Vriend adopteert pup, wat als ik langs ga met mijn hondjes? Advies graag

Hoi allemaal,

Nu het echt concreet wordt, wil ik even wat vragen.

Mijn vriend (we wonen niet samen), heeft zich kandidaat gesteld om via een stichting een hondje te adopteren. Hij had vroeger een rescue DH maar die is jaren geleden overleden aan ouderdom. Erna is er wegens persoonlijke situatie geen andere hond meer gekomen. Nu acht hij de tijd rijp om toch weer een trouwe viervoeter in huis te verwelkomen. Na enig opzoek/speurwerk is hij gevallen voor een oudere pup van om en bij de 20 weken, die momenteel nog in het buitenland verblijft. Ouderdieren zijn onbekend (nestje gevonden in vuilbak op straat). Van de 4 pups is degene die hij zou adopteren de meest rustige. Het worden normaal een kleine hond tot max kniehoogte op volwassen leeftijd (voor zoverre je dat kan voorspellen).

Nu, er komt iemand van de stiichting langs ter inspectie en om even een babbel te doen en mits zijn of haar goedkeuring kan er overgegaan worden tot adoptie. Heel spannend allemaal, maar we zien dat wel goed komen.

Nu is mijn vraag: ik heb zelf 2 dwergpinchers en ik ben zeer regelmatig bij mijn vriend in het weekend en dan gaan de doggies uiteraard mee. Ze kennen het daar goed, voelen zich daar op hun gemak. Maar; het is niet 'hun' territorium om het zo maar even te noemen.

Hoe zouden jullie het aanpakken, als de pup van mijn vriend er eenmaal is, om hen te introcuren en alles vlotter te laten verlopen? Uiteindelijk zijn mijn hondjes dan op 'ander' terrein en is de pup in 'zijn' huis.

Alvast bedankt!

Hoe oud zijn je honden? Kunnen ze in het algemeen goed met andere honden?

Wat ik zelf zou doen is buiten een wandelingetje maken en dan alsof het heel gewoon is met zijn alle naar binnen lopen en goed begeleiden.

Let ook op triggers die tot ruzie kunnen leiden zoals speeltjes of botjes.  Behandel ook alle honden gelijk en eerlijk.

ja; Layla is 8, en een beetje een 'queen'. Heel lief, maar gesteld op haar rust en is niet zo gediend van drukke honden. Naar dobby heeft het even geduurd voor ze hem in haar buurt wilde. Eenmaal dobby door ad dat snuffelen en zo wel kan, maar druk doen niet, ging het wel goed. Verder is layla wel sociaal; zolang ze haar maar in haar waarde laten. Ze zal het wel aantonen als haar iets niet aanstaat, maar op een correcte manier.

Dobby is erg sociaal naar andere honden, nog jong (2jaar), en erg speels. Wil graag met layla spelen maar heeft al door dat dat niet ok is voor layla. Hij is best nieuwsgierig naar andere honden, maar aan de lijn bvb is hij net te curieus. Los hangt het een beetje af van de grote van de hond. Ik denk dat,kals hij de pup een beetje op een goede manier kan ontmoeten, hij er wel een speelmaatje in zou vinden... Maar hij heeft nog geen contact gehad met een andere hond buiten die van de familie. Edit: wel op hondenweide enzo, maar trekt naar honden van eigen grote 

Hier worden sowiso geen beentjes of eten gegeven zonder toezicht of als ze samen zitten. Enkel als ik erbij ben of als ze apart zitten.

Ik zou zodra de pup er is naar een omheind losloopveld gaan en ze voor het eerst samen zetten. Daarna pas naar de woning van je vriend en alles ineens naar binnen. Als de pup weet dat jouw honden "op visite" komen (als je dat benoemt als "naam hond" komt op visite, iedere keer tegen de pup als jouw honden komen, dan is het zo gewoon. En andersom natuurlijk.

Hier weet de hond ook als er "visite" of *naam hond* op "visite" komt en is vooraf al enthousiast voor de hond er überhaupt is. Ik zou in het begin echter geen speeltjes laten slingeren om te voorkomen dat er strijd ontstaat en apart voeren.

Wat Dobry zegt: buiten afspreken en meteen een flinke wandeling gaan maken zodat ze elkaar al goed kunnen leren kennen onderweg. Je staat versteld hoeveel informatie ze over elkaar oppikken doordat ze met elkaar op pad zijn, samen aan een graspol snuffelen, andere honden passeren, etc. Na de wandeling naar huis en allemaal wat eten geven. Normale ritme aanhouden.

Wat ik absoluut niet zou doen, is meteen loslaten op een losloopveldje, zelfs niet als het omheind is. Een hond die net uit het buitenland komt, moet je de eerste dagen en liefst weken absoluut aan de lijn houden, zelfs in een schijnbaar 'veilig' losloopgebied of tuin. Ik ken een podenco-kruising die schrok en over een 2 meter hoge schutting sprong... Je kent de hond nog niet, weet niet waarvan hij kan schrikken, waaróp hij reageert en hóe hij reageert op situaties. Het  gebeurt te vaak dat een hond in de eerste weken de benen neemt omdat onnozele baasjes de gelegenheid geven...

Verder kan het ook handig zijn om de riem eraan te laten de eerste paar keren binnen huis, totdat je weet dat alles goed gaat. Het is makkelijker om in te grijpen mocht het toch nodig zijn ze uit elkaar te halen, of als een correctie nodig is. Grommen naar elkaar moet je ook niet tolereren - jullie bepalen wat wel en niet kan binnen de roedel, zeker in de eerste periode.

Wij kregen inderdaad ook van de stichting de tip om de hond de eerste weken liever aan de lijn te houden. Voor Lola mijn eerste herplaatser was dat zelfs nog te kort. Ze schrok zo van een hond die onverwachts naar ons toerende dat dat heel wat paniek gekost heeft voor haar. En voor mij...

Ik krijg de indruk dat als je Layla goed beschermt tegen een te grote opdringerigheid van de nieuwe pup, (mocht ze opdringerig zijn) en de nieuwe pup goed beschermt tegen het enthousiastme van het reutje het weleens helemaal goed zou kunnen gaan.

Bedankt voor de tips! die neem ik mee )

thondje arriveert vrijdagavond 11u op eindhoven. Ik kan zelf niet mee, moet volgende dag vroeg op om te werken, maar vriend gaat er om.

Spannend!