Pubertijd?

Hallo,

Onze lieve Paxie (Akita) is 1 jaar en 5 maanden.
Voorheen was ze (Zoals ik het altijd omschreef) toch redelijk lui, we moesten haar vaker mee trekken met wandelen, had geen zin om te spelen en als het kon lag ze gewoon de hele dag in de mand.

Sinds een paar weken is de boel in een keer omgeslagen. Zodra ik haar uitlaat is ze super actief, vind ze het heerlijk om buiten te zijn *gelukkig maar* en krijgt ze onder het wandelen ineen keer een kick om heen en weer te rennen of tegen mij aan te springen. Het ''luisterknopje'' staat dan ook uit en heeft ze totaal geen zicht meer op ons. Onze hond kan niet echt loslopen en hier baal ik van, maar ze vind andere personen, honden of eenden toch echt net wat leuker dan ons.

Thuis is ze weer de lieve rustige meid die het liefst weer de hele dag in de mand ligt. We hebben een grote tuin waar ik vaak met haar *probeer* te spelen maar ze heeft er gewoon geen zin in. Ik varieer de spellen maar ze wilt het liefst gewoon lekker op het gras liggen. Ik heb al geprobeerd met haar te fietsen maar dat was geen succes. (Of ze stopt met rennen, rent de andere kant op omdat ze iets gezien heeft, of ze springt tegen mij aan) Ik heb van alles geprobeerd, stoppen, nee roepen, langzaam fietsen, naast de fiets lopen; allemaal geen succes en voor mijn eigen gevoel doe ik dit liever gewoon niet meer ivm haar en mijn veiligheid.

In het bos lopen vind ze heerlijk maar ik heb geen auto meer ter beschikking dus moet ik het met de parken hier in de omgeving doen. Ik loop 3x met haar. 's ochtends voor het werken zo'n 30 tot 45 minuten, na het werken zit ik tussen de 45 tot 60 minuten en s' avonds vaker een kleine plasronde van 10 tot 15 minuten.

Ik heb zelf nog nooit een hond opgevoed en dit is mijn eerste hond. In de puppy periode heb ik totaal geen last van haar gehad maar als ze nu met haar 25 kg op me springt of heen en weer rent waardoor ze me meetrekt word ik ook niet bepaald vrolijk van. Daarnaast vind ze het geweldig om ineen keer flink te gaan springen als ze andere honden ziet (Dit deed ze voorheen ook niet) Ik weet dat dit een teken van ''hey ik wil spelen'' is maar de meeste honden bij wie ze het doet zitten aangelijnd en het baasje loopt snel door. 

Hoort dit bij de pubertijd?

Thuis lui...  ja de energie moet je hond ttoch kwijt kunnen, het is een hond van 1.5 jaar, en een volop energieke hhond, dat ze dat thuis niet iis is heerlijk, maar daar buiten net weer iets te veel....   de hond kan niet los omdat ze niet Luisterd naar je, dan neem je een lange lijn, en oefen het hier komen...gaat dat goed, en dat is niet in een dag, laat je de lange lijn los zodat je de hond snel kan pakken.....wees conseqwent, in alles, ook thuis, dit is een fase waar jij door heen moeet, ook je hond....kleine verbeteringen iedere keer weer, tot je hond als je deze roept, bij jou komt, neem een beloning mee, waar je hond gek mee is, een speeltje bijvoorbeeld, wat lekkers...speel wat meer buiten, leer je hond iets te apporteren...kijk wat voor spel je hond leuk vind en speel buiten mmet je hond, en oefen tegelijkertijdd het ..hier komen...aan de lange lijn.

Wat betreft anderen honden, deze leeftijd wil je hond spelen met anderen honden, als honden aan de lijjn zitten, tja heel vervelend, maar je hond kan daar niet naar toe......blijf alert, kijk vooruit, zie je dat je hond niet met de ander kan spelen, roep je hond, hij zit immers aan de lange lijn, en ga de andere kant op....heel moeilijk, maar zo leer je dat er gespeeld wordt als jij het goed vind.....misschien heb je een vriend/in die een sociale hond heeft, waar die eens een paar x in de weekk lekker mee kan spelen.....

Misschien moet ze wel loops worden. Dan worden ze ook vaak ineens heel enthousiast, willen ze maar wat graag naar buiten.. en als ze andere honden zien is het feest, vooral mannetjes.

Honden reageren daar heel raar op. Het was bij ons zelfs zo erg dat de honden van de buren niet meer in de tuin konden liggen en jankten omdat ze bij ons loops waren.

Verder is het natuurlijk een jonge hond, nu puppy af dus dat energieke bloeit echt op. Minder slapen, meer doen.. etc.

Dit is volledig normaal de onze doet het ook.Plotseling een buitje van overenthousiasme. Natuurlijk is het wel zo, als de Rottweiler van mijn broer met 70 kilotjes op mijn schoot sprong besefte het diertje niet dat geen puppy meer was.

Ik zelf neem enkel een hond die ik met één hand gezellig kan opheffen.