Uithalen naar vriend

dag iedereen sinds 8 maanden hebben we een nieuwe hond in huis gehaald, nl een middelgrote schnauzer van nu 1j. We hebben haar in huis gehaald toen zij 4j oud was. Ze was de laatste van de nest en kwam toen enorm rustig maar enigzinds ook bang over. Dat bang zijn heeft ze nog een lange tijd gehad. Intussen is ze helemaal gewend en is ze naar mij toe enorm loyaal. Enorm blij dat ik thuis kom, als ik nog maar naar haar kijk gaat ze op haar rug liggen, luistert naar commando's, als ik recht sta, de hele tijd alert op mij. Toen we haar een 3 tal maanden hadden,leek ze zelfs geobsedeerd door mij. Wanneer ik even naar het toilet ging, zeurde ze het hele huis bij elkaar en was en was ze uitbundig blij amsnik terug in de ruimte kwam. Het leek wel of ik een hele dag was weg geweest hoewel dit in de praktijk 2 minuten was. Ik denk dat dit verlatingdangst was. In ieder geval is dit nu sinds een 2tal maanden verdwenen. Nu dit was even een zeer korte schets van haar, maar ik woon niet alleen, namelijk samen met mn vriend en zijn kinderen. We hebben in principe deze hond samen gekocht, maar het gaat absoluut niet tussen mijn vriend en Roxie. Als mijn vriend nog maar kijkt in de richting, beweegt in de zetel, laat staan recht staat uit de zetel, begint ze te grommen, te blaffen en loopt ze er al blaffend naar toe. ze wil hem niet bijten. Dit doet ze ook wanneer hij mij aanraakt, bv zijn hand op mijn benen leggen in de zetel. Naar mij toe vermoed ik dat het om bescherming gaat (hoewel dit zeker niet nodig is). Als ik naast haar ga zitten en ik begin haar te aaien, dan kan mijn vriend recht staan uit de zetel zonder dat ze begint uit te halen. Wanneer we in de zetel zitten of buiten op het terras, komt ze soms uit het niets baar mijn vriend toe, en begint ze zijn been te likken.  Ik merk ook op dat ze dit voornamelijk bij ons thuis heeft. Wanneer we op verplaatsing zijn, kan mijn vriend haar zelfs vastpakken en laat ze dit toe. Naar de kinderen van mijn vriend heeft ze dit ook niet. Wel merk ik op dat het niet een al te speels hondje is. Bij vreemden is ze altijd wat terughoudender (ook wel eigen aan het ras) maar is ze wel ontspannen. Nu dit is het korte verhaal. Vooral voor mn vriend is dit niet aangenaam. Nog een korte aanvulling; wanneer ik niet thuis ben, lijkt ze al dit niet te doen. Dan kan hib uit de zetel komen zo vaak hij maar wil. Dat merk ik ook als we thuis komen en mijn vriend gaat eerste ons huis binnen, dan hoor ik haar niet. Pas wanneer ze me hoort, wordt ze helemaal gek. Dit lijkt mij dan een combinatie van blijschap en 'agressie' naar mn vriend. ik heb geprobeerd het zo duidelijk mogelijk te schetsen. Wie herkent dit verhaal en weet wat we kunnen doen? Wat is mogelijks de oorzaak? Al dat geblaf maakt het niet aangenaam en we vormen tenslotte met haar nog een geruime tijd een gezinnetje :) als ik tegen mn vriend zeg dat dir nog minstens 12j zo gaat zijn, verkrampt zn gezicht :) 

ze was dus 4 maanden en niet 4j toen wa haar opnamen in ons gezinnetje :)

Lastig...als ik het zo lees dan denk ik dat je hond geen hekel heeft aan je vriend.Het lijkt mij misschien dat het goed zou zijn als je vriend haar voortaan eten zou gaan geven en vaker met haar gaat wandelen en spelen om zo een betere band te kweken.Je vriend moet zichzelf als het ware een beetje leuker gaan maken.Dit is alles wat me te binnen schiet.

" ze was dus 4 maanden en niet 4j toen wa haar opnamen in ons gezinnetje "

Ik dacht al, ergens klopt er iets niet .

Van wat voor een fokker kwam je pup? Hoe heeft de fokker je pup behandeld en was dit een mannelijke of vrouwelijke fokker?  Of heeft iemand anders daar in huis iets gedaan wat niet hoort?

Laat je vriend wat meer doen met de hond, ,laat je vriend het eten klaar maken en het aan de hond geven...ook eens samen laten gaan met uitlaten, en dat tie dan speelt elders met de hond, zo zal ook je vriend een band op gaan bouwen met de hond, de hond niet nodeloos jaloers maken....als jij op de bank zit en je ziet dat als je vriend naast je zit de hond naar jullue kijkt....band opbouwen door je vriend wat meer met de hond laten  doen....

Ik herken het, dus ik lees even mee.

Java gaat heel goed met mijn vriend, komt 's ochtends in bed met hem knuffelen. Als ik niet thuis ben.

Als ik thuis ben, mag mijn vriend haar niet aaien, dan gaat ze grommen. Ze gaat wel bij hem zitten maar aanraken of bewegen mag hij niet. 'S avonds gaat ze mee naar boven en even op bed voor we gaan slapen, maar dan mag hij ook niet in de buurt komen dus gaat ze er al snel vanaf omdat ze lelijk doet. 

Java is trouwens ook 1 jaar. Ik hoopte op puberteit..

Oei dat is ook sneu. Ook voor het kitten trouwens, vanuit het warne nest in zo'n vijandige omgeving. Absoluut geen risico's nemen denk ik, ik zou het kitten terugbrengen naar de fokker als het met bovenstaande tips niet snel verbeterd.

 Ze heeft geen kitten, en dr vriend zal ze niet weg doen denk ik 

"
Treed meer op als baasje en corrigeer dit ongewenst gedrag . Stuur haar op afstand en zorg dat ze je vriend meer ruimte geeft.
Je zegt dat je geen bescherming nodig hebt ,maar laat je dat ook zien/merken ?
Je hond heeft meer behoefte aan duidelijkheid
"

 Okee, er vanuit gaan, dat dit gedrag komt door een emotie.

Ik vermoed: angst, zo niet enorme onzekerheid.

Wat wil je dan precies corrigeren? 

 Onzekerheid lijkt me.

Je kan aan een positieve associatie gaan werken, door voertjes te gaan geven, op momenten dat Java het spannend vind.

Door veel voertjes te geven op moeilijke momenten, zorg je voor een andere emotie.

Door eten, gaan wij en ook honden ons prettig voelen plus ze gaan dan dat prettige gevoel aan de situatie koppelen.

Je vriend wordt dan de voorspeller van iets leuks en lekkers ipv dat de situatie voor Java spannend is.

Het heeft alleen tijd nodig, om dit gedrag om te buigen.

Wat ik lees is vooral héél veel onzekerheid bij je hond: Het al gaan liggen wanneer ze je ziet, heel alert zijn als jij staat, bijna in paniek raken wanneer jij even 2 minuten uit het zicht bent, veel blaffen, etc. Dit zijn toch wel allemaal uitingen van onzekerheid (en hierdoor stress).

Ik denk dat wanneer je die onzekerheid aanpakt je al een heel eind komt.

Wij hebben een herplaatser die toen ze 1,5 jaar oud was bij ons kwam en ook deze was vrij onzeker en ook heel sceptisch tegenover mannen. Ik kon haar meteen los laten lopen buiten, want ze week nog geen meter van mijn zijde, volgde me overal in huis en deed zo'n beetje alles wat ik zei. Gewoon superonzeker dus en dat vind ik sneu voor een hond.

Ik ben met haar agility gaan doen, hersenwerkjes, en doe tegenwoordig ook detectiewerk: sporten waarbij de hond juist heel zelfstandig moet zijn, zelf dingen uit moet vogelen, van jou vandaan moet gaan, maar wel jou als steunpunt heeft om eventueel op terug te vallen.

Zowel in huis als buiten ben ik ook met haar aan de slag gegaan om haar zekerder en zelfstandiger te maken, maar dat is wat lastig uit te leggen (plus elke hond is ook weer anders) hoe je dat doet. Waar het een beetje op neer komt is haar zelf dingen laten doen, haar eigenlijk heel weinig helpen, maar er wel voor haar zijn en geen dingen laten doen die ze (nog) niet kan. Dat moet je dus wel goed in kunnen schatten, anders zal het voor haar voelen alsof je d'r zo het diepe in gooit en dat is natuurlijk niet de bedoeling 

Je vriend wat meer dingen met haar laten doen lijkt mij inderdaad ook wel een goed idee. Eten geven, wandelen, spelen.

Als mijn vriend mij aanraakte kwam onze hond trouwens ook vaak even 'scheidsrechter' spelen, maar we lieten haar dan altijd weten dat het allemaal ok was en stuurden haar weg (alles op een vriendelijke toon).

Als je onze hond nu ziet is 'onzeker' echt het laatste woord dat bij je op zou komen  Met tijd, geduld en een juiste aanpak komt het echt goed 

bedankt voor de tips alvast. We zijn alvast begonnen met het snoepjes geven door mijn vriend. Brengt grappige taferelen met zich mee :). Zo wou hij gisteren onze hond een snoepje geven waar ze zot van is en hield hij zijn hand de hele tijd in haar richting, en na 5 pogingen van twijfelen (haar helemaal naar voor strekken om er toch maar aan te kunnen, maar met haar pootjes zo ver mogelijk van hem) heeft ze het uit zijn hand genomen. Ze kon wel niet snel genoeg weg zijn :)

we gaan alvast aan de slag, nog meer tips zijn vast en zeker welkom.

alvast dank aan iedereen!

Treed meer op als baasje en corrigeer dit ongewenst gedrag . Stuur haar op afstand en zorg dat ze je vriend meer ruimte geeft.
Je zegt dat je geen bescherming nodig hebt ,maar laat je dat ook zien/merken ?
Je hond heeft meer behoefte aan duidelijkheid 
"

ik ben t daar helemaal mee eens. Furby had er in t begin ook een handje van om de boel in huis te willen regelen. Ik stuur hem dan even in zijn mand.

" bedankt voor de tips alvast. We zijn alvast begonnen met het snoepjes geven door mijn vriend. Brengt grappige taferelen met zich mee . Zo wou hij gisteren onze hond een snoepje geven waar ze zot van is en hield hij zijn hand de hele tijd in haar richting, en na 5 pogingen van twijfelen (haar helemaal naar voor strekken om er toch maar aan te kunnen, maar met haar pootjes zo ver mogelijk van hem) heeft ze het uit zijn hand genomen. Ze kon wel niet snel genoeg weg zijn
we gaan alvast aan de slag, nog meer tips zijn vast en zeker welkom.
alvast dank aan iedereen! "

 Ik zou eerst beter zelf de snoepjes gaan geven.

Ze vind je vriend nog te spannend. De emotie buig je toch wel om als jij de voertjes geeft en omdat het een sitiatie is waar je vriend bij is, zal ze toch wel de associatie gaan maken.

Geef haar ook een lekkere kluif, als jullie samen ergens zitten.

"  Onzekerheid lijkt me.
 
Je kan aan een positieve associatie gaan werken, door voertjes te gaan geven, op momenten dat Java het spannend vind.
 
Door veel voertjes te geven op moeilijke momenten, zorg je voor een andere emotie.
Door eten, gaan wij en ook honden ons prettig voelen plus ze gaan dan dat prettige gevoel aan de situatie koppelen.
 
Je vriend wordt dan de voorspeller van iets leuks en lekkers ipv dat de situatie voor Java spannend is.
 
Het heeft alleen tijd nodig, om dit gedrag om te buigen. "

Suzanne en Luca

 Dankje, we gaan het proberen. 

 Succes! 

Nou, vanavond ging het redelijk goed nog. Af en toe een grommetje maar niet meer zo intens als eerst.

Het nadeel is alleen dat Java nogal gaat kwijlen..uuh. 

En ik ga ook wel iets minder brokjes geven in de ochtend 

Hopelijk hebben we straks geen omkoperij meer nodig.

Hopelijk gaat t bij jou ook snel goed Isaura!