Hoi, Wij hebben op dit moment een hond in opvang vanuit Spanje. Ze is erg makkelijk en lief en doet eigenlijk alles al goed wat ze goed moet doen. Het enige nadeel (en dit is natuurlijk heel erg belangrijk) is dat ze erg angstig is voor onze kleine kinderen. Dit hebben we vooraf nagevraagd en ze zou er prima mee kunnen. In de praktijk gaat dit dus niet goed. Ze heeft mijn dochter al gebeten. De kinderen blijven zoveel mogelijk uit de buurt en negeren haar, maar dit komt de sfeer ook niet ten goede thuis. We hebben haar enkel in opvang en als er geen oplossing is moet er een andere plek gezocht worden. Gr.
Heb je haar via een stichting in de opvang?
Ja dat klopt idd..
Hoe was de situatie toen de hond een kind beet?
Gingen de kinderen op de hond af?
Hier ook een hondje die bang is van kinderen, en omdat wij zelf geen kinderen hebben of veel contact met kinderen gaat dit dus niet over.
Echter, als mijn hond de tijd krijgt, de kinderen niet op haar af komen, vind ze het prima als die haar aaien als ze eenmaal gewend is.
Hoe lang is de hond al bij jullie? Ik zou namelijk zeggen dat het wat tijd nodig heeft en dat de kinderen de hond gewoon net rust moeten laten.
Ik lees even mee misschien zitten er nog tips voor ons bij. Hier hetzelfde als bij Brenda en Java (geen kleine kinderen regelmatig over de vloer) echter vind Yunah het niet tof. Niet na tien minuten en niet na een uur, ze heeft gewoon een kl*re hekel aan kleine kinderen. Ze nipt ook in de kleding van mijn neefje van bijna drie als die naar haar mening te dicht bij komt, we laten haar dus never nooit alleen bij hem en eigenlijk gaat ze gewoon in de bench met een kluifje als hij er is (dat is nooit lang).
Het is wel handig om te weten hoe lang de hond al bij jullie is.
Echt vreemd dat het gebeurt is het niet. Alles is nieuw, alles ruikt anders, misschien is de hond voor het eerst in een echt huis? Natuurlijk kan zo'n hondje gestrest, angstig en snel overprikkeld zijn.
Kun je iets meer vertellen over hoe de hond daar in Spanje werd opgevangen?
Mijn tips: Geef de hond de tijd om te wennen en zorg dat je kinderen de eerste tijd zich rustig gedragen, niet gillen, door de kamer rennen en geen drukke bewegingen maken. Laat de hond naar hen toe komen als de hond daar aan toe is, niet andersom. Als de hond eenmaal wat meer aan het ritme binnen jullie gezin is gewend, en weet dat hij/zij niets te vrezen heeft, wordt het allemaal makkelijker.
Ze is nu ongeveer 1,5 week bij ons. In Spanje zat ze in het asiel met meerdere honden. Mijn kinderen negeren haar zoveel mogelijk, maar zijn 4 en 7. Het is soms lastig vooral voor de jongste. Ook andere kinderen komen veel bij ons over de vloer. Het is verder echt een hele lieve hond en verder zijn er ook totaal geen problemen.
Ze komt echter niet vanuit haarzelf naar de kinderen en ze is constant op haar hoede. Het bijten deed ze terwijl er 1 van de kinderen langs liep.
De angst blijft natuurlijk wel of het ook goed blijft gaan als ze straks helemaal gewend is. Je moet constant toch blijven opletten in de wetenschap dat het misschien mis kan gaan. Dat vergeef je jezelf nooit.
Als een pup vanuit het nest niet gesocialiseerd is geweest met kinderen zal het nooit echt goed gaan.
In het beste geval zal een hond dan achteraf kinderen "leren" dulden.
De jouwe heeft ze al gebeten, hij ziet ze als een serieuze bedreiging.
Komt niet meer goed en ik persoonlijk zou hem niet houden.
Niet bij gezinnen met kleine kinderen plaatsen, dus. Het kan goed zijn dat dit hondje een nare ervaring heeft gehad met kinderen die met stenen of stokken hebben uitgehaald, oid... Liefst in een rustige, geduldige omgeving plaatsen die haar verder kan helpen om goed te socialiseren en over evt. nare ervaringen heen te komen.
Tot die tijd kun je er voor zorgen dat ze bij jullie in huis een eigen veilige plek heeft, bijvoorbeeld een bench, kleedje of een mandje onder een tafel of in een hoek waar de kinderen niet mogen komen.
Overleg dan even met de stichting.
Als de hond er nog maar zo kort is, geef haar dan een rustige plek waar de kinderen niet langs hoeven.
Buitenlandse honden, die een organisatie laat adopteren door gezinnen met kleine kinderen, zouden getest moeten worden op hun gedrag naar kinderen. Dit zou een hoop teleurstelling, zorg, verdriet, gevaar en ellende besparen. Verbeeld je dat er iets ernstigs met de kinders gebeurt, daar moet je toch niet aan denken.
Leugens door de organisatie over het gedrag van een adoptiehond ten opzichte van kinderen zijn op geen enkele manier acceptabel en duidt op grote onverantwoordelijkheid.
Ik vind dat niet alles op de stichting gezet kan worden , een hond kan bij de ene baasje super zijn , en bij de andere een tiran.
Bij asiels staat ook vaak kan alleen thuis zijn , in de auto , of met katten enz enz .... eenmaal thuis blijkt hier niks van te kloppen.
Maar dat is niet de schuld van het asiel of de stichting.
Eigenlijk moet je compleet neutraal aan een hond beginnen , vanaf 0 dus .
Ook begrijp ik het idee van gastgezinnen niet.
Hond word herplaatst maar een gezin in een compleet ander land en eenmaal gewoon word het maar een nieuw huisje gedaan.
Lijkt me gewoon niet handig of ten gunste van de hond.
Maar goed .... on topic.
Je hebt de hond nog maar net, die heeft een enorme verandering meegemaakt en 1,5 week is echt niets!
Zorg dat je hond zijn eigen plekje heeft waar de kinderen niet bij kunnen.
Persoonlijk had de hond bij mij niet gebleven als deze me kindje zou bijten.
Ik had zo snel mogelijk een ander huisje gezocht of de stichting gecontacteerd dat ze de hond moeten herplaatsen.
Voor beide lijkt mij dit het beste .
DN lopen de kinderen geen gevaar nog eens gebeten te worden en eerlijk geZegd een hond dat angst heeft voor kinderen maak je niet gelukkig in een huis met kinderen.
Ik lees dat zij in de opvang zit bij ts, niet dat ze geadopteerd is.
Ik zie nergens dat de stichting leugens heeft verteld.
Het idee van een gastgezin is dat de hond bij een ervaren persoon langzaam kan bijkomen en wennen aan Nederland.
De opvanger begeleidt de hond en observeert de hond, zodat uiteindelijk een geschikte match gevonden kan worden. Dat is super handig, gedragsproblemen komen vaak pas wat later aan het licht.
Ook al is de hond in opvang; deze hond hoort niet in opvang bij een gezin met kleine kinderen.
quote
Het enige nadeel (en dit is natuurlijk heel erg belangrijk) is dat ze erg angstig is voor onze kleine kinderen. Dit hebben we vooraf nagevraagd en ze zou er prima mee kunnen. In de praktijk gaat dit dus niet goed. Ze heeft mijn dochter al gebeten.
unquote
Oké bedankt voor de info , dan snap ik wat meer waarom de honden dus vaak eerst in een gastgezin terecht komen
Furby zat ook in een gastgezin. Ik vond dat heel prettig, zo kreeg ik gefundeerde informatie en kon ik rustig kennismaken.
Ik ben ook niet overtuigd dat deze hond niet met kinderen zou kunnen. De hond voelde zich waarschijnlijk bedreigd.
Het klinkt als dat ts weinig ervaring met buitenlandse honden heeft. Daarom heb ik geadviseerd met de stichting contact op te nemen. Een goede stichting begeleidt de gastgezinnen.
Dat moet je dus respecteren. De hond voelt zich nog lang niet thuis en onveilig.
Hou bezoek de eerste tijd af.
Het is helemaal niet bekend of de hond niet gesocialiseerd is met kinderen. Asielhonden hebben vaak ooit wel een thuis gehad.
Toch vind ik als een hond uitvalt , alleen al als er een kind langsloopt wel een erg heftige reactie.
Ook voor een herplaatser.
Ts heeft het over kleine kinderen.
Was het happen of een echte beet? (Met zichtbare wond dus). Onze andere jack (nu overleden) moest ook niets van kinderen hebben. Er liep toen een nichtje te dicht bij de mand tijdens een verjaardag en hap! In haar wang zelfs, maar zonder echte wond. Dat happen is dus de stap voor echt bijten. Het is echter wel een teken dat de hond enorm gestresst is.
Wat ik zou doen:
-plekje voor de hond maken, liefst een dicht plekje, dus een hele ruime bench of als je de ruimte hebt een bijkeuken. Je kan evt ook een puppyren om de plek van de hond zetten als de kinderen er zijn. Dit plekje moet gezien worden als fijna rustplek, waar alleen de hond mag komen. (Evt andere honden als je die hebt). Leer dit dus goed aan en zonder dwang, geef hem/haar lekkers op dit plekje, zorg ervoor dat de kids begrijpen dat ze daar NOOIT mogen komen.
-laat de hond en kids elke dag "opnieuw kennis maken", oftewel, zorg dat je elke dag (als dat lukt) even de tijd neemt om de kinderen rustig op de grond te laten zitten met bv wat lekkers dat ze aan de hond mogen geven. Komt de hond niet op de kids af? Laat ze het lekkers over de vloer rollen zodat de hond het daarvandaan neemt, elke dag iets dichterbij tot de hond het uit de hand neemt.
-werk met de hond zelf, een herplaatser draagt veel stress met zich mee en moet aan alles wennen, hou hier rekening mee.
Ik niet. Het is geen standaard herplaatser maar een hond die waarschijnlijk op straat heeft geleefd. Daarna in een overvol asiel heeft gezeten. Ineens een lange reis heeft gemaakt, en dan in een voor haar onveilige plek belandt met rennende wezens.
Aanval is dan de beste verdediging.
Is het mogelijk om de hond zijn plekje te maken op een overzichtelijke plek die niet in of net naast de looproute is?
Lijkt me voor de hond het meest prettige, en geeft ze misschien een wat zekerder gevoel. Kan alles in de gaten houden, maar de beweging is wat verder weg.
Bedankt voor jullie vele reacties. Ik heb ervaring met het opvangen van Spaanse honden, maar dat is meer in de vorm van zindelijk maken, rust geven, lopen aan de riem enz. Niet vergaande gedragsproblemen zoals bijten naar kinderen. Ik heb haar eigen ruimte gecreëerd in de vorm van haar bench en mand. De kinderen laten haar zoveel mogelijk met rust en geven haar wel elke dag een koekje of botje. Dit gaat wel goed. Ze gaat netjes zitten en pakt het voorzichtig aan. Daarna negeren de kinderen haar. Mijn gevoel is echter dat ik het nooit helemaal zal vertrouwen. Ook als er andere kindjes zijn.
De stichting is op zoek naar een ander plekje, maar er is op dit moment geen plek. Ik wil het nog wel even proberen, maar niet te lang. Er moet binnen nu en 1 week wel echt verbetering op treden. Ze is verder namelijk heel erg lief en kan alles al wat er van een hond verwacht mag worden.
En ook ik ben een voorstander van opvanggezinnen die eerst kijken hoe een hond in elkaar zit en een hond trainen om voor altijd opgenomen te worden in een goed gezin.
Eens..
Zo'n hond heeft veel meer tijd nodig om te wennen, rust en regelmaat, vooral de eerste weken..
Persoonlijk zou ik het nog wat tijd geven, want een keer happen of bijten maakt het dier nog geen 'valse hond die niet te vertrouwen is met kinderen..'
Het dier heeft zich waarschijnlijk geen raad geweten met de plotselinge nieuwe situatie..
Wat is het voor een hondje?
Honden kan je natuurlijk ook niet met kinderen vertrouwen (en andersom). Er moet altijd supervisie zijn. Waar staat de bench? In een rustig hoekje is het beste. Zodat er niet vaak mensen langs lopen.
Ik zou dit even aanhouden met de kids, als de hond eenmaal routine heeft gevonden in het koekje nemen, dan eens kijken of de kids de hond mogen aaien (op een plek die zij het fijnst vind, vaak is dat onder de kin of op het lijf voor een angstige hond).
Ik heb het niet langer aangedurfd en haar naar een andere plek gebracht. Hoe erg we het ook vinden, ik denk dat het beter is zo.
Zoek je iets op de HondenPage ? Vul dan hier jouw zoekwoorden in ?