Wat zijn de voor en nadelen van castratie bij een teef

Hoii Allemaal

Maybe is natuurlijk nog veel te jong om te laten castreren/steriliseren maar wel iets waar ik bij stil wil staan.

Dus mijn vraag wat zijn de voor en nadelen van castratie bij teven (:

Ik was aan het twijfelen of ik het zou doen. Tot ze loops werd. Ze voelde zich niet lekker. Kon niet meer alleen thuis zijn, wandelen vond ze niks. Ze kon natuurlijk ook niet los met balletje gooien. Met kamperen moest ze aan een lange lijn omdat er nog wel eens honden los liepen. Toen las ik dat ze iig 1 loopsheid moesten hebben om mooi uit te groeien en de kans op baarmoederhals ontsteking en soorten kanker bij elke loopsheid toenam, toen liet ik haar 3 maanden na de loopsheid steriliseren. Geen spijt van gehad! We kunnen gaan en staan waar we willen, ze voelt zich het hele jaar door kiplekker en ze mag los waar we willen. Ze is ook niks verandert qua karakter of vacht.

Was Joy haar karakter angstig hoor vaak dat dit juist versterkt

Ik heb Izzy laten castreren toen ze 3 was. Mijn vorige bulldog had geen dek ervaring maar Droef die hier als herplaatser kwam wel en daarbij werd Izzy op den duur om de 3 tot 4 maanden loops. Izzy is niet het meest sociale hondje en werd dus knetter gestoord van alle reuen die wat van haar moesten.
Na 2 maanden nam het af en rook ze niet meer zo lekker maar dan begon het verhaal weer opnieuw. Zodoende heb ik toen Droef in huis kwam binnen een week(kwam toevallig ook mooi uit met haar vorige loopheid) Izzy laten castreren.

Haar gedrag is er veel stabieler van geworden, inmiddels is ze dus ook veel socialer omdat ze haar buiten gewoon met rust laten. Ik zou wel ten alle tijde de hond zolang mogelijk intact laten om goed uit te groeien. 
Droef heeft een heel stabiel en makkelijk karakter maar ook die moet er aan geloven. Meneer heeft geregeld een zaadlozing in zijn slaap en loopt altijd wel met een ranzige piemel rond, hij is nu inmiddels 2 jaar oud dus ik denk dat ik over een paar maanden maar eens de knoop ga doorhakken.

Vind het zo ontzettend moeilijk om hiet over te beslissen. Loopsheid zit ik helemaal niet mee dus daar hoef ik het niet voor te doen, maar de kans op tumoren en dergelijke vind ik niet zo'n fijn idee

 Euhm. Angstig niet. Wel heel onderdanig en als honden druk zijn/opdringen duik ze in elkaar en wilt weg, maar zal nooit een hond corrigeren tenzij ze die kent. Dit heeft ze gewoon nogsteeds. Niet erger en niet minder. Alleen als ik een bal vast heb mogen andere honden niet bij haar of mij staan, die blaft ze wel af, maar deed ze voor de loopsheid al.

Vergroot risico op schadelijke reacties op vaccinaties.

Bron engelstalig: http://www.naiaonline.org/pdfs/LongTermHealthEffectsOfSpayNeuterInDogs.pdf

Ik ben van mening dat een teef  veel beter af is als het gesteriliseerd wordt, tenzij je er een nest mee gaat fokken. Met name om te reden die Nori hier boven neerzet, maar ook omdat teven zich vaak minder prettig voelen als ze loops zijn. 

Kahlúa mocht uiteraard niet los, en dat merkte ik heel goed aan haar, ze wilde zo graag los rennen door het bos, en die paar keer dat we op een losloopplekje waren om te spelen met een bal vond ze niks, + alsnog een hoop mensen die er ook in willen. 

Kahlúa hield zichzelf ook niet goed schoon, liet alles lopen en wij maar met een dwijl erachter aan, we hebben kleine buurkinderen die hier wel eens komen, en een 1 jarige kruipend over de grond wil je dan echt niet hebben. 

Ik merkte niets aan Kahlúa na haar sterilisatie, ze was hetzelfde als daarvoor, (even druk haha) wordt niet dikker, en ik kan haar altijd loslaten zonder dat ik bang hoef te zijn dat ze gedekt wordt, ik hoef geen cursussen te missen, en  we trekken geen andere reutjes meer aan. Ze is een stuk stabieler in karakter, zelfverzekerd, soms iete té, maar deze eigenschappen kunnen ook te maken hebben met ouder worden. Kahlúa is 3 maanden na haar eerste loopsheid gesteriliseerd, ze was toen 13 maanden. 

Voor de voor en nadelen kan je in de encyclopedie kijken, aantikken en dan bij castratie van de reu en teef.......  hier loopse teven, geen probleem, ik weet natuurlijk dat ze loops zijn maar vind amper wat, ze houden zich goed schoon, ik wandel wat langer en meerderen keren per dag, mijn teven hebben geen last van de loopsheid, maar dat zal zeker verschillen van teef tot teef.....waar het kan laat ik mijn teven los alleen niet de vruchtbare dagen en dat is een dag of drie...mijn honden lopen altijd vast in de bebouwde com...geen verschil dus..waar ik wandel zijn weinig of geen honden....en als ze dan toch eens aan de lijn moeten is dat heel gewoon voor ze..... wat reuen betreft, heb nog nimmer een reu achter ons aan gehad....wat lavendel op de broek.

Nog een reden om te steriliseren is het risico op een schijnzwangerschap, waarbij de melklieren actief worden, wat weer een verhoogd risico op tumoren betekent...

sorry, wilde een link plaatsen maar het lukt helaas niet 

De medische dingen had ik kunnen vinden. Vind toch dat er ook een hoop nadelen aan zitten om eerlijk te zijn.

Was voornamelijk heel benieuwd naar karakter veranderingen. Maybe is wat terughoudender af en toe zelfs angstig weet niet of dit perse karakter is. Ze heeft gewoon wat meer wen tijd nodig. 

Hier hebben wel alle teven altijd laten steriliseren en ik heb echt nog nooit een nadeel ondervonden.Nooit geen honden die dikker werden,incontinent waren geworden of een slechte vacht kregen,en er zaten ook rassen bij die er bekend om staan om een castratenvacht te kunnen krijgen.Karakter veranderd niet vind ik.Maybe is nu nog heel jong toch?Ik zou altijd wachten tot een hond volwassen is,de dierenartsen die honden al met 7 maanden willen laten castreren kunnen van mij de boom in.Tussen de 12-18 maanden is een goede leeftijd,maar we hebben ook herplaatsers gehad die veel ouder waren toen ze bij ons kwamen en daarvan heb ik ook geen nadelen ondervonden.Ik vind dat het meeste wat ik lees van nadelen "internetpraat"is,want als je het mensen op straat vraagt dan hoor ik zelden dat men spijt heeft heeft dat ze hun hond hebben laten castreren.

Charlii is laparoscopisch gesteriliseerd toen ze 14 maanden was. 

Ze is er rustiger en stabieler door geworden, haar vacht ziet er prima uit. 

Corgi's hebben de naam snel overgewicht te kunnen krijgen, maar daar ben je als baas zelf bij. Charlii weegt (ze is bijna 3 jaar) rond de 11 kg en dat is keurig. 

Geen gedoe met loopsheid of schijnzwangerschap, het scheelt wel degelijk. 

Nu een reu. We hebben hiervoor 3 teven gehad.

Alle 3 gesterelliseerd omdat ik loopsheid lastig vind maar nog erger..ik vind het zo erg en heel zielig,een oudere hond met allerlei ellende en dan laten opereren.

Dan ben je oud en dan nog risico operaties.

De laatste teef werd op haar 12e incontinent.

Met medicijnen ging het goed.is ruim 14 geworden.

Wat gedrag betreft heb ik nooit verschil gemerkt wel vachtverandering bij onze spaniel .

Ons maltezertje was niet gesteriliseerd en kreeg vanaf haar 11 jaar ongeveer regelmatig baarmoederontstekingen en later ook een tumor in haar baarmoeder en tumoren bij haar tepels. Op dat moment had ze hartproblemen door haar leeftijd, dus konden we haar eigenlijk niet meer laten opereren door het risico. We hebben toen veel spijt gehad dat we haar niet vroeger laten steriliseren hadden. Ze is uiteindelijk wel aan iets anders overleden, maar dit alles gaf natuurlijk ook wel wat ongemak voor haar (al was het tijdelijk wel onder controle te houden).

Zij had wel heel weinig last van haar loopsheid en is nooit schijnzwanger geweest. 

Ik heb me dan daarna ingelezen over de voor-en nadelen en vind persoonlijk de voordelen hoger dan de nadelen. Bij onderzoek las ik ook meestal dat de onderzoekers uiteindelijk castratie wel aanraden (bij teven) omdat er meer voor- dan nadelen bleken te zijn. 

In het artikel op Hondenpage wordt ook castratie bij reuen eerder afgeraden, maar bij teven niet :

Het  aantal voordelen van sterilisatie zou in de meeste, maar niet alle,  gevallen groter kunnen  zijn dan de nadelen.De vraag of sterilisatie de kansen op een goede gezondheid vergroot of verkleint, hangt waarschijnlijk af  van de leeftijd waarop de teef wordt gesteriliseerd en van de verschillende rasgebonden afwijkingen.

Ander onderzoek dat ik had gelezen, heb ik niet meer op mijn huidige laptop staan en ik ben te lui om het allemaal weer te gaan opzoeken, maar via Google Scholar zijn er heel wat wetenschappelijke artikelen te vinden met onderbouwde argumenten voor en tegen 

Hier ook nog nooit verschil gezien (ten nadele dan) in gedrag 

Mijn vechterjas kater van vroeger bleef vechtersjas

Waldo is natuurlijk een reu,maar wel een angstige hond die pas op latere leeftijd is gecastreerd.

Normaal worden reuen bij binnenkomst asiel al snel geholpen

Ivm hij in een roedel (pups)woonde ivm hij angstig was mocht hij zijn balletjes houden tot adoptie dus 8 jaar

Als ik de Waldo (die ik gecastreerd) ontving vergelijk met de filmpjes van het asiel, is hij onveranderd gebleven en had hij weinig baat bij die balletjes..

de pups overstuiterde hem nog steeds

Wat hem heeft verandert is  veel ervaringen op maat

en dat hij plezier kreeg in dingen..rust in zijn kop(en leven)

Dat hij de ruimte krijgt om zichzelf te zijn

Maar zelfs als gedrag zou veranderen

de hond heeft nog steeds het vermogen tot leren niet verloren

Tijdens de loopsheid of evt schijnzwangerschap veranderen ze ook

je dealt er gewoon mee ..en dan komt alles goed 

Ik denk niet dat er iets anders is dan er al was..

misschien dat het dier het anders uit

maar zelf heb ik dat nooit eerder gezien

De persoonlijkheid van je dier wordt niet anders...en het vermogen tot aanpassen ook niet 

Ja Maybe is nog maar 20 weken en ze zou zeker niet als ze geholpen wordt voor het eerste jaar geholpen worden.

Maar vind het wel iets waar ik bij stil moet staan (: 

Een onzekere reu kan zich handhaven, door de tostesteron.

Na castreren, is er veel minder tostesteron in het lichaam, waardoor een reu nog onzekerder kan worden.

Een oudere hond, die al volledig is gevormd een stabiel karakter heeft, daarbij kan het meevallen. Ken ook een reu van 5 die een chip kreeg, die uit angst ineens enorm begon uit te vallen.

Ervaringen spelen ook een rol, heeft een hond goede ervaringen, zal hij minder onzeker worden.

Dit wordt ook onderdeel van zijn karakter.

De tostesteron, het macho hormoon, wordt ook in de bijnier aangemaakt. Ook teefjes hebben tostesteron.

Als je een teef castreert, vallen de vrouwelijke hormonen weg en heeft de tostesteron de overhand. Een teef kan dus meer macho worden.

Luca is na de eerste loopsheid gecastreert, dit ivm BO en ik vond het lastig haar een paar weken aan de lijn te houden tijdens de loopsheid.

Ik weet niet hoe ze zou zijn zonder castreren, ze was altijd onzeker en zeer gevoelig. Ze is nu 4.5 en ik vind haar veel minder onzeker worden, daar is ze naar toe gegroeid.

Ik denk, dat ervaringen daar meer mee te maken hebben, dan de hormonen.

Zelf, vind ik een BO op oudere leeftijd, iets wat niet fijn is.

Dan moet je een dood zieke, oudere hond onder het mes doen, dat loopt niet altijd goed af.

Je hebt ook kans op een gesloten BO, bij een open, lekt er troep uit de vagina, bij een gesloten niet.

Je hebt dan een zieke, stillere hond, minder eten, koorts meestal, dit wordt niet altijd herkend als een BO.

Een oudere hond, wordt meestal toch al rustiger, minder eten.

Een open BO kunnen ze zelf weg likken, zodat je ook dat niet op tijd ontdekt.

Poezen zijn helemaal schoon, daarbij wordt het al helemaal vaak te laat ontdekt.

De tumoren die kunnen ontstaan bij de melkklieren, ook niet prettig.

De voordelen, wegen bij een teefje voor mij zwaarder dan de nadelen.

Ik heb Lotus toen ze net een half jaar was voor de eerste loopsheid laten castreren omdat Balou niet onder narcose mag en dus niet gecastreerd mocht worden. Een volle reu bij een loops teefje vond ik vragen om problemen. Reden twee zijn de problemen die Mowgli heeft gehad door melkkliertumoren, die zijn uiteindelijk ook haar dood geworden. De kans op melkkliertumoren verminder je met meer dan 80% als je een teefje jong laat castreren, dus voor de eerste loopsheid als de hormonen nog niet actief zijn of na de eerste loopsheid. Ik heb Mowgli indertijd op vijfjarige leeftijd laten castreren omdat ze veel last had van schijnzwangerschap. Ze was dan niet te genieten en ronduit vals naar mijn andere hond. De castratie heeft geen invloed gehad op Mowgli haar gedrag en vacht wel was ze verlost van die vervelende schijnzwangerschap iedere keer na de loopsheid. En had ik haar vroeg laten castreren dan was ze er nu waarschijnlijk nog steeds geweest.

Het is eigenlijk nog te vroeg om echt iets over de gevolgen van de castratie op Lotus te kunnen zeggen die is net anderhalve maand geleden. Maar tot nu toe merk ik weinig verandering in haar gedrag, ze is nog steeds een kleine ondeugende wildebras. En ook is haar vacht niet verandert maar dit komt denk ik ook omdat ze een enkele vacht lijkt te hebben.

Ik heb een cairn terrier reutje gehad, Gizmo, hem heb ik ook laten castreren ook zijn gedrag en vacht waren niet verandert. Dus hier alleen maar goede ervaringen met castratie.