Dat is geweldig.....
Beterschap Mila!
Leuke foto's!
Met allebei mijn beren naar de blauwe stad geweest.....een labrador van 7 jaar....de vrouw kende ik, de hond kende ik niet......de hond liep los, ze zag me en direct de hond aan de lijn, tja...ik vroeg waarom....ze liet daarop de hond los, en ogin was te wild voor de hond die onder de indruk was.....ogin aangelijnd, met de vrouw gesproken en we heb en samen een korte wandeling gemaakt, aan de lijn goede oefening voor ogin, ging goed, Bams ging de eigen weg....na een poosje beiden honden weer los, nog steeds was ogin te wild voor deze hond.....ik heb dan gezorgd dat ogin niet bij de hond kwam, bleef in de buurt van de vrouw.... zo aardig....van deze vrouw. Ze vertelde me dat haar hond geen lieverdje was maar van ogin onder de indruk was....na verloop van tijd heb ik ogin weer geroepen en aangelijnd, samen zijn we naar de auto van de vrouw gelopen, naast elkaar, af en toe wilde ogin tochweer naar de hond, maar voorkwam ik, en ze gaf het op...... met deze vrouw en hond zou ik graag meer willen oefenen, maar niets afgesproken, komt nog wel..... bams opgezocht, hahaha, en samen aan de lijn naar mijn auto gelopen.
Straks is het misschien wel zo dat de labrador denkt, zo nu pak ik je....hahaha, dat is niets ergs, ogin kent de hondentaal en zal dan de hond netjes behandelen, doet ze dat niet, dan grijp ik in, net zolang tot ze weet dat ze rustig tegenover anderen honden moet zijn.
Veel beterschap Mila! Laat je maar eens goed verwennen.
Vakantie is al enige tijd voorbij en ook de school is weer begonnen. Alle cliënten zitten weer in het ritme. Zalig! Geen "vergeten" afspraken meer dus.
Zelf ook druk geweest met Loes. Op de hondenschool moeten ze leren bellen op een hotelbel. Stap 1: laat je hond wennen aan het geluid. Euhm, dat was bij Loes duidelijk niet zo simpel. Ze vond het al eng als wij de oefening deden, maar het bleek nog veel enger te zijn als iemand anders belde terwijl wij een andere oefening deden. Loes stond geheid aan de overkant van het plein als ik haar niet vast had.
Heb zo veel mogelijk mijn geduld bewaard, maar na mijn verlof ging het toch even fout. Loes was die eerste werkweek echt heel vervelend: veel blaffen, flauw doen. Tijdens de les wilde ze die week een oefening niet uitvoeren die ze normaal vlot kent en ik heb toen wat teveel druk gelegd. Eigen schuld van mij, maar het vertrouwen was helemaal weg bij Loes op de hondenschool. Zijn er nu volop aan aan het werken. Afgelopen zondag heeft ze voor het eerst een volledige oefening weer los afgewerkt. Ik kon haar aandacht houden en ze stormde niet naar mijn vader (die in dezelfde les zit).
Vandaag mijn lange werkdag. Loes is gezellig thuis bij mijn ouders. Benieuwd of ze haar hebben buiten gekregen voor een plas. Als ik werken ben, slaapt sowieso al veel. En nu regent het ook nog eens, Weinig kans dat Loes buiten gaat.
Wat jammer Gies dat Loesje zo reageerd...alles stapje voor stapje.....een hotelbel, jee vind ik wel wat, met een touw eraan, en als de honden dan binnen willen even aan de bel trekken, hahaha, kan hier in de winter de deur dicht........
Hier komt het ook met bakken uit de lucht. Bah... Heb in huis de lampen aan. Warm is het buiten wel dus geen verwarming aan.
Boven in de logeerkamer eindelijk het bed in elkaar gezet. Kon me er niet toe zetten de afgelopen maanden.
Zit de laatste tijd eigenlijk niet heel lekker in m'n vel. Heb het gevoel dat het of een burn out of een depressie is. Bewoners werken op m'n zenuwen, kan helemaal niks van ze hebben de laatste paar weken... Ik voel me echt ***, na het werken komt er al weken niks meer bij me uit handen. Af en toe eens schoonmaken en opruimen, maar het blijft een troep overal.
Vanmorgen wel bij m'n beste vriendin geweest om erover te praten. Van haar moet ik echt gas terug gaan nemen nu, ze zegt dat het wellicht nog wel beter is om 3 weken de ziektewet in te gaan.
Nou heb ik morgen een gesprek met m'n coach over alles wat er vorig jaar binnen het team is gebeurt en ze wil weer opnieuw een gesprek. Denk dat ik dit ff moet gaan aankaarten bij haar en eens horen wat zij er van denkt.
Een tyd rustig aan doen ruby beterschap
Dankjewel iedereen
Doe voorzichtig Ruby! Blijf goed op je zelf letten.
Kaylo is heerlijk rustig vandaag, we schuifelen af en toe even een stukje door de wijk zodat hij lekker kan snuffelen op het veld. De neiging om morgen gewoon weer naar school te gaan.. tot maar 4 uurtjes les maar wel weer een uur heen en 1,5 uur terug..
Nog beterschap mila
Doe ik Mila.
Jij ook, beter morgen nog lekker een dagje thuis blijven als je je niet helemaal 100% beter voelt. Met reistijd ben je toch nog 6,5 uur weg. Als je je niet lekker voelt ben je nog zo niet terug in huis he.
Best rustig aan doen ruby myn dochter is ook verpleegkundige en soms is het zeer zwaar enkele dagen rustiger aan doen maar het gaat niet altyd zo als het past veel beterschap
Héééé Gies! En natuurlijk Loes en Polly!! Wat leuk dat je er weer bent. Ik heb je gemist zeg. Is alles goed met jullie? Wellicht heb je he verderop al vertelt maar ik begin net met bij lezen.
Waarom ga je nou niets eens naar de arboarts? Kun je het met hem bespreken en evt in overleg (ook met je coach) een tijd korter gaan werken. Onthoud: je bent maar één keer jong! Ik heb dat een paar jaar terug ook gedaan, en met succes!
Wellicht zal dat deze week ook wel moeten Martin. Ook wil ik nog graag een afspraak maken deze week bij m'n eigen huisarts.
Ruby...ik heb geen belerende vinger voor je, dus geen misverstand....hou je aan de hoeveel uurtjes en val niet meer in voor anderen, dat breekt je op...praten met je coach, vertel wat je bezighoudt.
Ruby je moet écht aan je zelf denken. Heel goed om even aan de bel te trekken. Zo kan je niet door blijven gaan en dan is straks echt de emmer vol.
Ik trek wel een belerende vinger. Meid zoek hulp, als je je huisarts vertrouwt, huil eens goed uit bij hem/haar. Lucht op en ze kunnen je helpen, vertrouw me. Als je pillen moet slikken,slik ze en denk er niet bij na. Slaap je daardoor uren lang Ok is maar zo.
kom tot jezelf en ga daarna als jij er klaar voor bent psychologische hulp vragen.
Na 3 jaar kan ik zeggen ik ben terug een vrolijk ei, ik voel me goed. Drie jaar vallen en opstaan. En ik geef toe ik val soms nog. Dan voel ik me niet gewaardeerd, niet erkend, herkend, genegeerd, uitgesloten enz.,
toen was mijn werk een onoverkomelijke berg om naar toe te gaan. Het werk was de hel, ik telde de dagen naar weekends en verlof af. Die tijd duurde eeuwen. Zelf zo erg dat ik niet kon genieten van mijn vakantie omdat ik met afschuw aftelde wanneer ik terug moest gaan werken.
Nu ga ik terug graag naar het werk dagen weken vliegen voorbij en zelf op mijn 55 ga ik voor een nieuwe uitdaging op het werk.
Het komt hier ook met bakken uit de lucht. Koud, kil, en ja Willemijn de houtkachel brandt.
en dit vindt Lenka ervan
,
Dankje Pierke. Morgen eerst gesprek met coach (moet iedereen van het team). Toevallig dat de mijne morgen is.
Tot overmaat van ramp kom ik echt net een vacature tegen van m'n oude groepje. Het groepje waar echt mijn hart ligt en ik graag naar terug zou willen. Weliswaar 18 uur, wil in de brief zetten dat ik voor 23 uur (huidige contract) wil komen werken.
Nu zit ik echt helemaal in dubio, solliciteren of niet?
Heb toch eigenlijk al wel een heel lange tijd dat ik weg wil van de plek waar ik nu werk. Vorig jaar sollicitatie training gehad via de organisatie waar ik werk. Heb dus de brief en cv al klaar liggen. Enkel een kleine aanpassing en hij kan weg.
Waarom zijn dingen nou soms zo verschrikkelijk moeilijk.
Sorry dat ik het hele topic zit te vervuilen..
Ooooh heerlijk!
*komt erbij zitten*.
Kijk Lenka dan lekker genieten zeg! Leuk!
Ook dit kun je met die man/vrouw bespreken.
En als het toch binnen de organisatie is, doe een open sollicitatie en leg je situatie uit. Overstappen alleen zal voor verlichting zorgen (omdat je het daar fijn vind) maar lost je probleem niet op. Het kan maar zo zijn dat je daar na een paar weken al, tegen hetzelfde probleem aan loopt, namelijk: jezelf.
Kom er maar lekker bij. Je krijgt erbij mij schouder om uit te huilen, een belerende vinger, een luisterend oor, een als je wil goede raad. Puck en Lenka kunnen rustig hun gang gaan.
gemeende virtuele knuffel en als je wil praten effe pb en ik geef me mijn gsmnummer. Ik ben er voor je
Echt Lenka kan zo van zonnewarmte of de houtkachel genieten, echte knusse warmte.
Het zal zeker voor verlichting zorgen. Het grootste probleem zal er zoals je zegt misschien niet mee opgelost worden. Maar ik zit wel weer op een plek waar ik me fijn voel. Waarvan ik weet dat het zo'n goed en stabiel team is.
Allez ik ook hoor, en Martin jij en liz zijn ook welkom hoor.
en iedereen van hp die dit knusse wil is welkom incl. De hondjes natuurlijk.
.....ooooooo wat ontzettend mooi zeg......... beren zijn uitgeweest, we hebben de kaas eerlijk met zijn drie gedeeld......
Doen!
Zoek je iets op de HondenPage ? Vul dan hier jouw zoekwoorden in ?