzeker waarvan ik niet wil dat dit doorslaat. 

- eventuele vachtverandering en  rustiger worden.

Zijn er mensen hier die ervaring hebben met chemische castratie? Op internet lees je de meest vervelende verhalen van extreem angstig worden tot incontinentie...... 

Hij is nu trouwens 16 maanden en verder eigenlijk een hele stabiele en fijne hond. 

Beer is ongeveer 4/5 maanden geleden chemisch gecastreerd, om dezelfde redenen. Ik heb in zijn gedrag qua (on)zekerheid geen enkel verschil gemerkt. Hij likte niet meer aan ieder grassprietje, was niet meer obsessief met luchtjes bezig. Hier alleen maar positief. 

Hoe oud was beer toen je hem chemisch liet castreren?  

En straks dan over tot definitieve castratie? 

Met 2 a 2,5 jaar onze herder chemisch laten castreren. Werd vriendelijker naar andere honden en lekte niet meer. Verder was hij altijd al een schat en daar is niks aan veranderd. Hij was altijd al een beetje een mietje met geluiden en bijv stofzuiger maar dat werd niet opeens erger ofzo. Ik ben positief.

 Beer was 1,5 jaar toen. Ik weet eigenlijk niet wat we hierna doen... ik ben zelf een beetje bang dat er toch verschil zit in definitief castreren en chemisch en dat het resultaat niet hetzelfde is. 

Ja lastig is dat dan he. Is meteen zo definitief. 

Al lees ik ook weer dat het medisch niet bekend is wat herhaaldelijk chemische castreren op lange termijn voor invloed heeft op de gezondheid van de reu. 

Hier eerst chemisch laten castreren, dat beviel zo goed dat hij definitief is gecastreerd. 

Geen verschil gezien tussen chemisch en definitief 

je hebt een lang en een kortwerkend preparaat. dan neem je toch gewoon de kortwerkende, die is bij een grote hond na circa zes maanden uitgewerkt.

ik zou gewoon kijken wat de effecten bij hem zijn. bij de meeste honden zijn de effecten positief

Ik volg ook even, mocht er nog meer informatie/ervaringen komen 

Jazz is een mini aussie een druk tiepje met alles erbij waar een reu last van zou kunnen hebben.

2016 in februari chemisch castreren hij was toen 2.

In het begin werd hij nog drukker daarna vrij rustig.

Na een half jaar uitgewerkt,ik dacht wat voor een hond heb ik nu.

Extreem druk en alles wat ik niet wil.

Maar ja een operatie wilde ik eigenlijk ook niet.

We keken het een tijdje aan,door dat hij wat ouder en wijzer is geworden en sommige streken niet meer zo vaak deed en wat beter ging luisteren,hebben wij van de operatie af gezien.

Nu is hij 3eneenhalf en hij blijft compleet.

Wij hadden altijd teefjes dus een reu was voor ons nieuw.

Streken mag hij hebben als er mee te leven valt. En het bevalt goed hoe hij nu is.

Tsja streken heeft die van mij niet echt extreem. Ja tijdens het wandelen als z'n koppie een beetje vol raakt wil die weleens in je mouw gaan hangen maar dat is heel snel en goed te begeleiden. Verder luistert hij voor z'n ras en leeftijd erg goed. 

De grootste reden om het wel te doen is vooral de onrust in de kop, overal likken ruiken en markeren en dominantie naar andere onbekende reuen. Ik ben met chemisch castreren benieuwd of dit wat gemoedelijker wordt. Naar teefjes is die super. Erg sociaal en een teef mag alles bij hem. Ook rijen doet die totaal niet meer. 

Denk dat ik het volgende week bij de dierenarts toch eens laat doen. En als het niet bevalt weten we dat ook weer.... 

Gewoon proberen Pim.

Je weet dat dit tijdelijk is en dat is ook wel weer fijn.

Je kunt het verschil merken en dan daarna de goede keuze maken.

Ik ben zo bang ook vooral voor het sloom worden en veranderingen in de vacht... Een bekende van ons heeft laatst haar GR teefje laten steriliseren en nu is de vacht zo.. ehm.. 'rommelig'? Zou dat hetzelfde zijn bij reutjes en veranderd dat nog weer of zal dat zo blijven? 

Mijn aussie heeft met 12 maanden een suprelorin chip gehad met hetzelfde plaatje als wat jij ook aangeeft.

Hij was van super leuke vrolijk pup verandert en een puber die zich met zijn eigen geen raad wist en mede doordat hij een paar keer flink gegrepen was door een andere hond compleet uit het niets van achteren was ook zijn hele zelfvertrouwen weg en was bij hem ook nog eens aanval is de beste verdediging en omdat hij dus geen rust meer had in zijn koppie en gek werd van de hormonen hebben we voor die chip gekozen en nooit geen minuut spijt van gehad.

Na uitwerking gelijk laten castreren en ook daar geen spijt van gehad.

We hadden onze vrolijke snuiter weer terug en ook 1 die weer rust had en zo weer kon trainen aan zijn gedrag.

Gewoon doen en je niet zo laten beïnvloeden van wat andere vinden, het is jou hond en jij hebt hem dagelijks in huis.

Ik heb er veel verdriet van gehad van vele nare opmerkingen die mensen kunnen maken over dit onderwerp, soms zo erg dat ik me zelfs geen goed baasje meer voelde.

Uiteindelijk naar m'n eigen gevoel geluisterd en dat was de beste beslissing.

Succes met je beslissing!

Nou afgelopen week is onze hond dan chemisch gecastreerd.

Och de weg naar volwassen worden valt niet mee. Ik merk duidelijk de hormonale piek waarvan de dierenarts al aangaf dat sommige honden daar een paar dagen tot weken last van kunnen hebben. Was me daar niet zo van bewust maar jeetje het lijkt weer een puber van 10 maanden oud. Gedrag wat ik maanden niet heb gezien is weer terug. Blijf gewoon rustig dingen herhalen en bevestigen en tot 10 tellen . Houden ook gewoon ons ritme aan en ondernemen veel. Maar jeetje weer bijten in de riem, nu echt overal ruiken likken en tegenaan plassen. Lipstick weer de hele dag eruit en veel vieze gele druppels de hele dag. Luisteren trouwens ook weer op z'n dooie gemakje, zie hem denken ja man nog effe hier en daar ruiken en plassen en dan kom ik echt.... gelukkig wel nog lekker sociaal en lief, al merk ik ook dat de teefjes zowat in hem kruipen en reuen wat heftiger/dominanter reageren zo interessant is hij nu blijkbaar. Andere onbekende soortgenoten maar even mijden om geen slechte ervaringen op te doen nu die al zo druk in z'n koppie is. 

Misschien herkenbaar voor sommige die hun hond ook chemisch hebben laten castreren? En hoe lang duurt zo een hormonale piek ongeveer? 

Een week of zes ? 

16maanden lijkt me een mooie leeftijd, vroeger echt niet ivm de groei, hormonen zijn nodig om te groeien. Ik heb Raiko op de leeftijd van 1,5jr laten castreren wegens hyperseksueel gedrag. Meteen een 'echte' castratie. Mijn DA raadde chemische af... Meningen zijn er blijkbaar over verdeeld. Merk niks in zijn gedrag (onzekerheid ofzo) ook niet aan vacht of eetlust... Is ook niet bijgekomen. Wel word hij niet meer gek van loopse teven en rijdt niet meer op onze  benen, is in oktober een jaar geleden .. bij een vriendin van me haar golden retriever heeft zij eerst chemische laten doen ook vanwege hyperseksueel gedrag, hij is wel bijgekomen in gewicht. Zij heeft nu een definitieve castratie laten doen. Zijn vacht is hetzelfde gebleven

Die piek bij onze hond was een week of 4 daarna werd het een hele andere hond.

Nog even geduld ..

Was hier ook een week of 3-4 voordat we effect zagen en dat hoor ik bij de meeste mensen die een chip hebben gekozen.

Denk dat aankomen na (chemische) castratie erg per ras verschilt en ook hoe je zelf als eigenaar let op wat je je hond te eten geeft. Onze hond is altijd op het magere af geweest en zal hem ook altijd slank en gespierd houden. Ben ervan overtuigd net zoals bij mensen dat een fit lichaam een hoop ellende in de toekomst kan besparen.

Was bij de dierenarts weer verbaasd.. mijn boxer op de weegschaal 31 kilo. Daarna een kleinere labrador op de weegschaal en 40 kilo. Baasje riep al oeps... Tsja heeft de hond alleen zo weinig aan en die moet al dat extra gewicht wel de hele dag meedragen . 

 Das waar, ik weeg zijn voeding af en let op wat hij allemaal eet en wij wandelen dagelijks 2uur, soms zelf meer. Vaak eten de honden gewoon teveel na castratie

Jeetje ik ben normaal helemaal niet zo, maar de keuze bij je hond om niet te castreren, weer chemisch te castreren of helemaal te castreren kom ik heel slecht uit. Schrijf het dus maar even van me af en hoop op ervaringen en adviezen van jullie!

Een half jaar geleden mijn reu dus chemisch laten castreren. De eerste weken kreeg hij een enorme piek. Jeetje was kon die 'stout' zijn en je vooral enorm uitdagen. Daarna trok het helemaal bij en werd het een relaxtere hond. Andere reuen van zijn kaliber gaf soms nog steeds wat mot maar snel pakken, aanlijnen en doorlopen ging en gaat prima. Vind ik ook niet een enorm probleem. Verder niet echt veranderingen gemerkt behalve dat hij tijdens de wandeling wat relaxter was, veel minder uitdagend naar ons toe was (tegen je opspringen en nippen in je schoen/mouw). Niet overal moeten snuffelen en tegenaan plassen en veel honden hoefde hij niet eens te begroeten maar liep gewoon door en geloofde hij wel.

Nu werkt de chemische castratie langzaam uit. Zie 'het' ook weer in grote toenemen. Geuren worden weer een stuk interessanter, andere honden moeten beter besnuffeld worden, en als een hond het toelaat begint hij soms weer met rijen daarbij ook vaker plassen en vooral ons weer meer uitdagen. Had al een topic van tegen je opspringen en in je mouw en schoen nippen geopend.

Je zou denken waarom niet castreren dan ... nou ik vind de operatie toch wel een beetje eng, zeker bij een boxer, en hij is in de ontmoeting naar andere honden best onderdanig misschien wel wat onzeker. Gaat vaak zitten en buigt z'n hoofd af, krijgt soms opgezette haren ervan (borstel), daarna snuffelen en met een beetje mazzel als de andere hond ook wil wordt er toch gespeeld.

Een 2e keer chemisch castreren zie ik niet zo zitten, zeker gezien de piek die hij er de eerste keer van kreeg. En in een artikel van Monique Bladder wordt er aangegeven beter niet te castreren van feb-mei zie: https://www.moniquebladder.nl/castratie-beinvloedt-sociaal-gedrag/

Moet je daar rekening mee houden, of zegt één onderzoek ook niet zoveel?

Het liefst zou ik niet castreren maar al die afleidingen (geuren, loopse teven, vlaggen) tijdens het wandelen waardoor snel een vol koppie en ook lastig te trainen en het uitdagende gedrag wat hij naar ons toe kan hebben en dominantie naar reuen van zijn kaliber en snel last van die vieze groen/gele druppels in huis zorgen wel voor een serieuze afweging om misschien wel te gaan castreren.

Wat is jullie advies en ervaring?

Wij hebben ervoor gekozen om Beer weer een tweede keer chemisch te laten castreren.  Ik ben doodsbang van narcoses en zo'n naald erin is sneller en hij hoeft niet onder narcose en daar weer helemaal van te herstellen.  Dan maar weer even door die rete irritante piek heen, ik vind het het waard. 

Dank voor je reactie!

Hebben jullie chemische castratie weer voor een half jaar of nu voor 1 jaar gekozen?

En inderdaad weer zo een zelfde piek?